یَهُوَه خدای عهدهاست

‏«با خاندان اسرائیل و خاندان یهودا عهد تازهٔ خواهم بست.‏»—‏ارمیا ۳۱:‏۳۱‏.‏

۱،‏ ۲.‏ الف)‏ عیسی چه مراسمی را در شب ۱۴ نیسان ۳۳ د.‏م.‏ بنیان نهاد؟‏ ب)‏ عیسی در مورد مرگ خود به چه عهدی اشاره کرد؟‏

شب ۱۴ نیسانِ سالِ ۳۳ د.‏م.‏،‏ عیسی فِصح را با ۱۲ رسول خود جشن گرفت.‏ از آنجایی که می‌دانست این شام آخر وی با ایشان می‌باشد و بزودی به دست دشمنانش کشته خواهد شد،‏ فرصت را غنیمت شمرده،‏ برای نزدیکترین شاگردانش به توجیه بسیاری مسائل مهم پرداخت.‏—‏یوحنا ۱۳:‏۱–‏۱۷:‏۲۶‏.‏

^۲ در همین زمان بود که عیسی پس از مرخص کردن یهودای اَسخَریوطی،‏ تنها عید مذهبی مسیحیان،‏ یعنی یادبود مرگ خویش را بنیان گذاشت.‏ گزارشی در این باره چنین می‌گوید:‏ «و چون ایشان غذا میخوردند عیسی نانرا گرفته برکت داد و پاره کرده بشاگردان داد و گفت،‏ بگیرید و بخورید اینست بدن من.‏ و پیاله را گرفته شکر نمود و بدیشان داده گفت،‏ همهٔ شما ازین بنوشید زیرا که اینست خون من در عهد جدید که در راه بسیاری بجهة آمرزش گناهان ریخته میشود.‏» (‏متی ۲۶:‏۲۶-‏۲۸‏)‏ پیروان عیسی می‌بایست یادبود مرگ وی را در نهایت سادگی و شأن تمام برگزار می‌کردند.‏ همچنین عیسی به عهدی اشاره کرد که به مرگ وی مربوط می‌شد.‏ در گزارش لوقا،‏ این عهد «عهد جدید» نام گرفته است.‏—‏لوقا ۲۲:‏۲۰‏.‏

۳.‏ چه سؤالاتی در مورد عهد جدید مطرح است؟‏

^۳ عهد جدید چیست؟‏ آیا بیان عهد جدید،‏ به مفهوم وجودِ عهدی قدیمی نیز است؟‏ آیا عهدهای دیگری را نیز شامل می‌شود؟‏ این سؤالات بسیار درخور توجه هستند،‏ زیرا عیسی گفت خونی که در عهد است باید «بجهة آمرزش گناهان» ریخته شود.‏ همهٔ ما شدیداً به چنین آمرزشی نیاز داریم.‏—‏رومیان ۳:‏۲۳‏.‏

عهدی با ابراهیم

۴.‏ چه وعده‌ای در زمان باستان ما را در درک عهد جدید یاری می‌کند؟‏

^۴ برای درک مفهوم عهد جدید،‏ می‌باید دفتر زمان را به عقب ورق بزنیم،‏ به حدود ۲۰۰۰ سال پیش از خدمت زمینی عیسی،‏ زمانی که تارَح با خانوادهٔ خود—‏که از آن جمله بودند اَبْرام (‏سپس به ابراهیم مسمی شد)‏ و همسر اَبْرام،‏ سارای (‏بعد سارَه نام گرفت)‏—‏از اُور،‏ شهر غنی و ثروتمند کلدانیان،‏ به حَران در شمال بین‌النهرین نقل مکان کردند.‏ آنان تا مرگ تارَح در آنجا ماندند.‏ سپس،‏ ابراهیمِ ۷۵ ساله به فرمان یَهُوَه،‏ از رود فرات گذشته،‏ به سمت جنوبِ غربی راهی سرزمین کنعان شد و در آنجا زندگی چادرنشینی را آغاز کرد.‏ (‏پیدایش ۱۱:‏۳۱–‏۱۲:‏۱،‏ ۴،‏ ۵؛‏ اعمال ۷:‏۲-‏۵‏)‏ این سفر در سال ۱۹۴۳ ق.‏د.‏م.‏ صورت گرفت.‏ زمانی که ابراهیم هنوز در حَران بود،‏ یَهُوَه به وی گفت:‏ «از تو امّتی عظیم پیدا کنم و ترا برکت دهم و نام ترا بزرگ سازم و تو برکت خواهی بود.‏ و برکت دهم بآ‌نانیکه ترا مبارک خوانند و لعنت کنم بآ‌نکه ترا ملعون خواند.‏» هنگامی که ابراهیم به خاک کنعان رسید،‏ یَهُوَه به سخنانش افزوده گفت:‏ «بذریّت تو این زمین را می‌بخشم.‏»—‏پیدایش ۱۲:‏۲،‏ ۳،‏ ۷‏.‏

