اول قُرِنتیان

۱۴ از محبت کردن دست نکشید و در عین حال،‏ مشتاقانه دنبال این باشید که خدا توانایی‌های* روحانی به شما بدهد،‏ به خصوص توانایی نبوّت کردن.‏*‏ ۲ کسی که به زبان‌ها صحبت می‌کند،‏ روی سخنش با خداست نه با انسان؛‏ او با این که از طریق روح‌القدس رازهای مقدّس را به زبان می‌آوَرَد،‏ کسی حرف‌هایش را درک نمی‌کند.‏ ۳ اما کسی که نبوّت می‌کند،‏ با حرف‌هایش دیگران را بنا و تشویق می‌کند و به آن‌ها تسلّی می‌دهد.‏ ۴ کسی که به زبان‌ها صحبت می‌کند ایمان خودش را بنا می‌کند،‏ ولی کسی که نبوّت می‌کند ایمان اعضای جماعت را بنا می‌کند.‏ ۵ دلم می‌خواهد که همهٔ شما به زبان‌ها صحبت کنید،‏ ولی ترجیح می‌دهم که نبوّت کنید.‏ در واقع،‏ اگر کسی که به زبان‌ها صحبت می‌کند،‏ حرف‌هایش را ترجمه نکند تا ایمان اعضای جماعت بنا شود،‏ آن وقت نبوّت کردن بهتر از صحبت کردن به زبان‌هاست.‏ ۶ برادران عزیزم،‏ اگر پیش شما بیایم و به زبان‌ها صحبت کنم،‏ چه فایده‌ای به شما رسانده‌ام؟‏ اما اگر با چیزهایی که خدا برایم آشکار کرده یا با تعالیم و دانش و پیامی* که به من داده پیش شما بیایم،‏ در این صورت به شما فایده رسانده‌ام.‏

۷ این موضوع در مورد سازهایی* مثل نی یا چنگ هم صدق می‌کند.‏ آن‌ها صدا تولید می‌کنند،‏ اما اگر به طور واضح نواخته نشوند،‏* چطور می‌توانیم آهنگ آن‌ها را تشخیص دهیم؟‏ ۸ اگر در میدان جنگ،‏ شیپور آماده‌باش به طور واضح نواخته نشود،‏ چه کسی خودش را برای جنگ آماده می‌کند؟‏ ۹ به همین صورت،‏ اگر شما با زبانتان طوری صحبت نکنید که به‌راحتی قابل فهم باشد،‏ چطور کسی می‌تواند حرف‌هایتان را درک کند؟‏ در آن صورت،‏ حرف‌هایتان باد هوا خواهد بود.‏ ۱۰ البته در دنیا زبان‌های مختلف و زیادی وجود دارند و هیچ کدام از آن‌ها بی‌معنی نیستند.‏ ۱۱ پس اگر کسی به زبانی با من صحبت کند که من درک نکنم،‏ او برایم یک خارجی است و من هم برای او یک خارجی هستم.‏ ۱۲ همین موضوع در مورد شما هم صدق می‌کند.‏ شما مشتاقانه دنبال این هستید که خدا از طریق روح‌القدس توانایی‌هایی به شما بدهد،‏ پس تلاش کنید توانایی‌هایی را به دست بیاورید که باعث تقویت اعضای جماعت می‌شود.‏

۱۳ بنابراین،‏ کسی که به زبان‌ها صحبت می‌کند،‏ باید دعا کند که بتواند سخنانش را ترجمه کند،‏ ۱۴ چون اگر من به زبان‌ها دعا کنم،‏ در واقع توانایی این کار از طریق روح‌القدس به من داده شده است.‏ اما عقل من در آن نقشی ندارد.‏ ۱۵ پس باید چه کار کنم؟‏ هم باید به زبان‌ها دعا کنم که روح‌القدس توانایی‌اش را به من داده و هم به زبانی که می‌فهمم.‏ هم باید به این زبان‌ها سرود ستایش بخوانم و هم به زبانی که می‌فهمم.‏ ۱۶ در غیر این صورت،‏ اگر تو خدا را فقط با توانایی‌هایی که از روح‌القدس می‌گیری ستایش کنی،‏ چطور یک شخص معمولی که در جمع شماست می‌تواند در پایان دعایت که برای شکرگزاری است «آمین» بگوید؟‏ او که نمی‌فهمد چه می‌گویی!‏ ۱۷ شکی نیست که تو خیلی عالی خدا را شکر و سپاس می‌گویی،‏ ولی دیگران بنا و تقویت نمی‌شوند!‏ ۱۸ خدا را شکر که من بیشتر از همهٔ شما به زبان‌ها صحبت می‌کنم!‏ ۱۹ با این حال،‏ ترجیح می‌دهم که برای تعلیم دیگران در جماعت،‏ پنج کلمه به زبانی بگویم که همه بفهمند و از آن استفاده ببرند،‏ تا این که ده هزار کلمه به زبانی بگویم که هیچ کس نمی‌فهمد!‏

