جوانان آیا برای تعمید آمادگی دارید؟‏

۱،‏ ۲.‏ الف)‏ امروزه چه چیز مایهٔ شادی خادمان خداست؟‏ ب)‏ والدین مسیحی و پیران جماعت چگونه می‌توانند به جوانان یاری رسانند که مفهوم تعمید را درک کنند؟‏

پیر جماعتی به کریستفر که دوازده سال دارد،‏ می‌گوید:‏ «از زمانی که به دنیا آمدی تو را می‌شناسم،‏ خوشحالم که شنیدم می‌خواهی تعمید بگیری.‏ اما میشه به من بگی،‏ چرا می‌خواهی این قدم را در زندگی‌ات برداری؟‏» پرسش پیر جماعت از این نوجوان بجا بود.‏ البته،‏ سالانه در سراسر دنیا هزاران جوان تعمید می‌گیرند و این بی‌شک مایهٔ شادی فراوان است.‏ (‏جا ۱۲:‏۱‏)‏ در عین حال،‏ وظیفهٔ والدین مسیحی و پیران جماعت است که اطمینان یابند،‏ این تصمیم فرد نوجوان داوطلبانه و بر پایهٔ شالوده‌ای استوار است.‏

^۲ کلام خدا نشان می‌دهد که شخص با وقف و تعمید خود به زندگی‌ای پا می‌گذارد که از یک سو یَهُوَه به او برکات فراوان می‌دهد و از سوی دیگر شیطان با او مخالفت می‌کند.‏ (‏امث ۱۰:‏۲۲؛‏ ۱پطر ۵:‏۸‏)‏ از این رو والدین مسیحی باید به فرزندانشان تعلیم دهند که شاگرد مسیح بودن به راستی به چه مفهوم است.‏ پیران جماعت به جوانانی که والدین آنان خادم یَهُوَه نیستند،‏ یاری می‌رسانند که مفهوم وقف و تعمید را به درستی درک کنند.‏ ‏(‏لوقا ۱۴:‏۲۷-‏۳۰ خوانده شود.‏)‏ همان طور که برای به پایان رساندن پروژه‌ای ساختمانی نیاز به برنامه‌ریزی است،‏ جوانان نیز باید پیش از این که تعمید بگیرند خود را آماده سازند تا بتوانند یَهُوَه را «تا به آخر» با وفاداری خدمت کنند.‏ (‏مت ۲۴:‏۱۳‏)‏ اما شما جوانان چگونه می‌توانید خدمت به یَهُوَه را با عزمی استوار راه زندگی‌تان سازید؟‏ در اینجا به پاسخ این پرسش می‌پردازیم.‏

۳.‏ الف)‏ گفتهٔ عیسی و پِطرُس از چه جهت اهمیت تعمید را نشان می‌دهد؟‏ (‏مت ۲۸:‏۱۹،‏ ۲۰؛‏ ۱پطر ۳:‏۲۱‏)‏ ب)‏ به بررسی پاسخ چه پرسش‌هایی می‌پردازیم و چرا تأمّل بر این پرسش‌ها اهمیت دارد؟‏

^۳ اگر تو در سنین جوانی هستی و به تعمید فکر می‌کنی هدفی فوق‌العاده برای خود گذاشته‌ای و این شایستهٔ تحسین است.‏ چون تعمید گرفتن به عنوان یک شاهد یَهُوَه افتخاری بزرگ است.‏ علاوه بر این برای فرد مسیحی تعمید واجب است و برای آنان که می‌خواهند طی مصیبت عظیم نجات یابند،‏ قدمی اساسی است.‏ (‏مت ۲۸:‏۱۹،‏ ۲۰؛‏ ۱پطر ۳:‏۲۱‏)‏ از آنجا که تو می‌خواهی با جان و دل به وعده و قولت به یَهُوَه خدا وفادار مانی،‏ آمادگی برای این قدم مهم ضروری و پر اهمیت است.‏ پس بجاست سه پرسش زیر را از خود بپرسی و آمادگی خود را برای تعمید محک زنی.‏ ۱)‏ آیا تا آن حد به بلوغ فکری رسیده‌ام که چنین تصمیمی بگیرم؟‏ ۲)‏ آیا شخصاً می‌خواهم که چنین کنم؟‏ ۳)‏ آیا مفهوم وقف به یَهُوَه خدا را به درستی درک کرده‌ام؟‏ در اینجا به بررسی این سه پرسش می‌پردازیم.‏

