زندگی موفقی برای خود بساز!
«خوشابحال کسی که به مشورت شریران نرود . . . هر آنچه میکند نیکانجام خواهد بود.»—مزمور ۱:۱، ۳.
۱. الف) برای بسیاری از نوجوانان در دنیا موفقیت به معنای چیست؟ ب) کتاب مقدس شخص موفق را چطور تعریف میکند؟
موفقیت برای تو به چه معنایی است؟ پسری گفت: «بزرگترین هدفم توی زندگی موفقیت شغلی است.» دختری اظهار داشت: «آرزو دارم خانوادهای خوشبخت داشته باشم.» دختر دیگری گفت: «تنها آرزویم یک آپارتمان قشنگ و یک ماشین شیک است . . . دیگران برایم اهمیت ندارند.» اما باید گفت که نه پول، نه خانواده، و نه شغل پُر درآمد، هیچیک نمودار موفقیت واقعی نیست. در مزمور ۱:۱-۳، آمده است: «خوشابحال کسی که به مشورت شریران نرود . . . رغبت او در شریعت [یا قانون] خداوند است . . . هر آنچه میکند نیکانجام خواهد بود.»
۲. موفقیت واقعی را در کجا میتوان یافت، و تنها راه رسیدن به آن کدام است؟
۲ در اینجا کتاب مقدس نیکانجامی یا به عبارت دیگر موفقیت واقعی را وعده میدهد، چیزی که هیچ انسانی نمیتواند عرضه کند. ولی منظور از آن نفع مالی نیست. کتاب مقدس خود هشدار میدهد: «عشق به پول سرچشمهٔ همه نوع بدیهاست.» ( ۱تیموتاؤس ۶:۱۰، انجیل شریف ) موفقیت واقعی یعنی مورد لطف خدا قرار گرفتن که یکی از جنبههای آن پیروی از قانون یَهُوَه است. رضایت واقعی و خوشبختی حقیقی فقط از این راه به دست میآید! شاید تحت قانون یَهُوَه بودن یا این موضوع که به ما گفته شود چه باید بکنیم چندان باب میلمان نباشد. ولی عیسی گفت: «خوشا به حال کسانی که از فقر روحی خود آگاهند.» ( متی ۵:۳، ا ش ) چه بخواهی چه نخواهی همهٔ ما نیازهای روحانی داریم، منجمله نیازی فطری برای شناخت خدا و درک مقاصد او. به خاطر همین، فقط موقعی به خوشبختی حقیقی میرسی که این نیازها را برآورده کنی و از قانون یَهُوَه پیروی کنی.
چرا به قوانین خدا نیاز داریم؟
۳. چرا باید از اینکه یَهُوَه ‹قدمهای ما را هدایت میکند› خوشحال باشیم؟
۳ ارمیای نبی نوشت: «ای خداوند میدانم که طریق انسان از آنِ او نیست و آدمی که راه میرود قادر بر هدایت قدمهای خویش نمیباشد.» ( ارمیا ۱۰:۲۳) این موضوع در مورد همهٔ انسانها، پیر و جوان صدق میکند. ما انسانها نه تنها خرد و تجربه و آگاهی کافی برای هدایت قدمهایمان نداریم بلکه اصلاً حق این کار را هم نداریم. کتاب مقدس در مکاشفه ۴:۱۱ میگوید: «ای خداوند، مستحقّی که جلال و اکرام و قوّت را بیابی، زیرا که تو همهٔ موجودات را آفریدهای و محض ارادهٔ تو بودند و آفریده شدند.» یَهُوَه، آفریدگار ما، «چشمهٔ حیات» است. ( مزمور ۳۶:۹) از اینرو بهتر از هر کسی میداند ما چگونه باید زندگی کنیم. دلیل قوانینی که وضع کرده است هم همین است؛ نه اینکه بخواهد ما را از شادی محروم کند بلکه برای اینکه فایده ببریم. ( اشعیا ۴۸:۱۷) زیر پا گذاشتن قانون خدا همان و شکست همان.
