«نشان حضور تو . . . چیست؟»
«این امور کی واقع میشود و نشان حضور تو و پایان این سیستم چیزها چیست؟» –متی ۲۴:۳، د ج.
اکثر مردم به آینده علاقمند هستند. آیا تو هم هستی؟ پرفسور آلوِن تافلِر در کتاب خود تحت عنوان شوک آینده، به «توسعهٔ ناگهانی سازمانهایی که به مطالعه در مورد آینده اختصاص داده شدهاند»، اشاره کرد. وی افزود: ‹ما پیدایش مؤسسات متمرکز بر روی آینده؛ ظهور مجلات آیندهگرا در انگلستان، فرانسه، ایتالیا، آلمان، و ایالات متحده؛ گسترش رشتههای دانشگاهی در پیشبینی آینده را دیدهایم.› تافلِر چنین خاتمه داد: «البته، هیچ کس نمیتواند آینده را به مفهوم مطلق ‹بداند›.»
۲ کتاب نشانههای وقوع چیزها میگوید: «کفبینی، خیره شدن به گوی بلورین، طالعبینی، فالبینی با ورق، ییجین، همه فنون کم و بیش پیچیدهای هستند که به ما عقایدی در مورد این که آیندهٔ مختص ما چه میتواند در بر داشته باشد، میدهند.» اما به جای توجه کردن به شیوههای انسانی، بهتر است به منشأ ثابت شده–یَهُوَه رو کنیم.
۳ خدای حقیقی اظهار کرد: «بطوریکه قصد نمودهام همچنان واقع خواهد شد. و بنهجیکه تقدیر [توصیه، د ج] کردهام همچنان بجا آورده خواهد گشت.» (اشعیا ۱۴:۲۴، ۲۷؛ ۴۲:۹) بله، یَهُوَه قادر به توصیهٔ بشر دربارهٔ آنچه که به وقوع خواهد پیوست، بوده است و اغلب به واسطهٔ سخنگویان انسانی، این کار را انجام داده است. یکی از این انبیا چنین نوشت: «یَهُوَه کاری نمیکند جز اینکه سرّ خویشرا به بندگان خود انبیاء مکشوف میسازد.»–عاموس ۳:۷، ۸؛ ۲پطرس ۱:۲۰، ۲۱.
۴ عیسی مسیح بزرگترین نبی خدا بود. (عبرانیان ۱:۱، ۲) بیاییم توجهمان را بر روی یکی از نبوتهای کلیدیِ عیسی که پیشگوی چیزهایی است که اکنون در اطراف ما رخ میدهند، متمرکز کنیم. این نبوت همچنین این بینش را به ما میدهد که بزودی، زمانی که سیستم شریر کنونی پایان مییابد و خدا بهشت زمینی را جایگزین آن میکند، چه رخ خواهد داد.
۵ عیسی ثابت کرد که او یک نبی بود. (مرقس ۶:۴؛ لوقا ۱۳:۳۳؛ ۲۴:۱۹؛ یوحنا ۴:۱۹؛ ۶:۱۴؛ ۹:۱۷) بدین ترتیب، این قابل درک است که چرا رسولان او، در حالی که با وی بر روی کوه زیتون نشسته بودند و به اورشلیم نگاه میکردند، میخواستند دربارهٔ آینده از او بپرسند: «این امور کی واقع میشود و نشان حضور تو و پایان این سیستم چیزها چیست؟»–متی ۲۴:۳، د ج؛ مرقس ۱۳:۴.
۶ پرسش آنها و پاسخ عیسی را در متی باب ۲۴، مرقس باب ۱۳، و لوقا باب ۲۱ خواهی یافت.a آن روایات از جهات بسیار مکمل یکدیگر هستند، اما یکسان نیستند. برای مثال، بر طبق ترجمهٔ دنیای جدید فقط در لوقا ‹وباها . . . در جایها› ذکر میشود. (لوقا ۲۱:۱۰، ۱۱؛ متی ۲۴:۷؛ مرقس ۱۳:۸) به طور منطقی، باید از خود سؤال کنیم که آیا عیسی فقط وقایع دوران زندگی شنوندگانش را پیشگویی میکرد، یا زمان ما و آنچه را که آینده برای ما در بر دارد نیز به شمار آورد؟
رسولان میخواستند بدانند
۷ عیسی درست چند روز قبل از اینکه کشته شود، اعلام کرد که خدا اورشلیم پایتخت یهودیان را طرد کرده است. شهر و معبد عظیم آن خراب میشد. برخی از رسولان در آن هنگام در مورد ‹نشان حضور عیسی و پایان این سیستم چیزها› پرسیدند. (متی ۲۳:۳۷–۲۴:۳) آنها بدون تردید و در اصل، سیستم یهودی و اورشلیم را در نظر داشتند، زیرا وسعت آنچه را که در پیش قرار داشت درک نکردند. اما عیسی در جواب آنها به ماورای آنچه که تا سال ۷۰ د. م. و در خود آن سال روی داد، هنگامی که رومیان اورشلیم را خراب کردند، نظر انداخت.–لوقا ۱۹:۱۱؛ اعمال ۱:۶، ۷.
