-
نِحِمیا ۲:۱۲کتاب مقدس ترجمهٔ هزارهٔ نو
-
-
۱۲ شبانگاهان با تنی چند از مردانی که همراهم بودند، برخاستم. به کسی نگفته بودم که خدایم در دلم چه نهاده بود تا برای اورشلیم بکنم. چارپایی نیز جز آن که بر آن سوار بودم همراهم نبود.
-