۵.‏ وعدهٔ یَهُوَه به ابراهیم به چه نبوت تاریخیی مربوط می‌شود؟‏

^۵ وعده‌ای که به ابراهیم داده شد به یکی دیگر از وعده‌های یَهُوَه مربوط بود.‏ آری،‏ این وعده ابراهیم را در تاریخِ بشری شخصیتی اساسی ساخت،‏ حلقه‌ای از زنجیر تحققِ اولین نبوت ثبت‌شده در عالم.‏ پس از گناه آدم و حَوّا در باغ عدن،‏ یَهُوَه حکم داوری ایشان را اعلام کرد و همان موقع به شیطان،‏ که حَوّا را اغوا کرده بود،‏ گفت:‏ «عداوت در میان تو و زن و در میان ذریّت تو و ذریّت وی میگذارم او سر ترا خواهد کوبید و تو پاشنهٔ ویرا خواهی کوبید.‏» (‏پیدایش ۳:‏۱۵‏)‏ عهد یَهُوَه با ابراهیم نشان می‌داد که ذریتی که اَعمال شیطان را باطل خواهد کرد از دودمان ابراهیم پاتریاخ خواهد آمد.‏

۶.‏ الف)‏ یَهُوَه از طریق چه کسی وعدهٔ خود را به ابراهیم زنده نگاه داشت؟‏ ب)‏ عهد ابراهیمی چیست؟‏

^۶ از آنجا که در وعدهٔ یَهُوَه سخن از ذریت بود،‏ ابراهیم به پسری نیاز داشت تا بوسیلهٔ وی آن ذریت بوجود آید.‏ لکن،‏ او و سارَه هر دو سالخورده شده،‏ هنوز بی اولاد بودند.‏ سپس،‏ یَهُوَه ایشان را برکت داده،‏ با معجزه‌ای قدرت تولید فرزند را در هر دو زنده ساخت،‏ و سارَه برای ابراهیم پسری بدنیا آورد که اسحاق نامیده شد،‏ بدین ترتیب یَهُوَه وعدهٔ ذریت را زنده نگاه داشت.‏ (‏پیدایش ۱۷:‏۱۵-‏۱۷؛‏ ۲۱:‏۱-‏۷‏)‏ سالها بعد،‏ یَهُوَه پس از آزمایش ابراهیم—‏حتی تا بدانجا که وی مایل به قربانی کردن پسر عزیز خود اسحاق بود—‏دوباره وعدهٔ خود را به او تکرار کرد:‏ «هرآینه ترا برکت دهم و ذریّت ترا کثیر سازم مانند ستارگان آسمان و مثل ریگهائی که بر کنارهٔ دریاست و ذریّت تو دروازه‌های دشمنان خود را متصرّف خواهند شد.‏ و از ذریّت تو جمیع امتّهای زمین برکت خواهند یافت چونکه قول مرا شنیدی.‏» (‏پیدایش ۲۲:‏۱۵-‏۱۸‏)‏ این وعدهٔ بزرگ،‏ اغلب به نام عهد ابراهیمی خوانده می‌شود،‏ و به عهد جدید که بعد آمد مربوط می‌شود.‏

۷.‏ چگونه ذریت ابراهیم شروع به فزونی کردند،‏ و چه موقعیتی ایشان را سکنهٔ مصر گرداند؟‏

