فصل ۱۳
چرا زندگی خداپسندانه با خود سعادت به همراه میآورد؟
۱. چرا میتوانیم بگوییم که طریق یَهُوَه با خود سعادت به همراه میآورد؟
یَهُوَه «خدای متبارک» است و میخواهد که ما از زندگی لذت ببریم. (۱تیموتاؤس ۱:۱۱) با گام برداشتن در راه او، میتوانید فایده برده و از آرامشی عمیق و پایدار برخوردار شوید، آرامشی همچون رودخانهای همیشه جاری. گام برداشتن در راه خدا همچنین شخص را وامیدارد تا پیوسته دست به اعمال درست و عادلانه بزند، «مانند امواج دریا.» همین امر با خود سعادت واقعی به همراه خواهد آورد. — اشعیا ۴۸:۱۷، ۱۸.
۲. چرا مسیحیان با وجود آنکه گاهی اوقات مورد آزار و بدرفتاری قرار میگیرند میتوانند خوشحال و سعادتمند باشند؟
۲ برخی افراد ممکن است اعتراض کرده، بگویند: ‹گاهی انجام کار خوب باعث رنج و عذاب شخص میشود.› درست است، و این همان چیزی است که بر سر رسولان عیسی آمد. آنان با وجود آنکه مورد آزار و شکنجه قرار گرفته بودند، شادی کردند و به «تعلیم و مژده دادن که عیسی مسیح است» پرداختند. (اعمال ۵:۴۰-۴۲) ما میتوانیم از این موضوع درسهای مهمی بیاموزیم. یکی آنکه داشتن زندگیی خداپسندانه ضمانتی بر این امر نیست که با ما همیشه بخوبی رفتار خواهد شد. پولس رسول چنین نوشت: «همهٔ کسانیکه میخواهند در مسیح عیسی بدینداری زیست کنند زحمت خواهند کشید.» (۲تیموتاؤس ۳:۱۲) دلیل این امر آن است که شیطان و دنیای او مخالف کسانی هستند که به روش خدایی زندگی میکنند. (یوحنا ۱۵:۱۸، ۱۹؛ ۱پطرس ۵:۸) اما سعادت حقیقی به عوامل خارجی بستگی ندارد. بلکه، از این عقیدهٔ راسخ برمیآید که ما مشغول انجام کار درست و عادلانه هستیم و لذا از لبخند رضایت خدا برخورداریم. — متی ۵:۱۰-۱۲؛ یعقوب ۱:۲، ۳؛ ۱پطرس ۴:۱۳، ۱۴.
۳. پرستش یَهُوَه باید چه اثری بر زندگی فرد بگذارد؟
۳ افرادی هستند که تصور میکنند با انجام اعمال ایثارگرانهٔ گاه و بیگاه میتوانند مورد عنایت خدا قرار بگیرند، اما در موارد دیگر او را به دست فراموشی بسپارند. پرستش حقیقی یَهُوَه خدا بدین شکل نیست. بلکه کردار شخص را در تمام مدت ساعات بیداری او دربر میگیرد، روز به روز و سال به سال. به همین دلیل است که «طریقت» نامیده میشود. (اعمال ۱۹:۹؛ اشعیا ۳۰:۲۱) این طریق یا راه خدایی زندگی است که ما را فرا میخواند تا مطابق با کلام خدا سخن گوییم و عمل کنیم.
۴. برای اینکه طریق زندگی ما مطابق با طریق خدا باشد، چرا انجام تغییرات، سودمند است؟
۴ هنگامی که شاگردان جدید کتاب مقدس میبینند که برای خرسند ساختن یَهُوَه، باید تغییراتی در زندگی خود پدید آورند، ممکن است از خود بپرسند، ‹آیا زندگی خداپسندانه واقعاً ارزش دارد؟› میتوانید مطمئن باشید که ارزش دارد. چرا؟ زیرا «خدا محبّت است»، و بنابراین طریقهای او به نفع ماست. (۱یوحنا ۴:۸) خدا حکیم نیز است و میداند که چه چیزی برای ما بهترین است. از آنجاییکه یَهُوَه خدا قادر مطلق است، میتواند به ما قدرت دهد که عادت بد را ترک کنیم و بدین ترتیب به آرزوی خود برای خرسند ساختن وی برسیم. (فیلپیان ۴:۱۳، ترجمهٔ دنیای جدید) بیایید برخی از اصولی را که زندگی خداپسندانه مستلزم آنهاست مورد بررسی قرار دهیم و ببینیم که چگونه بکارگیری آنها با خود سعادت به همراه میآورد.
