میکاه
۱ در دوران یوتام و آحاز و حِزِقیا که پادشاهان یهودا بودند پیامی از طرف یَهُوَه دربارهٔ سامره و اورشلیم به میکاهِ* مورِشِتی داده شد. این پیامی است که از طریق رؤیایی به او داده شد:
۲ «ای همهٔ قوم‌ها بشنوید!
ای زمین و همهٔ موجودات روی آن، توجه کنید!
یَهُوَه که در معبد مقدّسش است،
یَهُوَه حاکم متعال، بر ضد شما شهادت می‌دهد.
۳ یَهُوَه از مکانش بیرون می‌آید؛
او پایین می‌آید و روی مکان‌های بلند زمین قدم برمی‌دارد.
۴ کوه‌ها زیر پاهایش ذوب می‌شوند،
و درّه‌ها* شکافته می‌شوند،
مثل مومی که جلوی آتش است،
و مثل آب‌هایی که از بلندی سرازیر می‌شوند.
۵ همهٔ این‌ها به خاطر سرکشی یعقوب است،
به خاطر گناهان خاندان اسرائیل.
چه کسی باعث سرکشی یعقوب شده است؟
آیا سامره نیست؟
چه کسی مکان‌های بلند* یهودا را ساخته است؟
آیا اورشلیم نیست؟
۶ من سامره را به خرابه‌ای در بیابان،
و به مکانی برای کاشتن درختان انگور تبدیل خواهم کرد.
سنگ‌هایش را به درّه پرت خواهم کرد،*
و بنیادش را آشکار خواهم کرد.
۷ همهٔ مجسمه‌های تراشیدهٔ او خرد خواهند شد،
و همهٔ هدایایی که او خودش را به خاطر آن‌ها فروخت* در آتش خواهند سوخت.
من همهٔ بت‌های او را خراب خواهم کرد،
چون او آن‌ها را با مزد فاحشگی‌اش جمع کرده است،
و آن بت‌ها دوباره مزد فاحشه‌ها خواهند شد.»
۸ به همین دلیل، من ناله و زاری خواهم کرد،
پابرهنه و لخت راه خواهم رفت.
مثل شغال زوزه خواهم کشید،
و مثل شترمرغ ناله سر خواهم داد؛
۹ چون زخم سامره علاج‌ناپذیر است،
و یهودا هم به آن دچار شده است.
آن بلا تا دروازهٔ قومم و تا اورشلیم رسیده است.
۱۰ «این را در جَت اعلام نکنید؛
به هیچ وجه گریه و زاری نکنید.
در بیت‌عَفره* در خاک بغلتید.
۱۱ ای ساکنان شافیر، برهنه و شرمسار راه بیفتید!
ساکنان صَعَنان بیرون نیامده‌اند.
مردم بِیت‌ایصِل ناله و شیون خواهند کرد و دیگر از شما حمایت نخواهند کرد.
۱۲ ساکنان ماروت در انتظار چیزی خوب بودند،
اما بلایی از طرف یَهُوَه بر دروازهٔ اورشلیم آمده است.
۱۳ ای ساکنان لاکیش، اسب‌ها را به ارابه‌ها ببندید.
گناه دختر صَهیون از شما شروع شد،
چون سرکشی اسرائیل در شما پیدا شد.
۱۴ پس شما هدایای خداحافظی به مورِشِت‌جَت پیشکش خواهید کرد.
خاندان اَکزیب، پادشاهان اسرائیل را فریب دادند.
۱۵ ای ساکنان مَریشه، من کسی را خواهم فرستاد که شما را غارت کند.
شکوه اسرائیل تا عَدُلّام خواهد رسید.
۱۶ به خاطر فرزندان عزیزتان موهایتان را کوتاه کنید و سرتان را بتراشید.
سرتان را مثل سر کرکس* طاس کنید،
چون فرزندانتان از شما گرفته و به تبعید فرستاده شده‌اند.»