^۷ پس از آن،‏ اسحاق دارای دو پسر دوقلو شد،‏ به نام‌های عیسُو و یعقوب.‏ یَهُوَه یعقوب را نیای ذریت موعود قرار داد.‏ (‏پیدایش ۲۸:‏۱۰-‏۱۵؛‏ رومیان ۹:‏۱۰-‏۱۳‏)‏ یعقوب ۱۲ پسر داشت.‏ بوضوح زمان آن رسیده بود که ذریت ابراهیم فزونی یابد.‏ وقتی پسران یعقوب بزرگ شدند،‏ بسیاری از آنان که حال صاحب خانواده شده بودند به دلیل قحطی و گرسنگی بناچار راهی مصر گردیدند.‏ با عنایت الهی،‏ یوسف پسر یعقوب راه را برای سفر ایشان به مصر هموار ساخت.‏ (‏پیدایش ۴۵:‏۵-‏۱۳؛‏ ۴۶:‏۲۶،‏ ۲۷‏)‏ پس از گذشت چند سال،‏ قحطی از زمین کنعان رخت بربست.‏ اما،‏ خانوادهٔ یعقوب در مصر ماندند —‏ نخست مهمان مصریان بودند،‏ ولی بعد به بردهٔ ایشان تبدیل شدند.‏ تنها در سال ۱۵۱۳ ق.‏د.‏م.‏،‏ یعنی ۴۳۰ سال پس از آنکه ابراهیم از رود فرات گذشت،‏ موسی نسل یعقوب را از مصر آزاد ساخت.‏ (‏خروج ۱:‏۸-‏۱۴؛‏ ۱۲:‏۴۰،‏ ۴۱؛‏ غلاطیان ۳:‏۱۶،‏ ۱۷‏)‏ یَهُوَه حالا در نظر داشت در مورد عهد خود با ابراهیم توجه خاصی مبذول بدارد.‏—‏خروج ۲:‏۲۴؛‏ ۶:‏۲-‏۵‏.‏

‏«عهد عتیق»‏

۸.‏ یَهُوَه در کوه سینا با نوادگان یعقوب چه عهدی بست،‏ و این عهد چه ارتباطی با عهد ابراهیمی دارد؟‏

^۸ زمانی که یعقوب و پسرانش به مصر رفتند،‏ البته خانواده‌ای گسترده بودند،‏ اما هنگام ترک مصر به خیل عظیمی از طوایفی پرجمعیت تبدیل شده بودند.‏ (‏خروج ۱:‏۵-‏۷؛‏ ۱۲:‏۳۷،‏ ۳۸‏)‏ پیش از آنکه یَهُوَه آنان را به زمین کنعان بیاورد،‏ ایشان را به سمت جنوب،‏ تا کوهپایهٔ حوریب (‏یا همان کوه سینا)‏ در عربستان هدایت کرد.‏ در آنجا با آنان عهدی بست.‏ در مقایسه با «عهد جدید» این عهد «عهد عتیق» نام گرفت.‏ (‏۲قرنتیان ۳:‏۱۴‏)‏ یَهُوَه از طریق عهد عتیق،‏ به صورت مجازی وعدهٔ خود را به ابراهیم وفا نمود.‏

۹.‏ الف)‏ چهار وعده‌ای که یَهُوَه در عهد ابراهیمی گنجانده بود کدامند؟‏ ب)‏ عهد یَهُوَه با اسرائیل چه دورنمایی در مقابل ایشان قرار می‌داد،‏ و با چه شرطی؟‏

^۹ یَهُوَه عهد خود را به اسرائیل بدینسان شرح داد:‏ «اکنون اگر آواز مرا فی‌الحقیقة بشنوید و عهد مرا نگاه دارید همانا خزانهٔ خاصّ من از جمیع قومها خواهید بود زیرا که تمامئ جهان از آن من است و شما برای من مملکت کَهَنَه و امّت مقّدس خواهید بود.‏» (‏خروج ۱۹:‏۵،‏ ۶‏)‏ یَهُوَه عهد کرده بود که ذریت ابراهیم (‏۱)‏ به امتی عظیم مبدل خواهد شد،‏ (‏۲)‏ بر دشمنانش چیره خواهد گردید،‏ (‏۳)‏ زمین کنعان را به ارث خواهد برد،‏ و (‏۴)‏ طریق برکت امت‌ها خواهد شد.‏ اکنون یَهُوَه مکشوف ساخت که قوم خاص وی،‏ اسرائیل،‏ خود قادر خواهد بود به این برکات دست یابد و «مملکت کَهَنَه و امّت مقّدس» گردد،‏ تنها اگر از فرامین وی پیروی کند.‏ آیا اسرائیلیان مایل بودند در این عهد شرکت کنند؟‏ ایشان به یک زبان در جواب گفتند:‏ «آنچه خداوند امر فرموده است خواهیم کرد.‏»—‏خروج ۱۹:‏۸‏.‏