۸ همان طور که میتوانی در سه روایت از انجیل بخوانی، عیسی از مقاومت قومی با قومی و مملکتی با مملکتی، قحطیها، زلزلهها، مناظر هولناک، و علامات آسمانی صحبت کرد. در سالهای مابین زمانی که عیسی این نشان را داد (۳۳ د. م.) و ویرانی اورشلیم (۶۶–۷۰ د. م.)، انبیای کاذب و مسیحان کاذب برمیخواستند. یهودیان، مسیحیانی را که پیام عیسی را موعظه میکردند، تحت تعقیب و آزار قرار میدادند.
۹ این مشخصات نشان، حتی همان طور که تاریخنویس فلِیوییِس یوسِفوس تأیید میکند، در واقع به وقوع پیوستند. او مینویسد که مسیحان کاذب، شورش را قبل از اینکه هنوز رومیان حمله کنند، برانگیختند. زلزلههای مهیبی در یهودیه و مکانهای دیگر رخ داد. جنگها در بسیاری از نواحی امپراطوری روم درگرفت. آیا قحطیهای بزرگ پدید آمد؟ بله، واقعاً. (با اعمال ۱۱:۲۷–۳۰ مقایسه شود.) وضع کار موعظهٔ ملکوت چگونه بود؟ زمانی که کتاب کولسیان نوشته شده بود، در سال ۶۰ یا ۶۱ د. م.، «امید آن بشارت» ملکوت خدا به طور وسیعی در آفریقا، آسیا، و اروپا به گوش رسیده بود.b–کولسیان ۱:۲۳، د ج.
«آنگاه» انتها
۱۰ عیسی در بخشهایی از نبوت خود، وقایعی را که به ترتیب رخ میدهند، معرفی کرد. او گفت: «باین بشارتِ ملکوت . . . موعظه خواهد شد . . . ، آنگاه انتهاء خواهد رسید.» در متی ۲۴:۱۴، «آنگاه»، بر اساس کلمهٔ یونانی توتِه که قید است، میباشد.c متخصصان زبان یونانی توضیح میدهند که توتِه «قید اشارهٔ زمان» است که برای «نشان دادن آنچه که در پی زمان میآید» یا «نشان دادن واقعهٔ بعدی» به کار میرود. بدین ترتیب عیسی پیشگویی کرد که موعظهٔ ملکوت باید انجام میشد و آنگاه (‹پس از آن› یا ‹بعداً›) «انتهاء» میرسید. کدام انتها؟
۱۱ یک انجام نبوت عیسی را میتوان در وقایعی که منجر به انتهای سیستم یهودی شد، یافت. جنگها، زلزلهها، قحطیها، و غیره، که عیسی پیشگویی کرد در طول مدت سه دهه رخ داد. با این حال، ما از متی ۲۴:۱۵، مرقس ۱۳:۱۴، و لوقا ۲۱:۲۰ شروع کرده و در مورد وقایعی میخوانیم که به طور مستقیم به ویرانی قریبالوقوع، زمانی که انتها در آستانهٔ در بود، مربوط میشدند.–به خط منقطع و منفرد در نمودار توجه شود.
۱۲ در جواب به شورش یهودی در سال ۶۶ د. م.، رومیان تحت فرمان سِستیِس گَلِس بر ضد اورشلیم تاختند، و این شهر را که یهودیان مقدس میدانستند، محاصره کردند. (متی ۵:۳۵) رومیان با وجود حملات متقابل یهودی، به زور وارد شهر شدند. بدینسان آنها در مطابقت با پیشگویی عیسی در متی ۲۴:۱۵ و مرقس ۱۳:۱۴ ‹در مقام مقدس برپا شدند›. سپس واقعهٔ شگفتانگیزی رخ داد. رومیان با وجود اینکه شهر را در محاصره داشتند، ناگهان عقبنشینی کردند. مسیحیان بلافاصله انجام نبوت عیسی را تشخیص دادند، و این عقبنشینی به آنها اجازه داد تا از یهودیه به کوههای اطراف اردن فرار کنند. تاریخ بیان میکند که آنها چنین کردند.
