آیا به یَهُوَه ایمان کامل دارید؟‏

‏‹اوّل ملکوت خدا را بطلبید.‏› —‏ متّیٰ ۶:‏۳۳‏.‏

۱،‏ ۲.‏ یک برادر جوان چه تصمیمی در مورد شغلش گرفت و دلیل او چه بود؟‏

برادری جوان قلباً می‌خواست بیشتر به جماعت خود خدمت کند.‏ ولی شغلش اجازه نمی‌داد در تمام جلسات حاضر شود.‏ او این مشکل را چگونه حل کرد؟‏ قبل از هر کار زندگی خود را ساده‌تر کرد.‏ سپس،‏ از شغلش استعفا داد و کاری دیگر یافت که مانع فعالیت‌های روحانی او نمی‌شد.‏ اکنون درآمد این برادر کمتر از گذشته است ولی می‌تواند مایحتاج خانوادهٔ خود را فراهم سازد و آن طور که می‌خواهد به جماعت خود خدمت کند.‏

^۲ چرا این برادر چنین تصمیمی گرفت؟‏ اگر شما نیز در وضعیتی مشابه می‌بودید آیا چنین تصمیمی می‌گرفتید؟‏ بسیاری از مسیحیان تغییراتی چنین در زندگی خود ایجاد کرده‌اند زیرا به وعدهٔ عیسی اعتماد کامل دارند که گفت:‏ «اوّل ملکوت خدا و عدالت او را بطلبید که این همه برای شما مزید خواهد شد.‏» (‏ متّیٰ ۶:‏۳۳‏)‏ آن‌ها در زندگی به یَهُوَه اعتماد و توکّل دارند نه به مادیات این دنیا.‏ —‏ امثال ۳:‏۲۳،‏ ۲۶‏.‏

۳.‏ چرا برای بعضی‌ها در صدر قرار دادن ملکوت عملی به نظر نمی‌آید؟‏

^۳ تصمیم این جوان با توجه به شرایط دشوار و سخت زندگی ممکن است برای بعضی‌ها عاقلانه به نظر نیاید.‏ در دنیای امروز طبقه‌ای از انسان‌ها از مال و ثروت و رفاه بسیار برخوردارند،‏ در صورتی که طبقه‌ای دیگر در فقر و فلاکت به سر می‌برند.‏ این نوع تضاد طبقاتی در تاریخ بشر بی‌سابقه بوده است.‏ مردم سرزمین‌های فقیر از هر موقعیتی برای بهبود بخشیدن به زندگی خود و آسان‌تر کردن آن استفاده می‌کنند.‏ در صورتی که مردم سرزمین‌های ثروتمند برای حفظ رفاه خود دائماً با مسائل و مشکلاتی همچون بی‌ثباتی اقتصادی،‏ ناپایداری مشاغل و نارضایتی کارفرمایان دست به گریبانند.‏ با توجه به مشکلات زندگی امروزه ممکن است از خود بپرسید،‏ آیا می‌توانیم ملکوت را در صدر زندگی خود قرار دهیم؟‏ برای پاسخ به این سؤال باید به اوضاع زندگی جمعیتی اشاره کنیم که عیسی مخاطب قرار داده بود.‏

‏«اندیشه مکنید»‏

۴،‏ ۵.‏ عیسی با چه مثالی نشان داد که مردمِ یَهُوَه نباید برای مایحتاج روزمرهٔ خود بیش از حد نگران باشند؟‏

^۴ عیسی با جمعیتی انبوه در جلیل سخن می‌گفت که از نقاط مختلف گرد هم آمده بودند.‏ (‏ متّیٰ ۴:‏۲۵‏)‏ احتمالاً،‏ یک یا دو ثروتمند در میان آنان یافت می‌شد،‏ اما بقیه فقیر بودند.‏ با وجود این،‏ عیسی تأکید کرد که ثروت‌اندوزی بر زمین را هدف خود قرار ندهند بلکه گنجی روحانی برای خود ذخیره کنند که ارزش آن بمراتب بیشتر از ثروت و گنج مادی است.‏ (‏ متّیٰ ۶:‏۱۹-‏۲۱،‏ ۲۴‏)‏ عیسی گفت:‏ «از بهر جان خود اندیشه مکنید که چه خورید یا چه آشامید و نه برای بدن خود که چه بپوشید.‏ آیا جان از خوراک و بدن از پوشاک بهتر نیست؟‏» —‏ متّیٰ ۶:‏۲۵‏.‏

