آیا برای روز یَهُوَه آماده‌ای؟‏

‏«روز عظیم خداوند نزدیک است،‏ نزدیک است و بزودئ هرچه تمامتر میرسد.‏»‏‏—‏صفنیا ۱:‏۱۴‏.‏

۱.‏ نوشته‌های مقدس چگونه روز یَهُوَه را توصیف می‌کنند؟‏

‏«یوم عظیم و مهیب» یَهُوَه بزودی بر این سیستم شریر سایه خواهد گسترد.‏ نوشته‌های مقدس روز یَهُوَه را روز نبرد،‏ تاریکی،‏ خشم،‏ گرفتاری،‏ اضطراب،‏ دلهره،‏ و ویرانی توصیف می‌کنند.‏ با این حال،‏ آن روز بازماندگانی خواهد داشت،‏ زیرا «هر که نام خداوند را بخواند نجات یابد.‏» (‏یوئیل ۲:‏۳۰-‏۳۲؛‏ عاموس ۵:‏۱۸-‏۲۰‏)‏ آری،‏ در آن هنگام خدا دشمنان خویش را نابود خواهد کرد و قوم خود را نجات خواهد داد.‏

۲.‏ چرا باید فوریت روز یَهُوَه را حس کنیم؟‏

^۲ انبیای خدا فوریت روز یَهُوَه را حس می‌کردند.‏ برای مثال،‏ صفنیا نوشت:‏ «روز عظیم خداوند نزدیک است،‏ نزدیک است و بزودئ هرچه تمامتر میرسد.‏» (‏صفنیا ۱:‏۱۴‏)‏ این وضعیت،‏ امروزه فوریت بیشتری دارد،‏ چون چیزی نمانده است که مجری اصلی حکم خدا،‏ عیسی مسیح پادشاه،‏ ‹شمشیر خود را بر ران خود ببندد و به جهت راستی و حلم و عدالت،‏ بر اسب سوار شود.‏› (‏مزمور ۴۵:‏۳،‏ ۴‏)‏ آیا برای آن روز آماده‌ای؟‏

آنها انتظارات بسیار داشتند

۳.‏ برخی از مسیحیان تسالونیکی چه انتظاراتی داشتند،‏ و به کدام دو دلیل در اشتباه بودند؟‏

^۳ عدهٔ بسیاری در خصوص روز یَهُوَه انتظارات برآورده نشده‌ای داشتند.‏ بعضی از مسیحیان اولیهٔ تسالونیکی گفتند،‏ «روز خداوند [یَهُوَه] فرا رسیده است.‏» (‏۲تسالونیکیان ۲:‏۲‏،‏ انجیل شریف )‏ اما برای دور بودن آن روز دو دلیل اصلی وجود داشت.‏ پولس رسول با نقل یکی از این دلایل گفته بود:‏ «در آن هنگام که مردم از صلح و امنیت خود تعریف می‌کنند هلاکت ناگهانی .‏ .‏ .‏ به ایشان وارد خواهد شد.‏» (‏۱تسالونیکیان ۵:‏۱-‏۶‏،‏ ا ش )‏ خود ما در این «زمان آخر» در انتظار تحقق این کلام هستیم.‏ (‏دانیال ۱۲:‏۴‏)‏ اهالی تسالونیکی به یک دلیل دیگر نیز نمی‌توانستند ثابت کنند که روز عظیم یَهُوَه رسیده است،‏ زیرا پولس به آنها گفته بود:‏ «تا آن ارتدادْ اوّل واقع نشود .‏ .‏ .‏ آنروز نخواهد آمد.‏» (‏۲تسالونیکیان ۲:‏۳‏)‏ هنگامی که پولس این سخنان را نوشت،‏ (‏یعنی در حدود سال ۵۱ د.‏م.‏)‏،‏ «ارتداد» از مسیحیت حقیقی کاملاً بوجود نیامده بود.‏ امروزه این ارتداد را در جهان مسیحیت مشاهده می‌کنیم که به شکوفایی کامل رسیده است.‏ با اینکه انتظارات آن مسح‌شدگان وفادار در تسالونیکی که تا لحظهٔ مرگ وفادارانه به خدا خدمت کردند برآورده نشده بود،‏ سرانجام پاداشی آسمانی یافتند.‏ (‏مکاشفه ۲:‏۱۰‏)‏ اگر در حین اینکه برای روز یَهُوَه انتظار می‌کشیم به او وفادار بمانیم،‏ ما نیز پاداش خواهیم یافت.‏

