فصل ۱۲۱
«قوی‌دل باشید! من بر دنیا غالب آمده‌ام»
رسولان بعد از اندک زمانی، دیگر عیسی را نمی‌دیدند
غمِ رسولان به شادی مبدّل می‌شد
عیسی و رسولانش آماده می‌شدند مکانی را که در آن مراسم شام پِسَح را برگزار کرده بودند، ترک کنند. عیسی پند و اندرزهای بسیار به رسولانش داده بود. اینک می‌خواست نکتهٔ دیگری را نیز به سخنانش بیفزاید. پس گفت: «من این‌ها را به شما گفتم تا لغزش نخورید.» چرا این هشدار عیسی بجا بود؟ او خود به آنان گفت: «مردم شما را از کنیسه اخراج خواهند کرد. در واقع، زمانی می‌رسد که هر که شما را بکشد، گمان می‌کند که خدمتی به خدا کرده است.»—یوحنا ۱۶:۱، ۲.
رسولان احتمالاً از شنیدن این سخن عیسی مضطرب و نگران شدند. او پیش از این، به آنان گفته بود که دنیا از آنان نفرت خواهد داشت، اما صریحاً نگفته بود که کشته خواهند شد. چرا؟ عیسی دلیل آن را چنین بیان کرد: «در ابتدا این‌ها را به شما نگفتم؛ زیرا با شما بودم.» (یوحنا ۱۶:۴) حال که عیسی به آسمان می‌رفت آنان را آماده می‌ساخت تا در موقعیت‌های سخت لغزش نخورند.
عیسی در ادامه گفت: «اکنون نزد کسی که مرا فرستاد، می‌روم. با این حال، هیچ یک از شما از من نمی‌پرسد: ‹به کجا می‌روی؟›» البته، در همان شب آنان از او پرسیده بودند که به کجا می‌رود. (یوحنا ۱۳:۳۶؛ ۱۴:۵؛ ۱۶:۵) اما حال به دلیل سخنان تکان‌دهندهٔ عیسی چنان اندوهگین شده بودند که از او سؤال بیشتری در این مورد نکردند. آنان نپرسیدند که چه افتخاری نصیب عیسی خواهد شد و چه در انتظار پرستندگان واقعی خدا خواهد بود. عیسی که از احوال آنان آگاه بود، گفت: «چون این‌ها را به شما گفتم، دل شما پر از اندوه شده است.»—یوحنا ۱۶:۶.
عیسی سپس گفت: «رفتن من به نفع شماست؛ زیرا اگر نروم، آن یاور به هیچ وجه نزد شما نخواهد آمد. اما اگر بروم، او را نزد شما می‌فرستم.» (یوحنا ۱۶:۷) شاگردان عیسی تنها پس از مرگ او و عروجش به آسمان می‌توانستند روح‌القدس را بیابند. عیسی وعده داده بود که روح‌القدس را برای یاری شاگردانش به هر کجا که آنان باشند، خواهد فرستاد.
عیسی گفت که روح‌القدس «در خصوص گناه، عدالت و داوری، گواهی قانع‌کننده به دنیا خواهد داد.» (یوحنا ۱۶:۸) آری، مردم دنیا در ایمان ورزیدن به پسر خدا کوتاهی کرده بودند و این گناه آنان برملا می‌شد. همچنین عروج عیسی به آسمان گواهی قانع‌کننده بر عدالت او می‌بود و نشان می‌داد که چرا شیطان، «حکمران این دنیا» سزاوار محکومیت است.—یوحنا ۱۶:۱۱.
سپس عیسی گفت: «هنوز بسیار چیزهای دیگر دارم که به شما بگویم، ولی اکنون توان درک آن‌ها را ندارید.» آری، وقتی او روح‌القدس را بر شاگردانش می‌ریخت، روح خدا آنان را راهنمایی می‌کرد تا «حقیقت» را کاملاً درک کنند. بدین سان می‌توانستند هماهنگ با آن حقیقت زندگی کنند.—یوحنا ۱۶:۱۲، ۱۳.
