همچنان به همدیگر محبت پایدار نشان دهید

۱-‏۲.‏ ما برای نشان دادن محبت پایدار به همدیگر چه دلایلی داریم؟‏

ما دلایل خوبی داریم که به همدیگر محبت پایدار نشان دهیم.‏ این دلایل کدامند؟‏ بعضی از آیات کتاب امثال به این سؤال جواب می‌دهند:‏ «مگذار [محبت پایدار] و وفاداری هرگز ترکت کنند .‏ .‏ .‏ آنگاه در نظر خدا و انسان التفات و نیکنامی خواهی یافت.‏» «مرد مهربان به خویشتن نفع می‌رساند.‏» «هر آن که در پی پارسایی و [محبت پایدار] باشد،‏ به حیات .‏ .‏ .‏ دست می‌یابد.‏»—‏امث ۳:‏۳،‏ ۴؛‏ ۱۱:‏۱۷؛‏ ۲۱:‏۲۱‏.‏b

^۲ در این آیات کتاب امثال به سه دلیل اشاره شده است که باید به همدیگر محبت پایدار نشان دهیم.‏ اول،‏ نشان دادن محبت پایدار ما را در چشم یَهُوَه باارزش می‌کند.‏ دوم،‏ نشان دادن محبت پایدار به نفع خودمان است.‏ برای مثال،‏ روابط دوستی‌مان را قوی‌تر می‌کند.‏ سوم،‏ با نشان دادن محبت پایدار،‏ به برکات زیادی از جمله حیات ابدی دست می‌یابیم.‏ بله،‏ ما می‌خواهیم در رفتار با دیگران گفتهٔ یوناتان به داوود را به یاد داشته باشیم که گفت:‏ «[محبت پایدار] خداوند را در حق من به جای آور.‏»—‏۱سمو ۲۰:‏۱۴‏.‏

۳.‏ در این مقاله به چه سؤالاتی جواب می‌دهیم؟‏

^۳ ما در این مقاله به چهار سؤال جواب می‌دهیم.‏ به چه کسانی باید محبت پایدار نشان دهیم؟‏ از کتاب روت چه نکاتی دربارهٔ محبت پایدار می‌آموزیم؟‏ امروزه چگونه می‌توانیم از خود محبت پایدار نشان دهیم؟‏ چگونه از ابراز محبت پایدار منفعت می‌بریم؟‏

۴.‏ ما چگونه می‌توانیم همچون یَهُوَه محبت پایدار نشان دهیم؟‏ (‏مَرقُس ۱۰:‏۲۹،‏ ۳۰‏)‏

^۴ همان طور که در مقالهٔ قبل دیدیم،‏ یَهُوَه محبت پایدارش را تنها به کسانی نشان می‌دهد که دوستش دارند و به او خدمت می‌کنند.‏ (‏دان ۹:‏۴‏)‏ ما می‌خواهیم ‹همچون فرزندانی عزیز،‏ از خدا سرمشق بگیریم.‏› (‏افس ۵:‏۱‏)‏ بنابراین مصممیم که از صمیم دل به برادران و خواهرانمان محبت پایدار نشان دهیم.‏—‏مَرقُس ۱۰:‏۲۹،‏ ۳۰ خوانده شود.‏

۵-‏۶.‏ امروزه خصوصیت تعهد و وفاداری به چه مفهوم است؟‏

^۵ مطمئناً هر چه بهتر مفهوم محبت پایدار را درک کنیم،‏ بهتر می‌توانیم این نوع محبت را از خود نشان دهیم.‏ برای درک بهتر مفهوم محبت پایدار،‏ آن را با خصوصیت تعهد و وفاداری مقایسه می‌کنیم.‏

^۶ امروزه شخصی را که سال‌ها برای یک شرکت کار کرده است به عنوان کارمندی متعهد و وفادار می‌شناسیم.‏ اما انگیزهٔ او از کار کردن،‏ محبت به مدیران شرکت نیست.‏ او حتی شاید هیچ یک از مدیران را ندیده باشد و با تصمیماتشان هم موافق نباشد.‏ با این حال،‏ او از شغلش راضی است،‏ چون مایحتاجش را تأمین می‌کند.‏ بنابراین تا زمانی که بازنشسته شود یا شغل بهتری پیدا کند،‏ به کارش در آن شرکت ادامه می‌دهد.‏