۱۰.‏ یَهُوَه چگونه از اسرائیلیان ملتی تشکیل داد،‏ و از آنها چه انتظاری داشت؟‏

^۱۰ بنابراین،‏ یَهُوَه از اسرائیلیان مملکت یا ملتی تشکیل داد.‏ او به آنان شریعتی ارزانی داشت که پرستش و زندگی مدنی ایشان را نظم می‌داد.‏ یَهُوَه خیمهٔ اجتماع (‏بعدها،‏ معبد اورشلیم)‏ و کهانتی برای خدمتِ مقدس در آن خیمه برای ایشان فراهم ساخت.‏ نگه‌داشتن این عهد به مفهوم اطاعت از شریعت یَهُوَه،‏ و تنها پرستش وی بود.‏ اولین قانون از ده فرمانی که رکن اساسی شریعت را تشکیل می‌دادند،‏ بدین قرار بود:‏ «من هستم یَهُوَه خدای تو که ترا از زمین مصر و از خانهٔ غلامی بیرون آوردم،‏ ترا خدایان دیگر غیر از من نباشد.‏»—‏خروج ۲۰:‏۲،‏ ۳‏.‏

برکاتی در نتیجهٔ عهد شریعت

۱۱،‏ ۱۲.‏ به چه طرقی وعده‌های عهد عتیق بر اسرائیلیان واقع گشتند؟‏

^۱۱ آیا وعده‌های عهد شریعت بر اسرائیل واقع گردیدند؟‏ ببینیم آیا اسرائیل به «امّت مقّدس» مبدل شد؟‏ اسرائیلیان نیز از ابنای آدم،‏ نتیجتاً گناهکار بودند.‏ (‏رومیان ۵:‏۱۲‏)‏ با این حال،‏ از آنجا که تحت شریعت قرار داشتند،‏ گذراندن قربانی‌ها گناه‌های آنان را می‌پوشاند.‏ در خصوص قربانی‌های روز کفاره،‏ یَهُوَه اظهار داشت:‏ «زیرا که در آنروز،‏ کفّاره برای تطهیر شما کرده خواهد شد و از جمیع گناهان خود بحضور خداوند [یَهُوَه] طاهر خواهید شد.‏» (‏لاویان ۱۶:‏۳۰‏)‏ وفاداری اسرائیل،‏ آنان را برای خدمت به یَهُوَه امتی مقدس می‌گرداند.‏ لهذا،‏ این وضعیت پاک،‏ به اطاعت ایشان از شریعت،‏ و تداوم در گذراندن قربانی‌ها وابسته بود.‏

^۱۲ آیا اسرائیل «مملکت کَهَنَه» شد؟‏ اسرائیل از همان آغاز،‏ مملکت یا حکومتی به شمار می‌رفت که یَهُوَه پادشاه آسمانی آن بود.‏ (‏اشعیا ۳۳:‏۲۲‏)‏ سپس،‏ عهد شریعت امکانِ داشتن پادشاهی انسانی را بدیشان داد،‏ و از آن به بعد این پادشاهان به حکم نمایندگانی از طرف یَهُوَه در اورشلیم حکمرانی می‌کردند.‏ (‏تثنیه ۱۷:‏۱۴-‏۱۸‏)‏ اما،‏ آیا اسرائیل مملکت کهنه بود؟‏ اسرائیل دارای کهانتی بود که در خیمهٔ اجتماع خدمت مقدس را به عهده داشت.‏ خیمهٔ عبادت (‏سپس،‏ معبد)‏ هم برای اسرائیلیان و هم برای غیراسرائیلیان کانون پرستش پاک بود.‏ قوم اسرائیل یگانه شاهراه حقیقت مکشوف برای بشر بود.‏ (‏۲تواریخ ۶:‏۳۲،‏ ۳۳؛‏ رومیان ۳:‏۱،‏ ۲‏)‏ نه فقط کاهنان لاوی،‏ بلکه تمام اسرائیلیان وفادار،‏ «شهود» یَهُوَه بودند.‏ اسرائیل «بندهٔ» یَهُوَه بود و یَهُوَه این قوم را بوجود آورد تا ‹تسبیح وی را بخواند.‏› (‏اشعیا ۴۳:‏۱۰،‏ ۲۱‏)‏ بسیاری از غریبانِ افتاده‌دل و فروتن،‏ قدرت یَهُوَه را که به نفع قوم خود استفاده می‌کرد دیده،‏ جذب پرستش پاک گشتند.‏ اینان سپس از نوکیشان شدند.‏ (‏یوشع ۲:‏۹-‏۱۳‏)‏ اما تنها یکی از اسباط این قوم برای خدمت کهانت مسح شده بود.‏