عیسی در ادامه گفت: «بعد از اندک زمانی، دیگر مرا نخواهید دید، اما باز اندکی پس از آن مرا خواهید دید.» رسولان که از سخنان عیسی متعجب شده بودند، از یکدیگر پرسیدند که منظور او چیست. عیسی می‌دانست که آنان می‌خواهند در این مورد از او سؤال کنند. پس برایشان توضیح داد: «حقیقتاً به شما می‌گویم، شما گریه و شیون خواهید کرد، اما دنیا شادی خواهد نمود؛ شما غمگین خواهید بود، اما غمتان به شادی مبدّل خواهد شد.» (یوحنا ۱۶:۱۶، ۲۰) وقتی عیسی بعدازظهر آن روز کشته می‌شد، رهبران مذهبی شاد می‌شدند، اما شاگردانش غم‌زده و اندوهگین. البته پس از رستاخیز عیسی، غم و اندوه آنان به شادی مبدّل می‌شد! همچنین وقتی عیسی روح مقدّس خدا را بر آنان می‌ریخت، دلیل دیگری برای شادی می‌داشتند.
عیسی موقعیت رسولانش را با موقعیت زنی مقایسه کرد که فرزندی به دنیا می‌آورد و گفت: «زن هنگام زایمان درد می‌کشد، چون وقت او رسیده است. اما پس از به دنیا آوردن فرزندش، دیگر آن درد و رنج را به یاد نمی‌آورد؛ زیرا از این که انسانی به دنیا آمده است، شاد است.» عیسی سپس رسولانش را با این سخنان دلگرمی داد: «شما نیز اکنون غمگین هستید؛ اما من بار دیگر شما را خواهم دید و دلتان شاد خواهد شد و هیچ کس این شادی را از شما نخواهد گرفت.»—یوحنا ۱۶:۲۱، ۲۲.
تا آن زمان، رسولان هیچ گاه به نام عیسی درخواستی نکرده بودند. اما عیسی به آنان گفت: «در آن روز، از پدر به نام من درخواست خواهید کرد.» چرا رسولان باید خواسته‌هایشان را به نام عیسی به درگاه خدا می‌آوردند؟ این بدین دلیل نبود که پدر آسمانی مایل نبود دعاهای آنان را مستجاب کند؛ چون عیسی گفت: «خودِ پدر، شما را دوست دارد، چون شما مرا دوست داشته‌اید و ایمان آورده‌اید که من به نمایندگی از پدر آمده‌ام.»—یوحنا ۱۶:۲۶، ۲۷.
سخنان دلگرم‌کنندهٔ عیسی احتمالاً چنان به رسولان دل و جرأت بخشید که آنان با اطمینان گفتند: «ایمان داریم که از جانب خدا آمده‌ای.» البته ایمان و اطمینان آنان به‌زودی محک زده می‌شد؛ چون عیسی موقعیتی را که پیش رو داشتند، چنین توصیف کرد: «زمانی می‌رسد و اکنون رسیده است که همهٔ شما پراکنده خواهید شد و هر یک به خانه‌های خود گریخته، مرا تنها خواهید گذاشت.» اما به آنان چنین اطمینانی نیز داد: «من این چیزها را به شما گفتم تا از طریق من آرامش یابید. شما در این دنیا سختی خواهید کشید، اما قوی‌دل باشید! من بر دنیا غالب آمده‌ام.» (یوحنا ۱۶:۳۰-۳۳) آری، عیسی رسولانش را تنها نمی‌گذاشت. او اطمینان داشت که علی‌رغم تلاش‌های شیطان و دنیای او برای در هم شکستن وفاداری‌شان، آنان نیز می‌توانند خواست خدا را انجام دهند و بر دنیا غالب آیند.