صداقت به سعادت میانجامد
۵. کتاب مقدس در مورد دروغگویی و دزدی چه میگوید؟
۵ یَهُوَه «خدای حقّ» است. (مزمور ۳۱:۵) بدون تردید، شما نیز میخواهید او را سرمشق خود قرار دهید و به نام فرد صادقی شناخته شوید. صداقت باعث عزت نفس و احساس خوشی میشود. از آنجاییکه نادرستی و فریبکاری در این دنیای گناهآلود رایج است، لذا مسیحیان به چنین یادآوری نیاز دارند: «هر کس با همسایهٔ خود راست بگوید . . . دزد دیگر دزدی نکند بلکه بدستهای خود . . . زحمت بکشد تا بتواند نیازمندیرا چیزی دهد.» (افسسیان ۴:۲۵، ۲۸) کارمندان مسیحی کار روزانهٔ خود را با صداقت انجام میدهند. بدون اجازهٔ رئیس خود چیزهایی را که متعلق به اوست برنمیدارند. در سر کار، در مدرسه، یا در خانه، یک پرستندهٔ یَهُوَه باید ‹در هر امر رفتار نیکو نماید.› (عبرانیان ۱۳:۱۸) هر کس که دروغگویی یا دزدی را عادت خود سازد نمیتواند مورد عنایت خدا قرار گیرد. — تثنیه ۵:۱۹؛ مکاشفه ۲۱:۸.
۶. چگونه ممکن است صداقت خداپسندانهٔ یک شخص، باعث تمجید از یَهُوَه شود؟
۶ صداقت باعث برکات فراوانی میشود. سِلینا، بیوه زن فقیری است از اهالی آفریقا که به یَهُوَه خدا و اصول عادلانهٔ وی محبت میورزد. وی روزی کیفی پیدا کرد که محتوی یک دفترچهٔ بانک و مبلغ زیادی پول بود. با کمک دفتر تلفن صاحب کیف را پیدا کرد — او مغازهداری بود که به او دستبرد زده بودند. آن مرد نمیتوانست باور کند که سلینا با وجود آنکه بیمار بود به ملاقات وی آمد و همهٔ محتویات کیف را به او بازگرداند. مرد گفت: «چنین صداقتی نباید بیپاداش بماند» و مبلغی پول به او داد. از آن مهمتر، آن مرد از دین سلینا تمجید کرد. آری، عمل صادقانه، تعالیم کتاب مقدس را زینت میبخشد، یَهُوَه خدا را تمجید میکند، و برای پرستندگان صادق وی سعادت به همراه میآورد. — تیطس ۲:۱۰؛ ۱پطرس ۲:۱۲.
سخاوتمندی با خود سعادت به همراه میآورد
۷. قمار کردن چه ایرادی دارد؟
۷ سخاوتمندی باعث سعادت است، در حالیکه افراد طمعکار «وارث ملکوت خدا» نخواهند شد. (۱قرنتیان ۶:۱۰) یک شکل رایج طمع، قمار است که به معنی منفعت بردن از ضرر دیگران است. یَهُوَه کسانی را که «طمّاعِ سود قبیح» هستند نمیپذیرد. (۱تیموتاؤس ۳:۸) حتی قمار به عنوان تفریح نیز در مناطقی که قانونی است میتواند اعتیادآور باشد و با انجام آن شخص عملی را ترویج میدهد که تاکنون زندگی بسیاری را تباه ساخته است. قمار در غالب موارد باعث ناراحتیهایی برای خانوادهٔ قمارباز میشود؛ به عنوان مثال ممکن است دیگر پول زیادی برای تهیهٔ ضروریاتی همچون غذا و پوشاک باقی نگذارد. — ۱تیموتاؤس ۶:۱۰.