۴.‏ الف)‏ روز یَهُوَه که در ۲تسالونیکیان ۲:‏۱،‏ ۲ قید شده است،‏ به چه چیزی مربوط می‌شود؟‏ ب)‏ اشخاصی که به اصطلاح پدران کلیسا بودند،‏ چه دیدی نسبت به بازگشت مسیح و موضوعات مربوط به آن داشتند؟‏

^۴ کتاب مقدس «روز عظیم خداوند‏» را با «آمدن خداوند ما عیسی مسیح» مربوط می‌سازد.‏ (‏۲تسالونیکیان ۲:‏۱،‏ ۲‏،‏ انجیل شریف )‏ اشخاصی که به اصطلاح پدران کلیسا بودند،‏ دربارهٔ بازگشت مسیح،‏ حضور او،‏ و سلطنت هزارساله‌اش عقاید متفاوتی داشتند.‏ (‏مکاشفه ۲۰:‏۴‏)‏ پاپیاس از هیراپولِس در قرن دوم د.‏م.‏،‏ حاصلخیزی باورنکردنی زمین را که در طی حکومت هزارسالهٔ مسیح انتظار می‌رفت،‏ مد نظر داشت.‏ یوستینوس شهید بارها دربارهٔ حضور عیسی سخن گفت و تصور می‌کرد که اورشلیم بازسازی‌شده کرسی ملکوت وی خواهد بود.‏ ایرنئوس از شهر لیون،‏ فکر می‌کرد که پس از سقوط امپراتوری روم،‏ عیسی به طور مرئی ظاهر خواهد شد،‏ شیطان را به بند خواهد کشید،‏ و در اورشلیم زمینی حکومت خواهد کرد.‏

۵.‏ برخی از محققان دربارهٔ «دومین ظهور» مسیح و حکومت هزارسالهٔ او چه گفته‌اند؟‏

^۵ مورخی به نام فیلیپ شاف خاطرنشان کرد که «جالب‌ترین نکته» در دوران پیش از شورای نیقیه در سال ۳۲۵ د.‏م.‏ «اعتقاد به حکومت مرئی و پرجلال مسیح بر روی زمین،‏ همراه با مقدسان رستاخیزیافته به مدت هزار سال،‏ پیش از رستاخیز عمومی و داوری» بود.‏ در فرهنگ کتاب مقدس که ناشر آن جیمز هَستینگز می‌باشد قید شده است:‏ «ترتولیان،‏ ایرنئوس،‏ و هیپولیتوس هنوز به امید ظهور سریع [عیسی مسیح] هستند؛‏ اما با پدران اسکندریه‌ای،‏ وارد خط فکر جدیدی می‌شویم.‏ .‏ .‏ .‏ آگوستین،‏ هزاره را با دورهٔ مبارزان کلیسا یکی دانست و بدین ترتیب دومین ظهور به آینده‌ای دور موکول می‌گردد.‏»‏

روز یَهُوَه و حضور عیسی

۶.‏ چرا نباید نتیجه‌گیری کنیم که روز یَهُوَه دور است؟‏

^۶ با وجود اینکه درکهای اشتباه به دلسردی منجر شده‌اند،‏ بیاییم این مطلب را به ذهن خود راه ندهیم که روز یَهُوَه دور است.‏ حضور نامرئی عیسی که روز یَهُوَه بر طبق نوشته‌های مقدس به آن مربوط می‌شود،‏ شروع شده است.‏ برج دیده‌بانی و نشریات مربوط به آن که از طرف شاهدان یَهُوَه منتشر می‌شوند،‏ اغلب در این باره که حضور مسیح در سال ۱۹۱۴ شروع شده است،‏ شواهدی را از روی نوشته‌های مقدس در اختیارمان قرار داده‌اند.‏a پس در اینصورت عیسی دربارهٔ حضور خویش چه گفت؟‏