۱۳ اما اگر رومیان از گرداگرد اورشلیم عقبنشینی کردند، چرا کسی مجبور به فرار بود؟ کلام عیسی نشان داد که آنچه رخ داده بود، ثابت کرد ‹که خرابی اورشلیم رسیده بود.› (لوقا ۲۱:۲۰) بله، خرابی. او ‹مصیبتی› را ‹که از ابتدا نشده و نخواهد شد› پیشگویی کرد. حدود سه سال و نیم بعد، در سال ۷۰ د. م.، اورشلیم در واقع به «مصیبت عظیمی» از طرف لشکرهای رومی تحت فرمان ژنرال تیتوس دچار شد. (متی ۲۴:۲۱؛ مرقس ۱۳:۱۹) چرا با این وجود، عیسی میخواست این را به عنوان مصیبتی عظیمتر از هر مصیبت دیگری در قبل یا بعد از آن، توصیف کند؟
۱۴ اورشلیم در سال ۶۰۷ ق. د. م. توسط بابلیان ویران شده بود، و این شهر در قرن کنونی ما شاهد جنگ وحشتناکی بوده است. با وجود این، آنچه که در سال ۷۰ د. م. رخ داد به طور بیسابقه، مصیبتی بزرگ بود. در یک رشته عملیات جنگی در حدود پنج ماه، مردان جنگی تیتوس یهودیان را شکست دادند. آنها تقریباً ۰۰۰,۱۰۰,۱ نفر را کشتند و قریب به ۰۰۰,۱۰۰ نفر را به اسارت گرفتند. علاوه بر این، رومیان اورشلیم را منهدم کردند. این ثابت کرد که سیستم پرستش یهودیی که قبلاً مورد قبول بود و در معبد مرکزیت داشت، برای همیشه پایان یافته بود. (عبرانیان ۱:۲) بله، وقایع سال ۷۰ د. م. به درستی میتوانست به عنوان ‹چنان مصیبتی که از ابتدای عالم تاکنون [در آن شهر، قوم، و سیستم] ظاهر نشده، و نخواهد شد›، در نظر گرفته شود.–متی ۲۴:۲۱.d
چنانکه پیشگویی شد، بایست چیزهای بیشتری به دنبال میآمد
۱۵ به هر حال، عیسی پیشگویی خود را به مصیبت در قرن اول محدود نکرد. همان طور که به استفاده از توتِه، یا «آنگاه»، در متی ۲۴:۲۳ اشاره شده است، کتاب مقدس نشان میدهد که بایست چیزهای بسیاری به دنبال آن مصیبت میآمد. چه چیزی در دوران پس از سال ۷۰ د. م. پیش میآمد؟ پس از مصیبتی که بر روی سیستم یهودی آمد، بایست مسیحان کاذب و انبیای کاذبِ بیشتری ظاهر میشدند. (مرقس ۱۳:۶ با ۱۳:۲۱–۲۳ مقایسه شود.) تاریخ تأیید میکند که از هنگام خرابی اورشلیم در سال ۷۰ د. م. تا کنون، چنین افرادی در طی قرنها برخاستهاند، ولی آنها مردمی را که دارای دید تیز روحانی هستند و منتظر «حضور» مسیح بودهاند، گمراه نکردهاند. (متی ۲۴:۲۷، د ج، ۲۸) با این وصف، این مراحل تکمیلی که پس از مصیبت عظیم سال ۷۰ د. م. به وقوع پیوستند، نشانهای را تأیید میکنند که عیسی به ماورای آن مصیبت که فقط انجام نخستین بود، نظر افکند.
۱۶ اگر ما متی ۲۴:۱۵–۲۸ و مرقس ۱۳:۱۴–۲۳ را با لوقا ۲۱:۲۰–۲۴ مقایسه کنیم، نشانهٔ دومی را مییابیم که مشخص میکند پیشگویی عیسی فراتر از خرابی اورشلیم رفت. به خاطر بیاور که تنها در لوقا از وباها ذکر شده بود. به همین نحو، تنها او این بخش را با کلام عیسی خاتمه داد: «اورشلیم پایمال امتها خواهد شد تا زمانهای امتها [«دوران ملل بیگانه،» ترجمهٔ کینگ جیمز] بانجام رسد.»e (لوقا ۲۱:۲۴) بابلیان آخرین پادشاه یهودیان را در سال ۶۰۷ ق. د. م. عزل کردند و بعد از آن، اورشلیم، نمایندهٔ ملکوت خدا، پایمال شده بود. (۲پادشاهان ۲۵:۱–۲۶؛ ۱تواریخ ۲۹:۲۳؛ حزقیال ۲۱:۲۵–۲۷) عیسی در لوقا ۲۱:۲۴، نشان داد که این وضعیت در آینده ادامه پیدا میکند تا اینکه برای خدا زمان آن فرا رسد که ملکوتی را دوباره برقرار کند.
