دوم تواریخ
۱۵ خدا از روحش به عَزَریا (پسر عودید) داد. ۲ پس عَزَریا به ملاقات آسا رفت و به او گفت: «ای آسا و ای تمام مردم یهودا و بنیامین به من گوش دهید! تا وقتی که با یَهُوَه باشید، او با شما خواهد بود. اگر به دنبال او باشید، او را پیدا خواهید کرد.* اما اگر ترکش کنید، او هم شما را ترک خواهد کرد. ۳ مدتهاست که در اسرائیل، مردم خدای حقیقی را پرستش نکردهاند و کاهنی نبوده که به آنها تعلیم دهد و بدون قانون بودهاند. ۴ اما وقتی در سختی به سوی یَهُوَه خدای اسرائیل برگشتند و به دنبال او گشتند، او را پیدا کردند. ۵ در آن دوران، هیچ کس نمیتوانست در امنیت سفر کند،* چون در همه جای اسرائیل آشوب و ناآرامی بود. ۶ از آنجا که خدا آنها را با گرفتاریهای مختلف، پریشان میکرد، قومی به دست قومی دیگر و شهری به دست شهری دیگر نابود میشد. ۷ اما شما قوی باشید و ناامید نشوید،* چون سعی و تلاشتان پاداش خواهد داشت.»
۸ آسا به محض این که سخنان عَزَریا و پیشگویی عودید نبی را شنید، جرأت پیدا کرد و بتهای نفرتانگیز را از تمام سرزمین یهودا و بنیامین و از شهرهایی که در منطقهٔ کوهستانی اِفرایِم تسخیر کرده بود، از بین برد و مذبح یَهُوَه را که جلوی ایوان خانهٔ یَهُوَه بود، تعمیر کرد. ۹ او همهٔ اهالی یهودا و بنیامین و غریبانی را که از طایفههای اِفرایِم و مَنَسّی و شَمعون بودند، جمع کرد؛ چون تعداد زیادی از آن غریبان، وقتی دیدند که یَهُوَه خدایش با اوست، اسرائیل را ترک کردند و به او ملحق شدند. ۱۰ آنها در سومین ماه از پانزدهمین سال حکمرانی آسا در اورشلیم جمع شدند. ۱۱ در آن روز، از غنیمتهایی که آورده بودند، ۷۰۰ گاو و ۷۰۰۰ گوسفند برای یَهُوَه قربانی کردند. ۱۲ به علاوه، عهد بستند که با تمام دل و با تمام جان* به دنبال یَهُوَه خدای اجدادشان باشند. ۱۳ هر کس که نمیخواست به دنبال یَهُوَه خدای اسرائیل باشد، چه پیر یا جوان، چه مرد یا زن، باید کشته میشد. ۱۴ پس با صدایی بلند و فریادی از شادی و با شیپورها و بوقها قسم خوردند به عهدی که با یَهُوَه بستند وفا کنند. ۱۵ تمام یهودا به خاطر آن قسم شاد بودند، چون با تمام دلشان آن عهد را بسته بودند و با اشتیاق زیاد به دنبال راهنماییهای یَهُوَه بودند. او هم به آنها کمک کرد و از هر طرف به آنها آرامش بخشید.
۱۶ آسای پادشاه حتی مادربزرگش مَعَکه را از مقامی که به عنوان ملکهٔ مادر* داشت برکنار کرد، چون او برای پرستش اَشیره،* بت زنندهای ساخته بود. آسا بت زنندهٔ او را قطع کرد و آن را خرد کرد و در درّهٔ قِدرون سوزاند. ۱۷ اما همهٔ مکانهای بلند* در اسرائیل برداشته نشد. با وجود این، آسا تا پایان زندگیاش با تمام دل به خدا وفادار بود.* ۱۸ او چیزهایی را که خودش و پدرش وقف* کرده بودند، یعنی نقره، طلا، و وسایل مختلف را به خانهٔ خدای حقیقی آورد. ۱۹ تا سی و پنجمین سال حکومت آسا، هیچ جنگی اتفاق نیفتاد.