۸. عیسی چگونه سرمشقی خوب برای سخاوتمندی به جای گذاشت، و ما چگونه میتوانیم سخاوتمند باشیم؟
۸ مسیحیان به دلیل سخاوت محبتآمیز خود از یاری به دیگران، بخصوص همایمانان نیازمند خود، خوشنود میشوند. (یعقوب ۲:۱۵، ۱۶) پیش از آنکه عیسی به روی زمین بیاید، سخاوت خدا را در قبال بشر مشاهده کرد. (اعمال ۱۴:۱۶، ۱۷) عیسی وقت، استعدادها، و حتی زندگی خویش را برای بشر سپرد. لذا، شایستگی کامل داشت که بگوید: «دادن از گرفتن فرخندهتر است.» (اعمال ۲۰:۳۵) عیسی همچنین از بیوهزن فقیری که با سخاوتمندی دو سکهٔ کمارزش در خزانهٔ معبد انداخت تعریف کرد، زیرا وی «تمام معیشت خود» را داد. (مرقس ۱۲:۴۱-۴۴) اسرائیلیان باستان و مسیحیان قرن اول در رساندن کمک مادی به جماعت و کار ملکوت سرمشق خوبی از سخاوت به جای گذاشتند، سخاوتی که با خشنودی همراه بود. (۱تواریخ ۲۹:۹؛ ۲قرنتیان ۹:۱۱-۱۴) مسیحیان کنونی علاوه بر اهدای کمکهای مادی برای این اهداف، با خوشحالی خدا را تمجید میگویند و زندگی خویش را در خدمت او صرف میکنند. (رومیان ۱۲:۱؛ عبرانیان ۱۳:۱۵) یَهُوَه آنان را به این دلیل که وقت، نیرو، و دیگر امکانات خویش را که شامل سرمایههای آنان نیز میشود، برای کمک به پرستش حقیقی و ترویج کار جهانی موعظهٔ بشارت ملکوت صرف میکنند، برکت میدهد. — امثال ۳:۹، ۱۰.
عوامل دیگری که با خود سعادت به همراه میآورند
۹. افراط در مصرف مشروبات الکلی چه ایرادی دارد؟
۹ مسیحیان برای آنکه سعادتمند باشند، باید ‹تدابیر را محافظت نمایند.› (امثال ۵:۱، ۲) این امر مستلزم آن است که کلام خدا و نشریات سالمی را که مربوط به کتاب مقدس است بخوانند و بر روی آنها تعمق کنند. اما باید از انجام بعضی کارها خودداری کرد. به عنوان مثال، زیادهروی در مصرف مشروبات الکلی ممکن است باعث شود که شخص از خود بی خود شود. در چنین حالتی بسیاری از افراد دست به اعمال غیراخلاقی یا خشنوت میزنند و باعث حوادث مرگبار میشوند. جای تعجب نیست که کتاب مقدس میگوید میگساران وارث ملکوت خدا نخواهند شد! (۱قرنتیان ۶:۱۰) مصمم باشید تا «خرداندیش» باقی بمانید، مسیحیان حقیقی در مصرف نوشابههای الکلی افراط نمیکنند، همین باعث خوشی و سعادت در میان آنان میشود. — تیطس ۲:۲-۶.
۱۰. الف) چرا مسیحیان از مصرف دخانیات خودداری میکنند؟ ب) ترک اعتیاد چه فوایدی دارد؟
۱۰ بدنی پاک نیز به سعادت و خوشی کمک میکند. اما بسیاری از افراد به مواد مضرّ معتاد میشوند. به عنوان مثال، دخانیات را در نظر بگیرید. سازمان بهداشت جهانی گزارش میدهد که استعمال دخانیات «هر ساله سه میلیون نفر را به هلاکت میرساند.» ترک عادت مصرف دخانیات به دلیل واکنشهای موقتی مربوط به آن میتواند کار دشواری باشد. از طرف دیگر، بسیاری از کسانی که سابقاً به استعمال دخانیات معتاد بودهاند دریافتهاند که از سلامتی بهتر و پول بیشتری برای رفع نیازهای خانوادهٔ خود برخوردار هستند. آری، غلبه بر اعتیاد به دخانیات یا هر نوع مادهٔ مضر دیگر، در داشتن بدنی پاکیزه، وجدانی آسوده، و رسیدن به سعادت حقیقی مؤثر است. — ۲قرنتیان ۷:۱.
