چرا یَهُوَه سزاوار ستایش است؟
«هللویاه، . . . دلپذیر و شایسته است ستایش او.»—مزمور ۱۴۷:۱.
۱-۳. الف) ظاهراً مزمور ۱۴۷ چه وقت به نگارش درآمد؟ ب) از مطالعهٔ مزمور ۱۴۷ چه می‌آموزیم؟
وقتی کسی وظیفه‌ای را که به او واگذار شده است، به‌خوبی انجام می‌دهد یا خصوصیت خوبی را از خود نشان می‌دهد، سزاوار است که ستوده شود. اگر انجام چنین کاری در مورد انسان‌ها بجاست، چقدر بیشتر باید یَهُوَه خدا را ستایش کنیم! او به دلیل قدرت بی‌نهایت خود که در خلقتِ شگفت‌انگیزش نمایان است، درخور ستایش است. همچنین به دلیل رفتار پرمهری که با انسان‌ها دارد لایق ستایش است؛ او برای نجات بشر و فراهم کردن بهای رهایی آنان حاضر شد پسرش را فدا کند.
۲ نویسندهٔ مزمور ۱۴۷ نه تنها خود برانگیخته شد که یَهُوَه خدا را ستایش کند، بلکه دیگران را نیز به این کار برانگیخت.—مزمور ۱۴۷:۱، ۷، ۱۲ خوانده شود.
۳ ما نمی‌دانیم که چه کسی این مزمور را به نگارش درآورده است، اما به نظر می‌رسد آن مزمورنویس در زمانی زندگی می‌کرد که یَهُوَه اسرائیلیان تبعیدی را از بابل به اورشلیم برگرداند. (مز ۱۴۷:۲) مسلّماً مزمورنویس با دیدن بازگشت قوم خدا به مکان پرستش حقیقی‌شان، برانگیخته شد که یَهُوَه را ستایش کند. آیا او دلایل دیگری نیز برای انجام این کار داشت؟ شما به چه دلایلی می‌توانید با صدای بلند بگویید «هَلِّلویاه»، یَهُوَه را ستایش کنید؟—مز ۱۴۷:۱؛ ۱۰۴:۳۵، پاورقی.
یَهُوَه دلشکستگان را التیام می‌بخشد
۴. وقتی کوروش اسرائیلیان را از اسارت بابل آزاد ساخت، آنان چه احساسی داشتند و چرا؟
۴ احساس اسرائیلیانی را تجسّم کنید که در بابل در تبعید به سر می‌بردند. کسانی که آنان را به اسارت به آنجا آورده بودند با تمسخر به آنان می‌گفتند: «یکی از سرودهای صَهیون را برای ما بسرایید!» اما یهودیان چگونه می‌توانستند بسرایند وقتی می‌دانستند که اورشلیم نابود شده است، اورشلیمی که سبب وجد و شادی عظیم آنان بود. (مز ۱۳۷:۱-۳، ۶) دل آنان شکسته بود و نیاز به دلگرمی و تسلّی داشتند. اما همان طور که در کتاب مقدّس پیشگویی شده بود یَهُوَه خدا به قومش کمک کرد. چگونه؟ از طریق کوروش، پادشاه فارس. وقتی کوروش بابل را شکست داد به اسرائیلیان گفت: «یهوه . . . مرا مأمور فرموده تا در اورشلیم . . . خانه‌ای برای او بسازم. از تمامی قوم او، هر یک از شما که برود، یهوه خدایش همراه او باشد.» (۲توا ۳۶:۲۳) این امر چقدر سبب دلگرمی و تسلّی اسرائیلیانی شد که در بابل در اسارت بودند.