^۵ بدون شک این گفتهٔ عیسی در نظر بسیاری از شنوندگانش واقع‌بینانه نبود،‏ زیرا که بایستی سخت کار می‌کردند تا مایحتاج خانوادهٔ خود را فراهم سازند.‏ اما عیسی در گفتهٔ خود به پرندگان اشاره کرد که اگرچه هر روز برای پیدا کردن غذا و آشیانه زحمت می‌کشند ولی یَهُوَه احتیاجات آن‌ها را فراهم می‌کند.‏ عیسی همچنین به گل‌های وحشی اشاره کرد که یَهُوَه آن‌ها را زیبا آراسته است.‏ حتی سلیمان هم با تمام ثروت و جلالش به زیبایی آن‌ها آراسته نبود.‏ پس اگر یَهُوَه با چنین مهربانی و دلسوزی به گل‌ها و مایحتاج پرندگان می‌رسد مایحتاج ما انسان‌ها را بمراتب بیشتر فراهم خواهد کرد.‏ (‏ متّیٰ ۶:‏۲۶-‏۳۰‏)‏ همان طور که عیسی گفت جان و بدن ما بسیار پراهمیت‌تر از غذایی است که باید برای ادامهٔ حیات تهیه کنیم و یا تن‌پوشی که باید به تن کنیم.‏ پس اگر تمام نیرو و توان خود را در راه تهیهٔ غذا و پوشاک صرف کنیم طوری که دیگر قدرتی در ما برای خدمت به یَهُوَه باقی نماند،‏ مقصود از زندگی را درک نکرده‌ایم.‏ —‏ جامعه ۱۲:‏۱۳‏.‏

نگرشی متعادل

۶.‏ الف)‏ مسیحیان چه وظیفه‌ای در قبال خانواده‌شان دارند؟‏ ب)‏ اعتماد و توکّل کامل مسیحیان به کیست؟‏

^۶ البته منظور عیسی این نبود که شنوندگانش دست از کار کشیده،‏ انتظار داشته باشند یَهُوَه معاش خانوادهٔ آن‌ها را فراهم کند.‏ حتی پرندگان نیز باید برای تهیهٔ غذای خود و جوجه‌هایشان تلاش کنند.‏ مسیحیان باید برای تهیهٔ مایحتاج خود کار کنند.‏ آن‌ها باید به وظیفه‌ای که در قبال خانوادهٔ خود دارند عمل کنند.‏ حتی در قرن اوّل نیز خادمان و غلامان مسیحی نیز می‌بایست در راه خدمت به اربابان خود سخت می‌کوشیدند.‏ (‏ ۲تَسّالونیکیان ۳:‏۱۰-‏۱۲؛‏ ۱تیموتاؤس ۵:‏۸؛‏ ۱پِطْرُس ۲:‏۱۸‏)‏ پولُس رسول برای تأمین معاش خود اغلب خیمه‌دوزی می‌کرد.‏ (‏ اَعمال ۱۸:‏۱-‏۴؛‏ ۱تَسّالونیکیان ۲:‏۹‏)‏ آن مسیحیان امنیت و اطمینان را در کار دنیوی نمی‌جستند بلکه در اعتماد و توکّل کردن به یَهُوَه.‏ در نتیجه از آرامشی درونی برخوردار بودند که دیگران از آن بی‌بهره بودند.‏ مزمورنویس می‌گوید:‏ «آنانی که بر خداوند توکّل دارند،‏ مثل کوه صهیون‌اند که جنبش نمی‌خورد و پایدار است تا ابدالآباد.‏» —‏ مزمور ۱۲۵:‏۱‏.‏

۷.‏ چگونه عده‌ای با افکار و اَعمال خود نشان می‌دهند که کاملاً به یَهُوَه توکّل نمی‌کنند؟‏

^۷ آن‌هایی که به یَهُوَه توکّل کامل نمی‌کنند دیدگاهشان هم فرق می‌کند.‏ اکثر مردم مال و ثروت را کلید آینده‌ای مطمئن و ایمن تلقّی می‌کنند.‏ از این رو،‏ والدین فرزندانشان را تشویق می‌کنند که اکثر دوران جوانی خود را به تحصیلات عالی بپردازند تا در آینده شغلی با حقوق و مزایای بسیار خوب بیابند.‏ اما زیانی که به این دلیل به بعضی از خانواده‌های مسیحی وارد آمده است جبران‌ناپذیر است زیرا فرزندانشان اهداف روحانی را کنار گذاشته،‏ به اندوختن مال و ثروت روی آورده‌اند.‏

۸.‏ مسیحیان چه تعادلی را باید حفظ کنند؟‏

^۸ اما مسیحیان باتدبیر واقفند که تذکر عیسی در قرن اوّل،‏ امروزه نیز صحّت دارد.‏ از این رو،‏ سعی در حفظ تعادل دارند.‏ برای تأمین مایحتاج خانوادهٔ خود که وظیفهٔ مسیحی آن‌هاست شاید مجبور باشند ساعات زیادی را به کار اختصاص دهند،‏ اما اجازه نمی‌دهند ضرورت کسب پول برای معاش خانواده باعث شود امور مهم روحانی را نادیده بگیرند.‏ —‏ جامعه ۷:‏۱۲‏.‏

‏«‏اندیشه مکنید»‏

۹.‏ عیسی چگونه کسانی را که کاملاً به یَهُوَه توکّل می‌کنند،‏ دلگرمی داده،‏ تشویق می‌کند؟‏

