۷ باری،‏ موسی را عادت بر این بود که خیمه‌ای برگیرد و آن را بیرون از اردوگاه،‏ کمی دور از آن،‏ بر پا کند.‏ او این خیمه را خیمهٔ ملاقات می‌خواند.‏ هر که طالب خداوند بود به آن خیمه که بیرون از اردوگاه بود،‏ می‌رفت.‏