۷.‏ الف)‏ برخی از جوانب نشان حضور عیسی و پایان سیستم چیزها کدامند؟‏ ب)‏ چگونه می‌توانیم نجات یابیم؟‏

^۷ حضور عیسی،‏ اندکی پیش از مرگ وی موضوع بحث شد.‏ رسولان او،‏ پطرس،‏ یعقوب،‏ یوحنا،‏ و اَندریاس،‏ پس از آنکه شنیدند عیسی نابودی معبد اورشلیم را پیشگویی کرد،‏ پرسیدند:‏ «این امور کی واقع میشود و نشان آمدن تو و انقضای عالم چیست؟‏» (‏متی ۲۴:‏۱-‏۳؛‏ مرقس ۱۳:‏۳،‏ ۴‏)‏ عیسی در پاسخ،‏ جنگها،‏ قحطیها،‏ زلزله‌ها،‏ و جنبه‌های دیگر «نشان» آمدن یا حضور خود و انقضای عالم را پیشگویی کرد.‏ او همچنین گفت:‏ «هر که تا به انتهاء صبر کند نجات یابد.‏» (‏متی ۲۴:‏۱۳‏)‏ ما در صورتی نجات خواهیم یافت که وفادارانه تا پایان زندگی کنونی خود یا پایان این سیستم شریر صبر کنیم.‏

۸.‏ چه کاری قرار بود پیش از پایان سیستم یهودی به انجام رسد،‏ و در این مورد امروزه چه کاری انجام می‌شود؟‏

^۸ قبل از اینکه انتها فرا رسد،‏ جنبه‌ای از حضور عیسی که از اهمیت خاصی برخوردار است،‏ تحقق خواهد یافت.‏ او دربارهٔ آن گفت:‏ «باین بشارتِ ملکوت در تمام عالم موعظه خواهد شد تا بر جمیع امّتها شهادتی شود آنگاه انتهاء خواهد رسید.‏»‏ (‏متی ۲۴:‏۱۴‏)‏ پولس پیش از نابودی اورشلیم بدست رومیان و پایان سیستم یهودی در سال ۷۰ د.‏م.‏ توانست بگوید که بشارت «بتمامئ خلقتِ زیر آسمان .‏ .‏ .‏ موعظه شده است.‏» (‏کولسیان ۱:‏۲۳‏)‏ اما امروزه شاهدان یَهُوَه کار موعظه را «در تمام عالم» به نحو بسیار وسیعتری انجام می‌دهند.‏ در طی چند سال اخیر،‏ خدا راه را گشوده است تا شهادت فوق‌العاده‌ای در اروپای شرقی داده شود.‏ سازمان یَهُوَه با چاپخانه‌ها و تجهیزات دیگر در سراسر دنیا،‏ آماده است که حتی در ‹جاهای› دست‌نخورده،‏ کار را افزایش دهد.‏ (‏رومیان ۱۵:‏۲۲،‏ ۲۳‏)‏ آیا دلت تو را ترغیب می‌کند که قبل از رسیدن انتها نهایت سعی خود را برای شهادت دادن به جا آوری؟‏ اگر چنین است،‏ خدا می‌تواند تو را تقویت نماید تا در کاری که در پیش رو قرار دارد شرکت کرده،‏ پاداش یابی.‏—‏فیلپیان ۴:‏۱۳؛‏ ۲تیموتاؤس ۴:‏۱۷‏.‏

۹.‏ همانطور که در متی ۲۴:‏۳۶ نوشته شده است،‏ عیسی به چه نکته‌ای اشاره کرد؟‏

^۹ کار پیشگویی‌شدهٔ موعظهٔ ملکوت و جنبه‌های دیگر نشان حضور عیسی،‏ هم‌اکنون در حال تحقق هستند.‏ بنابراین پایان این سیستم شریر نزدیک است.‏ البته عیسی گفت:‏ «از آنروز و ساعت هیچکس اطّلاع ندارد حَتَّی ملائکهٔ آسمان جز پدر من و بس.‏» (‏متی ۲۴:‏۴-‏۱۴،‏ ۳۶‏)‏ اما نبوت عیسی می‌تواند به ما کمک کند که برای «آنروز و ساعت» آماده باشیم.‏