۱۷ در اینجا نشانهٔ سومی وجود دارد که عیسی همچنین به انجامی در فاصلهٔ دور اشاره میکرد: بر طبق نوشتههای مقدس، مسیح بایست میمرد و رستاخیز مییافت، سپس به دست راست خدا مینشست تا پدر همه چیز را مطیع او گرداند. (مزمور ۱۱۰:۱، ۲) عیسی به این اشاره کرد که او باید در دست راست خدا بنشیند . (مرقس ۱۴:۶۲) پولس رسول تأیید کرد که عیسای رستاخیز یافته، در دست راست یَهُوَه و در انتظار زمانی بود که پادشاه و مجری حکم خدا شود.–رومیان ۸:۳۴؛ کولسیان ۳:۱؛ عبرانیان ۱۰:۱۲، ۱۳.
۱۸ برای نشانهٔ چهارم و نهایی در این مورد که نبوت عیسی دربارهٔ پایان این سیستم چیزها شامل بعد از قرن اول میشود، میتوانیم به مکاشفه باب ۶ مراجعه کنیم. یوحنای رسول دهها سال پس از سال ۷۰ د. م. صحنهٔ هیجانانگیزی از اسب سواران فعال را توصیف کرد. (مکاشفه ۶:۲–۸) این دید نبوی به «روز خداوند» –روز حضورش–هویت قرن بیستم ما را به عنوان زمان جنگهای قابل توجه (آیهٔ ۴)، قحطیهای گسترده (آیههای ۵ و ۶)، و «امراض مهلک» (آیهٔ ۸، انجیل شریف)، مشخص کرد. به طور واضح، این مشابه با آنچه که عیسی در انجیلها بیان کرد میباشد و ثابت میکند که نبوت او دارای انجامی بزرگتر در این «روز خداوند» است.–مکاشفه ۱:۱۰.
۱۹ مردم مطلع اعتراف میکنند که این نشان مرکب که در متی ۲۴:۷–۱۴ و مکاشفه ۶:۲–۸ پیشگویی شده است، از اولین درگیری جنگ جهانی در سال ۱۹۱۴ به بعد آشکار گردیده است. شاهدان یَهُوَه در سراسر جهان اعلام کردهاند که نبوت عیسی، همان طور که توسط جنگهای وحشیانه، زلزلههای ویرانکننده، قحطیهای فجیع، و بیماریهای شایع، ثابت شده است، اکنون انجام دوم و بزرگتر خود را به همراه دارد. در مورد این نکتهٔ آخر، اخبار ایالات متحده و گزارش دنیا (۲۷ ژوئیهٔ ۱۹۹۲)، چنین اعلام کرد: «بیماری همهگیر ایدز . . . میلیونها قربانی را به کام مرگ میکشد و بزودی میتواند پرخرجترین و فاجعهآمیزترین بلای تاریخ شود. در قرن چهاردهم، طاعون حدود ۲۵ میلیون جانهای مبتلا را کشت. اما تا سال ۲۰۰۰، تعداد ۳۰ میلیون تا ۱۱۰ میلیون انسان در حال حمل اچ.آی.وی، ویروسی که باعث بیماری ایدز میشود، خواهند بود، و امروزه این رقم به بیش از ۱۲ میلیون نفر رسیده است. همهٔ این افراد در صورت عدم معالجه، با مرگ حتمی مواجه هستند.»
۲۰ پس ما در مورد چگونگی پاسخ عیسی به پرسش رسولان، چه نتیجهای باید بگیریم؟ نبوت او به طور دقیق چیزهایی را پیشگویی کرد که به سوی خرابی اورشلیم هدایت و شامل آن نیز میشد، و این نبوت به چیزهایی اشاره کرد که قرار بود پس از سال ۷۰ د. م. روی دهند. اما اکثر اینها باید انجام دوم و بزرگتری را در آینده میداشت، و منجر به مصیبتی عظیم میشد که به سیستم چیزهای شریر کنونی خاتمه میداد. این به آن معناست که پیشگویی عیسی در متی ۲۴:۴–۲۲، و موارد مشابه در مرقس و لوقا، از سال ۳۳ د. م. تا مصیبت سال ۷۰ د. م. به انجام رسیده بودند. با وجود این، همین آیهها باید انجام دومی را همراه میداشتند، که شامل مصیبتی عظیمتر در آینده میشد. این انجام بزرگتر همراه ماست؛ ما میتوانیم آن را روزانه ببینیم.f
هدایت به سوی چه چیزی؟
۲۱ عیسی نبوت خود را با ذکر انبیای کاذب که بایست در طی مدتی طولانی پیش از اینکه ‹زمانهای امتها به انجام میرسید›، نشانههای فریبنده را نمایان میساختند، خاتمه نداد. (لوقا ۲۱:۲۴؛ متی ۲۴:۲۳–۲۶؛ مرقس ۱۳:۲۱–۲۳) او در ادامه از وقوع چیزهای تکاندهندهٔ دیگری سخن گفت، چیزهایی که در سراسر زمین مشاهده میشدند. اینها با آمدن پسر انسان در قوت و جلال مربوط میشدند. مرقس ۱۳:۲۴–۲۷ نمایانکنندهٔ ادامهٔ نبوت اوست:
۲۲ «و در آنروزهای بعد از آن مصیبت خورشید تاریک گردد و ماه نور خود را باز گیرد. و ستارگان از آسمان فرو ریزند و قوای افلاک متزلزل خواهد گشت. آنگاه پسر انسانرا بینند که با قوّت و جلال عظیم بر ابرها میآید. در آنوقت فرشتگان خود را از جهات اربعه از انتهای زمین تا به اقصای فلک فراهم خواهد آورد.»
