۱۲ ‏«و تو ای پسر انسان،‏ به قوم خود بگو،‏ پارساییِ مرد پارسا هنگامی که نافرمانی کند،‏ او را نخواهد رهانید،‏ و شرارتِ مرد شریر هنگامی که از شرارت خود بازگردد،‏ سبب افتادن وی نخواهد شد.‏ مرد پارسا،‏ هرگاه گناه کند،‏ بر اساس پارسایی پیشین خود زیست نتواند کرد.‏