سعادت در زندگی زناشویی
۱۱. داشتن ازدواجی قانونی و استوار مستلزم چیست؟
۱۱ کسانی که به صورت زن و شوهر با یکدیگر زندگی میکنند باید اطمینان حاصل کنند که ازدواج آنان دقیقاً از لحاظ قانونی ثبت شده باشد. (مرقس ۱۲:۱۷) آنان همچنین باید پیوند زناشویی را امری جدی و مهم بدانند. درست است که در مواردی همچون، عدم رسیدگی عمدی، خشونت و بدرفتاری شدید، یا در معرض خطر جدی روحانی قرار گرفتن، جدایی ممکن است ضروری باشد. (۱تیموتاؤس ۵:۸؛ غلاطیان ۵:۱۹-۲۱) اما سخنان پولس رسول در ۱قرنتیان ۷:۱۰-۱۷ زن و شوهر را تشویق میکند تا با یکدیگر بمانند. البته آنان برای رسیدن به سعادت حقیقی باید به یکدیگر وفادار باشند. پولس نوشت: «نکاح بهر وجه محترم باشد و بسترش غیرنجس زیرا که فاسقان و زانیانرا خدا داوری خواهد فرمود.» (عبرانیان ۱۳:۴) عبارت ‹بستر نکاح›، بر آمیزش جنسی بین زن و مردی دلالت دارد که قانوناً با یکدیگر ازدواج کردهاند. هیچگونه رابطهٔ جنسی دیگری، مانند تعدد زوجات، نمیتواند «بهر وجه محترم» خوانده شود. علاوه بر آن، کتاب مقدس آمیزش جنسی پیش از ازدواج و همجنسبازی را نیز محکوم میکند. — رومیان ۱:۲۶، ۲۷؛ ۱قرنتیان ۶:۱۸.
۱۲. برخی از نتایج بد فسق چیست؟
۱۲ فسق ممکن است برای چند لحظهای لذت جسمانی همراه داشته باشد، اما به سعادت حقیقی منجر نمیشود. این عمل خدا را میرنجاند و میتواند به وجدان شخص صدمه بزند. (۱تسالونیکیان ۴:۳-۵) عواقب اندوهناک داشتن رابطهٔ جنسی غیرقانونی، میتواند ایدز و دیگر بیماریهای مقاربتی باشد. در یک گزارش پزشکی چنین آمده است: «تخمین زده میشود که هر ساله در سراسر دنیا بیش از ۲۵۰ میلیون نفر به سوزاک و حدود ۵۰ میلیون نفر به سیفلیس مبتلا میشوند.» موضوع حاملگی ناخواسته نیز وجود دارد. فدراسیون بینالمللی تنظیم خانواده گزارش میدهد که در سراسر دنیا، هر ساله بیش از ۱۵ میلیون دختر بین سنین ۱۵ تا ۱۹ سال باردار میشوند، و یک سوم آنها دست به سقط جنین میزنند. یک بررسی نشان میدهد که در یکی از کشورهای آفریقایی ۷۲ درصد کل میزان مرگ و میر در میان دختران نوجوان به دلیل مشکلاتی است که به سقط جنین مربوط میشود. برخی از فاسقان ممکن است از بیماری و یا بارداری بگریزند اما از ضایعات عاطفی گریزی نیست. بسیاری عزت نفس خویش را از دست میدهند و حتی از خود متنفر میگردند.
