آیا فضیلت را تعاقب می‌کنی؟‏

‏«هر فضیلت و هر مدحی که بوده باشد در آنها تفکّر کنید.‏»‏‏—‏فیلپیان ۴:‏۸‏.‏

۱.‏ شرارت چیست و چرا شرارت پرستش یَهُوَه را آلوده و فاسد نکرده است؟‏

شرارت یعنی انحطاط یا فساد اخلاقی.‏ شرارت کل جهانی را که در آن زندگی می‌کنیم،‏ فرا گرفته است.‏ (‏افسسیان ۲:‏۱-‏۳‏)‏ معهذا،‏ یَهُوَه خدا اجازه نخواهد داد که پرستش پاک او آلوده و فاسد شود.‏ نشریات،‏ جلسات،‏ مجمع‌ها و کنگره‌های مسیحی در مورد اعمال و رفتار نادرست هشدارهایی به ما می‌دهند و این هشدارها کاملاً بموقع هستند.‏ دریافت کمکی واقعی مبنی بر کتاب مقدس،‏ ما را قادر می‌گرداند تا ‹به نیکوئی [آنچه که در نظر خدا نیکوست] بپیوندیم.‏› (‏رومیان ۱۲:‏۹‏)‏ بنابراین،‏ شاهدان یَهُوَه به عنوان یک سازمان جد و جهد کرده،‏ می‌کوشند منزه و پاک باشند و فضیلت را نگاه دارند.‏ لیکن،‏ در مورد شخص ما چطور؟‏ در واقع،‏ آیا تو شخصاً فضیلت را تعاقب می‌کنی؟‏

۲.‏ فضیلت چیست و چرا برای نگاه داشتن فضیلت باید تلاش کنیم؟‏

^۲ فضیلت،‏ به معنی تفوق و برتری اخلاقی،‏ نیکوئی،‏ اعمال و افکار درست و صحیح است.‏ فضیلت،‏ ویژگی یا خصوصیتی منفعل نیست بلکه فعال و مثبت است.‏ نگاه‌داری فضیلت فقط به معنی اجتناب از گناه نیست؛‏ فضیلت یعنی تعاقب نیکوئی.‏ (‏۱تیموتاؤس ۶:‏۱۱‏)‏ پطرس رسول مسیحیان را ترغیب کرد:‏ «در ایمان خود فضیلت پیدا نمائید.‏» اما چگونه؟‏ به این طریق که به جهت وعده‌های بی‌نهایت گرانبها و ارزشمند خدا ‏‹کمال سعی نمایند.‏›‏ (‏۲پطرس ۱:‏۵‏)‏ از آنجایی که ما ذات گناهکاری داریم،‏ به منظور نگاه داشتن فضیلت باید واقعاً سعی و تلاش کنیم.‏ با وجود این،‏ در گذشته افراد خداترس،‏ علی‌رغم موانع بسیار عظیم قادر بوده‌اند فضیلت را نگاه دارند.‏

او فضیلت را تعاقب کرد

۳.‏ پادشاه آحاز مرتکب چه اعمال شریرانه‌ای شد؟‏

^۳ کتاب مقدس دربارهٔ کسانی که فضیلت را تعاقب کرده‌اند،‏ حاوی گزارشات فراوانی می‌باشد.‏ برای مثال،‏ حِزْقیا را در نظر بگیر؛‏ شخصی که حافظ و نگاه‌دارندهٔ فضیلت بود.‏ شواهد نشان می‌دهد که پدر او،‏ آحاز،‏ پادشاه یهودا،‏ مُولَک را پرستش می‌کرد.‏ «آحاز بیست ساله بود که پادشاه شد و شانزده سال در اورشلیم سلطنت نمود و آنچه در نظر یَهُوَه خدایش شایسته بود موافق پدرش داود عمل ننمود.‏ و نه فقط براه پادشاهان اسرائیل سلوک نمود بلکه پسر خود را نیز از آتش گذرانید موافق رجاسات امُّتهائیکه خداوند ایشانرا از حضور بنی اسرائیل اخراج نموده بود.‏ و در مکانهای بلند و تلّها و زیر هر درخت سبز قربانی میگذرانید و بخور میسوزانید.‏» (‏۲پادشاهان ۱۶:‏۲-‏۴‏)‏ عده‌ای چنین ادعا می‌کنند که ‹از آتش گذرانیدن،‏› بر نوعی مناسک و آیین تطهیر دلالت می‌کند و نه قربانی کردن انسان.‏ لیکن،‏ کتاب مولَک—‏خدای قربانی‌های انسانی در عهد عتیق،‏ نوشتهٔ جان دِی،‏ نقل می‌کند:‏ «در منابع تاریخی و فنیقی [کارتاژی]،‏ و همینطور در شواهد باستانشناسی،‏ اسنادی وجود دارد که نشان می‌دهد .‏ .‏ .‏ در سرزمین کنعان .‏ .‏ .‏ انسان قربانی می‌کردند و از این رو،‏ دلیلی وجود ندارد که راجع به اشارهٔ عهد عتیق [به قربانی کردن انسان] تردیدی به خود راه دهیم.‏» همچنین،‏ در ۲تواریخ ۲۸:‏۳ بوضوح آمده است که آحاز،‏ «پسران خود را .‏ .‏ .‏ سوزانید.‏» (‏با تثنیه ۱۲:‏۳۱؛‏ مزمور ۱۰۶:‏۳۷،‏ ۳۸ مقایسه شود.‏)‏ چه شرارتی!‏

