سؤالات خوانندگان

آیا خواهرانی که در جلسات جماعت،‏ مجامع و کنگره‌ها،‏ سخنرانی‌ها را به زبان اشاره ترجمه می‌کنند لازم است سر خود را بپوشانند؟‏

در کل،‏ اگر خواهری وظایفی را انجام دهد که در واقع مسئولیت شوهر او و یا برادری در جماعت است باید سر خود را بپوشاند.‏ این امر هماهنگ با اصلی است که پولُس رسول آن را چنین بیان کرده است:‏ «هر زنی که سر برهنه دعا یا نبوّت کند،‏ سر خود را رسوا [یا بی‌حرمت] می‌سازد.‏» زیرا «سر زن،‏ مرد» است.‏ (‏۱قر ۱۱:‏۳-‏۱۰‏)‏ خواهران در چنین شرایطی با بر سر کردن پوششی معقول و مناسب اطاعتشان را از شیوه‌ای که یَهُوَه برای سازماندهی جماعت مسیحی تعیین کرده است نشان می‌دهند.‏ —‏ ۱تیمو ۲:‏۱۱،‏ ۱۲‏.‏a

حال،‏ در خصوص خواهری که سخنرانی‌ها را به زبان اشاره ترجمه می‌کند چطور؟‏ درست است که این خواهر فقط واسطی است که گفته‌های برادر را به مخاطبان انتقال می‌دهد و در واقع برادرِ سخنران است که تعلیم می‌دهد،‏ نه آن خواهر.‏ اما لازم به ذکر است که ترجمه به زبان اشاره با ترجمه به زبان‌های گفتاری بسیار متفاوت است.‏ در زبان‌های گفتاری در حین سخنرانی شنوندگان می‌توانند به سخنران توجه کنند و به مترجم هم گوش دهند.‏ معمولاً در چنین زبان‌هایی خواهرِ مترجم مرکز توجه نیست.‏ حتی گاه خواهران هنگام ترجمه می‌نشینند و یا اگر بایستند روی خود را به سخنران می‌کنند نه به شنوندگان.‏ از این رو برای آنان لازم نیست که سرشان را بپوشانند.‏

به علاوه،‏ امروزه هنگام ترجمهٔ سخنرانی‌ها به زبان اشاره به دلیل بهره‌گیری از تکنولوژی پیشرفته توجه مخاطبان بیش از پیش به مترجم است.‏ چون عموماً تصویر بزرگی از مترجم بر صفحهٔ نمایش نشان داده می‌شود.‏ حتی ممکن است مخاطبان سخنران را نبینند.‏ از این رو شایسته است که خواهران مترجمِ زبان اشاره با پوشاندن سر خود نشان دهند که آنان نقش اصلی در تعلیم را ایفا نمی‌کنند.‏

این تجدیدنظر چه تأثیری بر مترجمان زبان اشاره در ترجمهٔ مواردی مثل،‏ تکالیف در جلسهٔ مدرسه خدمت تئوکراتیک،‏ نمایش‌هـا و هـمچنین جواب‌هایی که در طی جلسهٔ خدمت،‏ مطالعهٔ کتاب مقدّس و مطالعهٔ برج دیده‌بانی داده می‌شود دارد؟‏ آیا باید در چنین مواقعی نیز خواهری که به زبان اشاره ترجمه می‌کند پوششی بر سر داشته باشد؟‏ ظاهراً در بعضی مواقع خواهر مترجم نیازی به پوشش سر ندارد؛‏ مواقعی که تمامی حضار آن جلسه قادر به درک این امر هستند که خواهر مترجم نیست که آن جلسه را می‌گرداند.‏ برای مثال،‏ طبعاً زمانی که او جواب‌های حضار،‏ گفتارهای خواهران و یا نمایش‌ها را ترجمه می‌کند نیازی به پوشش سر ندارد.‏ اما هنگام ترجمهٔ گفتارهای برادران،‏ ترجمهٔ برادری که ادارهٔ جلسهٔ برج دیده‌بانی یا جلسهٔ کتاب مقدّس جماعت را به عهده دارد یا زمانی که خود مترجم و گردانندهٔ اجرای سرودهاست باید سر خود را بپوشاند.‏ در طی جلسه شاید لازم باشد که خواهر مترجم گفته‌های برادران،‏ خواهران،‏ کودکان یا پیران مسیحی را ترجمه کند.‏ با توجه به این مسئله شاید عملی‌تر خواهد بود که او در طول جلسه پوشش سرش را حفظ کند.‏

‏[پاورقی]‏