۱۳. زنا باعث چه مشکلات دیگری میشود، و چه چیزی در انتظار کسانی است که به فسق و زنا ادامه میدهند؟
۱۳ با اینکه زنا میتواند بخشوده شود، اما دلیل معتبری مبتنی بر کتاب مقدس وجود دارد که طرف بیتقصیر میتواند طلاق بگیرد. (متی ۵:۳۲؛ با هوشع ۳:۱-۵ مقایسه شود.) هنگامی که چنین عمل غیراخلاقیی پیوند زناشویی را از هم میگسلد، این امر میتواند موجب اثرات عمیق عاطفی بر روی طرف بیتقصیر و فرزندان خانواده شود. کلام خدا به این امر اشاره میکند که برای صلاح خانوادهٔ بشری، داوری سخت او بر سر زناکاران و فاسقانی که توبه نمیکنند خواهد آمد. علاوه بر آن، کتاب مقدس بروشنی نشان میدهد که کسانی که به اعمال غیراخلاقی جنسی میپردازند «وارث ملکوت خدا نمیشوند.» — غلاطیان ۵:۱۹، ۲۱.
«از جهان نیستند»
۱۴. الف) بعضی از گونههای بت پرستی که شخص خداترس از آنها اجتناب میکند کدامند؟ ب) در یوحنا ۱۷:۱۴ و اشعیا ۲:۴ چه راهنمایی داده شده است؟
۱۴ کسانی که میخواهند یَهُوَه را خوشنود سازند و از برکات ملکوت برخوردار شوند از هر گونه بت پرستی دوری میکنند. کتاب مقدس نشان میدهد که ساختن تمثال و مجسمه برای پرستش غلط است، و این شامل مجسمهها و تصاویر مسیح و یا مادر عیسی، مریم نیز میشود. (خروج ۲۰:۴، ۵؛ ۱یوحنا ۵:۲۱) مسیحیان حقیقی شمایلها، صلیبها، و مجسمهها را ستایش نمیکنند. آنان همچنین از اشکال زیرکانهتر بت پرستی مانند دست زدن به اعمالی که از طریق آنها پرچم را مورد تقدیس قرار میدهند و خواندن سرودهایی که ملتها را تمجید میکند نیز خودداری میکنند. هنگامی که آنها را برای انجام اعمالی از این قبیل تحت فشار قرار میدهند، سخنان عیسی را خطاب به شیطان به یاد میآورند: «خداوند خدای خود را سجده کن و او را فقط عبادت نما.» (متی ۴:۸-۱۰) عیسی گفت که پیروان او «از جهان نیستند.» (یوحنا ۱۷:۱۴) این به معنی بیطرفی در امور سیاسی و زندگی همراه با صلح و آرامش مطابق با اشعیا ۲:۴ است که میگوید: «او [یَهُوَه خدا] اُمّتها را داوری خواهد نمود و قومهای بسیاریرا تنبیه خواهد کرد. و ایشان شمشیرهای خود را برای گاوآهن و نیزههای خویشرا برای ارّهها خواهند شکست. و اُمّتی بر امّتی شمشیر نخواهد کشید و بار دیگر جنگرا نخواهند آموخت.»
۱۵. بابل عظیم چیست، و بسیاری از شاگردان جدید کتاب مقدس برای خروج از آن چه میکنند؟
۱۵ ‹از جهان نبودن› همچنین به معنای گسستن هر گونه رابطه با «بابل عظیم»، امپراتوری جهانی مذهب کاذب است. پرستش ناپاک از بابل باستان آغاز شد و سلطهٔ زیان بخش خود را بر مردم سراسر زمین گسترد. «بابل عظیم» همهٔ ادیانی را دربر میگیرد که اعتقادات و رسومشان تطابقی با معرفت خدایی ندارند. (مکاشفه ۱۷:۱، ۵، ۱۵) هیچیک از پرستندگان وفادار یَهُوَه با شرکت در پرستش ادیان دیگر یا با داشتن رابطهٔ روحانی با بخشی از بابل عظیم، خود را با فعالیتهای ادیان دیگر