۴.‏ رفتار حزقیا در آن محیط مملو از شرارت چگونه بود؟‏

^۴ حِزْقیا در چنین محیط مملو از شرارت چگونه زندگی می‌کرد؟‏ مزمور ۱۱۹ از اهمیت خاصی برخوردار است زیرا بنا بر عقیدهٔ عده‌ای،‏ حزقیا در زمان شاهزادگی آن را سرائیده است.‏ (‏مزمور ۱۱۹:‏۴۶،‏ ۹۹،‏ ۱۰۰‏)‏ از این جهت،‏ وضع او را می‌توان در این عبارات مشاهده نمود:‏ «سروران نیز نشسته بضدّ من سخن گفتند،‏ لیکن بندهٔ تو در فرایض تو تفکّر میکند.‏ جان من از حزن گداخته میشود.‏» (‏مزمور ۱۱۹:‏۲۳،‏ ۲۸‏)‏ انسانهایی حزقیا را احاطه کرده بودند که دین کاذب داشتند و احتمالاً مورد تحقیر و تمسخر اعضای خانوادهٔ سلطنتی قرار می‌گرفت،‏ بحدی که خواب به چشمان او راه نمی‌یافت.‏ با وجود این،‏ حزقیا فضیلت را تعاقب کرد و بعدها،‏ به پادشاهی رسید و «آنچه در نظر خداوند پسند بود .‏ .‏ .‏ بعمل آورد .‏ .‏ .‏ او بر یَهُوَه خدای اسرائیل توکّل نمود.‏»—‏۲پادشاهان ۱۸:‏۱-‏۵‏.‏

آنان فضیلت را نگاه داشتند

۵.‏ دانیال و سه دوست او با چه آزمایشاتی روبرو شدند؟‏

^۵ همچنین دانیال و سه دوست عبری او به نامهای حَنَنْیا،‏ میشائیل و عَزَرْیا در حفظ فضیلت اشخاصی نمونه بودند.‏ این چهار جوان را از وطن خود بزور به تبعید در بابل برده،‏ بر روی ایشان اسامی بابلی گذاشتند—‏بَلْطَشَصَّر،‏ شَدْرَک،‏ میشَک و عَبْدْنَغُو.‏ به آنان «از طعام پادشاه» عرضه کردند و آن شامل غذاهایی می‌شد که از لحاظ شریعت خدا حرام بودند.‏ بعلاوه،‏ به مدت سه سال «علم و زبان کَلْدانیانرا» به این جوانان اجباراً تعلیم دادند.‏ این تعلیم،‏ فقط شامل فراگیری زبانی دیگر نمی‌شد زیرا از قرار معلوم،‏ در این متن عبارت «کَلْدانیان» مختص طبقهٔ تحصیل‌کرده بود.‏ از این رو،‏ این جوانان عبری در معرض آموزشهای منحرف بابلی قرار داشتند.‏—‏دانیال ۱:‏۱-‏۷‏.‏