آنها آماده بودند

۱۰.‏ از کجا می‌دانیم بیدار ماندن از لحاظ روحانی امکان‌پذیر است؟‏

^۱۰ برای اینکه از روز عظیم یَهُوَه زنده بمانیم،‏ باید از لحاظ روحانی بیدار مانده،‏ قاطعانه جانب پرستش حقیقی را بگیریم.‏ (‏۱قرنتیان ۱۶:‏۱۳‏)‏ ما می‌دانیم که چنین صبر و تحملی امکان‌پذیر است،‏ زیرا خانواده‌ای پرهیزکار این کار را انجام دادند و از طوفانی که در سال ۲۳۷۰ ق.‏د.‏م.‏ انسانهای شریر را نابود ساخت،‏ زنده ماندند.‏ عیسی آن دوره را با حضور خود مقایسه کرد و گفت:‏ «چنانکه ایّام نوح بود ظهور پسر انسان نیز چنان خواهد بود.‏ زیرا همچنانکه در ایام قبل از طوفان میخوردند و میآ‌شامیدند و نکاح میکردند و منکوحه میشدند تا روزی که نوح داخل کشتی گشت.‏ و نفهمیدند تا طوفان آمده همه را ببرد همچنین ظهور پسر انسان نیز خواهد بود.‏»—‏متی ۲۴:‏۳۷-‏۳۹‏.‏

۱۱.‏ نوح با وجود خشونتی که در روزگارش وجود داشت،‏ چه شیوه‌ای را پیش گرفت؟‏

^۱۱ نوح و خانواده‌اش،‏ مانند ما در دنیایی پر از ظلم و خشونت زندگی می‌کردند.‏ فرشتگان نامطیعی که «پسران خدا» بودند،‏ بدنهای جسمانی گرفته،‏ زنانی اختیار کردند و از طریق آنان پدر مردان تنومندی شدند که به شرارت معروف بودند—‏زورگویانی که بدون تردید اوضاع و احوال را حاد و خشن‌تر ساختند.‏ (‏پیدایش ۶:‏۱،‏ ۲،‏ ۴؛‏ ۱پطرس ۳:‏۱۹،‏ ۲۰‏)‏ اما نوح با ایمانی که داشت «با خدا راه میرفت.‏» او «در عصر خود کامل» بود—‏یعنی در میان نسل شریر روزگار خویش.‏ (‏پیدایش ۶:‏۹-‏۱۱‏)‏ ما نیز می‌توانیم در این دنیای ظالم و شریر،‏ در حین اینکه انتظار روز یَهُوَه را می‌کشیم،‏ با توکلی خالصانه به خدا،‏ کار مشابهی انجام دهیم.‏

۱۲.‏ الف)‏ نوح غیر از ساختن کشتی چه کاری انجام داد؟‏ ب)‏ واکنش مردم نسبت به موعظهٔ نوح چه بود،‏ و چه نتایجی برای آنان دربر داشت؟‏

^۱۲ نوح به سازندهٔ کشتیی معروف است که برای نجات زندگی از طوفان ساخته شده بود.‏ او «واعظ عدالت» نیز بود،‏ اما افراد معاصر وی پیام او را که از جانب خدا بود «نفهمیدند.‏» آنها می‌خوردند و می‌آشامیدند،‏ ازدواج می‌کردند،‏ تشکیل خانواده می‌دادند،‏ و امور عادی زندگی را می‌گذراندند تا اینکه طوفان همگی آنها را نابود کرد.‏ (‏۲پطرس ۲:‏۵؛‏ پیدایش ۶:‏۱۴‏)‏ آنها نمی‌خواستند دربارهٔ گفتار و رفتار صحیح چیزی بشنوند،‏ همانطور که نسل شریر کنونی گوشهای خود را برای آنچه که شاهدان یَهُوَه دربارهٔ «توبه بسوی خدا،‏» ایمان به مسیح،‏ عدالت،‏ و «داورئ آینده» می‌گویند،‏ می‌بندد.‏ (‏اعمال ۲۰:‏۲۰،‏ ۲۱؛‏ ۲۴:‏۲۴،‏ ۲۵‏)‏ هیچ گزارشی در دست نیست که نشان دهد جمعیت زمین هنگامی که نوح پیام خدا را بیان می‌کرد،‏ چقدر بود.‏ اما یک امر حتمی است و آن اینکه جمعیت زمین در سال ۲۳۷۰ ق.‏د.‏م.‏ بشدت کاهش یافت!‏ طوفان،‏ شریران را از بین برد و فقط به کسانی که خود را برای این عمل خدا آماده کرده بودند آسیب نرساند —‏ یعنی نوح و هفت عضو دیگر خانواده‌اش.‏—‏پیدایش ۷:‏۱۹-‏۲۳؛‏ ۲پطرس ۳:‏۵،‏ ۶‏.‏