درگیر نمیکند. (اعداد ۲۵:۱-۹؛ ۲قرنتیان ۶:۱۴) از اینرو، بسیاری از شاگردان جدید کتاب مقدس نامهای مبنی بر کنارهگیری خود برای سازمان مذهبی که به آن تعلق دارند میفرستند. این امر آنان را به خدای حقیقی نزدیکتر میسازد، زیرا وعده داده شد: «خداوند میگوید از میان ایشان بیرون آئید و جدا شوید و چیز ناپاک را لمس مکنید تا من شما را مقبول بدارم.» (۲قرنتیان ۶:۱۷؛ مکاشفه ۱۸:۴، ۵) آیا برخورداری از چنین پذیرشی از جانب پدر آسمانیمان آرزوی قلبی شما نیست؟
بررسی جشنهای سالیانه
۱۶. چرا مسیحیان واقعی کریسمس را جشن نمیگیرند؟
۱۶ زندگی خدایی ما را از برگزاری اعیاد دنیوی که اغلب باعث زحمت هستند رها میکند. به عنوان مثال، کتاب مقدس تاریخ دقیق تولد عیسی را نشان نمیدهد. برخی ممکن است بگویند: ‹من فکر میکردم عیسی روز ۲۵ دسامبر متولد شده است!› چنین چیزی ممکن نیست زیرا او در بهار سال ۳۳ د.م. در سن سی و سه سال و نیمی درگذشت. به علاوه، در هنگام تولد او شبانان «در صحرا بسر میبردند و در شب پاسبانئ گلههای خویش میکردند.» (لوقا ۲:۸) در سرزمین اسرائیل، اواخر دسامبر (اواخر آذر یا اوایل دی) فصل بارانی و سردی است و در طی آن گوسفندان را در طول شب در سرپناه قرار میدهند تا از هوای زمستان در امان باشند. در واقع، رومیان ۲۵ دسامبر را به روز تولد خدای خورشیدشان اختصاص داده بودند. قرنها پس از آنکه عیسی به زمین آمد، مسیحیان مرتد این روز را برای برگزاری تولد مسیح اختیار کردند. بنابراین، مسیحیان حقیقی کریسمس یا هر گونه عید دیگری را که ریشه در اعتقادات ادیان دروغین دارد جشن نمیگیرند. زیرا آنان خود را انحصاراً به یَهُوَه تخصیص میدهند، آنان همچنین اعیادی را که افراد گناهکار یا ملتها را به صورت بت درمیآورند برگزار نمیکنند.
۱۷. چرا مردم خداترس مراسم جشن تولد را برگزار نمیکنند، و چرا با این وجود کودکان مسیحی راضی و خوشحال هستند؟
۱۷ کتاب مقدس به طور مشخص فقط به دو مورد برگزاری جشن تولد اشاره میکند، و در هر دو مورد این جشنها مربوط به کسانی میشد که به خدا خدمت نمیکردند. (پیدایش ۴۰:۲۰-۲۲؛ متی ۱۴:۶-۱۱) چرا در حالی که نوشتههای مقدس تاریخ تولد انسان کامل، عیسی مسیح را مشخص نمیکند ما باید به روز تولد انسانهای ناکامل توجه خاصی نشان دهیم؟ (جامعه ۷:۱) البته، والدین خداپرست برای نشان دادن محبتشان نسبت به فرزندانشان در انتظار روز بخصوصی نمینشینند. یک دختر ۱۳ ساله مسیحی چنین گفت: «من و خانوادهام اوقات خوشی را با هم میگذرانیم. . . . من به پدر و مادرم خیلی نزدیک هستم، و وقتی بچههای دیگر از من میپرسند چرا عیدها را جشن نمیگیری، به آنها میگویم که برای من هر روز عید است.» یک جوان ۱۷ سالهٔ مسیحی گفت: «ما در خانهمان، تمام طول سال به همدیگر هدیه میدهیم.» هنگامی که به کسی هدیهای را بدون اطلاع قبلی بدهیم باعث شادی بیشتری میشود.