۶.‏ چرا می‌توانیم بگوئیم که دانیال فضیلت را تعاقب می‌کرد؟‏

^۶ بابلیان،‏ دانیال و سه رفیقش را تحت فشار زیادی قرار داده بودند تا ایشان را به سازش وادارند لیکن این سه جوان،‏ فضیلت را بر شرارت ترجیح دادند.‏ دانیال ۱:‏۲۱ برای ما نقل می‌کند:‏ «و دانیال بود تا سال اوّلِ کورِشْ پادشاه.‏» بلی،‏ به مدت بیش از هشتاد سال دانیال خادم یَهُوَه «بود» و همواره فضیلت را نگاه می‌داشت—‏در طول این مدت،‏ پادشاهان قدرتمند متعددی برخاستند و سرنگون گردیدند.‏ دانیال علی‌رغم دسیسه‌ها و توطئه‌چینی‌های مأمورین فاسد دولتی و همچنین رواج شرارت جنسی در مذهب بابلی،‏ به خدا وفادار ماند.‏ دانیال همواره فضیلت را تعاقب می‌کرد.‏

۷.‏ از اعمال دانیال و سه دوست او چه می‌توانیم بیاموزیم؟‏

^۷ ما مسائل بسیاری را می‌توانیم از افراد خداترسی همچون دانیال و یاران او بیاموزیم.‏ آنان فضیلت را تعاقب نموده،‏ جذب فرهنگ بابلی نشدند.‏ اگر چه به آنان نامهای بابلی داده بودند،‏ آن سه جوان هرگز هویت خود را به عنوان خادمین یَهُوَه از یاد نبردند.‏ آری،‏ تقریباً ۷۰ سال بعد هنوز پادشاه بابل دانیال را به نام عبری‌اش می‌خواند!‏ (‏دانیال ۵:‏۱۳‏)‏ دانیال در طول عمر زیاد خود،‏ حتی در مسائل جزئی و کوچک هم سازش نکرد.‏ او از جوانی «در دل خود قصد نمود که خویشتنرا از طعام پادشاه .‏ .‏ .‏ نجس نسازد.‏» (‏دانیال ۱:‏۸‏)‏ دانیال و سه رفیق عبرانی او موضع سازش‌ناپذیری را اختیار کردند و این امر،‏ بی‌تردید آنان را تقویت کرد تا از عهدهٔ آزمایشات مرگ و زندگیی که بعدها با آن مواجه شدند،‏ برآیند.‏—‏دانیال،‏ بابهای ۳ و ۶‏.‏

تعاقب فضیلت در روزگار ما

۸.‏ چگونه جوانان مسیحی می‌توانند مقاومت کنند تا همگون با جهان شیطان نشوند؟‏

^۸ همانند دانیال و یاران او،‏ امروزه قوم خدا با جدیت تمام مقاومت می‌کنند تا مجذوب دنیای شریر شیطان نگردیده،‏ با آن همگون نشوند.‏ (‏۱یوحنا ۵:‏۱۹‏)‏ در صورتی که جوانی مسیحی هستی،‏ شاید هم سن و سالانت تو را شدیداً تحت فشار قرار می‌دهند تا از سلیقهٔ افراطی آنان در نحوهٔ لباس پوشیدن،‏ آرایش و موسیقی تقلید کنی.‏ در عوض پیروی کردن از هر مدی که به بازار می‌آید،‏ استوار و پابرجا بمان و ‹همشکل اینجهان مشو.‏› (‏رومیان ۱۲:‏۲‏)‏ ‹بیدینی و شهوات دنیویرا ترک کرده با خرداندیشی و عدالت و دینداری .‏ .‏ .‏ زیست کن.‏› (‏تیطس ۲:‏۱۱،‏ ۱۲‏)‏ مسئلهٔ مهم،‏ جلب رضایت یَهُوَه است نه هم سن و سالانت.‏—‏امثال ۱۲:‏۲‏.‏

۹.‏ در دنیای تجاری امکان دارد مسیحیان با چه فشارهایی مواجه شوند و چگونه باید رفتار کنند؟‏

