تَثنیه

۱۰ ‏«آن وقت یَهُوَه به من گفت،‏ ‹دو لوح سنگی مثل لوح‌های اول بتراش+ و یک صندوق* چوبی برای خودت بساز.‏ بعد به بالای کوه پیش من بیا.‏ ۲ من روی آن لوح‌ها همان قوانینی را می‌نویسم که روی لوح‌های اول بود،‏ همان لوح‌هایی که آن‌ها را شکستی.‏ تو باید آن دو لوح را در صندوق بگذاری.‏› ۳ پس من یک صندوق از چوب آکاسیا ساختم.‏ بعد دو لوح سنگی مثل لوح‌های اول تراشیدم و آن دو لوح را برداشتم و به بالای کوه رفتم.‏+ ۴ یَهُوَه روی آن لوح‌ها همان قوانینی را نوشت که قبلاً نوشته بود+ و آن‌ها را به من داد؛‏ یعنی همان ده فرمان*‏+‏ را که وقتی پای کوه جمع شده بودید+ یَهُوَه از میان آتش به شما اعلام کرده بود.‏+ ۵ بعد،‏ از کوه پایین آمدم+ و طبق فرمان یَهُوَه لوح‌ها را در صندوقی که ساخته بودم گذاشتم.‏ آن لوح‌ها تا امروز در آن هستند.‏

۶ ‏«بعد از آن،‏ اسرائیلیان از بِئیروتِ بنی‌یَعَقان* به سمت موسیره کوچ کردند.‏ هارون در آنجا مرد و دفن شد+ و پسرش اِلعازار به جای او کاهن شد و خدمتش را شروع کرد.‏+ ۷ اسرائیلیان از آنجا به سمت جُدجوده و از جُدجوده به سمت یُطباتا+ که نهرهای زیادی داشت کوچ کردند.‏

۸ ‏«در آن موقع یَهُوَه طایفهٔ لاوی را از میان طایفه‌های دیگر انتخاب کرد+ تا صندوق عهد یَهُوَه را حمل کنند+ و در حضور یَهُوَه خدمت کنند و به نام او برای مردم برکت بخواهند؛‏*‏+‏ همان طور که تا امروز این کارها را می‌کنند.‏ ۹ به همین دلیل است که برخلاف طایفه‌های دیگر* هیچ میراث یا سهمی از زمین به لاویان داده نشده است.‏ یَهُوَه میراث آن‌هاست،‏ همان طور که یَهُوَه خدایتان به آن‌ها گفته بود.‏+ ۱۰ من مثل دفعهٔ اول ۴۰ شبانه‌روز روی کوه ماندم+ و یَهُوَه این بار هم حرفم را قبول کرد.‏+ پس یَهُوَه از نابود کردن شما صرف‌نظر کرد.‏ ۱۱ یَهُوَه به من گفت:‏ ‹برای کوچ کردن آماده شو و این قوم را هدایت کن تا به سرزمینی که به اجدادشان وعده داده‌ام* داخل شوند و آن را تصرّف کنند.‏›‏+

۱۲ ‏«پس ای قوم اسرائیل،‏ یَهُوَه خدایتان از شما چه می‌خواهد+ جز این که برای یَهُوَه خدایتان احترامی عمیق قائل باشید،‏*‏+‏ همیشه به خواست او عمل کنید،‏*‏+‏ او را دوست داشته باشید،‏ یَهُوَه خدایتان را با تمام دل و جان بپرستید*‏+‏ ۱۳ و از فرمان‌ها و قوانین یَهُوَه که من امروز به شما می‌دهم و به خیر و صلاح شماست،‏+ اطاعت کنید.‏ ۱۴ آسمان،‏ حتی بالاترین آسمان‌ها* و زمین و هر چه در آن است متعلّق به یَهُوَه خدایتان است.‏+ ۱۵ با این حال،‏ یَهُوَه فقط با اجدادتان رابطهٔ نزدیک داشت و به آن‌ها محبت می‌کرد.‏ برای همین،‏ همین طور که امروز هم مشخص است،‏ شما را که نسل آن‌ها هستید از بین همهٔ قوم‌ها انتخاب کرد.‏+ ۱۶ پس دلتان را پاک کنید*‏+‏ و دیگر اینقدر لجباز و خودرأی نباشید،‏*‏+‏ ۱۷ چون یَهُوَه خدایتان خدای خدایان+ و سَرور سَروران است.‏ او خدایی بزرگ،‏ قدرتمند و پرابهت است که بین مردم تبعیض قائل نمی‌شود+ و رشوه قبول نمی‌کند.‏ ۱۸ او عدالت را در حق یتیمان* و بیوه‌زنان+ به جا می‌آورد.‏ همین طور غریبانی را که بین شما زندگی می‌کنند+ دوست دارد و برایشان خوراک و پوشاک فراهم می‌کند.‏ ۱۹ شما هم باید غریبان را دوست داشته باشید،‏ چون خودتان هم در سرزمین مصر غریب بودید.‏+

۲۰ ‏«برای یَهُوَه خدایتان احترام عمیق قائل باشید،‏* او را بپرستید،‏*‏+‏ به او نزدیک بمانید* و به نام او قسم بخورید.‏ ۲۱ فقط او را ستایش کنید.‏+ او خدای شما و کسی است که همهٔ این کارهای بزرگ و حیرت‌انگیز را برایتان انجام داده؛‏ کارهایی که به چشم خودتان دیده‌اید.‏+ ۲۲ وقتی اجدادتان به مصر رفتند ۷۰ نفر بودند،‏+ ولی حالا یَهُوَه خدایتان تعداد شما را مثل تعداد ستارگان آسمان زیاد کرده است.‏+