۷-‏۸.‏ الف)‏ انگیزهٔ ما از ابراز محبت پایدار چیست؟‏ ب)‏ چرا می‌خواهیم بخش‌هایی از کتاب روت را بررسی کنیم؟‏

^۷ آنچه محبت پایدار را از خصوصیت تعهد و وفاداری جدا می‌کند،‏ انگیزهٔ شخص است.‏ در گزارشات کتاب مقدّس،‏ خادمان خدا با چه انگیزه‌ای به همدیگر محبت پایدار نشان داده‌اند؟‏ آن‌ها از صمیم دل به همدیگر محبت پایدار نشان دادند،‏ نه از روی انجام وظیفه یا رفع تکلیف.‏ نمونهٔ داوود را در نظر بگیرید.‏ با این که پدر یوناتان قصد جان او را داشت،‏ اما داوود از صمیم دل به یوناتان محبت پایدار نشان داد.‏ داوود حتی سال‌ها بعد از مرگ یوناتان،‏ همچنان به پسر او مِفیبوشِت محبت پایدارش را ابراز کرد.‏—‏۱سمو ۲۰:‏۹،‏ ۱۴،‏ ۱۵؛‏ ۲سمو ۴:‏۴؛‏ ۸:‏۱۵؛‏ ۹:‏۱،‏ ۶،‏ ۷‏.‏

^۸ ما می‌توانیم با بررسی بخش‌هایی از کتاب روت،‏ نکات زیادی دربارهٔ محبت پایدار یاد بگیریم.‏ شخصیت‌های این کتاب چگونه از خود محبت پایدار نشان دادند؟‏ ما چگونه می‌توانیم در جماعت از الگوی آن‌ها سرمشق گیریم؟‏c

۹.‏ چرا نَعومی فکر می‌کرد که یَهُوَه بر علیه او عمل می‌کند؟‏

^۹ کتاب روت به نَعومی،‏ عروسش روت و مردی خداترس به نام بوعَز که از خویشاوندان شوهر نَعومی بود اشاره می‌کند.‏ در اسرائیل قحطی شدیدی شده بود و نَعومی،‏ شوهر و دو پسرش به موآب نقل‌مکان کرده بودند.‏ در آنجا شوهر نَعومی درگذشت.‏ دو پسرش ازدواج کردند،‏ اما متأسفانه مدتی بعد آن‌ها هم فوت کردند.‏ (‏روت ۱:‏۳-‏۵؛‏ ۲:‏۱‏)‏ این اتفاقات غم‌انگیز باعث یأس و دلسردی نَعومی شد،‏ تا حدّی که فکر می‌کرد یَهُوَه بر علیه او عمل می‌کند.‏ او احساسش را نسبت به خدا چنین بیان کرد:‏ «دست خداوند بر ضد من دراز گشته است.‏» «قادرمطلق به من مرارت بسیار رسانیده است.‏» او همچنین گفت:‏ «خداوند مرا ذلیل ساخته و قادرمطلق به مصیبت گرفتارم کرده است.‏»—‏روت ۱:‏۱۳،‏ ۲۰،‏ ۲۱‏.‏

۱۰.‏ یَهُوَه نسبت به گفته‌های نَعومی چه واکنشی نشان داد؟‏

^۱۰ واکنش یَهُوَه نسبت به گفته‌های نَعومی چه بود؟‏ او نه تنها نَعومی را ترک نکرد،‏ بلکه با او همدردی کرد.‏ یَهُوَه می‌داند که سختی زیاد می‌تواند ‹حکیم را دیوانه کند.‏› (‏جا ۷:‏۷‏)‏ نَعومی برای این که درک کند یَهُوَه در کنارش است،‏ به کمک نیاز داشت.‏ یَهُوَه چگونه به او کمک کرد؟‏ (‏۱سمو ۲:‏۸‏)‏ او روت را برانگیخت تا به نَعومی محبت پایدار نشان دهد.‏ روت با مهربانی به نَعومی دلگرمی داد و به او اطمینان داد که یَهُوَه در کنارش است.‏ ما از نمونهٔ روت چه می‌آموزیم؟‏

۱۱.‏ چرا برادران و خواهران آماده‌اند تا به هم‌ایمانانی که دلسرد شده‌اند کمک کنند؟‏