نوکیشان در اسرائیل

۱۳،‏ ۱۴.‏ الف)‏ چرا می‌توان گفت که نوکیشان در عهد شریعت شرکت نداشتند؟‏ ب)‏ چگونه نوکیشان تحت عهد شریعت قرار گرفتند؟‏

^۱۳ نوکیشان در چه مرتبه‌ای قرار داشتند؟‏ هنگامی که یَهُوَه عهد خود را می‌بست،‏ با اینکه ‹گروه مختلفهٔ بسیاری› حضور داشتند،‏ آنرا فقط با اسرائیلیان بست.‏ (‏خروج ۱۲:‏۳۸؛‏ ۱۹:‏۳،‏ ۷،‏ ۸‏)‏ زمانی که نقد فدیه برای نخست‌زادگان اسرائیل محاسبه می‌شد،‏ شمار نخست‌زادگان نوکیشان در شمارش کل حساب نشد.‏ (‏اعداد ۳:‏۴۴-‏۵۱‏)‏ ده‌ها سال بعد،‏ هنگام تقسیم زمین کنعان میان اسباط اسرائیل،‏ غیراسرائیلیان در این تقسیم‌بندی منظور نشدند.‏ (‏پیدایش ۱۲:‏۷؛‏ یوشع ۱۳:‏۱-‏۱۴‏)‏ چرا؟‏ زیرا عهد شریعت با نوکیشان بسته نشده بود.‏ لکن مردان نوکیش به اطاعت از شریعت ختنه می‌شدند.‏ اینان مقررات شریعت را اجرا می‌کردند و از تدارکات آن بهره‌مند می‌شدند.‏ نوکیشان و اسرائیلیان هر دو تحت عهد شریعت قرار گرفتند.‏—‏خروج ۱۲:‏۴۸،‏۴۹؛‏ اعداد ۱۵:‏۱۴-‏۱۶؛‏ رومیان ۳:‏۱۹‏.‏

^۱۴ برای مثال،‏ هنگامی که نوکیشی مرتکب قتل غیرعمد می‌شد،‏ می‌توانست مانند اسرائیلیان به یکی از شهرهای ملجی فرار کند.‏ (‏اعداد ۳۵:‏۱۵،‏ ۲۲-‏۲۵؛‏ یوشع ۲۰:‏۹‏)‏ در روز کفاره،‏ قربانیی «برای تمامئ جماعت اسرائیل» گذرانده می‌شد.‏ نوکیشان که بخشی از جماعت اسرائیل را تشکیل می‌دادند در قربانی گذراندن شرکت می‌کردند و قربانی‌ها ایشان را نیز تحت پوشش قرار می‌داد.‏ (‏لاویان ۱۶:‏۷-‏۱۰،‏ ۱۵،‏ ۱۷،‏ ۲۹؛‏ تثنیه ۲۳:‏۷،‏ ۸‏)‏ معاشرت نوکیشان و اسرائیلیان تحت عهد شریعت چنان نزدیک بود که وقتی در پَنطیکاست ۳۳ د.‏م.‏،‏ نخستین ‹کلید ملکوت› برای یهودیان بکار گرفته شد،‏ نوکیشان نیز از آن بهره‌مند گشتند.‏ در نتیجه «نِیقولاؤسِ جدید [نوکیش] از اهل اَنطاکِیَّه،‏» مسیحی شد و در میان آن «هفت نفر نیک‌نام» بود که برای کمک‌رسانی به نیازمندان جماعت اورشلیم گمارده شدند.‏—‏متی ۱۶:‏۱۹؛‏ اعمال ۲:‏۵-‏۱۰؛‏ ۶:‏۳-‏۶؛‏ ۸:‏۲۶-‏۳۹‏.‏