۴. چرا بسیاری از نوجوانان زندگی خود را تباه میکنند؟
۴ مثلاً، تا حالا از خودت پرسیدهای چرا این همه جوان زندگی خود را با مواد مخدر، بیبندوباری جنسی، و کارهای زشت دیگر تباه میکنند؟ مزمور ۳۶:۱،۲ دلیلش را برایمان روشن میکند: «معصیت شریر در اندرون دل من میگوید که ترس خدا در مد نظر او نیست. زیرا خویشتن را در نظر خود تملّق میگوید، تا گناهش ظاهر نشود و مکروه نگردد.» خیلی از جوانها چون از خدا ترسی سالم ندارند با این فکر که کارهای خطرناکشان عواقب وخیمی نخواهد داشت، خودشان را گول میزنند. اما بالاخره باید با این اصل تغییرناپذیر روبرو شوند که «آنچه آدمی بکارد، همان را درو خواهد کرد. زیرا هر که برای جسم خود کارد، از جسم فساد را درو کند و هر که برای روح کارد از روح حیات جاودانی خواهد دروید.»—غلاطیان ۶:۷، ۸.
‹شمردن ایّام›
۵، ۶. الف) چرا نوجوانان باید ‹ایام خود را بشمارند،› و شمردن ایام به چه معنی است؟ ب) معنای عبارت ‹آفرینندهٔ خود را به یاد آور› چیست؟
۵ چگونه میتوانی زندگی موفقی برای خود بسازی و ‹حیات جاودانی را درو کنی›؟ موسی نوشت: «ایّام عمر ما هفتاد سال است، و اگر از بُنیه، هشتاد سال باشد . . . به زودی تمام شده، پرواز میکنیم.» ( مزمور ۹۰:۱۰) شاید کمتر به مرگ فکر کنی. خیلی از نوجوانها طوری رفتار میکنند که انگار فناناپذیرند. ولی موسی حقیقت تلخِ کوتاهیِ زندگی را پیش رویمان میگذارد. هیچ تضمینی وجود ندارد که عمرمان به هفتاد یا هشتاد سال هم برسد. ‹وقت و اتفاق› حتی جوانها و افراد سالم را نیز به کام مرگ میفرستد. ( جامعه ۹:۱۱) با این ترتیب چطور میخواهی از زندگیات استفاده کنی؟ موسی در دعایی گفت: «ما را تعلیم ده تا ایام خود را بشماریم، تا دل خردمندی را حاصل نماییم.»—مزمور ۹۰:۱۲.
۶ منظور از شمردن ایامت چیست؟ منظور از آن این نیست که باید نگران طول عمرت باشی. درخواست موسی از یَهُوَه آن بود که به قومش یاد دهد چگونه از باقیماندهٔ عمرشان برای گرامی داشتن خدا استفاده کنند. آیا تو هم ایام زندگیات را میشماری، یعنی هر روز آن را برای ستایش خدا غنیمت میشماری؟ کتاب مقدس نوجوانان را تشویق میکند که ‹غم را از دل خود بیرون کنند و بدی را از جسد خویش دور نمایند زیرا که جوانی و شباب باطل است. پس آفرینندهٔ خود را در روزهای جوانی بیاد آورند.› ( جامعه ۱۱:۱۰–۱۲:۱) به یاد آوردن آفریدگار فقط به معنی آن نیست که به یاد آوریم او وجود دارد. وقتی آن مجرم از عیسی تقاضا کرد، «مرا به یاد آور هنگامی که به ملکوت خود آیی،» منظور او آن نبود که عیسی فقط نام او را به خاطر آورد، بلکه میخواست عیسی دست به عمل بزند، و او را رستاخیز دهد! ( لوقا ۲۳:۴۲؛ با پیدایش ۴۰:۱۴، ۲۳؛ ایوب ۱۴:۱۳ مقایسه شود.) به همین ترتیب، به یاد آوردن یَهُوَه به معنی دست به عمل زدن و انجام کارهای مورد پسند اوست. آیا تو یَهُوَه را به یاد میآوری؟
به زندگی خطاکاران حسادت نکن
۷. چرا برخی از نوجوانان به دلخواه خود آفریدگارشان را فراموش میکنند؟ مثال بزن.