۲۳ پسر انسان، عیسی مسیحِ رستاخیزیافته، پس از پایان ویرانکنندهٔ سیستم یهودی در سال ۷۰ د. م. به آن طرز شگفتانگیز نیامد. همان طور که در متی ۲۴:۳۰ ذکر میشود، مسلماً تمام طوایف زمین او را به رسمیت نشناختند، فرشتگان آسمانی هم در آن هنگام همهٔ مسیحیان مسحشده را از سراسر زمین جمع نکردند. پس چه وقت این قسمت نهایی نبوت حیرتآور عیسی به انجام میرسید؟ آیا آن، در آنچه که اکنون در اطراف ما رخ میدهد به انجام میرسد، یا اینکه بینش الهی نسبت به چیزهایی که میتوانیم در آیندهٔ نزدیک انتظار داشته باشیم، فراهم میکند؟ ما باید به طور حتم خواهان دانستن آن باشیم، زیرا لوقا تذکر عیسی را چنین بیان میکند: «چون ابتدای این چیزها بشود راست شده سرهای خود را بلند کنید از آنجهة که خلاصئ شما نزدیکست.»–لوقا ۲۱:۲۸.
[پاورقیها]
a قسمتهایی از این بابها میتوانند در نمودار صفحات ۸ و ۹ یافت شوند؛ خطوط منقطع، عبارات همانند را جدا میکنند.
b برای استناد تاریخی این وقایع، برج دیدهبانی ۱۵ ژانویهٔ ۱۹۷۰ (انگل.)، صفحات ۴۳–۴۵ ملاحظه شود.
c توتِه بیش از ۸۰ مرتبه در متی (۹ مرتبه در باب ۲۴) و ۱۵ مرتبه در کتاب لوقا نمایان میشود. مرقس توتِه را فقط ۶ مرتبه به کار برد، اما چهار تا از آنها در مورد «نشان» بود.
d مَتیُو هِنری نویسندهٔ بریتانیایی چنین تفسیر کرد: «خرابی اورشلیم توسط کلدانیان بسیار وحشتناک بود، اما خرابی توسط رومیان از آن نیز فراتر رفت. این، تهدیدی بود به کشتار جهانی همهٔ . . . یهودیان.»
e خیلیها در شرح لوقا، پس از لوقا ۲۱:۲۴ تغییری را مشاهده میکنند. دکتر لیان موریس چنین خاطر نشان میکند: «عیسی در ادامه، از دوران ملل بیگانه صحبت میکند. . . . به عقیدهٔ اکثر محققین، اکنون توجه به آمدن پسر انسان انتقال مییابد.» پرفسور ر. گینز مینویسد: «آمدن پسر انسان–(مت ۲۴:۲۹–۳۱؛ مرق ۱۳:۲۴–۲۷). ذکر ‹دوران ملل بیگانه› مقدمهای بر این مطلب فراهم میکند؛ چشمانداز [لوقا] اکنون از سوی خرابی اورشلیم به آینده انتقال یافته است.»
f پرفسور وُلتر لیفِلد مینویسد: «مسلماً این تصور که پیشگوییهای عیسی شامل دو دوره میشدند، امکانپذیر است: (۱) وقایع سال ۷۰ م. که معبد را نیز در بر داشت و (۲) وقایع مربوط به آیندهٔ دور که بیشتر با عبارات مکاشفهای توصیف شدهاند.» تفسیر منتشر شدهٔ ج. ر. دِمِلو چنین بیان میکند: «بسیاری از بزرگترین دشواریهای این گفتار بزرگ، وقتی درک شود که سَروَر ما در آن، نه به یک رویداد بلکه به دو رویداد، که اولین نمونهای از دومین بود رجوع کرد، برطرف میشوند. . . . بخصوص [لوقا] ۲۱:۲۴، که از ‹دوران ملل بیگانه،› صحبت میکند . . . فاصلهای نامعین بین سقوط اورشلیم و پایان دنیا قرار میدهد.»
