سؤالات خوانندگان
آیا «ثمرهٔ روح» تنها به خصوصیاتی محدود میشود که در غَلاطیان ۵:۲۲، ۲۳ آمده است؟
غَلاطیان ۵:۲۲، ۲۳ به نُه خصوصیت اشاره میکند. در این آیات میخوانیم: «ثمرهٔ روح محبت، شادی، آرامش، بردباری، مهربانی، نیکویی، ایمان، ملایمت و خویشتنداری است.» اما خصوصیات دیگری نیز وجود دارند که با کمک روحالقدس یَهُوَه میتوانیم در خود پرورش دهیم.
توجه کنید که پولُس رسول پیش از اشاره به ثمرهٔ روح، در آیات قبل نوشت: «اعمال نفس بهروشنی نمایان است: اعمال نامشروع جنسی، ناپاکی، رفتار بیشرمانه، بتپرستی، توسل به نیروهای غیبی، دشمنی، نزاع، رشک، طغیان خشم، ستیزهجویی، تفرقه، فرقهبندی، حسد، مستی و مهمانیهای همراه با بیبندوباری و چیزهایی از این قبیل.» (غلا ۵:۱۹-۲۱) پولُس گفتهاش را با «چیزهایی از این قبیل» به پایان رساند. بنابراین «اعمال نفس» شامل اعمال دیگری نیز میشود که در کولُسیان ۳:۵ به برخی از آنها اشاره شده است. به طور مشابه، پولُس پس از اشاره به نُه خصوصیت ثمرهٔ روح، در آیهٔ ۲۳ گفت: «هیچ قانونی وجود ندارد که اینها را منع کند.» ریشهٔ یونانی واژهٔ «اینها» به معنی «چنین چیزهایی» نیز میباشد. این نکته نشان میدهد که پولُس در اینجا نیز به همهٔ خصوصیات ثمرهٔ روح اشاره نکرد.
برای درک بهتر این موضوع میتوانیم ثمرهٔ روح را با ثمرهٔ نور مقایسه کنیم. پولُس در نامهاش به جماعت اِفِسُس نوشت: «ثمرهٔ نور، هر گونه نیکویی، درستی و راستی است.» (افس ۵: ۸، ۹) «نیکویی، درستی و راستی،» خصوصیات «ثمرهٔ روح» نیز میباشند؛ در صورتی که در غَلاطیان ۵:۲۲، ۲۳ به خصوصیات «درستی و راستی» اشاره نشده است.
به طور مشابه، پولُس تیموتائوس را به پرورش شش خصوصیت نیکو ترغیب کرد. او به تیموتائوس گفت: «در پی درستکاری، وقف خود به خدا، ایمان، محبت، پایداری و ملایمت باش.» (۱تیمو ۶:۱۱) در صورتی که تنها ایمان، محبت و ملایمت در بین خصوصیات «ثمرهٔ روح» به چشم میخورد. با این حال، تیموتائوس برای پرورش درستکاری، وقف خود به خدا و پایداری نیز به کمک روحالقدس نیاز داشت.—با کولُسیان ۳:۱۲؛ ۲پِطرُس ۱:۵-۷ مقایسه شود.
بنابراین، غَلاطیان ۵:۲۲، ۲۳ به تمام خصوصیاتی که مسیحیان باید در خود پرورش دهند، اشاره نمیکند. روحالقدس میتواند به ما کمک کند تا این نُه خصوصیت «ثمرهٔ روح» را در خود پرورش دهیم. در حالی که ما نیاز داریم خصوصیات بیشتری را در خود پرورش دهیم تا همچنان از نظر روحانی پیشرفت کنیم و بتوانیم ‹شخصیت نو را به تن کنیم که به خواست خدا آفریده شده و بر پایهٔ درستی و قدّوسیت حقیقی است.›—افس ۴:۲۴.