پس این دو زن،‏ تنها و بی‌کس راهی طولانی را به سمت بیت‌لَحَم پیمودند.‏ بنا بر گفته‌ای،‏ این سفر ممکن است یک هفته به طول انجامیده باشد.‏ یقیناً این زنان داغدار در طی سفر به یکدیگر دلداری می‌دادند.‏

این دو زن عاقبت به بیت‌لَحَم که روستایی در ۱۰ کیلومتری جنوب اورشلیم بود،‏ رسیدند.‏ به نظر می‌آمد که نَعُومی و خانواده‌اش روزگاری در این روستا بس شناخته‌شده بودند،‏ زیرا تمام اهالی روستا از بازگشت نَعُومی صحبت می‌کردند.‏ زنان به نَعُومی خیره شدند و گفتند:‏ «آیا این خود نَعُومی است؟‏» از قرار معلوم اقامت نَعُومی در مُوآب،‏ ظاهر او را شکسته کرده بود و آثار سال‌ها سختی و مصیبت در چهره‌اش نمایان بود.‏—‏روت ۱:‏۱۹‏،‏ ترجمهٔ تفسیری.‏