۷ خیلی از جوانها به دلخواه خود یَهُوَه را فراموش میکنند، چون فکر میکنند که زندگی شاهدان یَهُوَه محدودیتهای زیادی دارد. برادری در اسپانیا احساسات نوجوانی خود را اینطور بیان میکند: «مجذوب دنیا شده بودم چون حقیقت به نظرم مشکل و خشک میآمد. باید یک جا مینشستم، مطالعه میکردم، جلسه میرفتم، کراوات میزدم. هیچ کدام از این کارها باب میلم نبود.» آیا تو هم گاهی فکر میکنی به دلیل خدمت به خدا از قافله عقب ماندهای؟ شاید تعجب کنی ولی یکی از نویسندگان کتاب مقدس نیز با همین احساسات روبرو بود. لطفاً کتاب مقدست را باز کن و مزمور ۷۳ را بخوان.
۸. چرا آساف ‹بر متکبران حسد میبرد›؟
۸ بیا با هم جزئیات این مزمور را بررسی کنیم. در آیههای ۲ و ۳ آمده است: «اما من نزدیک بود که پایهایم از راه در رود، و نزدیک بود که قدمهایم بلغزد. زیرا بر متکبران حسد بردم، چون سلامتی شریران را دیدم.» عنوان این مزمور نشان میدهد که نوشتهٔ آساف است. او یکی از موسیقیدانان لاوی و همعصر داوود بود. ( ۱تواریخ ۲۵:۱، ۲؛ ۲تواریخ ۲۹:۳۰) آساف با اینکه از امتیاز بزرگ خدمت در معبد خدا برخوردار بود، بر آنانی که از خطاکاریهای خود با غرور و افتخار حرف میزدند ‹حسد میبرد.› ظاهراً زندگی آنها مرفه و بیدردسر بود و در آرامش و امنیت به سر میبردند. موفقیت ظاهری آنها حتی ‹از خیالات دلشان تجاوز میکرد!› ( آیههای ۵ و ۷) ماجراجوییهای خود را ‹از جای بلند میگفتند› یعنی با خودپسندی در مورد آنها صحبت میکردند. ( آیهٔ ۸) ‹ دهان خود را بر آسمانها میگذاردند و زبان ایشان در جهان گردش میکرد،› به عبارت دیگر هیچ ارزشی برای دیگران قایل نبودند نه برای کسانی که در آسمانند و نه برای کسانی که بر روی زمین هستند.—آیهٔ ۹.
۹. چگونه بعضی از نوجوانان مسیحی امروز نیز دچار احساساتی همچون احساسات آساف میشوند؟
۹ شاید هممدرسهایهای تو هم همینطور باشند. ممکن است با بیشرمی در مورد اعمال جنسی خود، پارتیهای بیبندوبار و مشروبخوریهای خود و یا مصرف مواد مخدر لاف بزنند. وقتی روش زندگی به اصطلاح پرلذت آنها را با راه تنگ زندگی مسیحی مقایسه میکنی شاید بعضی اوقات بر این لافزنان ‹حسد ببری.› ( متی ۷:۱۳، ۱۴) خود آساف هم به جایی رسیده بود که میگفت: «یقیناً من دل خود را عبث طاهر ساخته، و دستهای خود را به پاکی شستهام. و من تمامی روز مبتلا میشوم، و تأدیب من هر بامداد حاضر است.» ( آیههای ۱۳، ۱۴) بله، او هم به ارزش خدمت به خدا و داشتن زندگی پاک شک کرده بود.