۴،‏ ۵.‏ الف)‏ چرا تعمید فقط برای افراد بزرگسال نیست؟‏ ب)‏ رسیدن به بلوغ برای فرد مسیحی به چه معنی است؟‏

^۴ در کتاب مقدّس نیامده است که شخص باید سن خاصّی را پشت سر گذاشته باشد تا واجد شرایط تعمید شود.‏ در امثال ۲۰:‏۱۱ آمده است:‏ «جوان را از کارهایش براستی می‌توان شناخت،‏ که آیا رفتارش پاک و درست است،‏ یا نه.‏» پس هستند جوانانی که با وجود سن پایین تشخیص می‌دهند که چه چیز درست است و مفهوم وقف خود به آفریدگار را درک می‌کنند.‏ پس قطع‌نظر از سن شخص برای هر کس که نشان داده است به بلوغ رسیده و خود را به یَهُوَه خدا وقف کرده است،‏ تعمید قدمی مهم و بجاست.‏—‏امث ۲۰:‏۷‏.‏

^۵ در اینجا بلوغ و پختگی به چه معنی است؟‏ منظور از بلوغ رشد جسمی نیست.‏ کتاب مقدّس در مورد اشخاصی که به بلوغ رسیده‌اند،‏ می‌گوید:‏ «با استفادهٔ مداوم از قدرت تشخیص خود،‏ آن را پرورش داده‌اند تا خوب را از بد تشخیص دهند.‏» (‏عبر ۵:‏۱۴‏)‏ پس شخصی که به بلوغ رسیده است تشخیص می‌دهد که از دید یَهُوَه خدا چه چیز درست است و از صمیم دل مصمم است که به آن پای‌بند ماند.‏ چنین شخصی به‌راحتی تحت‌تأثیر قرار نمی‌گیرد و خطا نمی‌کند.‏ نیاز ندارد که همواره کسی او را به انجام آنچه درست است ترغیب کند.‏ نوجوانی که به بلوغ رسیده در غیاب والدین یا دیگر افراد بزرگسال نیز آنچه درست است انجام می‌دهد.‏—‏با فیلیپیان ۲:‏۱۲ مقایسه شود.‏

۶،‏ ۷.‏ الف)‏ وضعیتی را که دانیال در بابِل با آن روبرو بود توضیح دهید.‏ ب)‏ چگونه دانیال ثابت کرد که به بلوغ و پختگی رسیده است؟‏

^۶ آیا ممکن است کسی در سنین نوجوانی به چنین بلوغ و پختگی‌ای برسد؟‏ در اینجا بجاست که شرح‌حال دانیال را بررسی کنیم.‏ احتمالاً او در اوایل نوجوانی بود که به اجبار از والدینش جدا شد و در بابِل به اسارت برده شد.‏ دانیال در آنجا یکباره در میان افرادی زندگی می‌کرد که معیارهایشان از درستی و نادرستی با آنچه او می‌دانست بسیار تفاوت داشت.‏ دانیال با مشکل دیگری نیز روبرو بود.‏ او موقعیت خاصّی در آنجا داشت،‏ در واقع جزو معدود جوانانی بود که برگزیده شده بودند تا نزد پادشاه حاضر شوند.‏ (‏دان ۱:‏۳-‏۵،‏ ۱۳‏)‏ ظاهراً برای دانیال فرصت‌هایی در بابِل پیش آمده بود که هیچ گاه در اسرائیل نداشت.‏

^۷ واکنش دانیال در آن شرایط چگونه بود؟‏ آیا زرق‌وبرق بابِل او را اغوا کرد؟‏ آیا آن محیط جدید باعث شد که هویتش را فراموش کند و ایمانش را در هم شکند؟‏ در کتاب مقدّس آمده است که او در دل خود عزم کرده بود که خود را نجس نسازد،‏ یعنی از هر آنچه با پرستش کاذب مرتبط بود،‏ دوری کند.‏ (‏دان ۱:‏۸‏)‏ به‌راستی دانیال نشان داد که به بلوغ رسیده است!‏