۵. مزمورنویس در خصوص رفتار یَهُوَه با دلشکستگان چه می‌گوید؟
۵ یَهُوَه خدا به قوم اسرائیل و همچنین به تک‌تک اسرائیلیان تسلّی و دلگرمی داد. این امر امروزه نیز در مورد قوم خدا صدق می‌کند. مزمورنویس در این خصوص نوشت که خدا «دلشکستگان را التیام می‌بخشد، و زخمهایشان را می‌بندد.» (مز ۱۴۷:۳) به‌راستی که یَهُوَه به فکر بیماران است، یعنی آنانی که افسرده‌اند یا درگیر مشکلات جسمانی هستند. او مشتاق است که زخم‌های عاطفی ما را بهبود بخشد. (مز ۳۴:۱۸؛ اشع ۵۷:۱۵) یَهُوَه به ما حکمت و قدرت می‌دهد تا یارای مقابله با هر مشکلی را داشته باشیم.—یعقو ۱:۵.
۶. چگونه می‌توانیم از سخنان مزمورنویس در مزمور ۱۴۷:۴ فایده ببریم؟ (تصویر ابتدای مقاله ملاحظه شود.)
۶ سپس مزمورنویس به آسمان نگریست و گفت که یَهُوَه خدا «شمار ستارگان را تعیین می‌کند، و هر یک از آنها را به نام می‌خواند.» (مز ۱۴۷:۴) نویسندهٔ مزمور می‌توانست ستارگان را ببیند، اما شمار آنها را نمی‌دانست. امروزه دانشمندان می‌دانند که در کهکشان ما میلیاردها ستاره وجود دارد و سال به سال با کشفیات جدید بر شمار آنها افزوده می‌شود. شاید تریلیون‌ها کهکشان در جهان هستی وجود داشته باشد. ما انسان‌ها قادر نیستیم همهٔ این ستارگان را بشماریم، اما آفریدگار عالم قادر به این کار است و به هر یک از آنها نامی داده است. (۱قر ۱۵:۴۱) یَهُوَه خدا که تک‌تک ستارگان را می‌شناسد و می‌داند که در کجا قرار دارند، هر یک از ما را نیز به‌خوبی می‌شناسد و دقیقاً می‌داند که چه موقعیتی داریم، احساساتمان چیست و به چه چیزی نیاز داریم.
۷، ۸. الف) یَهُوَه خدا از چه چیزهایی در مورد ما آگاه است؟ ب) با ذکر مثالی دلسوزی و همدردی یَهُوَه را نشان دهید.
۷ یَهُوَه از وضعیت و مشکلات هر یک از ما آگاه است و قدرت این را دارد که در هر شرایطی به ما کمک کند. (مزمور ۱۴۷:۵ خوانده شود.) شاید احساس کنیم که وضعیتمان به قدری سخت و دشوار است که دیگر قدرت تحمّل آن را نداریم. اما خدا محدودیت‌های ما را می‌داند و «به یاد دارد که ما خاک هستیم!» (مز ۱۰۳:۱۴) ما انسان‌ها چون ناکامل هستیم خطایی را چندین بار مرتکب شده، در نتیجه مأیوس و ناامید می‌شویم. گاه از گفته‌هایمان پشیمان می‌شویم، از تمایلات نادرست و یا حسادتی که در دلمان نسبت به دیگران ایجاد می‌شود، شرمسار می‌شویم. اما یَهُوَه خدا این احساسات ما را کاملاً درک می‌کند، هر چند که خودش چنین احساساتی ندارد و پاک و کامل است.—اشع ۴۰:۲۸.
۸ شاید شما در برخی از سختی‌های زندگی دست قدرتمند یَهُوَه خدا را دیده‌اید که چگونه به شما یاری رسانده است. (اشع ۴۱:۱۰، ۱۳) برای مثال، خواهری پیشگام به نام کیوکو دست یَهُوَه را در زندگی خود دید. مدتی پس از این که او برای خدمت به جماعتی جدید فرستاده شد، یأس و ناامیدی به او دست داد. اما کیوکو چگونه متوجه شد که یَهُوَه از وضعیت او و مشکلاتش آگاه است؟ در جماعت جدید بسیاری از هم‌ایمانانش احساسات او را درک می‌کردند. او احساس کرد که یَهُوَه به او می‌گوید: «من تو را دوست دارم، نه فقط به خاطر این که پیشگام هستی، بلکه چون دخترم هستی و زندگی‌ات را وقف من کرده‌ای. دوست دارم که از خدمت به من لذّت ببری.» یَهُوَه به شما چگونه نشان داده است که درک او «نامتناهی» یا بی‌انتها است؟
یَهُوَه به نیازهای ما رسیدگی می‌کند
۹، ۱۰. یَهُوَه خدا در ابتدا به کدام نیاز ما رسیدگی می‌کند؟ مثالی بزنید.