^۹ مسیحیان بالغ و مسن نیز گاهی تحت فشار قرار می‌گیرند لیکن باید فضیلت را نگاه دارند.‏ کسبه و تجار مسیحی ممکن است وسوسه شوند و دست به معاملات سؤال‌برانگیزی زده،‏ یا ضوابط دولتی و قوانین مالیاتی را نادیده بگیرند.‏ لذا،‏ قطع‌نظر از رفتار رقیبان شغلی و همکاران،‏ «ما .‏ .‏ .‏ میخواهیم در هر امر رفتار نیکو نمائیم.‏» (‏عبرانیان ۱۳:‏۱۸‏)‏ کتاب مقدس ما را موظف می‌گرداند در روابط خود با کارفرما،‏ کارمند،‏ مشتری و حکومت صادق و منصف باشیم.‏ (‏تثنیه ۲۵:‏۱۳-‏۱۶؛‏ متی ۵:‏۳۷؛‏ رومیان ۱۳:‏۱؛‏ ۱تیموتاؤس ۵:‏۱۸؛‏ تیطس ۲:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ همچنین،‏ بگذار در امور تجاری نظم و ترتیب را رعایت کنیم.‏ اغلب اوقات،‏ با نگهداری اسناد و گزارشات دقیق و نوشتن موافقتنامه،‏ می‌توانیم مانع ایجاد سوء تفاهم شویم.‏

مراقب باش!‏

۱۰.‏ چرا لازم است که در انتخاب موسیقی خود را ‹نگاه داشته،‏› مراقب و هوشیار باشیم؟‏

^۱۰ مزمور ۱۱۹:‏۹‏،‏ جنبهٔ دیگر حفظ فضیلت را از نظر خدا مشخص می‌کند.‏ مزمورنویس چنین می‌سراید:‏ «بچه چیز مرد جوان راه خود را پاک میسازد؟‏ بنگاه‌داشتنش [یا مراقب بودن] موافق کلام تو.‏» یکی از مؤثرترین سلاحهای شیطان موسیقی است که می‌تواند با آن احساسات آدمی را برانگیزد.‏ متأسفانه،‏ عده‌ای از مسیحیان در زمینهٔ موسیقی خود را ‹نگاه‌نداشته،‏› مراقب نبوده‌اند و در این مورد زیاده‌روی کرده،‏ به موسیقی‌هایی همچون رَپ و هِوی مِتال گوش کرده‌اند.‏ شاید بعضی چنین استدلال کنند که این نوع موسیقی برای آنان مضر نیست یا اینکه به شعر آن توجه نمی‌کنند.‏ بعضی دیگر می‌گویند از ریتم قوی یا صدای بلند گیتار لذت می‌برند.‏ معهذا،‏ برای مسیحیان موضوع بر سر این نیست که آیا از چیزی لذت می‌برند یا خیر.‏ مسیحیان به فکر این هستند که «پسندیدهٔ خداوند چیست»؟‏ (‏افسسیان ۵:‏۱۰‏)‏ کلاً می‌توان گفت که موسیقی‌های هِوی مِتال و رَپ،‏ انجام اعمال شریرانه‌ای همچون بی‌حرمتی،‏ فسق و حتی شیطان‌پرستیa را تشویق می‌کنند—‏این اعمال جایی در میان قوم خدا ندارند.‏ (‏افسسیان ۵:‏۳‏)‏ خوب است که همهٔ ما،‏ چه پیر چه جوان،‏ بر روی این سؤال تأمل کنیم؛‏ با انتخاب خود در زمینهٔ موسیقی آیا فضیلت را تعاقب می‌کنم یا شرارت را؟‏

۱۱.‏ چگونه فرد مسیحی می‌تواند در مورد تماشای فیلمهای تلویزیونی،‏ ویدیوئی و سینمایی خود را نگاه داشته،‏ مراقب باشد؟‏

^۱۱ بسیاری از برنامه‌های تلویزیونی،‏ فیلمهای ویدئویی و فیلمهایی که بر روی پردهٔ سینما به نمایش گذارده می‌شوند،‏ شرارت را اشاعه می‌دهند.‏ طبق نظر یک متخصص سرشناس بهداشت روانی،‏ در اکثر فیلمهایی که امروزه تهیه می‌شوند ‹لذت‌جویی،‏ سکس،‏ خشونت،‏ طمع و خودخواهی› بیش از هر چیز دیگری بارز است.‏ بنابراین،‏ مراقب بودن همچنین به این معنی است که در انتخاب آنچه که می‌خواهیم تماشا کنیم،‏ دقت به خرج دهیم.‏ مزمورنویس در دعا به خدا گفت:‏ «چشمانمرا از دیدن بطالت برگردان.‏» (‏مزمور ۱۱۹:‏۳۷‏)‏ جوانی مسیحی به نام ژُزِف،‏ این اصل را به اجرا گذاشت.‏ ژُزف بمحض مشاهدهٔ صحنه‌های سکسی و خشونت‌آمیز در فیلمی،‏ سالن سینما را ترک کرد.‏ آیا او از انجام این کار خجالت‌زده شد؟‏ ژُزف می‌گوید:‏ «نه،‏ به هیچ وجه.‏ من در درجهٔ اول به یَهُوَه و جلب رضایت او فکر کردم.‏»‏

