مشکلات تربیت فرزندان در دنیای امروز
صاحب رستورانی بعد از یک روز کار طاقت‌فرسا رستورانش را نظافت کرده می‌خواهد آن را ببندد و برای استراحت به منزل برود. در این مابین دو زن و یک کودک برای صرف شام وارد رستوران می‌شوند. صاحب رستوران با دو دلی آن‌ها را می‌پذیرد و با وجود خستگی فراوان غذایی را که سفارش داده‌اند برای آن‌ها حاضر می‌کند. هنگامی که آن دو زن مشغول صرف غذا و صحبت می‌باشند، کودک شروع به دویدن در رستوران کرده، شیرینی‌های خود را روی زمین انداخته آن‌ها را لگدمال می‌کند. مادر کودک به عوض منع کردن او از این کار به فرزند خود لبخند می‌زند. وقتی مشتری‌ها رستوران را ترک می‌کنند صاحب آن، خسته و کوفته باید دوباره زمین را جارو و تمیز کند.
مثال بالا به حقیقتی محض اشاره می‌کند و آن این است که در بسیاری از خانواده‌ها به دلایلی متفاوت در تربیت فرزندان سهل‌انگاری می‌شود. بعضی از والدین تصوّر می‌کنند که محدود کردن کودک به شخصیت او لطمه می‌زند و باید به او آزادی داده شود از این رو تربیت فرزندان خود را آسان گرفته و آن‌ها را به حال خود رها می‌کنند. و برخی دیگر از والدین به دلیل مشغلهٔ زیاد، برای تربیت و رسیدگی به امور فرزندان خود وقت کافی اختصاص نمی‌دهند. عده‌ای دیگر به قدری به تحصیلات اهمیت می‌دهند که اگر فرزندشان به مدرسهٔ خوبی برود و نمرات عالی بیاورد جنبه‌های دیگر تربیت او را در نظر نمی‌گیرند و اختیار انجام هر کاری را به او می‌دهند.
گروهی به این نیاز پی‌برده‌اند که باید در معیارهای والدین و جامعه تغییراتی ایجاد شود، چون برخی از نوجوانان به هر گونه تبهکاری کشیده شده‌اند و اَعمال خشونت‌آمیز هر روزه بیشتر در مدارس به چشم می‌خورد. مدیر یک مدرسهٔ راهنمایی در سئول پایتخت کره جنوبی بر اهمیت تربیت و ساختن شخصیت کودکان تأکید کرده گفت: «در مرحلهٔ اوّل شخصیت کودک است که باید ساخته شود، بعد کسب تحصیلات.»
بسیاری از والدین عقیده دارند که موفقیت در زندگی آیندهٔ فرزندانشان فقط به تحصیلات عالی بستگی دارد و اگر برخلاف این به آن‌ها توصیه شود توجهی نشان نمی‌دهند. والدین عزیز نظر شما چیست؟ شما چگونه می‌خواهید کودک خود را تربیت کرده، شخصیت او را بسازید؟ آیا می‌خواهید از او فردی مسئول، پای‌بند به اصول اخلاقی، دلسوز، انعطاف‌پذیر و خوشبین به بار آورید؟ اگر چنین است لطفاً به مقالهٔ بعدی توجه کنید.