۱۰، ۱۱. الف) چه چیزی باعث شد که نظر آساف تغییر کند؟ ب) چگونه است که خطاکاران «در جایهای لغزنده» قدم برمیدارند؟ مثال بزن.
۱۰ خوشبختانه، ناامیدی آساف طولی نکشید. او فوراً متوجه شد که آرامش ظاهری شریران خیالی و موقتی است! او گفت: «ایشان را در جایهای لغزنده گذاردهای. ایشان را به خرابیها خواهی انداخت. چگونه بَغْتَةً [یا ناگهان] به هلاکت رسیدهاند، تباه شده، از ترسهای هولناک نیست گردیدهاند.» ( آیههای ۱۸، ۱۹) خیلی از هممدرسهایهای تو هم روی زمین «لغزنده» قدم برمیدارند! دیر یا زود رفتار غیرخدایی آنها دامنگیرشان خواهد شد، شاید موجب حاملگی ناخواسته، ابتلا به بیماریهای جنسی یا حتی زندان و مرگشان شود! از آن بدتر، از خدا دور میشوند.—یعقوب ۴:۴.
۱۱ یک شاهد نوجوان در اسپانیا این واقعیت را به چشم خود دید. در نوجوانی زندگی دوگانهای داشت و با گروهی از نوجوانان خدانشناس معاشرت نزدیک داشت. چیزی نگذشت که عاشق یکی از آنها شد، عاشق پسری معتاد به مواد مخدر. خود این دختر از مواد مخدر استفاده نمیکرد اما برای دوستش مواد مخدر تهیه میکرد. او تعریف میکند: «حتی کمکش میکردم سوزن را به خود فرو کند.» خوشبختانه، این خواهر به خود آمد و دوباره سلامتی روحانی خود را بازیافت. اما کمی بعد وقتی شنید که دوستپسر معتادش از بیماری ایدز مرده است، خیلی یکه خورد. بله، درست همانطور که مزمورنویس گفته است، مردمان خدانشناس، روی زمینِ «لغزنده» قدم برمیدارند. بعضی از آنها به دلیل زندگی بیبندوبارشان دچار مرگ زودرس میشوند. در مورد بقیهٔ آنها هم اگر روش زندگیشان را تغییر ندهند، در آیندهٔ نزدیک ‹ در روزی که عیسی خداوند از آسمان با فرشتگان توانای خود در آتشی فروزان ظهور کند . . . به آنانی که خدا را نمیشناسند و انجیل خداوند ما عیسی را رد میکنند کیفر خواهد داد.›—۲تسالونیکیان ۱:۷، ۸، ا ش.
۱۲. یک نوجوان در ژاپن چگونه به این موضوع پی برد که حسادت کردن به خطاکاران کار احمقانهای است؟
۱۲ پس میبینیم که حسادت به «آنانی که خدا را نمیشناسند،» کار ابلهانهای است! باید به آنهایی غبطه خورد که یَهُوَه را میشناسند و امید زندگی ابدی دارند. برادر جوانی در ژاپن متوجه این موضوع شد. او هم وقتی نوجوان بود «میخواست آزادتر باشد.» او میگوید: «فکر میکردم از قافله عقب ماندهام. بعد نشستم و پیش خودم فکر کردم زندگیام بدون حقیقت چطور خواهد بود. خودم را مجسم کردم که هفتاد هشتاد سالی زندگی میکنم، بعد میمیرم. ولی فکرش را بکن، یَهُوَه به ما امید زندگی ابدی میدهد! وقتی این موضوع برایم روشن شد، قدر حقیقت را دانستم.» حتی اگر قدر حقیقت را بدانی باز هم وفادار ماندن به خدا در میان کسانی که از قوانین خدا پیروی نمیکنند، کار آسانی نیست. برای اینکه بتوانی در مقابل مشکلات مقاومت کنی چه میتوانی بکنی؟
توجه کن با چه کسانی معاشرت میکنی!
