سؤالات خوانندگان
در رؤیای حِزْقیال مردی که دَواتِ کاتبان بر کمر دارد و شش مرد پُتک به دست، نماد چه کسانی هستند؟
آنان نماد فرشتگان قدرتمند خدا هستند که در نابودی اورشلیم شرکت داشتند و در آینده برای نابودی این نظام شریر شیطان در جنگ حارمَگِدّون نیز شرکت خواهند داشت. چرا این درک جدید و اصلاحشده منطقی است؟
پیش از نابودی اورشلیم در سال ۶۰۷ ق.م. حِزْقیال در رؤیایی دید که مردم مرتد اورشلیم غرق اعمال شریر و نامشروع هستند. سپس او در آن رؤیا رویدادهایی را مشاهده کرد که به نابودی اورشلیم ختم شد. او شش مرد پُتک به دست را دید که در میان آنان مردی بود «کتانپوش که دَوات بر کمر داشت.» (حز ۸:۶-۱۲؛ ۹:۲، ۳) به آن مرد گفته شد: «از میان شهر اورشلیم بگذر و بر پیشانی آنان که به سبب اعمال کراهتآورِ انجامشده آه و ناله میکنند، نشان بگذار.» سپس به مردان پُتک به دست گفته شد که از میان شهر بگذرند و همهٔ کسانی را که بر پیشانی خود نشان ندارند، هلاک سازند. (حز ۹:۴-۷) از این رؤیا چه میآموزیم و مردی که دَواتِ کاتبان بر کمر داشت، چه کسی است؟
این پیشگویی در سال ۶۱۲ ق.م. گفته شد و پنج سال بعد از آن با نابودی اورشلیم توسط سپاه بابِل نخستین بار به تحقق رسید. اگرچه به بابِلیانِ خدانشناس اجازه داده شد آن شهر را نابود کنند، در واقع آنان حکم داوری یَهُوَه خدا را به اجرا گذاشتند. (ار ۲۵:۹، ۱۵-۱۸) یَهُوَه از آنان استفاده کرد تا قوم مرتد خود را مجازات کند. اما نمیخواست که عادلان به همراه شریران نابود شوند. یَهُوَه از روی مهر و محبتش تدارک نجات یهودیانی را دید که از اعمال کراهتآور آن شهر رنج میبردند.
حِزْقیال خود نه در آن نشانهگذاری شرکت داشت و نه در نابودی شهر. فرشتگان، مجریان حکم داوری خدا بودند. این پیشگویی برای ما رویدادهایی را آشکار میسازد که در عالم روحی رخ داده است. یَهُوَه به فرشتگان خود مأموریت داد که شریران را نابود کنند و عادلان را جدا کنند تا نجات یابند.a
در گذشته در نشریاتمان توضیح داده شد که در تحقق امروزی این رؤیا، مردی که دَواتِ کاتبان بر کمر دارد، مظهر باقیماندهٔ مسیحیان مسحشده بر زمین است. همچنین تصوّر میشد اشخاصی که به پیام موعظه واکنش مثبت نشان میدهند، کسانی هستند که برای نجات نشانهگذاری میشوند. اما در سالهای اخیر مشخص شد که توضیح این رؤیا باید اصلاح شود. بنا بر گزارشی که در مَتّی ۲۵:۳۱-۳۳ آمده است، عیسی کسی است که انسانها را داوری میکند. او آنان را طی مصیبت عظیم داوری خواهد کرد و همچون شبانی که گوسفندان را از بزها جدا میکند، انسانهای گوسفندگونه را برای نجات از انسانهای بزگونه که نابود خواهند شد، جدا میکند.
با درکی که از آیات فوق به دست آوردهایم، چه درسی از رؤیای حِزْقیال میآموزیم؟ حداقل به پنج نکتهٔ مهم پی میبریم:
طی دورانی که سرانجام اورشلیم نابود شد، حِزْقیال با اِرْمیا به عنوان دیدهبان خدمت میکردند، همچون اِشَعْیا که پیش از آنان این وظیفه را انجام میداد. امروزه یَهُوَه خدا برای خوراکرسانی به قومش از خادمان مسحشدهٔ خود که گروهی کوچک هستند، استفاده میکند و پیش از شروع مصیبت عظیم به همهٔ مردم هشدار میدهد. در واقع، همهٔ اعضای قوم خدا که مایملک مسیح محسوب میشوند در هشدار دادن به مردم شرکت دارند.—مت ۲۴:۴۵-۴۷.
حِزْقیال در کار نشانهگذاری افرادی که نجات مییافتند شرکت نداشت؛ قوم امروزی یَهُوَه خدا نیز در این کار شرکت ندارد. آنان در خدمت موعظه فقط پیام یَهُوَه خدا را به مردم اعلام میکنند؛ خدمتی که با هدایت فرشتگان انجام میشود.—مکا ۱۴:۶.
در زمان حِزْقیال، هیچکس به معنی واقعی نشانی بر پیشانی خود دریافت نکرد. آن نشانهگذاری مجازی بود و امروز نیز چنین است. حال آنان که میخواهند این نشان را داشته باشند، چه باید بکنند؟ آنان باید پیامی را که اکنون موعظه میشود بپذیرند، شخصیت مسیحی را بر تن کنند، خود را به یَهُوَه خدا وقف نمایند و با وفاداری از برادران مسیح حمایت کنند. (مت ۲۵:۳۵-۴۰) به این ترتیب طی مصیبت عظیمی که در راه است، برای نجات نشانهگذاری میشوند.
در تحقق امروزی این پیشگویی مردی که دَواتِ کاتبان بر کمر دارد، مظهر عیسی مسیح است. او طی مصیبت عظیم افراد گوسفندگونه را که همان گروه عظیم هستند، برای نجات نشانهگذاری میکند. به این صورت، آنان این فرصت را خواهند داشت که تا ابد بر روی زمین زندگی کنند.—مت ۲۵:۳۴، ۴۶.b
در تحقق امروزی این پیشگویی، آن شش مردِ پُتک به دست مظهر لشکرهای آسمانی عیسی است که به رهبری او به زودی شرارت و شریران را نابود خواهند کرد.—حز ۹:۲، ۶، ۷؛ مکا ۱۹:۱۱-۲۱.
درس باارزشی که ما از درک این رؤیا میگیریم به ما اطمینان میبخشد که هرگز یَهُوَه خدا درستکاران را همراه شریران نابود نمیکند. (۲پطر ۲:۹؛ ۳:۹) همچنین به ما یادآور میشود که اکنون موعظه به مردم تا چه حد مهم و حیاتی است. پیش از این که پایان این نظام برسد، همه باید هشدار خدا را بشنوند.—مت ۲۴:۱۴.
a اشخاصی همچون باروک (منشی اِرْمیا) عِبِدمِلِکِ حبشی و رکابیان نشانی قابلرؤیت بر پیشانی خود دریافت نکردند، اما نجات یافتند. (ار ۳۵:۱-۱۹؛ ۳۹:۱۵-۱۸؛ ۴۵:۱-۵) آنان نشانی مجازی بر پیشانی داشتند.
b مسحشدگان وفادار نیازی ندارند که برای نجات نشانهگذاری شوند. اما آنان قبل از مرگشان یا پیش از شروع مصیبت عظیم مهر نهایی را دریافت خواهند کرد.—مکا ۷:۱، ۳.