^۱۱ محبت پایدار ما را برمی‌انگیزد که به افراد دلسرد و ناامید کمک کنیم.‏ همان طور که روت در کنار نَعومی ماند،‏ امروزه هم برادران و خواهران،‏ هم‌ایمانانی را که دلسرد و ناامید شده‌اند تنها نمی‌گذارند.‏ آن‌ها هم‌ایمانانشان را دوست دارند و هر کاری از دستشان برآید برایشان انجام می‌دهند.‏ (‏امث ۱۲:‏۲۵؛‏ ۲۴:‏۱۰‏)‏ پولُس رسول هم ما را چنین تشویق کرد:‏ «به افسردگان دلگرمی بخشید،‏ از ضعیفان حمایت کنید و با همه بردبار باشید.‏»—‏۱تسا ۵:‏۱۴‏.‏

۱۲.‏ یکی از بهترین راه‌های کمک به هم‌ایمانانی که دلسرد شده‌اند چیست؟‏

^۱۲ یکی از بهترین راه‌های کمک به برادران و خواهرانی که دلسرد شده‌اند این است که با حوصله به حرف‌هایشان گوش دهیم و به آن‌ها اطمینان دهیم که دوستشان داریم.‏ توجه و علاقه‌ای که نسبت به آن‌ها نشان می‌دهیم هرگز از دید یَهُوَه پنهان نمی‌ماند.‏ (‏مز ۴۱:‏۱‏)‏ در امثال ۱۹:‏۱۷ آمده است:‏ «آن که بر بینوا شفقت کند،‏ به خداوند قرض می‌دهد،‏ و او پاداش کارش را به تمامی خواهد داد.‏»‏

۱۳.‏ تصمیم روت چه تفاوتی با تصمیم عُرپَه داشت و روت چگونه از خود محبت پایدار نشان داد؟‏ (‏تصویر روی جلد ملاحظه شود.‏)‏

^۱۳ اتفاقاتی که بعد از مرگ شوهر و پسران نَعومی برای او افتاد کمکمان می‌کند که مفهوم محبت پایدار را بهتر درک کنیم.‏ وقتی نَعومی متوجه شد که ‹خداوند به یاری قومش آمده و بدانها خوراک داده است،‏› تصمیم گرفت به سرزمین یهودا برگردد.‏ (‏روت ۱:‏۶‏)‏ بنابراین،‏ او و دو عروسش راهی سفر شدند.‏ طی سفر،‏ نَعومی سه بار به آن‌ها گفت که بهتر است به موآب برگردند.‏ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ ‹عُرپَه مادرشوهر خود را بوسید و رفت،‏ اما روت به وی چسبید.‏› (‏روت ۱:‏۷-‏۱۴‏)‏ عُرپَه مطابق خواستهٔ نَعومی عمل کرد و به موآب برگشت.‏ اما روت فراتر از انتظار نَعومی عمل کرد و از روی محبت پایدار تصمیم گرفت که پیش او بماند و کمکش کند.‏ (‏روت ۱:‏۱۶،‏ ۱۷‏)‏ روت از روی اجبار پیش نَعومی نماند،‏ بلکه از صمیم دل می‌خواست چنین کند.‏ عمل روت نمونه‌ای از محبت پایدار بود.‏ ما از این گزارش چه درسی می‌آموزیم؟‏

۱۴.‏ الف)‏ امروزه چه چیز مسیحیان را برمی‌انگیزد که به همدیگر کمک کنند؟‏ ب)‏ مطابق عبرانیان ۱۳:‏۱۶‏،‏ چه ازخودگذشتگی‌هایی یَهُوَه را خشنود می‌کند؟‏

^۱۴ محبت پایدار ما را برمی‌انگیزد که فراتر از انتظار دیگران به آن‌ها کمک کنیم.‏ مسیحیان حقیقی از گذشته تا به امروز،‏ به همهٔ هم‌ایمانانشان حتی آن‌هایی که نمی‌شناسند،‏ محبت پایدار نشان داده‌اند.‏ برای مثال،‏ وقتی آن‌ها از یک فاجعهٔ طبیعی باخبر می‌شوند،‏ برای کمک به هم‌ایمانانشان فوراً دست به کار می‌شوند.‏ یا وقتی هم‌ایمانی در جماعت با مشکل مالی روبرو می‌شود،‏ آن‌ها از هیچ کمکی دریغ نمی‌کنند.‏ امروزه هم مسیحیان مثل اهالی مقدونیه در قرن اول،‏ حاضرند حتی بیش از توانایی‌شان به هم‌ایمانانشان کمک کنند.‏ (‏۲قر ۸:‏۳‏)‏ مطمئناً که این ازخودگذشتگی‌ها باعث خشنودی یَهُوَه می‌شود!‏—‏عبرانیان ۱۳:‏۱۶ خوانده شود.‏