۹ همهٔ ما انسان‌ها به خوراک، پوشاک و سرپناه نیاز داریم. به این دلیل گاه ممکن است نگران باشیم که به اندازهٔ کافی خوراک نداریم. اما یَهُوَه خدا زمین را طوری ساخته است که برای همه غذای کافی مهیا شود. او حتی خوراک جوجه‌کلاغها را می‌رساند. (مزمور ۱۴۷:۸، ۹ خوانده شود.) اگر یَهُوَه خوراک جوجه‌کلاغها را فراهم می‌کند، ما می‌توانیم مطمئن باشیم که به نیازهای مادی ما نیز رسیدگی می‌کند.—مز ۳۷:۲۵.
۱۰ از همه مهم‌تر، یَهُوَه آنچه را برای تقویت ایمانمان نیاز داریم فراهم می‌سازد و ‹آرامش الٰهی را که فراتر از درک بشر است› به ما می‌دهد. (فیلیپ ۴:۶، ۷) برای مثال، موتسوئو و همسرش دست یاری یَهُوَه را دیدند. وقتی در سال ۲۰۱۱ سونامی بخشی از کشور ژاپن را تخریب کرد، آنان با خطر مرگ مواجه شدند و برای نجات جانشان بر روی بام خانهٔ خود رفتند. در آن روز آنان تقریباً همهٔ دارایی خود را از دست دادند. تمام شب را در تاریکی و سرما در اتاق زیر شیروانی خانهٔ فرسودهٔ خود به سر بردند. صبح روز بعد آنان برای تقویت ایمانشان تلاش کردند که نشریه‌ای برای مطالعه پیدا کنند. تنها چیزی که یافتند «سالنامهٔ شاهدان یَهُوَه» برای سال ۲۰۰۶ بود. وقتی موتسوئو کتاب را ورق زد، به گزارشی تحت این عنوان برخورد: «مرگبارترین سونامی‌هایی که تا کنون گزارش شده است.» آن بخش در مورد زلزله‌ای بود که در سال ۲۰۰۴ در یکی از جزایر اندونزی به نام سوماترا رخ داد و باعث مخرّب‌ترین سونامی‌هایی شد که تا آن زمان گزارش شده بود. وقتی موتسوئو و همسرش تجربه‌های برادران و خواهران را که در آن گزارش آمده بود خواندند، گریستند. آنان با خواندن آن تجربه‌ها حس کردند که یَهُوَه با دلسوزی و مهربانی به نیاز آنان رسیدگی کرد و ایمانشان را تقویت کرد. یَهُوَه همچنین به نیازهای مادی آنان رسیدگی کرد. هم‌ایمانانشان از نقاط دیگر ژاپن برایشان خوراک و پوشاک فرستادند. اما آنچه بیش از همه باعث تقویت‌شان شد، این بود که نمایندگانی از سوی سازمان یَهُوَه از جماعت‌ها دیدن کردند. موتسوئو می‌گوید: «احساس کردم که یَهُوَه در کنار هر یک از ما ایستاده و به ما رسیدگی می‌کند. واقعاً دلگرم‌کننده بود!» خدا در ابتدا با فراهم کردن نیاز روحانی‌مان ایمان ما را تقویت می‌کند و سپس به نیازهای مادی‌مان رسیدگی می‌کند.
