عِزرا ۱۰:۱ کتاب مقدّس—ترجمهٔ دنیای جدید ۱۰ وقتی عِزرا جلوی خانهٔ خدای حقیقی با گریه و زاری به خاک افتاده بود و دعا می‌کرد + و به گناهان قومش اعتراف می‌کرد، گروهی بزرگ از مردان، زنان و فرزندان اسرائیلیان دور او جمع شدند و به‌شدّت گریه می‌کردند.
۱۰ وقتی عِزرا جلوی خانهٔ خدای حقیقی با گریه و زاری به خاک افتاده بود و دعا می‌کرد + و به گناهان قومش اعتراف می‌کرد، گروهی بزرگ از مردان، زنان و فرزندان اسرائیلیان دور او جمع شدند و به‌شدّت گریه می‌کردند.