۸.‏ از شرح‌حال دانیال چه می‌توان آموخت؟‏

^۸ از شرح‌حال دانیال چه می‌توان آموخت؟‏ جوانی که به بلوغ رسیده است در اعتقادات خود پایدار و ثابت قدم است.‏ همچون آفتاب‌پرست نیست که با عوض کردن رنگ،‏ خود را با محیط هماهنگ کند.‏ رفتار او این گونه نیست که در سالن جماعت دوست خدا و در محیط مدرسه دوست دنیا باشد.‏ او به این سو و آن سو رانده نمی‌شود،‏ بلکه حتی در آزمایش ایمان و شرایط سخت نیز ثابت قدم باقی می‌ماند.‏—‏اِفِسُسیان ۴:‏۱۴،‏ ۱۵ خوانده شود.‏

۹،‏ ۱۰.‏ الف)‏ جوانان از تأمّل بر این که اخیراً در آزمایش‌های ایمان چه رفتاری داشته‌اند،‏ چه فایده‌ای می‌برند؟‏ ب)‏ تعمید به چه معنی است؟‏

^۹ مسلّم است که هیچ کس کامل نیست،‏ چه جوان،‏ چه بزرگسال هر کس گاه خطا می‌کند.‏ (‏جا ۷:‏۲۰‏)‏ اما اگر می‌خواهی تعمید بگیری،‏ بجاست به دل خود رجوع کنی و ببینی تا چه حد مصممی که به معیارهای خدا پای‌بند مانی.‏ چگونه می‌توانی عزم خود را در این راه محک بزنی؟‏ از خود بپرس،‏ ‹در به گوش گرفتن معیارهای خدا چگونه بوده‌ام؟‏› در مورد این که اخیراً واکنشت در آزمایش‌های ایمان چگونه بوده است،‏ فکر کن.‏ آیا نشان داده‌ای که قدرت تشخیص لازم را در شناخت درست از نادرست داری؟‏ اگر همچون دانیال کسی در دنیای شیطان تو را شخصی خاص بداند،‏ چطور؟‏ آیا در چنین شرایطی خواست یَهُوَه خدا را تشخیص می‌دهی و حتی اگر با خواستت متفاوت باشد،‏ مصمم به انجام آن هستی؟‏—‏افس ۵:‏۱۷‏.‏

^۱۰ چرا این پرسش‌ها را با چنین صراحتی مطرح می‌کنیم؟‏ این‌ها به تو کمک می‌کند که به تعمید دیدی درست پیدا کنی.‏ همان طور که پیش‌تر گفته شد،‏ تعمید نشان می‌دهد که تو تعهدی جدّی به یَهُوَه خدا داده‌ای.‏ تعهد کرده‌ای که او را دوست داشته باشی و برای همیشه با تمام وجود به او خدمت کنی.‏ (‏مرق ۱۲:‏۳۰‏)‏ هر که تعمید می‌گیرد باید مصمم باشد که به این تعهد و قول خود کاملاً پای‌بند بماند.‏—‏جامعه ۵:‏۴،‏ ۵ خوانده شود.‏

۱۱،‏ ۱۲.‏ الف)‏ شخصی که می‌خواهد تعمید بگیرد باید از چه امری اطمینان حاصل کند؟‏ ب)‏ چگونه می‌توان طرز فکر درستی به تعمید داشت؟‏

^۱۱ کتاب مقدّس به ما می‌گوید که قوم خدا از جمله جوانان برای خدمت به او «با رغبت داوطلب خواهند شد.‏» (‏مز ۱۱۰:‏۳‏)‏ کسی که به تعمید فکر می‌کند باید اطمینان حاصل کند که این خواستِ شخص اوست.‏ برای این منظور شما جوانان باید با موشکافی خود را محک زنید.‏ چرا؟‏ چون شرایط شما متفاوت است،‏ شاید تو از جمله جوانانی باشی که از کودکی با تعالیم کتاب مقدّس آشنا شده است.‏

