کادر سؤال

◼ در چه مواقعی تشکیل گروه خارجی‌زبان جایز می‌باشد؟‏

اگر در محدودهٔ جماعت،‏ اقلیتی نسبتاً بزرگ و خارجی‌زبان وجود دارد پیران آن جماعت باید از تمام امکانات خود برای ترتیب دادن موعظه به آن زبان استفاده کنند.‏ (‏ E-‏km ۰۲/‏۷ ص ۱؛‏ E-‏km ۹۸/‏۲ صفحات ۳-‏۴)‏ ممکن است آن اقلیت خارجی‌زبان در محدودهٔ چند جماعت همسایه پراکنده شده باشد.‏ در این صورت سرپرست حوزه با توصیه‌های لازم به جماعت‌های مربوطه کمک خواهد کرد تا در این فعالیت موعظه با یکدیگر همکاری کنند.‏ هر چند وقت یکبار برای تخمین زدن تعداد افرادی که از جلسات به این زبان پشتیبانی می‌کنند،‏ می‌توان سخنرانی عمومی و یا مطالعهٔ برج دیده‌بانی ترتیب داد.‏

تشکیل یک گروه خارجی‌زبان زمانی میسر است که دارای شرایط زیر باشد:‏ (‏ ۱)‏ وجود مبشّران و علاقه‌مندانی که بشارت دادن به آن زبان را به خوبی می‌دانند.‏ (‏ ۲)‏ آمادگی یک پیر با صلاحیت یا خادم کمکی که سرپرستی و اجرای حداقل یک جلسه هفتگی را به عهده گیرد.‏ (‏ ۳)‏ آمادگی هیئت پیران برای حمایت از آن گروه خارجی‌زبان.‏ زمانی که شرایط لازم در دست است،‏ پیران باید مراتب را برای ثبت آن گروه به دفتر شعبه اطلاع دهند و دفتر شعبه توصیه‌های لازم را خواهد داد.‏

اکثر گروه‌ها با جلسهٔ هفتگی کتاب شروع می‌کنند.‏ بعد از مدتی با موافقت پیران،‏ اجازهٔ اجرای جلسات دیگری مانند سخنرانی عمومی و مطالعهٔ برج دیده‌بانی به آن گروه داده خواهد شد.‏ سپس تکلیف‌های شمارهٔ ۲،‏ ۳ و ۴ مدرسهٔ خدمت تئوکراتیک در اتاقی دیگر اجرا خواهد شد در صورتی که یک پیر یا خادم کمکی که می‌تواند به آن زبان صحبت کند مسئولیت مشاور را به عهده گیرد.‏ با این همه،‏ این گروه برای گفتار در مورد نکات سخنوری،‏ گفتار تعلیمی،‏ نکات برجستهٔ کتاب مقدّس و جلسهٔ خدمت به جماعت خود ملحق شود.‏ جلسهٔ خدمت موعظه را نیز می‌توان برای گروه ترتیب داد.‏

تمام افراد آن گروه به کار خود زیر نظر و راهنمایی هیئت پیران ادامه خواهند داد.‏ پیران باید با راهنمایی‌های متعادل خود نشان دهند که به برآورده کردن احتیاجات و رسیدگی به آن گروه اهمیت می‌دهند.‏ وقتی سرپرست حوزه از جماعتی که حمایت از گروه را به عهده دارد دیدن می‌کند ترتیبی می‌دهد تا در خدمت موعظه افراد آن گروه را از نظر روحانی بنا کند.‏ با برکتی که یَهُوَه عطا می‌کند آن گروه خارجی‌زبان بعد از مدتی به یک جماعت تبدیل خواهد شد.‏