۱۵-‏۱۶.‏ روت چگونه از خود پشتکار نشان داد؟‏

^۱۵ ما می‌توانیم از گزارش کتاب مقدّس دربارهٔ روت و نَعومی،‏ درس‌های خوبی بیاموزیم.‏ در ادامه آن‌ها را بررسی می‌کنیم.‏

^۱۶ پشتکار داشته باشید.‏ وقتی روت به نَعومی گفت که می‌خواهد با او به یهودا برود،‏ نَعومی ابتدا قبول نکرد.‏ اما روت همچنان اصرار کرد.‏ برای همین،‏ «چون نَعومی دید که روت مصمم به رفتن با اوست،‏ دیگر هیچ نگفت.‏»—‏روت ۱:‏۱۵-‏۱۸‏.‏

۱۷.‏ چه چیز کمکمان می‌کند که پشتکار داشته باشیم؟‏

^۱۷ ما چه درسی می‌آموزیم؟‏ برای کمک به کسانی که دلسرد و ناامید شده‌اند باید صبور باشیم و دست از تلاش نکشیم.‏ برای مثال،‏ خواهری که به کمک نیاز دارد،‏ شاید در ابتدا کمک ما را قبول نکند.‏d اما محبت پایدار،‏ ما را برمی‌انگیزد که در کنار او بمانیم و ترکش نکنیم.‏ (‏غلا ۶:‏۲‏)‏ شاید او بعد از مدتی کمکمان را قبول کند و به این شکل بتوانیم به او دلگرمی دهیم.‏

۱۸.‏ چه چیز برای روت دردناک بود؟‏

^۱۸ دلخور نشوید.‏ وقتی نَعومی و روت به بیت‌لحم رسیدند،‏ نَعومی همسایگان سابقش را دید و به آن‌ها گفت:‏ «من پُر بیرون رفتم،‏ اما خداوند مرا خالی بازگردانید.‏» (‏روت ۱:‏۲۱‏)‏ تصوّر کنید که روت از شنیدن این حرف نَعومی چه احساسی داشت!‏ او با تمام وجود به نَعومی کمک کرده بود.‏ در کنار او اشک ریخته بود،‏ به او دلگرمی داده بود و در سفری طولانی او را همراهی کرده بود.‏ با وجود همهٔ این‌ها،‏ نَعومی گفت:‏ «خداوند مرا خالی بازگردانید.‏» انگار که نَعومی هیچ ارزشی برای کمک‌های روت قائل نبود.‏ احتمالاً شنیدن این حرف‌ها برای روت خیلی دردناک بود!‏ با این حال،‏ او نَعومی را تنها نگذاشت.‏

۱۹.‏ چه چیز کمکمان می‌کند تا شخصی را که از لحاظ روحی تحت فشار است تنها نگذاریم؟‏

^۱۹ ما چه درسی می‌آموزیم؟‏ خواهری را تصوّر کنید که از لحاظ روحی تحت فشار است.‏ شاید با وجود همهٔ کمک‌هایی که به او کرده‌اید،‏ طوری با شما صحبت کند که چندان خوشایند نباشد.‏ شما نباید دلخور شوید.‏ بلکه باید در کنار خواهرتان بمانید و از یَهُوَه بخواهید کمکتان کند تا به او دلگرمی دهید.‏—‏امث ۱۷:‏۱۷‏.‏

۲۰.‏ روت چگونه توانست همچنان به نَعومی کمک کند؟‏

^۲۰ در هنگام نیاز،‏ دیگران را تشویق کنید.‏ روت به نَعومی محبت پایدار نشان داده بود،‏ اما الآن او خودش به تشویق و دلگرمی نیاز داشت.‏ برای همین،‏ یَهُوَه از طریق بوعَز او را تشویق کرد.‏ بوعَز به روت گفت:‏ «خداوند تو را به سبب آنچه کرده‌ای پاداش دهد،‏ و اجر کامل از جانب یهوه خدای اسرائیل که زیر بالهایش پناه گرفته‌ای،‏ به تو برسد.‏» حرف‌های دلگرم‌کنندهٔ بوعَز،‏ تأثیر زیادی روی روت گذاشت.‏ روت در جواب گفت:‏ «تسلی‌ام دادید و به مهربانی با کنیزتان سخن گفتید.‏» (‏روت ۲:‏۱۲،‏ ۱۳‏)‏ حرف‌های به‌موقع بوعَز به روت قوّت لازم را داد تا بتواند همچنان به نَعومی کمک کند.‏