آیا به خاطر میآوری؟
◻ پاسخ عیسی به سؤال مطرحشده در متی ۲۴:۳ چه انجامی را در بر داشت که به وقایع سال ۷۰ د. م. منجر میشد؟
◻ چگونه استفاده از کلمهٔ توتِه در فهمیدن نبوت عیسی به ما کمک میکند؟
◻ از چه لحاظ «مصیبت عظیمی» در قرن اول وجود داشت که مانند آن در قبل اتفاق نیفتاده بود؟
◻ لوقا به کدام دو جنبهٔ بینظیر نبوت عیسی که امروزه شامل ما میشود، اشاره میکند؟
◻ چه نشانههایی به انجام دوم و بزرگتری از نبوت در متی ۲۴:۴–۲۲ اشاره میکنند؟
[سؤالات مقالهٔ مطالعهای]
۱، ۲– چه چیزی نشان میدهد که مردم به آینده علاقمند هستند؟
۳– چرا مناسب است که برای کسب دانش در مورد آینده به خدا رو بیاوریم؟
۴، ۵– الف) چرا عیسی در خصوص آینده میتواند کمک باشد؟ ب) رسولان عیسی کدام پرسش چند جزئی را مطرح کردند؟
۶– چه رابطهای بین متی ۲۴، مرقس ۱۳، و لوقا ۲۱ وجود دارد؛ و چه سؤالی باید شدیداً علاقهٔ ما را جلب کند؟
۷– رسولان، بخصوص در مورد چه چیزی سؤال کردند، اما وسعت پاسخ عیسی تا چه اندازه بود؟
۸– برخی از مراحل تکمیلیی که عیسی پیشگویی کرد چه بودند؟
۹– چگونه نبوت عیسی در قرن اول د. م. به انجام رسید؟
۱۰– چرا ما باید به کلمهٔ یونانی توتِه توجه کنیم، و مفهوم آن چیست؟
۱۱– چگونه عیسی وقایعی را که به طور مستقیم با خرابی اورشلیم مربوط میشد، مرکز توجه قرار داد؟
۱۲– چگونه لشکرهای رومی در انجام متی ۲۴:۱۵ دخالت داشتند؟
۱۳– چرا مسیحیان توانستند اخطار عیسی را مورد توجه قرار دهند و فرار کنند؟
۱۴– چرا میتوانیم بگوییم آنچه که در سال ۷۰ د. م. برای اورشلیم اتفاق افتاد «مصیبت عظیمی» بود که مانند آن قبلاً روی نداده بود و پس از آن هم روی نداده است؟
۱۵– الف) عیسی چه نوع مراحل تکمیلی را پیشگویی کرد که بایست پس از مصیبت اورشلیم رخ میدادند؟ ب) با توجه به متی ۲۴:۲۳–۲۸، ما در مورد انجام نبوت عیسی چه نتیجهای باید بگیریم؟
۱۶– لوقا ۲۱:۲۴ چه نقطه نظری را به نبوت عیسی میافزاید، و این چه مفهومی دارد؟
۱۷– ما چه نشانهٔ سومی را در این مورد که نبوت عیسی به آیندهٔ دور میرسید، دارا هستیم؟
۱۸، ۱۹– چه ارتباطی بین مکاشفه ۶:۲–۸ و نبوت مشابه آن در انجیلها وجود دارد؟
۲۰– نخستین انجام متی ۲۴:۴–۲۲ چه چیزی را باید در بر میداشت، اما چه انجام دیگری واضح است؟
۲۱، ۲۲– در کجا نشانهٔ نبویی را مبنی بر اینکه مراحل تکمیلی بیشتری باید رخ میدادند، مییابیم؟
۲۳– چرا ما میتوانیم انجام متی ۲۴:۲۹–۳۱ را خیلی پس از قرن اول د. م. جستجو کنیم؟
[نمودار در صفحهٔ ۸، ۹]
۴ عیسی در جواب ایشان گفت زنهار کسی شما را گمراه نکند. ۵ زآنرو که بسا بنام من آمده خواهند گفت که من مسیح هستم و بسیاریرا گمراه خواهند کرد. ۶ و جنگها و اخبار جنگها را خواهید شنید زنهار مضطرب مشوید زیرا که وقوع این همه لازمست لیکن انتهاء هنوز نیست.
۷ زیرا قومی با قومی و مملکتی با مملکتی مقاومت خواهند نمود و قحطیها و وباها و زلزلها در جایها پدید آید. ۸ اما همهٔ اینها آغاز دردهای زه است.
۹ آنگاه شما را بمصیبت سپرده خواهند کشت و جمیع امتها بجهة اسم من از شما نفرت کنند. ۱۰ و در آنزمان بسیاری لغزش خورده یکدیگر را تسلیم کنند و از یکدیگر نفرت گیرند. ۱۱ و بسا انبیاء کذبه ظاهر شده بسیاریرا گمراه کنند. ۱۲ و بجهة افزونی گناه محبت بسیاری سرد خواهد شد. ۱۳ لیکن هر که تا به انتهاء صبر کند نجات یابد. ۱۴ و باین بشارتِ ملکوت در تمام عالم موعظه خواهد شد تا بر جمیع امتها شهادتی شود آنگاه انتهاء خواهد رسید.