یَهُوَه ذریت ابراهیم را برکت می‌دهد

۱۵،‏ ۱۶.‏ یَهُوَه چگونه تحت عهد شریعت به عهد خود با ابراهیم وفا کرد؟‏

^۱۵ یَهُوَه بر طبق وعده خود به ابراهیم پاتریارخ،‏ نوادگان وی را که حال ملتی سازمان یافته شده تحت شریعت بودند برکت داد.‏ در سال ۱۴۷۳ ق.‏د.‏م.‏،‏ یوشع،‏ جانشین موسی،‏ اسرائیل را به کنعان هدایت کرد.‏ در آنجا تقسیم اراضی در میان اسباط،‏ به وعدهٔ یَهُوَه در مورد دادن آن سرزمین به ذریت ابراهیم جامهٔ عمل پوشاند.‏ تا زمانی که اسرائیل وفادار بود،‏ یَهُوَه به وعده خود عمل کرده قوم را بر دشمنانش غالب می‌ساخت.‏ این امر بویژه در دورهٔ حکمرانی داوود صادق بود.‏ در زمان سلیمان،‏ پسر داوود،‏ یَهُوَه به سومین جنبهٔ عهد ابراهیمی وفا کرد.‏ «یهودا و اسرائیل مثل ریگِ کنارهٔ دریا بیشماره بودند و اکل و شُرب نموده شادی میکردند.‏»—‏۱پادشاهان ۴:‏۲۰‏.‏

^۱۶ چگونه ملت‌ها از اسرائیل،‏ یا همان ذریت ابراهیم برکت یافتند؟‏ همانطور که قبلاً اشاره شد،‏ ملت اسرائیل قوم خاص یَهُوَه بود،‏ یعنی نمایندهٔ یَهُوَه در میان ملت‌های دیگر به شمار می‌رفت.‏ اندکی پیش از آنکه اسرائیل بر خاک کنعان قدم نهد،‏ موسی گفت:‏ «ای اُمّتها با قوم او آواز شادمانی دهید.‏» (‏تثنیه ۳۲:‏۴۳‏)‏ بسیاری غریبان واکنش مثبت نشان دادند.‏ برای مثال از مصر ‹گروه مختلفهٔ بسیار› به دنبال اسرائیل به راه افتاده بودند،‏ اینان شاهد قدرت یَهُوَه در بیابان بوده،‏ دعوت موسی را برای شادمانی و سرور شنیده بودند.‏ (‏خروج ۱۲:‏۳۷،‏ ۳۸‏)‏ بعد از آن روت مُوآبی با بُوعَز،‏ از اهالی اسرائیل،‏ ازدواج کرد و از تبار مسیح شد.‏ (‏روت ۴:‏۱۳-‏۲۲‏)‏ زمانی که بسیاری از اسرائیلیان،‏ وفاداری خود را از دست داده بودند،‏ یَهوُنادابِ قینی و نوادگاش و عَبَدْمَلَکِ حَبَشی با پای‌بندی به اصول درست،‏ اشخاصی برجسته شدند.‏ (‏۲پادشاهان ۱۰:‏۱۵-‏۱۷؛‏ ارمیا ۳۵:‏۱-‏۱۹؛‏ ۳۸:‏۷-‏۱۳‏)‏ در قلمرو امپراطوری فارس،‏ تعداد زیادی غریبان نوکیش شدند و با اسرائیلیان به جنگ دشمنان آنان رفتند.‏—‏استر ۸:‏۱۷‏،‏ پاورقی د ج‏.‏

لزوم به عهد جدید

۱۷.‏ الف)‏ چرا یَهُوَه پادشاهی‌های شمالی و جنوبی اسرائیل را رد کرد؟‏ ب)‏ سرانجام چه چیزی باعث شد که یَهُوَه یهودیان را طرد کند؟‏