دریافت کمک خدا
۱۱. برای دریافت کمک از خدا به چه خصوصیتی نیاز داریم؟
۱۱ یَهُوَه همیشه آماده است که ‹فروتنان را برافرازد.› (مز ۱۴۷:۶ الف) اما چگونه می‌توانیم از او کمک دریافت کنیم؟ ما باید رابطه‌مان را با او قوی کنیم و برای این کار نیاز است که فروتنی را در خود پرورش دهیم. (صف ۲:۳) اشخاص فروتن به یَهُوَه اعتماد دارند و برای پایان دادن به بی‌عدالتی‌ها و درد و رنج منتظر او می‌مانند. یَهُوَه از چنین اشخاصی خشنود است.
۱۲، ۱۳. الف) اگر بخواهیم خدا به ما یاری رساند، از چه چیزی باید دوری کنیم؟ ب) یَهُوَه از چه کسی خشنود است؟
۱۲ البته یَهُوَه خدا با شریران همچون فروتنان عمل نمی‌کند، بلکه آنان را «بر زمین می‌افکند.» (مز ۱۴۷:۶ ب) مسلّماً هیچ یک از ما نمی‌خواهد چنین اتفاقی برای او بیفتد. اگر می‌خواهیم محبت خدا شامل حال ما شود، باید از آنچه او نفرت دارد نفرت داشته باشیم. (مز ۹۷:۱۰) برای مثال باید از اعمال نامشروع جنسی تنفر داشته باشیم. بنابراین باید از هرزه‌نگاری یا هر چیز دیگری که باعث می‌شود مرتکب این اعمال نادرست شویم، دوری کنیم. (مز ۱۱۹:۳۷؛ مت ۵:۲۸) برای انجام این کار باید سخت با تمایلات نادرست جنگید. مطمئناً چنین تلاشی بسیار پرارزش است، چون برکت یَهُوَه خدا شامل حال ما می‌شود.
۱۳ ما نمی‌توانیم با قدرت خود در این جنگ پیروز شویم و باید به یَهُوَه خدا توکل کنیم. آیا او خشنود می‌شود اگر ما به قدرت و توانایی خودمان یا دیگران تکیه کنیم؟ کتاب مقدّس در این خصوص می‌گوید که یَهُوَه خدا به «ساقهای انسان» یا «نیروی اسب» که نشانهٔ قدرت و توانایی است، رغبتی ندارد. (مز ۱۴۷:۱۰) در عوض ما باید مرتب به یَهُوَه دعا کنیم و با التماس از او بخواهیم که به ما کمک کند. یَهُوَه خدا همچون انسان نیست که از درخواست‌های مکرّر ما خسته شود. «خشنودی خداوند در ترسندگان اوست، در آنان که به محبت او امیدوارند.» (مز ۱۴۷:۱۱) ما می‌توانیم مطمئن باشیم که خدا برای غلبه بر تمایلات نادرست همیشه به ما کمک خواهد کرد، زیرا او به ما وفادار است و محبتی عمیق به ما دارد.
۱۴. مزمورنویس از چه چیزی اطمینان داشت؟
۱۴ یَهُوَه به ما اطمینان بخشیده است که در سختی‌ها و مشکلات به ما کمک کند. وقتی که مزمورنویس به بازگشت اسرائیلیان به اورشلیم فکر کرد، در مورد یَهُوَه چنین سرایید: «او پشت‌بندهای دروازه‌هایت را مستحکم می‌گرداند، و فرزندانت را در اندرونت برکت می‌دهد. او صلح را بر مرزهایت حکمفرما می‌سازد.» (مز ۱۴۷:۱۳، ۱۴) مزمورنویس با آگاهی از این که یَهُوَه دروازه‌های شهر را مستحکم خواهد کرد، احساس امنیت می‌کرد. او اطمینان داشت که یَهُوَه از قومش محافظت خواهد کرد.