نقش مطالعه و تأمل

۱۲.‏ چرا مطالعهٔ شخصی و تأمل به منظور تعاقب فضیلت امری ضروری می‌باشند؟‏

^۱۲ اجتناب کردن از مسائل بد بتنهایی کافی نیست.‏ برای تعاقب فضیلت باید همچنین مطالب خوبی را که در کلام خدا به ثبت رسیده است مطالعه و بر روی آنها تأمل کنیم تا بتوانیم در زندگی مطابق اصول درست آن عمل نماییم.‏ مزمورنویس اظهار داشت:‏ «شریعت ترا چه قدر دوست میدارم!‏ تمامئ روز تفکّر من است.‏» (‏مزمور ۱۱۹:‏۹۷‏)‏ آیا مطالعهٔ شخصی کتاب مقدس و نشریات مسیحی بخشی از برنامهٔ هفتگی‌ات می‌باشد؟‏ درست است که کنار گذاشتن وقت به جهت مطالعهٔ مستمر کلام خدا و تأمل همراه با دعا بر روی آن،‏ ممکن است مشکل باشد لیکن اغلب،‏ می‌توانیم در وقتی که برای فعالیتهای دیگر می‌گذاریم،‏ صرفه‌جویی کنیم.‏ (‏افسسیان ۵:‏۱۵،‏ ۱۶‏)‏ شاید ساعات صبح زود،‏ ساعات خوبی برای دعا،‏ مطالعه و تأمل باشد.‏—‏با مزمور ۱۱۹:‏۱۴۷ مقایسه شود.‏

۱۳،‏ ۱۴.‏ الف)‏ چرا تأمل کردن اهمیت بسیار والایی دارد؟‏ ب)‏ تأمل بر روی کدام آیات به ما کمک می‌کند تا از روابط جنسی نامشروع نفرت داشته باشیم؟‏

^۱۳ تأمل،‏ عملی بسیار مهم و ارزشمند است زیرا به ما کمک می‌کند آنچه را که یاد می‌گیریم به خاطر بسپاریم.‏ از آن مهمتر اینکه با تأمل کردن می‌توانیم نظری الهی راجع به مسائل در خود ایجاد کنیم.‏ برای مثال:‏ دانستن اینکه خدا زنا را ممنوع کرده یک چیز است،‏ ‹از بدی نفرت کردن و به نیکوئی پیوستن،‏› چیزی دیگر.‏ (‏رومیان ۱۲:‏۹‏)‏ با تأمل بر روی آیات اصلی کتاب مقدس همچون کولسیان ۳:‏۵‏،‏ در واقع می‌توانیم احساسی را که خدا در مورد روابط جنسی نامشروع دارد ما نیز داشته باشیم؛‏ در آنجا می‌خوانیم:‏ «پس اعضای خود را که بر زمین است مقتول سازید،‏ زنا و ناپاکی و هوا و هوس و شهوت قبیح و طمع که بت‌پرستی است.‏» از خودت سؤال کن:‏ ‹چه نوع هوس جنسیی را باید در خود مقتول سازم؟‏ چه چیزی ممکن است تمایلات ناپاک در من برانگیزد که باید از آن اجتناب کنم؟‏ آیا باید در نحوهٔ رفتار خود با جنس مخالف تغییراتی ایجاد کنم؟‏›—‏با ۱تیموتاؤس ۵:‏۱،‏ ۲ مقایسه شود.‏