^۱۲ احتمالاً طی سال‌ها افراد بسیاری را دیده‌ای که تعمید گرفته‌اند،‏ از جمله همسن‌وسال‌ها و شاید خواهر و برادرهایت.‏ اگر چنین است،‏ باید از چه جهت محتاط باشی؟‏ مراقب باش که این طرز فکر در تو ایجاد نشود که به سن خاصّی که شخص می‌رسد،‏ خواه‌ناخواه باید تعمید بگیرد.‏ چگونه می‌توانی اطمینان حاصل کنی که نسبت به تدارک یَهُوَه در خصوص تعمید دید درستی داری؟‏ سعی کن مرتب بر دلایلی که اهمیت تعمید را نشان می‌دهد فکر کنی.‏ در این مقاله و مقالهٔ بعد چند دلیل بررسی می‌شود.‏

۱۳.‏ چگونه می‌دانی که تصمیم تو در خصوص تعمید خواست قلبی توست؟‏

^۱۳ راه‌هایی وجود دارد که می‌تواند برایت روشن سازد که آیا خواست تو برای تعمید،‏ خواست قلبی توست یا نه.‏ یک راه آن تعمّق بر دعاهایت است.‏ دعا می‌تواند نشانگر خواست قلبی شخص در خدمت به یَهُوَه باشد.‏ با خود فکر کن که چند وقت یک‌بار دعا می‌کنی و تا چه حد دعاهایت را مشخص بیان می‌کنی.‏ این امر نشان می‌دهد که تا چه حد به یَهُوَه خدا نزدیک هستی.‏ (‏مز ۲۵:‏۴‏)‏ راه اصلی که یَهُوَه دعاهای ما را پاسخ می‌دهد از طریق کتاب مقدّس است.‏ نکتهٔ دیگری که می‌تواند نشان دهد که آیا واقعاً می‌خواهی به یَهُوَه خدا نزدیک شوی و او را با دل و جان خدمت کنی،‏ بررسی برنامهٔ مطالعه‌ات است.‏ (‏یوش ۱:‏۸‏)‏ از خود بپرس:‏ ‹آیا مرتب کتاب مقدّس را مطالعه می‌کنم؟‏› اگر در خانواده برنامهٔ پرستش خانوادگی دارید از خود بپرس:‏ ‹آیا با میل و رغبت در پرستش خانوادگی شرکت می‌کنم؟‏› با پاسخ به این پرسش‌ها می‌توانی خود را محک زنی که آیا تصمیم تو برای تعمید خواست قلبی و شخصی توست یا نه.‏

۱۴.‏ وقف و تعمید چه تفاوتی با یکدیگر دارند؟‏

^۱۴ ممکن است برخی کاملاً مفهوم وقف و تعمید و تفاوت آن را ندانند.‏ برای نمونه،‏ برخی جوانان می‌گویند که خود را به یَهُوَه وقف کرده‌اند،‏ اما برای تعمید آماده نیستند.‏ آیا چنین چیزی ممکن است؟‏ وقف دعایی است که شخص در آن به یَهُوَه خدا می‌گوید که می‌خواهد تا ابد او را خدمت کند.‏ با تعمید،‏ شخص به عموم اعلام می‌کند که خود را به یَهُوَه خدا در دعایی شخصی وقف کرده است.‏ پس پیش از تعمید باید اطمینان یابی که مفهوم وقف را به‌خوبی درک کرده‌ای.‏

۱۵.‏ وقف به چه معنی است؟‏

^۱۵ به بیان ساده‌تر،‏ زمانی که خود را به یَهُوَه وقف می‌کنی،‏ در واقع به او می‌گویی که دیگر به خود تعلّق نداری بلکه از آن او هستی.‏ با وقف خود به یَهُوَه قول می‌دهی که در زندگی به خواست او،‏ بر هر چیز دیگر ارجحیت دهی.‏ ‏(‏مَتّی ۱۶:‏۲۴ خوانده شود.‏)‏ هر قول و تعهدی امری جدّی است،‏ پس می‌توان تصوّر کرد که قول به یَهُوَه خدا تا چه حد جدّی است.‏ (‏مت ۵:‏۳۳‏)‏ حال چگونه می‌توانی نشان دهی که دیگر به خود تعلّق نداری بلکه از آن یَهُوَه خدا هستی؟‏—‏روم ۱۴:‏۸‏.‏

۱۶،‏ ۱۷.‏ الف)‏ با مثالی مفهوم به خود تعلّق نداشتن را روشن سازید.‏ ب)‏ وقف در واقع به چه معنی است؟‏