۱۳، ۱۴. چرا دقت کردن در انتخاب دوست اهمیت دارد؟
۱۳ بیا دوباره تعریف انسان موفق را در مزمور ۱:۱-۳ ( د ج ) بخوانیم: «خوشابحال کسی که به مشورت شریران نرود و به راه گناهکاران نایستد، و در مجلس استهزاکنندگان ننشیند. بلکه رغبت او در قانون یَهُوَه است، و شبانهروز قانون او را با صدایی ملایم میخواند. پس مثل درختی نشانده نزد نهرهای آب خواهد بود، که میوهٔ خود را در موسمش میدهد، و برگش پژمرده نمیگردد، و هر آنچه میکند نیکانجام [یا موفق] خواهد بود.»
۱۴ توجه کن که اول از همه، معاشران شخص نقش مهمی بازی میکنند. در امثال ۱۳:۲۰ آمده است: «با حکیمان رفتار کن و حکیم خواهی شد، امّا رفیق جاهلان ضرر خواهد یافت.» البته منظور آن نیست که با نوجوانانی که از شاهدان یَهُوَه نیستند باید سرد، غیردوستانه یا با بیادبی رفتار کنی. کتاب مقدس به ما میگوید که به همسایگان خود محبت کنیم و ‹با همهٔ مردم در صلح و صفا زندگی کنیم.› ( رومیان ۱۲:۱۸، ا ش؛ متی ۲۲:۳۹) ولی اگر با کسانی که از معیارهای کتاب مقدس پیروی نمیکنند معاشرت نزدیک داشته باشی، ممکن است ‹به مشورت شریران بروی.›
فواید خواندن کتاب مقدس
۱۵. نوجوانان چگونه میتوانند برای خواندن کتاب مقدس اشتیاق پیدا کنند؟
۱۵ مزمورنویس میگوید که مرد موفق از خواندن قانون خدا «با صدایی ملایم» لذت میبرد. ( مزمور ۱:۱، ۲، د ج ) درست است که خواندن کتاب مقدس آسان نیست و در آن «بعضی چیزها است که فهمیدن آنها مشکل است.» ( ۲پطرس ۳:۱۶) ولی کار مشقتباری هم نیست. میتوانیم ‹اشتیاق به شیر خالص› کلام خدا را در خود به وجود آوریم. ( ۱پطرس ۲:۲، ا ش ) سعی کن هر روز کمی از آن را بخوانی. در مورد نکاتی که متوجه نمیشوی تحقیق کن. بعد، دربارهٔ چیزهایی که خواندهای فکر کن. ( مزمور ۷۷:۱۱، ۱۲) اگر تمرکز کردن برایت مشکل است «با صدای ملایم» بخوان. خواهی دید که علاقهات به خواندن کتاب مقدس زیاد خواهد شد. خواهر جوانی در برزیل تعریف میکند که «به یَهُوَه احساس نزدیکی نمیکردم، ولی چند ماهی است که به مطالعهٔ شخصی و مطالعهٔ کتاب مقدس بیشتر توجه میکنم. حالا احساس میکنم که رابطهام با یَهُوَه نزدیکتر و وجودش برایم واقعیتر شده است.»
۱۶. چگونه میتوانیم از جلسات جماعت بهرهٔ بیشتری ببریم؟
۱۶ شرکت در جلسات نیز برای رشد روحانی حیاتی است. اگر در جلسات ‹مواظب باشی که چطور میشنوی،› دلگرمی فراوانی میگیری. ( لوقا ۸:۱۸) آیا گاهی جلسات به نظرت خستهکننده میآیند؟ در این صورت از خودت بپرس: ‹من خودم برای جالب کردن جلسات چه کار میکنم؟ آیا به گفتارها توجه میکنم؟ آیا خودم را از قبل آماده میکنم؟ آیا به پرسشها پاسخ میدهم؟› کتاب مقدس به ما میگوید: «برای پیشی جستن در محبت و اعمال نیکو یکدیگر را تشویق کنیم . . . باید یکدیگر را بیشتر تشویق نماییم.» ( عبرانیان ۱۰:۲۴، ۲۵، ا ش ) برای این کار باید در جلسات به پرسشها جواب دهی! برای آنکه بتوانی جواب دهی باید از قبل خودت را آماده کرده باشی. خواهر جوانی میگوید: «اگر خودت را از قبل آماده کنی جواب دادن خیلی آسانتر میشود.»