۱۳.‏ نوح به کدام داوری اطمینان کامل داشت،‏ و چگونه بر طبق آن عمل نمود؟‏

^۱۳ خدا سالها پیش از طوفان،‏ نوح را از روز و ساعت دقیق آن آگاه نساخت.‏ اما وقتی که نوح ۴۸۰ سال داشت،‏ یَهُوَه حکم کرد:‏ «روح من در انسان دائماً داوری نخواهد کرد زیرا که او نیز بشر است لیکن اَیّام وی صد و بیست سال خواهد بود.‏» (‏پیدایش ۶:‏۳‏)‏ نوح به این حکم داوری الهی اطمینان کامل داشت.‏ او ۵۰۰ ساله بود که «سام و حام و یافث را آورد،‏» و بنا بر رسوم آن روزگار،‏ پسرانش قبل از ۵۰ تا ۶۰ سالگی ازدواج نکرده بودند.‏ هنگامی که به نوح گفته شد برای محفوظ ماندن در طی طوفان کشتی بسازد،‏ از قرار معلوم این پسران و همسرانشان در این کار پرتلاش به وی کمک کردند.‏ احتمال می‌رود که ساختن کشتی همزمان با خدمتی بود که نوح به عنوان «واعظ عدالت» انجام داد و او را ۴۰ تا ۵۰ سال پیش از طوفان مشغول نگهداشت.‏ (‏پیدایش ۵:‏۳۲؛‏ ۶:‏۱۳-‏۲۲‏)‏ او و خانواده‌اش در طی این سالها،‏ با ایمان عمل می‌کردند.‏ بیاییم ما نیز در حین موعظهٔ بشارت و در حالی که انتظار روز یَهُوَه را می‌کشیم،‏ از خود ایمان نشان دهیم.‏—‏عبرانیان ۱۱:‏۷‏.‏

۱۴.‏ یَهُوَه سرانجام به نوح چه گفت،‏ و چرا؟‏

^۱۴ شاید نوح هنگامی که ساختن کشتی رو به اتمام بود به این می‌اندیشید که طوفان نزدیک است،‏ هرچند از زمان وقوع آن دقیقاً اطلاع نداشت.‏ سرانجام یَهُوَه به او گفت:‏ «من بعد از هفت روز دیگر چهل روز و چهل شب باران میبارانم و هر موجودی را که ساخته‌ام از روی زمین محو میسازم.‏» (‏پیدایش ۷:‏۴‏)‏ بدین ترتیب نوح و خانواده‌اش وقت کافی داشتند که حیوانات را از هر جنسی به داخل کشتی آورده،‏ خود نیز پیش از شروع طوفان وارد آن شوند.‏ نیازی نیست که از روز و ساعت شروع نابودی این سیستم باخبر باشیم؛‏ بقای حیوانات نیز به ما سپرده نشده است،‏ و انسانهایی که در آینده زنده خواهند ماند هم‌اکنون در حال ورود به کشتی سمبولیک،‏ یعنی بهشت روحانی که از قوم خدا تشکیل یافته است،‏ می‌باشند.‏

‏«بیدار باشید»‏

۱۵.‏ الف)‏ گفتهٔ عیسی را که در متی ۲۴:‏۴۰-‏۴۴ درج شده است،‏ چگونه با بیان خود توضیح می‌دهی؟‏ ب)‏ عدم آگاهی از وقت دقیق آمدن عیسی برای اجرای انتقام خدا چه تأثیری بر ما دارد؟‏