وقتی سختی‌ها و مشکلات بر ما هجوم می‌آورد، چگونه کلام خدا به ما کمک می‌کند؟ (بندهای ۱۵-۱۷ ملاحظه شود)
۱۵-۱۷. الف) گاه سختی‌ها و مشکلات زندگی سبب می‌شود که چه حسی داشته باشیم، اما یَهُوَه چگونه با کلامش به ما یاری می‌رساند؟ ب) با ذکر مثالی نشان دهید که چگونه کلام خدا برای یاری رساندن به ما «به‌سرعت می‌دود»؟
۱۵ ممکن است در زندگی با مشکلاتی روبرو شویم که باعث نگرانی ما شود. یَهُوَه خدا قادر است حکمت لازم را به ما بدهد تا بتوانیم با آن مشکلات مقابله کنیم. مزمورنویس در مورد یَهُوَه خدا می‌گوید که او «فرمان خود را بر زمین می‌فرستد، و کلام او به‌سرعت می‌دود.» سپس به برف، شبنم و تگرگ اشاره می‌کند و چنین می‌پرسد: «کیست که در برابر سرمای او تواند ایستاد؟» در پایان می‌گوید: «او کلام خود را می‌فرستد و آنها را آب می‌کند.» (مز ۱۴۷:۱۵-۱۸) یَهُوَه خدا که از حکمت و قدرت بی‌پایان برخوردار است و برف و تگرگ یا قوانین طبیعت را تحت کنترل خود دارد، مسلّماً می‌تواند در هر سختی و مشکلی به ما کمک کند.
۱۶ مزمورنویس گفت که کلام او برای یاری رساندن به ما «به‌سرعت می‌دود.» امروزه یَهُوَه خدا به بهترین شکل و در زمان مناسب از طریق کلامش کتاب مقدّس ما را راهنمایی می‌کند. به این فکر کنید که چه فوایدی نصیب‌تان می‌شود وقتی که کتاب مقدّس را می‌خوانید یا نشریات «غلام امین و دانا» را بررسی می‌کنید. هنگامی که به تماشای برنامه‌های JW Broadcasting می‌نشینید یا از سایت jw.org دیدن می‌کنید. یا وقتی که با پیران جماعت صحبت کرده و با هم‌ایمانانتان معاشرت می‌کنید. (مت ۲۴:۴۵) آیا می‌توانید ببینید که یَهُوَه برای راهنمایی و یاری رساندن به شما «به‌سرعت» عمل می‌کند؟
۱۷ خواهری به نام سیمون از طریق کلام خدا کمک لازم را دریافت کرد. او خود را بی‌ارزش می‌دانست و فکر می‌کرد یَهُوَه خدا از او خشنود نیست. او هنگامی که مأیوس و ناامید می‌شد، در دعا به یَهُوَه روی می‌آورد و با خواهش و تمنا از او درخواست کمک می‌کرد. او همچنین مرتب کتاب مقدّس را مطالعه می‌کرد. سیمون می‌گوید: «هیچ وقت نشد که من در وضعیتی قرار بگیرم که حمایت و راهنمایی یَهُوَه را حس نکنم.» این امر به او کمک کرد که به مرور دیدگاهش را تغییر دهد و مثبت فکر کند.
۱۸. چرا فکر می‌کنید که شما برای یَهُوَه خدا عزیز هستید و چه دلایلی دارید که یَهُوَه را ستایش کنید؟
۱۸ مزمورنویس می‌دانست که یَهُوَه خدا از میان همهٔ قوم‌های سراسر زمین، قوم اسرائیل را به عنوان قوم خود انتخاب کرده است. آنان تنها قومی بودند که «کلام» و «فرایض و قوانین» خدا را دریافت کرده بودند. (مزمور ۱۴۷:۱۹، ۲۰ خوانده شود.) امروزه ما این افتخار را داریم که نام یَهُوَه را بر خود داشته باشیم. ما بسیار شکرگزار هستیم که او را می‌شناسیم، کلام او را برای راهنمایی در اختیار داریم و می‌توانیم با او رابطه‌ای نزدیک داشته باشیم. بنابراین ما نیز همچون نویسندهٔ مزمور ۱۴۷ دلایل زیادی برای ستایش یَهُوَه داریم و دیگران را نیز به این کار تشویق می‌کنیم.