فصل ۱۳۹
برقرار ساختن بهشت بر زمین و به پایان رساندن وظیفهٔ خود
عاقبت گوسفندان و بزها
بسیاری در بهشت روی زمین خواهند بود
عیسی حقیقتاً راه و حقیقت و حیات است
اندکی پس از تعمید عیسی و حتی پیش از آن که خدمتش را آغاز کند، شخصی شریر مصمم بود او را در خدمتش ناکام سازد. آری، ابلیس، دشمن عیسی چند بار تلاش کرد عیسی را وسوسه کند. بعدها، عیسی در مورد آن شریر گفت: «حکمران این دنیا میآید. او بر من هیچ قدرتی ندارد.»—یوحنا ۱۴:۳۰.
یوحنای رسول در رؤیایی نبوی عاقبت «اژدهای بزرگ . . . یعنی همان مار کهن» را که «ابلیس و شیطان خوانده میشود،» دید. او دید که آن دشمنِ خبیثِ انسانها از آسمان به زمین انداخته شد و «بسیار خشمگین است، چون میداند که زمانی اندک دارد.» (مکاشفه ۱۲:۹، ۱۲) مسیحیان دلایلی محکم در دست دارند که نشان میدهد، اکنون در همان دورانی زندگی میکنند که شیطان به زمین انداخته شد. آری، آنان میدانند که بهزودی «اژدها، یعنی همان مار کهن» به مدت ۱۰۰۰ سال در چاه بیانتها در بند کشیده خواهد شد و طی آن دوران، عیسی در پادشاهی خدا حکمرانی خواهد کرد.—مکاشفه ۲۰:۱، ۲.
طی آن ۱۰۰۰ سال، چه شرایطی بر زمین ما حکمفرما خواهد بود؟ چه کسانی بر آن زندگی خواهند کرد؟ عیسی خود به این سؤالات پاسخ داد. او در مَثَل گوسفندان و بزها نشان داد که چه آیندهای در انتظار به اصطلاح گوسفندان است؛ یعنی انسانهای درستکاری که با برادران عیسی همکاری کرده، به آنان احسان میکنند. عیسی همچنین روشن ساخت که چه چیز در انتظار به اصطلاح بزهاست؛ یعنی کسانی که برعکس آن درستکاران عمل میکنند. عیسی گفت: «اینان [بزها] به مرگ ابدی و درستکاران [گوسفندان] به زندگی ابدی خواهند رسید.»—مَتّی ۲۵:۴۶.
از این نکته میتوان مفهوم گفتهٔ عیسی را به مجرمی که در کنارش بر تیر شکنجه بود، بهتر درک کرد. عیسی در آن گفتهٔ خود، به پاداشی اشاره نکرد که به رسولان وفادارش وعده داده بود؛ یعنی داشتن نقشی در پادشاهی آسمانها. بلکه به آن مجرم چنین گفت: «بهراستی به تو میگویم امروز، با من در بهشت خواهی بود.» (لوقا ۲۳:۴۳) آری، وعدهای که عیسی به آن مرد داد، زندگی در بهشت، یعنی باغی زیبا و پارکمانند بود. پس منطقی است که هر کس دیگری که در زمرهٔ گوسفندان شمرده شود و «به زندگی ابدی» برسد نیز در همین بهشت زندگی خواهد کرد، نه در پادشاهی آسمانها.
این حقیقت با توصیف یوحنای رسول در مورد شرایط زمین طی آن دوران، تطابق دارد. او گفت: «خیمهٔ خدا با انسانهاست. او با آنان ساکن خواهد شد و ایشان قوم او خواهند بود و خودِ خدا با آنان خواهد بود. خدا هر اشکی را از چشمانشان پاک خواهد کرد. دیگر مرگ نخواهد بود و ماتم و شیون و درد نیز وجود نخواهد داشت. چیزهای گذشته سپری شده است.»—مکاشفه ۲۱:۳، ۴.
آن مجرم برای آن که از زندگی در بهشت برخوردار شود، مسلّماً باید از میان مردگان برخیزد. البته شمار بسیار دیگری نیز رستاخیز خواهند یافت. عیسی این نکته را چنین روشن ساخت: «زمانی میرسد که تمام آنانی که در قبرها هستند، صدای او را خواهند شنید و بیرون خواهند آمد، هر که اعمال نیکو کرد، رستاخیزش به حیات میانجامد و هر که اعمال شریرانه پیشه کرد، رستاخیزش به محکومیت میانجامد.»—یوحنا ۵:۲۸، ۲۹.
در مورد رسولان وفادار عیسی و شمار دیگری که با او در آسمان خواهند بود، چه میتوان گفت؟ کتاب مقدّس میگوید: «[آنان] کاهنان خدا و کاهنان مسیح خواهند بود و در مقام پادشاه به مدت ۱۰۰۰ سال با او سلطنت خواهند کرد.» (مکاشفه ۲۰:۶) کسانی که با عیسی حکمرانی خواهند کرد، از میان مردان و زنانی که بر زمین زندگی میکردند، انتخاب میشوند. پس شکی نیست که آنان با دلسوزی و درایت بر انسانهای روی زمین حکمرانی خواهند کرد.—مکاشفه ۵:۱۰.
عیسی بهای رهایی را برای انسانهای روی زمین به کار خواهد گرفت و آنان را از شرّ گناه موروثی رهایی خواهد بخشید. عیسی و کسانی که با او حکمرانی میکنند، انسانهای وفادار را به کاملیت خواهند رساند. آری، انسانها در آن زمان از زندگیای برخوردار میشوند که خدا در ابتدا برای بشر در نظر گرفته بود، زمانی که به آدم و حوّا گفت که بارور و کثیر شوند و زمین را پر سازند. حتی مرگ ناشی از گناه آدم نیز دیگر وجود نخواهد داشت!
بدین سان عیسی تمام آنچه را که یَهُوَه از او خواسته بود، به انجام خواهد رساند. در پایان حکومت هزارساله، عیسی پادشاهی و خانوادهای از انسانهای کامل را به پدرش تقدیم خواهد کرد. پولُس رسول در خصوص این عمل شگرف و متواضعانهٔ عیسی چنین گفت: «پس از آن که همه چیز تحت فرمان پسر درآمد، پسر نیز خود را مطیع او خواهد ساخت؛ مطیع او که همه چیز را تحت فرمانش نهاد، تا بدین سان خدا بهتنهایی حاکم همه باشد.»—۱قُرِنتیان ۱۵:۲۸.
واضح است که عیسی نقشی حیاتی در به تحقق رساندن مقصود پرجلال خدا دارد. همچنان که مقصود خدا در آینده و تا ابدیت به تحقق میرسد، عیسی مطابق با توصیف خود، به معنی واقعی کلمه «راه و حقیقت و حیات» خواهد بود.—یوحنا ۱۴:۶.