^۱۵ عیسی در خصوص حضور خود توضیح داد:‏ «آنگاه دو نفریکه در مزرعهٔ [در حال کار کردن] میباشند یکی گرفته و دیگری واگذارده شود.‏ و دو زن که دستآ‌س میکنند [گندم را به آرد تبدیل می‌کنند] یکی گرفته و دیگری رها شود.‏ پس بیدار باشید زیرا که نمیدانید در کدام ساعت خداوند شما میآ‌ید.‏ لیکن اینرا بدانید که اگر صاحب خانه میدانست در چه پاس از شب دزد میآ‌ید بیدار میماند و نمیگذاشت که بخانه‌اش نقب زند.‏ لهذا شما نیز حاضر باشید زیرا در ساعتی که گمان نبرید پسر انسان میآ‌ید.‏» (‏متی ۲۴:‏۴۰-‏۴۴؛‏ لوقا ۱۷:‏۳۴،‏ ۳۵‏)‏ عدم آگاهی از وقت دقیق آمدن عیسی برای اجرای انتقام خدا،‏ باعث می‌شود که گوش بزنگ بمانیم و هر روز این فرصت را به ما می‌دهد که ثابت کنیم با انگیزه‌های خودخواهانه به یَهُوَه خدمت نمی‌کنیم.‏

۱۶.‏ برای افرادی که ‹واگذارده می‌شوند› و برای کسانی که ‹گرفته می‌شوند› چه اتفاقی خواهد افتاد؟‏

^۱۶ از جمله افرادی که همراه با شریران به نابودی ‹واگذارده می‌شوند› کسانی خواهند بود که زمانی به آگاهی دست یافتند اما در شیوه‌ای خودخواهانه از زندگی غرق شدند.‏ به این امید که ما در زمرهٔ کسانی باشیم که ‹گرفته می‌شوند،‏› کسانی که خود را به طور کامل وقف یَهُوَه کرده‌اند و بابت تدارکات روحانیی که او از طریق «غلام امین و دانا» فراهم کرده است،‏ واقعاً سپاسگزارند.‏ (‏متی ۲۴:‏۴۵-‏۴۷‏)‏ بیاییم با «دل پاک و ضمیر صالح و ایمان بی‌ریا» تا آخر به خدا خدمت کنیم.‏—‏۱تیموتاؤس ۱:‏۵‏.‏

سیرت مقدس ضروریست

۱۷.‏ الف)‏ در ۲پطرس ۳:‏۱۰ چه چیز پیشگویی شد؟‏ ب)‏ ۲پطرس ۳:‏۱۱ ما را به چه سیرت و کرداری ترغیب می‌کند؟‏

^۱۷ پطرس رسول نوشت:‏ «روز خداوند چون دزد خواهد آمد که در آن آسمانها بصدای عظیم زائل خواهند شد و عناصر سوخته شده از هم خواهد پاشید و زمین و کارهائیکه در آنست سوخته خواهد شد.‏» (‏۲پطرس ۳:‏۱۰‏)‏ آسمانها و زمین سمبولیک از حرارت خشم سوزان خدا نابود خواهند شد.‏ از اینرو پطرس به گفتهٔ خود می‌افزاید:‏ «پس چون جمیع اینها متفرّق خواهند گردید شما چه طور مردمان باید باشید در هر سیرت مقدّس و دینداری؟‏» (‏۲پطرس ۳:‏۱۱‏)‏ حضور مرتب در جلسات مسیحی،‏ نیکوکاری نسبت به دیگران،‏ و شرکت مؤثر در موعظهٔ بشارت،‏ جزئی از این سیرت و کردار هستند.‏—‏متی ۲۴:‏۱۴؛‏ عبرانیان ۱۰:‏۲۴،‏ ۲۵؛‏ ۱۳:‏۱۶‏.‏