^۱۴ پولس مسیحیان را ترغیب می‌کند که از زنا پرهیز کنند و بر نفس خود تسلط داشته باشند «تا کسی در این امر دست تطاول یا طمع بر برادر خود دراز نکند.‏» (‏۱تسالونیکیان ۴:‏۳-‏۷‏)‏ از خودت بپرس:‏ ‹چرا ارتکاب زنا مضر است؟‏ با انجام چنین گناهی چه لطمه‌ای به خود و یا به شخص دیگر می‌زنم؟‏ از لحاظ روحانی،‏ عاطفی و جسمانی،‏ این عمل چه تأثیری بر من دارد؟‏ دربارهٔ آن چند نفر از اعضای جماعت که قانون خدا را نقض نموده و توبه نکرده‌اند،‏ چطور؟‏ چه اتفاقی برای آنان افتاد؟‏› اگر سخنان کتاب مقدس را در مورد این گونه رفتار در دل خود جای دهیم،‏ تنفرمان از آنچه که در نظر خدا بد است فزونی می‌یابد.‏ (‏خروج ۲۰:‏۱۴؛‏ ۱قرنتیان ۵:‏۱۱-‏۱۳؛‏ ۶:‏۹،‏ ۱۰؛‏ غلاطیان ۵:‏۱۹-‏۲۱؛‏ مکاشفه ۲۱:‏۸‏)‏ پولس می‌گوید که زناکار،‏ «انسانرا حقیر نمیشمارد بلکه خدا را.‏» (‏۱تسالونیکیان ۴:‏۸‏)‏ کدام مسیحی واقعی می‌تواند پدر آسمانی خود را حقیر بشمارد؟‏

فضیلت و معاشرت

۱۵.‏ معاشرت چه نقشی در تعاقب فضیلت ایفا می‌کند؟‏

^۱۵ معاشرت خوب نیز ما را در حفظ فضیلت یاری می‌کند.‏ مزمورنویس چنین می‌سراید:‏ «[یَهُوَه،‏] من همهٔ ترسندگانترا رفیق هستم،‏ و آنانیرا که وصایای ترا نگاه میدارند.‏» (‏مزمور ۱۱۹:‏۶۳‏)‏ ما به معاشرت سالم و مفید موجود در جلسات مسیحی نیازمندیم.‏ (‏عبرانیان ۱۰:‏۲۴،‏ ۲۵‏)‏ اگر عزلت گرفته،‏ خود را منزوی کنیم احتمالاً به فردی خودخواه مبدل خواهیم گشت و براحتی شرارت بر ما مستولی می‌شود.‏ (‏امثال ۱۸:‏۱‏)‏ لذا،‏ اخوت و دوستی گرم مسیحی عزم ما را در نگاه داشتن فضیلت راسخ‌تر می‌گرداند.‏ البته،‏ باید از معاشرت بد نیز حذر کنیم.‏ ما می‌توانیم با همسایگان،‏ همکاران و همکلاسی‌های خود رفتاری دوستانه داشته باشیم.‏ معهذا،‏ اگر بخواهیم واقعاً عاقلانه سلوک نماییم،‏ از صمیمیت با کسانی که فضیلت مسیحی را تعاقب نمی‌کنند،‏ اجتناب خواهیم کرد.‏—‏با کولسیان ۴:‏۵ مقایسه شود.‏

۱۶.‏ چگونه در این روزگار،‏ عمل کردن مطابق ۱قرنتیان ۱۵:‏۳۳ ما را در تعاقب فضیلت یاری می‌کند؟‏

^۱۶ پولس رسول نوشت:‏ «معاشرات بد اخلاق حسنه را فاسد میسازد.‏» پولس با اظهار این مطلب،‏ به مؤمنین هشدار داد چنانچه با کسانی معاشرت داشته باشند،‏ که ادعای مسیحیت نموده،‏ در عین حال،‏ تعالیم کتاب مقدس را در خصوص رستاخیز رد می‌کنند،‏ این امکان وجود دارد که ایمان خود را از دست بدهند.‏ هشدار پولس مبنی بر اصلی بود که در مورد معاشرت ما،‏ چه در جماعت و چه خارج از جماعت،‏ صدق می‌کند.‏ (‏۱قرنتیان ۱۵:‏۱۲،‏ ۳۳‏)‏ معمولاً،‏ ما نمی‌خواهیم برادران و خواهران روحانی خود را فقط به این علت که صرفاً با بعضی از نظرات شخصی ما موافق نیستند،‏ طرد کنیم و از خود برانیم.‏ (‏متی ۷:‏۴،‏ ۵؛‏ رومیان ۱۴:‏۱-‏۱۲‏)‏ لذا،‏ در صورتی که بعضی از افراد جماعت دست به اعمال سؤال برانگیزی می‌زنند و یا روحیه‌ای شاکی،‏ تلخ و پرخاشجو دارند،‏ ضروری است که احتیاط کنیم.‏ (‏۲تیموتاؤس ۲:‏۲۰-‏۲۲‏)‏ کار عاقلانه،‏ آن است که به اشخاصی قرابت جوییم که می‌توانیم در کنار ایشان «تسلّی یابیم.‏» (‏رومیان ۱:‏۱۱،‏ ۱۲‏)‏ این امر،‏ ما را در تعاقب راه فضیلت و ماندن در «طریق حیات» یاری می‌کند.‏—‏مزمور ۱۶:‏۱۱‏.‏