^۱۷ هنوز برای رسیدن به تحقق تمام و کمال عهد خدا،‏ قوم خاص وی می‌بایست وفاداری نشان می‌دادند.‏ اما ایشان وفادار نبودند.‏ البته،‏ اسرائیلیانی هم بودند که ایمانی برجسته داشتند.‏ (‏عبرانیان ۱۱:‏۳۲–‏۱۲:‏۱‏)‏ با این همه،‏ این ملت بارها و بارها به امید منافع مادی به طرف خدایان مشرکان کشیده شدند.‏ (‏ارمیا ۳۴:‏۸-‏۱۶؛‏ ۴۴:‏۱۵-‏۱۸‏)‏ بسیاری یا شریعت را درست به کار نمی‌گرفتند،‏ و یا به آن بی‌اعتنا بودند.‏ (‏نحمیا ۵:‏۱-‏۵؛‏ اشعیا ۵۹:‏۲-‏۸؛‏ ملاکی ۱:‏۱۲-‏۱۴‏)‏ پس از مرگ سلیمان،‏ اسرائیل به دو بخش پادشاهی شمالی و جنوبی تقسیم شد.‏ وقتی پادشاهی شمال دیگر بکلی سرکش شده بود،‏ یَهُوَه اعلام کرد:‏ «چونکه تو معرفترا ترک نمودی من نیز ترا ترک نمودم که برای من کاهن نشوی.‏» (‏هوشع ۴:‏۶‏)‏ پادشاهی جنوبی نیز بسختی مجازات شد،‏ چون به عهد وفادر نماند.‏ (‏ارمیا ۵:‏۲۹-‏۳۱‏)‏ زمانی که یهودیان رد کردند که عیسی همان مسیح است،‏ یَهُوَه نیز آنان را طرد کرد.‏ (‏اعمال ۳:‏۱۳-‏۱۵؛‏ رومیان ۹:‏۳۱–‏۱۰:‏۴‏)‏ در آخر،‏ یَهُوَه ترتیب جدیدی را بوجود آورد تا به وسیلهٔ آن عهد ابراهیمی را به طور کامل وفا کند.‏—‏رومیان ۳:‏۲۰‏.‏

۱۸،‏ ۱۹.‏ یَهُوَه چه ترتیب جدیدی بوجود آورد تا به عهد ابراهیمی به طور کامل وفا کند؟‏

^۱۸ این ترتیب جدید همان عهد جدید بود.‏ یَهُوَه آن را پیشگویی کرده،‏ گفت:‏ «اینک ایّامی میآ‌ید که با خاندان اسرائیل و خاندان یهودا عهد تازهٔ خواهم بست .‏ .‏ .‏ اینست عهدیکه بعد از این ایّام با خاندان اسرائیل خواهم بست.‏ شریعت خود را در باطن ایشان خواهم نهاد و آنرا بر دل ایشان خواهم نوشت و من خدای ایشان خواهم بود و ایشان قوم من خواهند بود.‏»—‏ارمیا ۳۱:‏۳۱-‏۳۳‏.‏

^۱۹ این همان عهد جدیدی است که عیسی در ۱۴ نیسان سال ۳۳ د.‏م.‏ بدان اشاره کرد.‏ در آن مناسبت،‏ عیسی آشکار ساخت که وعدهٔ عهد بین شاگردانش و یَهُوَه در حال تکمیل شدن است و اینکه عیسی خود،‏ واسطه می‌باشد.‏ (‏۱قرنتیان ۱۱:‏۲۵؛‏ ۱تیموتاؤس ۲:‏۵؛‏ عبرانیان ۱۲:‏۲۴‏)‏ از طریق این عهد جدید،‏ وعدهٔ یَهُوَه به ابراهیم می‌باید تکمیلی بس باشکوه‌تر و بادوامتر داشته باشد که در مقالهٔ بعدی خواهیم دید.‏

می‌توانی توضیح دهی؟‏

◻ یَهُوَه در عهد ابراهیمی چه وعده‌هایی داد؟‏

◻ چگونه یَهُوَه تحقق عهد ابراهیمی را در مورد اسرائیل جسمانی به موقع اجرا گذاشت؟‏

◻ چگونه نوکیشان از عهد عتیق بهره‌مند شدند؟‏

◻ چرا به عهدی جدید نیاز بود؟‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۹]‏

یَهُوَه از طریق عهد شریعت نخستین قدمها را برای اجرای عهد ابراهیمی برداشت