۲۰ برادران عزیز،‏ در درک و فهم مثل افراد بالغ باشید،‏ نه مثل بچه‌های کوچک.‏ ولی در کارهای بد و شریرانه مثل بچه‌های کوچک باشید.‏ ۲۱ در شریعت نوشته شده:‏ «یَهُوَه* می‌گوید:‏ ‹من از طریق کسانی که زبانشان ناآشنا و بیگانه است با این قوم صحبت خواهم کرد،‏ ولی با وجود این،‏ آن‌ها به من گوش نخواهند داد.‏›» ۲۲ پس می‌بینید که صحبت کردن به زبان‌ها نشانه‌ای برای بی‌ایمانان است،‏ نه برای ایمانداران.‏ اما توانایی نبوّت کردن برای ایمانداران است،‏ نه برای بی‌ایمانان.‏ ۲۳ بنابراین اگر تمام اعضای جماعت در یک جا جمع شوند و همه به زبان‌ها صحبت کنند و همان موقع افراد معمولی یا بی‌ایمان به جمع شما داخل شوند،‏ آیا نخواهند گفت که شما دیوانه‌اید؟‏ ۲۴ اما اگر همهٔ شما نبوّت کنید و شخصی معمولی یا بی‌ایمان به جمعتان داخل شود،‏ چیزهایی که او از همه می‌شنود کمکش می‌کند که به گناهانش پی ببرد* و خودش را با دقت محک بزند.‏ ۲۵ آن وقت،‏ رازهای دلش آشکار می‌شود و به خاک می‌افتد و خدا را پرستش می‌کند و می‌گوید:‏ «خدا واقعاً در میان شماست.‏»‏

۲۶ پس برادران عزیز،‏ چه کار باید کرد؟‏ وقتی در جلسات دور هم جمع می‌شوید،‏ یکی از شما سرود می‌خوانَد،‏ دیگری کلام خدا را تعلیم می‌دهد،‏ یکی دیگر حقیقتی را که خدا برایش آشکار کرده می‌گوید،‏ یک نفر هم به زبان‌ها صحبت می‌کند و دیگری آن را ترجمه می‌کند.‏ هر کاری که می‌کنید باید اعضای جماعت را تقویت و بنا کند.‏ ۲۷ اگر کسانی بخواهند به زبان‌ها حرف بزنند،‏ تعدادشان نباید بیشتر از دو یا سه نفر باشد و باید به نوبت صحبت کنند.‏ کسی هم باید این زبان‌ها را ترجمه کند.‏ ۲۸ اما اگر کسی نباشد که ترجمه کند،‏ آن‌ها باید در جماعت ساکت بمانند و در دلشان با خدا صحبت کنند.‏ ۲۹ همچنین اگر در جماعت کسانی هستند که نبوّت می‌کنند،‏ بگذارید دو یا سه نفر این کار را بکنند و دیگران سعی کنند مفهوم حرف‌هایشان را بفهمند.‏ ۳۰ اما اگر خدا حقیقتی را برای یکی از حاضران آشکار کند،‏ آن وقت کسی که در حال صحبت است باید ساکت شود.‏ ۳۱ به این ترتیب،‏ همهٔ شما می‌توانید به نوبت نبوّت کنید تا همه تعلیم بگیرند و تشویق شوند.‏ ۳۲ در ضمن،‏ کسانی که از طریق روح‌القدس توانایی نبوّت کردن دارند،‏ باید از این توانایی به طور کنترل‌شده استفاده کنند.‏*‏ ۳۳ خدا،‏ خدای صلح و آرامش است،‏ نه خدای بی‌نظمی.‏

همان طور که در تمام جماعت‌های مقدّسان رسم است،‏ ۳۴ زنان باید در جلسات جماعت ساکت باشند،‏ چون اجازه ندارند خطاب به جماعت صحبت کنند،‏* بلکه باید طبق قوانین خدا مطیع باشند.‏ ۳۵ اگر آن‌ها دربارهٔ مطلبی سؤالی دارند،‏ باید در خانه از شوهرشان بپرسند،‏ چون برای زن شایسته نیست که خطاب به جماعت صحبت کند.‏

۳۶ آیا فکر می‌کنید که پیام خدا از طرف شما داده شده؟‏* یا پیام او فقط به شما رسیده است؟‏

۳۷ اگر کسی فکر کند که از طریق روح‌القدس توانایی نبوّت کردن یا توانایی‌های دیگری دارد،‏ باید تأیید کند مطلبی که برای شما می‌نویسم،‏ فرمانی از طرف خود سَرور* است.‏ ۳۸ اما اگر کسی این فرمان را رد کند،‏ خدا هم او را رد خواهد کرد.‏*‏ ۳۹ پس برادران من،‏ همیشه دنبال این باشید که توانایی نبوّت کردن را به دست بیاورید و در عین حال کسی را از سخن گفتن به زبان‌ها منع نکنید.‏ ۴۰ همه چیز باید به طور شایسته و با نظم و ترتیب انجام شود.‏