نامهٔ دوم پولُس به قُرِنتیان
۳ آیا لازم است خودمان را دوباره به شما معرفی کنیم؟ آیا لازم است مثل بعضیها توصیهنامهای به شما ارائه بدهیم یا توصیهنامهای از شما بگیریم؟ ۲ شما خودتان توصیهنامهٔ ما هستید؛ نامهای که بر دلهای ما نوشته شده و همهٔ انسانها از آن آگاهند و آن را میخوانند، ۳ چون همه میتوانند ببینند که شما نامهای از مسیح هستید؛ نامهای که به دست ما خادمان نوشته شده است. البته این نامه نه با جوهر، بلکه با روح خدای زنده و نه بر لوحهای سنگی، بلکه بر دلها* نوشته شده است.
۴ فقط به خاطر اطمینانی که از طریق مسیح به خدا داریم، میتوانیم چنین بگوییم. ۵ البته منظور ما این نیست که صلاحیت انجام هر کاری از طرف خودمان است، بلکه خدا صلاحیت کافی به ما داده است. ۶ اوست که صلاحیت کافی را به ما داده تا خدمتگزاران عهد جدید باشیم؛ عهدی که بر اساس یک سری قوانینِ نوشتهشده* نیست بلکه از طریق روحالقدس است، چون شریعتِ نوشتهشده، انسان را به مرگ محکوم میکند، ولی روحالقدس به انسان زندگی میبخشد.
۷ شریعت که انسان را به مرگ محکوم میکند و بر دو لوح سنگی حک شده بود، با چنان شکوه و جلالی داده شد که قوم اسرائیل نتوانستند به چهرهٔ نورانی موسی نگاه کنند. البته قرار بود این جلال که در چهرهٔ او منعکس میشد، بعداً از بین برود. ۸ پس اگر شریعت با چنین شکوه و جلالی داده شد، آیا روح خدا نباید با شکوه و جلال بیشتری داده شود؟ ۹ اگر شریعتی که انسان را به مرگ محکوم میکند پرشکوه و جلال بود، پس خدمتی که باعث میشود انسان، درستکار شمرده شود، چقدر باید شکوه و جلال بیشتری داشته باشد! ۱۰ در واقع، شریعت که در گذشته پرجلال بود، در مقایسه با جلال برترِ عهد جدید، جلالش را از دست داده است! ۱۱ اگر چیزی که قرار بود از بین برود با شکوه و جلال داده شد، پس چیزی که ماندنی است چقدر باید شکوه و جلال بیشتری داشته باشد!
۱۲ پس چون چنین امیدی را داریم، با شجاعت تمام* صحبت میکنیم، ۱۳ و مثل موسی عمل نمیکنیم. او روی صورتش پوششی میگذاشت تا اسرائیلیان نتوانند عاقبتِ چیزی را که قرار بود از بین برود ببینند. ۱۴ اما آنها نتوانستند این موضوع را بفهمند* و تا امروز وقتی آن عهد قدیمی خوانده میشود، همان پوشش روی ذهنشان باقی مانده و برداشته نشده است، چون فقط از طریق مسیح برداشته میشود. ۱۵ در واقع، تا امروز نمیتوانند نوشتههای موسی را درک کنند، چون پوششی بر دلشان قرار دارد. ۱۶ اما وقتی کسی به یَهُوَه* رو بیاورد، آن پوشش برداشته میشود. ۱۷ یَهُوَه روح است و هر جا که روح یَهُوَه باشد، آنجا آزادی است. ۱۸ ما که پوششی روی چهرهمان نداریم، همگی مثل آینه جلال یَهُوَه را منعکس میکنیم و بهتدریج شبیه او میشویم* و جلالش را بیشتر و بیشتر منعکس میکنیم. یَهُوَه که روح است* این دگرگونی را دقیقاً طبق خواست خودش انجام میدهد.