۱۷ و از آنچه باقی مانَد،‏ خدایی یعنی تمثالی تراشیده برای خود می‌سازد و در برابرش سَجده کرده،‏ آن را می‌پرستد و به آن دعا کرده،‏ می‌گوید:‏ «ای که خدای من هستی،‏ مرا برهان!‏»‏