-------------------------------------------------------------
۱۵ پس چون مکروهِ ویرانی را که بزبان دانیال نبی گفته شده است در مقام مقدس برپا شده بینید هر که خواند دریافت کند. ۱۶ آنگاه هر که در یهودیه باشد بکوهستان بگریزد. ۱۷ و هر که بر بام باشد بجهة برداشتن چیزی از خانه بزیر نیاید. ۱۸ و هر که در مزرعه است بجهة برداشتن رخت خود برنگردد. ۱۹ لیکن وای بر آبستنان و شیردهندگان در آن ایام. ۲۰ پس دعا کنید تا فرار شما در زمستان یا در سبت نشود. ۲۱ زیرا که در آنزمان چنان مصیبت عظیمی ظاهر میشود که از ابتداء عالم تاکنون نشده و نخواهد شد. ۲۲ و اگر آن ایام کوتاه نشدی هیچ بشری نجات نیافتی لیکن بخاطر برگزیدگان آنروزها کوتاه خواهد شد.
--------------------------------------------------------------
۲۳ آنگاه اگر کسی بشما گوید اینک مسیح در اینجا یا در آنجا است باور مکنید. ۲۴ زیرا که مسیحان کاذب و انبیاء کذبه ظاهر شده علامات و معجزات عظیمه چنان خواهند نمود که اگر ممکن بودی برگزیدگانرا نیز گمراه کردندی. ۲۵ اینک شما را پیش خبر دادم. ۲۶ پس اگر شما را گویند اینک در صحراست بیرون مروید یا آنکه در خلوتست باور مکنید. ۲۷ زیرا همچنانکه برق از مشرق ساطع شده تا بمغرب ظاهر میشود ظهور پسر انسان نیز چنین خواهد شد. ۲۸ و هر جا که مرداری باشد کرکسان در آنجا جمع شوند.
--------------------------------------------------------------
۲۹ و فوراً بعد از مصیبتِ آن ایام آفتاب تاریک گردد و ماه نور خود را ندهد و ستارگان از آسمان فرو ریزند و قوتهای افلاک متزلزل گردد. ۳۰ آنگاه علامت پسر انسان در آسمان پدید گردد و در آنوقت جمیع طوایف زمین سینه زنی کنند و پسر انسانرا بینند که بر ابرهای آسمان با قوت و جلال عظیم میآید. ۳۱ و فرشتگان خود را با صور بلند آواز فرستاده برگزیدگان او را از بادهای اربعه از کران تا بکران فلک فراهم خواهند آورد.
۵ آنگاه عیسی در جواب ایشان سخن آغاز کرد که زنهار کسی شما را گمراه نکند. ۶ زیرا که بسیاری بنام من آمده خواهند گفت که من هستم و بسیاریرا گمراه خواهند نمود. ۷ اما چون جنگها و اخبار جنگها را بشنوید مضطرب مشوید زیرا که وقوع این حوادث ضروریست لیکن انتها هنوز نیست.
۸ زیرا که امتی بر امتی و مملکتی بر مملکتی خواهند برخاست و زلزلها در جایها حادث خواهد شد و قحطیها و اغتشاشها پدید میآید و اینها ابتدای دردهای زه میباشد.
۹ لیکن شما از برای خود احتیاط کنید زیرا که شما را بشوراها خواهند سپرد و در کنایس تازیانهها خواهند زد و شما را پیش حکام و پادشاهان بخاطر من حاضر خواهند کرد تا بر ایشان شهادتی شود. ۱۰ و لازمست که انجیل اول بر تمامی امتها موعظه شود. ۱۱ و چون شما را گرفته تسلیم کنند میندیشید که چه بگویید و متفکر مباشید بلکه آنچه در آن ساعت به شما عطا شود آنرا گوئید زیرا گوینده شما نیستید بلکه روحالقدس است. ۱۲ آنگاه برادر برادر را و پدر فرزند را بهلاکت خواهند سپرد و فرزندان بر والدین خود برخاسته ایشانرا به قتل خواهند رسانید. ۱۳ و تمام خلق بجهة اسم من شما را دشمن خواهند داشت اما هر که تا باخر صبر کند همان نجات یابد.