طریق خدا طریق موفقیت است
۱۷. خوانندهٔ کتاب مقدس از چه نظر «مثل درختی نشانده نزد نهرهای آب خواهد بود»؟
۱۷ مزمورنویس در ادامه میگوید که انسان موفق «مثل درختی نشانده نزد نهرهای آب خواهد بود.» منظور از نهرهای آب شاید جویهایی است که برای آبیاری درختان در باغهای میوه استفاده میشود. ( اشعیا ۴۴:۴) خواندن روزانهٔ کتاب مقدس مثل آن است که به یک منبع غذا و آشامیدنی دایمی دسترسی داشته باشی. ( ارمیا ۱۷:۸) از این طریق، روزانه نیروی لازم را برای روبرو شدن با مشکلات و دشواریها به دست خواهی آورد. اگر طرز فکر یَهُوَه را بیاموزی عقل و خرد لازم را برای تصمیمگیریهای عاقلانه در اختیار خواهی داشت.
۱۸. چه چیزی میتواند موفقیت یک نوجوان را در خدمت به یَهُوَه تضمین کند؟
۱۸ گاهی پیش میآید که خدمت به یَهُوَه به نظر مشکل میآید. با این حال هیچوقت فکر نکن که آنقدر مشکل است که از عهدهاش برنمیآیی. ( تثنیه ۳۰:۱۱) کتاب مقدس به تو وعده میدهد که تا وقتی هدف اصلیات جلب رضایت یَهُوَه و شاد کردن دل او باشد، در درازمدت ‹هر آنچه بکنی نیکانجام خواهد بود.› ( امثال ۲۷:۱۱) به خاطر داشته باش که تنها نیستی بلکه از حمایت یَهُوَه و عیسی مسیح برخورداری. ( متی ۲۸:۲۰؛ عبرانیان ۱۳:۵) آنها میدانند تو با چه مشکلاتی روبرو هستی، از اینرو هیچوقت تو را تنها نمیگذارند. ( مزمور ۵۵:۲۲) در ضمن، فراموش نکن که همهٔ «برادران» و نیز پدر و مادرت ( اگر خداترس باشند) از تو پشتیبانی میکنند. ( ۱پطرس ۲:۱۷) با پشتیبانی آنها و عزم و تلاش خودت میتوانی در زندگی امروز و زندگی ابدی آینده به موفقیت برسی!
سؤالهایی برای مرور
◻ موفقیت واقعی چیست؟
◻ چرا لازم است که یَهُوَه قدمهای ما را هدایت کند؟
◻ نوجوانان چگونه میتوانند ‹ایام خود را بشمارند›؟
◻ چرا حسادت کردن به خطاکاران کار احمقانهای است؟
◻ نوجوانان چگونه میتوانند با خواندن روزانهٔ کتاب مقدس و شرکت مرتب در جلسات در زندگی موفق شوند؟
[تصویر در صفحهٔ ۲۹]
بسیاری از نوجوانان چون از خدا ترسی سالم ندارند دست به رفتارهای ویرانگرانه میزنند
[تصویر در صفحهٔ ۳۰]
نوجوانان اغلب فراموش میکنند که باید با عواقب اعمالشان روبرو شوند
[تصویر در صفحهٔ ۳۲]
علاقه به خواندن کتاب مقدس را در خودت به وجود آور
[تصویر در صفحهٔ ۳۲]
اگر در جلسات به پرسشها پاسخ بدهی از آنها بیشتر لذت خواهی برد