پرستش کاذب موجب بروز خشونت است

۱۴،‏ ۱۵.‏ الف)‏ نتیجهٔ پرستش دیوها چیست؟‏ ب)‏ بر طبق نبوت اِشَعْیا اسرائیل دچار چه رنج و عذاب مداومی خواهد گشت؟‏

^۱۴ پرستش کاذب در واقع پرستش دیوهاست.‏ (‏ ۱قُرِنتیان ۱۰:‏۲۰‏)‏ همانطور که پیش از طوفان روزگار نوح نمایان بود،‏ تأثیر دیوها موجب پدید آمدن خشونت و تعدی می‌شود.‏ (‏ پیدایش ۶:‏⁠۱۱،‏ ۱۲‏)‏ پس جای تعجب نیست که هنگامی که اسرائیل به ارتداد می‌گراید و شروع به پرستش دیوها می‌نماید،‏ خشونت و شرارت،‏ آن سرزمین را پر می‌سازد.‏ —‏ تثنیه ۳۲:‏۱۷؛‏ مزمور ۱۰۶:‏۳۵-‏۳۸‏.‏

^۱۵ اِشَعْیا با زبانی توصیفی و زنده گسترش شرارت و خشونت را در اسرائیل شرح می‌دهد:‏ ‏«شرارت مثل آتش می‌سوزاند و خار و خس را می‌خورد،‏ و در بوته‌های جنگل افروخته شده،‏ دود غلیظ پیچان می‌شود.‏ از غضب یَهُوَه صبایوت زمین سوخته شده است و قوم هیزم آتش گشته‌اند و کسی بر برادر خود شفقت ندارد.‏ از جانب راست می‌ربایند و گرسنه می‌مانند و از طرف چپ می‌خورند و سیر نمی‌شوند و هر کس گوشت بازوی خود را می‌خورد.‏ مَنَسّی اِفرایم را و اِفرایم مَنَسّی را و هر دوی ایشان بضدّ یهودا متّحد می‌شوند.‏ با اینهمه غضب او برگردانیده نشده و دست او هنوز دراز است.‏» —‏ اِشَعْیا ۹:‏⁠۱۸-‏۲۱‏.‏

۱۶.‏ مطالبی که در اِشَعْیا ۹:‏⁠۱۸-‏۲۱ آمده است چگونه تحقق می‌یابند؟‏

^۱۶ همچون شعله‌ای که از خار و خسی به خار و خس دیگر سرایت می‌کند،‏ خشونت نیز به نحوی لجام‌گسیخته و با شتاب به «بوته‌های جنگل» می‌رسد و جنگلی سوزان از خشونت پدید می‌آورد.‏ محققان کتاب مقدس کایل و دِلیتْش میزان خشونت را در آن سرزمین به حد «غیرانسانی‌ترین خودویرانگری در طی یک جنگ داخلی پرهرج و مرج» توصیف کرده،‏ می‌گویند:‏ «آنان در کمال قساوت و به نحوی سیری‌ناپذیر یکدیگر را می‌دریدند.‏» به احتمال زیاد دلیل آنکه مَنَسّی و اِفرایم فقط در اینجا نام برده شده‌اند آن است که نمایندگان اصلی پادشاهی شمال هستند و چون از اخلاف دو تن از پسران یوسف می‌باشند با اسباط دهگانه خویشاوندی نزدیکتری دارند.‏ با اینهمه فقط هنگامی از خشونت و برادرکشی دست برمی‌دارند که با سرزمین یهودا در جنوب وارد جنگ می‌شوند.‏ —‏ ۲تواریخ ۲۸:‏⁠۱-‏۸‏.‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۳۹]‏

شرارت و خشونت همچون آتش‌سوزیی که در جنگل به پا می‌شود،‏ اسرائیل را به کام خود می‌کشد