همواره فضیلت را تعاقب کن

۱۷.‏ طبق گزارش اعداد باب ۲۵‏،‏ چه فاجعه‌ای بر سر اسرائیلیان آمد و ما چه درسی می‌توانیم از آن بیاموزیم؟‏

^۱۷ اندک زمانی پیش از اینکه اسرائیلیان سرزمین موعود را به تصاحب خود درآورند،‏ هزاران تن از آنان تعاقب شرارت را برگزیدند—‏این کار ایشان به فاجعه منجر شد.‏ (‏اعداد،‏ باب ۲۵‏)‏ امروز،‏ قوم یَهُوَه بر آستانهٔ دنیای جدید درستکاری ایستاده است.‏ کسانی که از شرارت این جهان همواره اجتناب نمایند،‏ به این امتیاز متبارک نائل خواهند آمد که به درون آن دنیای جدید راه یابند.‏ ممکن است ما انسانهای ناکامل خواسته‌ها و تمایلات نادرستی داشته باشیم لیکن خدا قادر است ما را در پیروی از هدایت درست و عادلانهٔ روح‌القدس خود یاری کند.‏ (‏غلاطیان ۵:‏۱۶؛‏ ۱تسالونیکیان ۴:‏۳،‏ ۴‏)‏ بنابراین،‏ بگذار به توصیهٔ یوشع به اسرائیل توجه کنیم:‏ «از یَهُوَه بترسید و او را بخلوص و راستی عبادت نمائید.‏» (‏یوشع ۲۴:‏۱۴‏)‏ ترس توأم با احترام از اینکه مبادا یَهُوَه را از خود ناخشنود گردانیم،‏ موجب می‌شود طریق فضیلت را تعاقب کنیم.‏

۱۸.‏ در خصوص شرارت و فضیلت،‏ عزم همهٔ مسیحیان باید چه باشد؟‏

^۱۸ چنانچه آرزوی قلبی‌ات جلب رضایت یَهُوَه است،‏ با قاطعیت پند پولس را به اجرا بگذار:‏ «هر چه راست باشد و هر چه مجید و هر چه عادل و هر چه پاک و هر چه جمیل و هر چه نیک نام است و هر فضیلت و هر مدحی که بوده باشد در آنها تفکّر کنید.‏» نتیجهٔ این عمل تو چه خواهد بود؟‏ پولس می‌گوید:‏ «آنها را بعمل آرید و خدای سلامتی با شما خواهد بود.‏» (‏فیلپیان ۴:‏۸،‏ ۹‏)‏ آری،‏ با کمک یَهُوَه قادر خواهی بود شرارت را طرد کرده،‏ فضیلت را تعاقب نمایی.‏

‏[پاورقی]‏

نکاتی برای مرور

◻ به منظور تعاقب فضیلت از ما چه انتظاری می‌رود؟‏

◻ حزقیا،‏ دانیال و سه جوان عبری تحت چه شرایطی فضیلت را نگاه داشتند؟‏

◻ چگونه می‌توانیم همانند دانیال با حربه‌های شیطان مقابله کنیم؟‏

◻ چرا مسیحیان باید در خصوص تفریحات مراقب و هوشیار باشند؟‏

◻ مطالعه،‏ تأمل و معاشرت چه نقشی در تعاقب فضیلت ایفا می‌کنند؟‏

‏[تصاویر در صفحهٔ ۱۵]‏

مسیحیان در خصوص تفریحات باید کاملاً مراقب باشند