۱۸.‏ اگر در حال پرورش علاقه به این دنیا هستیم چه باید بکنیم؟‏

^۱۸ لازمهٔ «سیرت مقدّس و دینداری» این است که ما ‹خود را از آلایش دنیا نگاه داریم.‏› (‏یعقوب ۱:‏۲۷‏)‏ اما چنانچه در حال پرورش علاقه خود به این دنیا باشیم چه می‌شود؟‏ شاید وسوسه شده،‏ بدنبال تفریحات ناسالم برویم یا به موسیقی و آوازهایی گوش دهیم که روحیهٔ خدانشناس این دنیا را اشاعه می‌دهند و با این کارها خود را در مقابل خدا در وضعیت خطرناکی قرار دهیم.‏ (‏۲قرنتیان ۶:‏۱۴-‏۱۸‏)‏ اگر چنین است،‏ بیاییم در دعا از خدا کمک بطلبیم که با دنیا از بین نرویم بلکه در مقابل پسر انسان با وضعیت تأییدشده‌ای بایستیم.‏ (‏لوقا ۲۱:‏۳۴-‏۳۶؛‏ ۱یوحنا ۲:‏۱۵-‏۱۷‏)‏ اگر خود را به خدا وقف کرده‌ایم،‏ به طور حتم مایلیم که برای بنا و حفظ رابطه‌ای گرم و صمیمانه با او،‏ نهایت سعی خود را به عمل آوریم و بدین ترتیب برای روز عظیم و مهیب یَهُوَه آماده باشیم.‏

۱۹.‏ چرا جمعیت اعلام‌کنندگان ملکوت انتظار دارند که از پایان این سیستم شریر زنده بمانند؟‏

^۱۹ نوح پرهیزکار و خانواده‌اش از طوفانی که دنیای باستان را نابود کرد،‏ زنده ماندند.‏ افراد درستکار در سال ۷۰ د.‏م.‏ از پایان سیستم یهودی زنده ماندند.‏ برای مثال،‏ یوحنای رسول در حدود سالهای ۹۶-‏۹۸ د.‏م.‏ هنگامی که کتاب مکاشفه،‏ روایت انجیل خود،‏ و سه نامهٔ الهام‌شده را به قلم درآورد،‏ هنوز فعالانه به خدا خدمت می‌کرد.‏ احتمالاً عدهٔ زیادی از هزاران نفری که در پنطیکاست سال ۳۳ د.‏م.‏ ایمان حقیقی را با آغوش باز پذیرفتند،‏ از پایان سیستم یهودی زنده ماندند.‏ (‏اعمال ۱:‏۱۵؛‏ ۲:‏۴۱،‏ ۴۷؛‏ ۴:‏۴‏)‏ امروزه جمعیت اعلام‌کنندگان ملکوت می‌توانند امید داشته باشند که از پایان سیستم شریر کنونی زنده بمانند.‏

۲۰.‏ چرا باید ‹واعظان [غیور] عدالت باشیم›؟‏

^۲۰ در حالی که ورود بی‌خطر به دنیای جدید پیش روی ما قرار دارد،‏ بیاییم ‹واعظان [غیور] عدالت› باشیم.‏ واقعاً چه امتیازیست که در این ایام آخر به خدا خدمت کنیم!‏ و چه شادی عظیمی است که مردم را بسوی «کشتی» زمان حاضر،‏ یعنی بهشت روحانیی که قوم خدا از آن برخوردارند،‏ هدایت کنیم!‏ به این امید که میلیونها نفر که اکنون در این کشتی هستند وفادار و از لحاظ روحانی بیدار مانده،‏ برای روز عظیم یَهُوَه آماده باشند.‏ اما چه چیزی به ما کمک می‌کند تا بیدار بمانیم؟‏

‏[پاورقی]‏

چگونه پاسخ می‌دهی؟‏

◻ برخی از افراد چه انتظاراتی در خصوص روز یَهُوَه و حضور مسیح داشته‌اند؟‏

◻ چرا می‌توانیم بگوییم که نوح و خانواده‌اش برای طوفان آماده بودند؟‏

◻ برای افرادی که ‹بیدار هستند› و کسانی که بیدار نیستند چه اتفاقی خواهد افتاد؟‏

◻ چرا سیرت مقدس،‏ بویژه در حین نزدیک شدن به روز عظیم یَهُوَه ضروریست؟‏