--------------------------------------------------------------
۱۴ پس چون مکروه ویرانی را که بزبان دانیال نبی گفته شده است در جائیکه نمیباید برپا بینید آنکه میخواند بفهمد آنگاه آنانیکه در یهودیه میباشند بکوهستان فرار کنند. ۱۵ و هر که بر بام باشد بزیر نیاید و بخانه داخل نشود تا چیزی از آن ببرد. ۱۶ و آنکه در مزرعه است برنگردد تا رخت خود را بردارد. ۱۷ اما وای بر آبستنان و شیردهندگان در آن ایام. ۱۸ و دعا کنید که فرار شما در زمستان نشود. ۱۹ زیرا که در آن ایام چنان مصیبتی خواهد شد که از ابتدای خلقتی که خدا آفرید تاکنون نشده و نخواهد شد. ۲۰ و اگر خداوند آن روزها را کوتاه نکردی هیچ بشری نجات نیافتی لیکن بجهة برگزیدگانی که انتخاب نموده است آن ایام را کوتاه ساخت.
------------------------------------------------------------------
۲۱ پس [آنگاه، د. ج] هرگاه کسی بشما گوید اینک مسیح در اینجاست یا اینک در آنجا باور مکنید. ۲۲ زانرو که مسیحان دروغ و انبیای کذبه ظاهر شده آیات و معجزات از ایشان صادر خواهد شد بقسمیکه اگر ممکن بودی برگزیدگانرا هم گمراه نمودندی. ۲۳ لیکن شما برحذر باشید. اینک از همهٔ امور شما را پیش خبر دادم.
--------------------------------------------------------------
۲۴ و در آنروزهای بعد از آن مصیبت خورشید تاریک گردد و ماه نور خود را بازگیرد. ۲۵ و ستارگان از آسمان فرو ریزند و قوای افلاک متزلزل خواهد گشت. ۲۶ آنگاه پسر انسانرا بینند که با قوت و جلال عظیم بر ابرها میآید. ۲۷ در آنوقت فرشتگان خود را از جهات اربعه از انتهای زمین تا به اقصای فلک فراهم خواهد آورد.
۸ گفت احتیاط کنید که گمراه نشوید زیرا که بسا بنام من آمده خواهند گفت که من هستم و وقت نزدیک است پس از عقب ایشان مروید. ۹ و چون اخبار جنگها و فسادها را بشنوید مضطرب مشوید زیرا که وقوع این امور اول ضرور است لیکن انتهاء در ساعت نیست.
۱۰ پس [آنگاه، د. ج] بایشان گفت قومی با قومی و مملکتی با مملکتی مقاومت خواهند کرد. ۱۱ و زلزلهای عظیم در جایها و قحطیها و وباها پدید و چیزهای هولناک و علامات بزرگ از آسمان ظاهر خواهد شد.
۱۲ و قبل از اینهمه بر شما دستاندازی خواهند کرد و جفا نموده شما را بکنایس و زندانها خواهند سپرد و در حضور سلاطین و حکام بجهة نام من خواهند برد. ۱۳ و این برای شما بشهادت خواهد انجامید. ۱۴ پس در دلهای خود قرار دهید که برای حجت آوردن پیشتر اندیشه نکنید. ۱۵ زیرا که من بشما زبانی و حکمتی خواهم داد که همهٔ دشمنان شما با آن مقاومت و مباحثه نتوانند نمود. ۱۶ و شما را والدین و برادران و خویشان و دوستان تسلیم خواهند کرد و بعضی از شما را بقتل خواهند رسانید. ۱۷ و جمیع مردم بجهة نام من شما را نفرت خواهند کرد. ۱۸ ولکن موئی از سر شما گم نخواهد شد. ۱۹ جانهای خود را بصبر دریابید.
--------------------------------------------------------------
۲۰ و چون بینید که اورشلیم بلشکرها محاصره شده است آنگاه بدانید که خرابی آن رسیده است. ۲۱ آنگاه هر که در یهودیه باشد بکوهستان فرار کند و هر که در شهر باشد بیرون رود و هر که در صحرا بُوَد داخل شهر نشود. ۲۲ زیرا که همانست ایام انتقام تا آنچه مکتوبست تمام شود. ۲۳ لیکن وای بر آبستنان و شیردهندگان در آن ایام زیرا تنگی سخت بر روی زمین و غضب بر این قوم حادث خواهد شد. ۲۴ و بدم شمشیر خواهند افتاد و در میان جمیع امتها به اسیری خواهند رفت
--------------------------------------------------------------
و اورشلیم پایمال امتها خواهد شد تا زمانهای امتها بانجام رسد.
--------------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------------
۲۵ و در آفتاب و ماه و ستارگان علامات خواهد بود و بر زمین تنگی و حیرت از برای امتها روی خواهد نمود بسبب شوریدن دریا و امواجش. ۲۶ و دلهای مردم ضعف خواهد کرد از خوف و انتظار آن وقایعی که بر ربع مسکون ظاهر میشود زیرا قوات آسمان متزلزل خواهد شد. ۲۷ و آنگاه پسر انسانرا خواهند دید که بر ابری سوار شده با قوت و جلال عظیم میآید. ۲۸ و چون ابتدای این چیزها بشود راست شده سرهای خود را بلند کنید از آنجهة که خلاصی شما نزدیکست.