۲۱.‏ طبق اِشَعْیا ۳۲:‏۱،‏ ۲ پیران جماعت چه می‌توانند بکنند؟‏

^۲۱ ما چه درسی می‌آموزیم؟‏ کسانی که به دیگران محبت پایدار نشان می‌دهند،‏ خودشان هم گاهی به تشویق و دلگرمی نیاز دارند.‏ بوعَز،‏ روت را به خاطر کمک‌هایش به نَعومی تحسین کرد.‏ امروزه هم پیران جماعت به برادران و خواهران اطمینان می‌دهند که برای کمک‌های آن‌ها به دیگران ارزش زیادی قائلند.‏ به این شکل،‏ آن‌ها قوّت می‌یابند که همچنان به دیگران کمک کنند.‏—‏اِشَعْیا ۳۲:‏۱،‏ ۲ خوانده شود.‏

۲۲-‏۲۳.‏ طرز فکر نَعومی چگونه تغییر کرد و چرا؟‏ (‏مزمور ۱۳۶:‏۲۳،‏ ۲۶‏)‏

^۲۲ بعد از مدتی،‏ بوعَز مقدار زیادی مواد غذایی به روت و نَعومی داد.‏ (‏روت ۲:‏۱۴-‏۱۸‏)‏ واکنش نَعومی نسبت به سخاوتمندی بوعَز چه بود؟‏ او گفت:‏ «مبارک باد او،‏ از جانب خداوندی که [محبت پایدار] خود را نسبت به زندگان و مردگان ترک نکرده است!‏» (‏روت ۲:‏۲۰الف‏)‏ طرز فکر نَعومی کاملاً تغییر کرده بود!‏ او که قبلاً با گریه گفته بود:‏ «خداوند مرا ذلیل ساخته،‏» الآن با شادی می‌گفت:‏ ‹خداوند [محبت پایدار] خود را ترک نکرده است!‏› چه چیز باعث شده بود طرز فکر نَعومی تا این حد تغییر کند؟‏

^۲۳ نَعومی متوجه شد که یَهُوَه او را ترک نکرده بود.‏ یَهُوَه از طریق روت،‏ در سفر به یهودا به نَعومی کمک کرده بود.‏ (‏روت ۱:‏۱۶‏)‏ همچنین از طریق بوعَز که یکی از ‹ولی‌های› روت و نَعومی بود،‏ به آن دو کمک کرده بود.‏e (‏روت ۲:‏۱۹،‏ ۲۰ب‏)‏ احتمالاً نَعومی با خود فکر کرد،‏ ‹الآن می‌بینم که یَهُوَه مرا ترک نکرده بود،‏ بلکه تمام این مدت در کنارم بود!‏› ‏(‏مزمور ۱۳۶:‏۲۳،‏ ۲۶ خوانده شود.‏)‏ او مطمئناً از کمک‌های روت و بوعَز قدردان بود.‏ روت و بوعَز هم خوشحال بودند که نَعومی دوباره می‌تواند در خدمت به یَهُوَه شاد باشد.‏

۲۴.‏ چرا مصممیم که همچنان به هم‌ایمانانمان محبت پایدار نشان دهیم؟‏

^۲۴ ما از کتاب روت چه نکاتی دربارهٔ محبت پایدار یاد گرفتیم؟‏ محبت پایدار ما را برمی‌انگیزد که از کمک به هم‌ایمانانی که دلسرد و ناامید شده‌اند دست نکشیم.‏ محبت پایدار باعث می‌شود که برای کمک به دیگران ازخودگذشتگی کنیم.‏ پیران جماعت باید برادران و خواهرانی را که به دیگران محبت پایدار نشان می‌دهند تحسین کنند.‏ وقتی می‌بینیم که هم‌ایمانانمان از لحاظ روحانی تقویت می‌شوند،‏ شاد می‌شویم.‏ (‏اعما ۲۰:‏۳۵‏)‏ اما مهم‌ترین دلیلی که مصممیم همچنان به همدیگر محبت پایدار نشان دهیم،‏ این است که می‌خواهیم از یَهُوَه که «آکنده از [محبت پایدار]» است سرمشق گیریم و او را خشنود کنیم.‏—‏خرو ۳۴:‏۶؛‏ مز ۳۳:‏۲۲‏.‏