۱۸. عیسی فرمان برگزاری چه مراسم سالیانهای را به پیروان خود داد، و این مراسم چه چیزی را به ما یادآوری میکند؟
۱۸ برای کسانی که در پی زندگی خداپسندانه هستند یک روز بخصوص در سال باید به نحو ویژهای برگزار شود. مراسم شام سَروَر که غالباً یادبود مرگ مسیح نامیده میشود. عیسی در مورد آن به پیروانش فرمود: «اینرا بیاد من بجا آرید.» (لوقا ۲۲:۱۹، ۲۰؛ ۱قرنتیان ۱۱:۲۳-۲۵) هنگامی که عیسی این شام را در شب چهاردهم ماه نیسان سال ۳۳ د.م.، بنیاد نهاد، از نان فطیر و شراب قرمز استفاده کرد، که نمایشگر بدن انسانی و خون کامل وی بودند. (متی ۲۶:۲۶-۲۹) مسیحیان مسحشده توسط روحالقدس خدا، در خوردن این نشانها شرکت میکنند. آنان به عهد جدید و عهد برای ملکوت فرا خوانده شدهاند، و امید دارند که به آسمان بروند. (لوقا ۱۲:۳۲؛ ۲۲:۲۰، ۲۸-۳۰؛ رومیان ۸:۱۶، ۱۷؛ مکاشفه ۱۴:۱-۵) با وجود این، همهٔ کسانی که در مراسم عصر روزی که مطابق با چهاردهم ماه نیسان تقویم باستانی یهودی است، حضور یابند، از آن فایده میبرند. زیرا بدین صورت محبتی که یَهُوَه خدا و عیسی مسیح با قربانی فدیه که کفارهدهندهٔ گناه است و زندگی جاودانی را برای کسانی که مورد لطف الهی هستند ممکن میسازد نشان دادند، به آنان یادآوری میشود. — متی ۲۰:۲۸؛ یوحنا ۳:۱۶.
کار و تفریح
۱۹. مسیحیان برای کسب درآمد با چه مشکلاتی روبرو هستند؟
۱۹ مسیحیان حقیقی موظفند که سخت کار کنند و نیازهای خویش را برطرف سازند. انجام این کار باعث میشود که سرپرست خانواده احساس رضایت کند. (۱تسالونیکیان ۴:۱۱، ۱۲) البته اگر شغل یک فرد مسیحی با کتاب مقدس تناقض داشته باشد، خوشی و سعادت وی از او سلب میشود. با این حال، گاهی یافتن شغلی که با معیارهای کتاب مقدس هماهنگی داشته باشد کار دشواری است. به عنوان مثال، از بعضی کارمندان خواسته میشود که مشتریان را فریب دهند. از طرف دیگر، بسیاری از کارفرمایان مایلند که وجدان کارمند یا کارگر صادق خود را محترم شمارند، زیرا نمیخواهند کارمندی قابل اطمینان را از دست بدهند. با این حال، هر چه که پیش آید، میتوانید اطمینان داشته باشید که خدا تلاشهای شما را برای یافتن شغلی که بتوانید با وجدانی آسوده به آن بپردازید، برکت خواهد داد. — ۲قرنتیان ۴:۲.
۲۰. چرا باید در انتخاب تفریحات خود دقت به خرج دهیم؟
۲۰ از آنجاییکه خدا سعادت خادمانش را میخواهد، ما باید کار سخت را با دورههای تفریح و استراحت سالم بیامیزیم. (مرقس ۶:۳۱؛ جامعه ۳:۱۲، ۱۳) دنیای شیطان تفریحات غیرخدایی را ترویج میدهد. اما برای جلب خوشنودی خدا، ما باید در انتخاب کتابهایی که میخوانیم و برنامههای رادیویی و موسیقی که به آن گوش میدهیم، همینطور کنسرتها، فیلمها، بازیها، برنامههای تلویزیونی و فیلمهای ویدئویی که تماشا میکنیم دقت کنیم. اگر تفریحاتی که سابقاً به آنها میپرداختیم با هشدارهایی که در آیههایی همچون تثنیه ۱۸:۱۰-۱۲، مزمور ۱۱:۵، و افسسیان ۵:۳-۵ آمدهاند مغایرت دارند، با تغییر آنها یَهُوَه را خوشنود میسازیم و خود نیز خرسندتر خواهیم بود.