^۱۶ مثالی می‌زنیم،‏ تصوّر کن دوستی ماشینی به تو هدیه می‌کند،‏ سند را دستت می‌دهد و می‌گوید:‏ «این ماشین توست.‏» حال فرض کن بعد از آن می‌گوید:‏ «سوئیچ ماشین را پیش خود نگاه می‌دارم و تو نمی‌توانی از آن استفاده کنی،‏ فقط من ماشین را می‌رانم.‏» تو در مورد این هدیه چه احساسی می‌کردی؟‏ در مورد دوستی که این هدیه را به تو داد،‏ چطور؟‏

^۱۷ حال بجاست با خود فکر کنی،‏ یَهُوَه از شخصی که خود را به او وقف کرده است چه انتظاری دارد.‏ شخصی که خود را به یَهُوَه وقف می‌کند،‏ می‌گوید:‏ «من زندگی‌ام را به تو می‌بخشم.‏ من به تو تعلّق دارم.‏» حال اگر آن شخص زندگی دوگانه در پیش گیرد،‏ چطور؟‏ مثلاً با شخصی غیرهم‌ایمان قرار ملاقات بگذارد؟‏ اگر شغلی را بپذیرد که به شرکتش در جلسات صدمه زند یا دیگر نتواند با جان و دل در موعظه شرکت کند،‏ چطور؟‏ آیا مشابه این نیست که سوئیچ ماشین را برای خود نگاه داشته است؟‏ کسی که خود را به یَهُوَه وقف می‌کند در واقع به او می‌گوید:‏ «زندگی من بیش از این که به من تعلّق داشته باشد به تو تعلّق دارد.‏ اگر در هر زمانی چیزی که تو از من می‌خواهی با آنچه خود می‌خواهم،‏ مغایرت داشته باشد،‏ آنچه تو می‌خواهی را به عمل خواهم آورد،‏ همیشه چنین خواهم کرد.‏» این مشابه طرز فکر عیساست که گفت:‏ «از آسمان نیامده‌ام تا به خواست خود عمل کنم،‏ بلکه آمده‌ام تا خواست او را که مرا فرستاد،‏ به جا آورم.‏»—‏یو ۶:‏۳۸‏.‏

۱۸،‏ ۱۹.‏ الف)‏ گفته‌های رُز و کریستفر چگونه نشان می‌دهد که تعمید افتخاری است که برکات فراوان به همراه دارد؟‏ ب)‏ دید شما به تعمید چیست؟‏

^۱۸ مسلّم است که تعمید تصمیمی جدّی در زندگی است و هیچ کس نباید آن را دست‌کم گیرد.‏ از سوی دیگر،‏ وقف و تعمید افتخاری بزرگ است.‏ جوانانی که یَهُوَه را دوست دارند و مفهوم وقف را درک کرده‌اند،‏ تعمیدشان را به تعویق نمی‌اندازند و هیچ‌وقت از تصمیمشان نیز پشیمان نمی‌شوند.‏ رُز نوجوانی تعمیدگرفته است،‏ او می‌گوید:‏ «من یَهُوَه را دوست دارم و خدمت به او مرا از هر کاری بیشتر خوشحال می‌کند.‏ در زندگی‌ام در مورد هیچ تصمیمی به اندازهٔ تعمیدم مطمئن نبوده‌ام.‏»‏

^۱۹ در مورد کریستفر که در ابتدای مقاله از او نقل شد چطور؟‏ آیا تصمیمی که او در دوازده‌سالگی برای تعمید گرفت،‏ بر شالوده‌ای استوار بود؟‏ او از تصمیمی که برای وقف و تعمیدش گرفت بسیار شاد است.‏ کریستفر در هفده‌سالگی پیشگامی را آغاز کرد،‏ یک سال پس از آن به عنوان خادم در جماعت خدمت کرد و اکنون در بیت‌ئیل خدمت می‌کند.‏ او می‌گوید:‏ «تعمیدم تصمیمی درست بود.‏ خوشحالم که خدمت به یَهُوَه خدا و سازمان او زندگی‌ام را پر کرده است.‏» اگر در فکر تعمید هستید،‏ چگونه می‌توانید خود را برای آن آماده کنید؟‏ مقالهٔ بعد به این پرسش پاسخ می‌دهد.‏