«مسیح خداوند را بندگی میکنید»
در طول تاریخ، بار گران و توانفرسای بردگی بر میلیونها انسان تحمیل شده است. برای مثال، هزاران سال پیش، اسرائیلیان، بسختی مورد آزار و اذیت سرکارگران مصری قرار داشتند. در کتاب مقدس نوشته شده است که آنها «برده بانانی برای اسرائیلیان گماشتند تا ایشان را زیر کارهای سنگین ذلیل سازند،» بخصوص برای ساختن خشت.—خروج ۱:۱۱، کتاب مقدس اورشلیم.
امروزه، در خیلی کشورها افراد شاید به معنی تحت‌اللفظی برده نباشند، اما بسیاری باید تحت اوضاعی سخت و حتی نامساعد به کارهای ملال‌آور بپردازند. کشیدن چنین بار سنگین و طاقت‌فرسایی را می‌توان بردگی اقتصادی نامید.
با وجود این، نوعی بردگی وجود دارد که طاقت‌فرسا نیست. پولس رسول هم‌ایمانان مسیحی خود را ترغیب و تشویق کرد که ‹مسیح خداوند را بندگی کنند.› (کولسیان ۳:۲۴) آنانی که بردگی مسیح را انتخاب می‌کنند از زیر فشار بارهای سنگین خود بیرون می‌آیند. عیسی خود گفت: «بیائید نزد من ای تمام زحمت‌کشان و گران‌باران و من شما را آرامی خواهم بخشید. یوغ مرا بر خود گیرید و از من تعلیم یابید زیرا که حلیم و افتاده‌دل میباشم و در نفوس خود آرامی خواهید یافت. زیرا یوغ من خفیف است و بار من سبک.»—متی ۱۱:۲۸-۳۰.
قبول یوغ مسیح، البته شخص را از وظیفهٔ تأمین مایحتاج خانوادهٔ خود معاف نمی‌کند. (۱تیموتاؤس ۵:۸) آزادیی که از آن عاید می‌شود آزادی از بسی گرفتاریها و مخمصه‌هایی است که از به دنبال مال و منال دویدن ناشی می‌شود. مسیحیان به جای اینکه رفاه مادی را هدف و مقصود خود سازند فقط به مایحتاج ضروری زندگی اکتفا می‌کنند.—۱تیموتاؤس ۶:۶-۱۰؛ با ۱قرنتیان ۷:۳۱ مقایسه شود.
مسیحیان همچنین از به انجام رساندن وظیفه‌شان در موعظهٔ «بشارت» ملکوت نیرویی تازه می‌گیرند. (متی ۲۴:۱۴) این کار شادی واقعی و رضایتی عمیق پدید می‌آورد!
ما باید سپاسگزار باشیم که می‌توانیم ‹مسیح خداوند را بندگی کنیم›!
[صاحب امتیاز تصویر در صفحهٔ ۳۲]
.Pictorial Archive )Near Eastern History( Est