احترام به زندگی و خون
۲۱. حرمت به زندگی باید چه تأثیری بر دیدگاه ما از سقط جنین، و همینطور عادات و رفتار ما داشته باشد؟
۲۱ برای رسیدن به سعادت حقیقی، باید زندگی انسان را محترم بشماریم، همانطور که یَهُوَه آن را محترم میشمارد. کلام او ما را از ارتکاب قتل منع میکند. (متی ۱۹:۱۶-۱۸) در واقع، شریعتی که خدا به اسرائیلیان داد نشانگر آن است که او برای زندگی جنین نیز ارزش بسیار قائل است — و آن را چیزی نمیداند که بتوان نابود کرد. (خروج ۲۱:۲۲، ۲۳، د ج) به این دلیل، نباید با مصرف دخانیات، مواد مخدر یا افراط در مشروبات الکلی به بدن خود آسیب برسانیم، یا بیدلیل دست به کارهای خطرناک بزنیم و بدین ترتیب زندگی را بیارزش قلمداد کنیم. همینطور نباید در پی فعالیتهای خطرناک و مهلک باشیم و نباید اقدامات ایمنی را نادیده بگیریم و احتمالاً با این کار باعث مرگ کسی شویم. — تثنیه ۲۲:۸.
۲۲. الف) دیدگاه خداپسندانه در مورد خون و استفاده از آن چیست؟ ب) فقط خون چه کسی میتواند حقیقتاً نجات بخش زندگی باشد؟
۲۲ یَهُوَه به نوح و خانوادهاش گفت که خون مظهر جان یا زندگی است. بنابراین، خدا آنان را از خوردن خون منع کرد. (پیدایش ۹:۳، ۴) از آنجاییکه ما فرزندان آنان هستیم، این قانون در مورد ما نیز صادق است. یَهُوَه به اسرائیلیان گفت که خون باید بر زمین ریخته شود و نباید مورد استفادهٔ افراد قرار گیرد. (تثنیه ۱۲:۱۵، ۱۶) و قانون خدا در مورد خون مجدداً هنگامی تکرار شد که به مسیحیان قرن اول دستور داده شد: «از . . . خون بپرهیزید.» (اعمال ۱۵:۲۸، ۲۹) مردم خداترس به دلیل احترامی که برای تقدس زندگی قائلند، از تزریق خون امتناع میکنند، حتی اگر دیگر افراد بر این امر اصرار کنند که چنین کاری زندگی آنان را نجات میبخشد. بسیاری از روشهای پزشکی دیگری که مورد قبول شاهدان یَهُوَه هستند بسیار مؤثر واقع شدهاند و فرد را از خطرات تزریق خون حفظ میکنند. مسیحیان میدانند که فقط خون ریخته شدهٔ عیسی نجات بخش زندگی است. ایمان به آن، بخشایش گناهان و امید زندگی جاودانی را ممکن میسازد. — افسسیان ۱:۷.
۲۳. برخی از پاداشهای داشتن زندگی خداپسندانه چیست؟
۲۳ واضح است که داشتن زندگی خداپسندانه مستلزم تلاش است. چنین روش زندگیی ممکن است باعث شود که مورد مضحکهٔ افراد خانواده یا آشنایان قرار بگیریم. (متی ۱۰:۳۲-۳۹؛ ۱پطرس ۴:۴) اما پاداش چنین روش زندگیی به زحمت آن میارزد. داشتن زندگی خداپسندانه به وجدانی آسوده میانجامد و معاشرت سالم را با دیگر پرستندگان یَهُوَه ممکن میسازد. (متی ۱۹:۲۷، ۲۹) و همینطور زندگی ابدی را در دنیای عادل و جدید خدا مجسم کنید. (اشعیا ۶۵:۱۷، ۱۸) پیروی از پندهای کتاب مقدس و بدین ترتیب خوشنود ساختن دل یَهُوَه، چقدر باعث شادی و خوشی است! (امثال ۲۷:۱۱) پس تعجبی ندارد که داشتن زندگی خداپسندانه با خود سعادت به همراه میآورد! — مزمور ۱۲۸:۱، ۲.
معرفت خویش را بیازمایید
برخی از دلایل این امر که زندگی خداپسندانه با سعادت همراه است، کدامند؟
زندگی خداپسندانه میتواند مستلزم چه تغییراتی باشد؟
چرا شما میخواهید زندگیی خداپسندانه داشته باشید؟
[تصویر در صفحهٔ ۱۲۴، ۱۲۵]
حفظ تعادل در انجام فعالیتهای روحانی و گذراندن اوقات استراحت در سعادت و شادی آنانی که زندگیی خداپسندانه دارند مؤثر است