^۹ عیسی در موعظهٔ بالای کوه تأکید کرده،‏ گفت:‏ «پس اندیشه مکنید و مگویید چه بخوریم یا چه بنوشیم یا چه بپوشیم.‏ زیرا که در طلب جمیع این چیزها امّت‌ها می‌باشند.‏ اما پدر آسمانی شما می‌داند که بدین همه چیز احتیاج دارید.‏» (‏ متّیٰ ۶:‏۳۱،‏ ۳۲‏)‏ چه جملات دلگرم‌کننده و تشویق‌کننده‌ای!‏ اگر در زندگی کاملاً به یَهُوَه اطمینان کنیم او همیشه یاور و پشتیبان ما خواهد بود.‏ سخنان مسیح نیز گوشزد می‌کند هوشیار بوده،‏ در «طلب» مادیات نباشیم.‏ در غیر این صورت،‏ افکارمان مانند افکار «امّت‌ها» است نه مسیحیان حقیقی.‏

۱۰.‏ هنگامی که مردی جوان از عیسی راهنمایی خواست،‏ عیسی چگونه نشان داد که آن جوان به ثروت خود بیشتر از یَهُوَه علاقه دارد؟‏

^۱۰ روزی مردی جوان و ثروتمند از عیسی پرسید که چه کند تا حیات جاودانی به دست آورد.‏ عیسی شریعت را که هنوز به قوّت خود باقی بود به او یادآوری کرده،‏ گفت که چه باید بکند.‏ آن مرد به عیسی گفت:‏ «همهٔ این‌ها را از طفولیت نگاه داشته‌ام.‏ دیگر مرا چه ناقص است [دیگر چه باید بکنم].‏» عیسی در جواب او گفت:‏ «اگر می‌خواهی کامل شوی،‏ رفته مایملک خود را بفروش و به فقرا بده که در آسمان گنجی خواهی داشت؛‏ و آمده مرا متابعت نما.‏» ممکن است این خواستهٔ عیسی در نظر بعضی غیرعملی جلوه کند.‏ (‏ متّیٰ ۱۹:‏۱۶-‏۲۱‏)‏ وقتی آن مرد جوان این را شنید اندوهگین شد و آنجا را ترک کرد.‏ حتی تصوّر اینکه ثروت خود را از دست بدهد برایش قابل قبول نبود.‏ او ثروتش را از یَهُوَه بیشتر دوست می‌داشت.‏

۱۱،‏ ۱۲.‏ الف)‏ عیسی به چه نکتهٔ بسیار جدّی در بارهٔ ثروت اشاره کرد؟‏ ب)‏ مال و ثروت چگونه می‌تواند مانعی در راه خدمت به یَهُوَه شود؟‏

^۱۱ این ماجرا سبب شد تا عیسی به موضوعی غیرمنتظره اشاره کند.‏ او گفت:‏ «شخص دولتمند به ملکوت آسمان به دشواری داخل می‌شود.‏ .‏ .‏ .‏ گذشتن شتر از سوراخ سوزن،‏ آسان‌تر است از دخول شخص دولتمند در ملکوت خدا.‏» (‏ متّیٰ ۱۹:‏۲۳،‏ ۲۴‏)‏ آیا منظور عیسی این بود که هیچ شخص ثروتمندی به ملکوت خدا راه پیدا نخواهد کرد؟‏ نه.‏ منظور او این نبود زیرا در ادامه گفت:‏ «نزد خدا همه چیز ممکن است.‏» (‏ متّیٰ ۱۹:‏۲۵،‏ ۲۶‏)‏ بلی،‏ با کمک یَهُوَه بعضی از ثروتمندان آن زمان جزو مسح‌شدگان انتخاب شدند.‏ (‏ ۱تیموتاؤس ۶:‏۱۷‏)‏ مسیح فقط به دلیل اینکه می‌خواست به دیگران هشدار دهد به این موضوع غیرمنتظره اشاره کرد.‏

^۱۲ اگر شخصی مانند آن جوان ثروتمند به مال و ثروت خود دلبستگی پیدا کند ممکن است از ته دل به یَهُوَه خدمت نکند.‏ این نکته در مورد اشخاصی که هم‌اکنون ثروتمند می‌باشند و یا «آنانی که می‌خواهند دولتمند شوند» نیز صدق می‌کند.‏ (‏ ۱تیموتاؤس ۶:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ اگر شخصی بیش از حد به مادیات تکیه کند رفته‌رفته ممکن است توکّل خود را به خدا از دست بدهد و در امور روحانی سست شود.‏ (‏ متّیٰ ۵:‏۳‏)‏ در نتیجه ممکن است دیگر احتیاجی به کمک یَهُوَه حس نکند.‏ (‏ تثنیه ۶:‏۱۰-‏۱۲‏)‏ و توقع داشته باشد که در جماعت به گونه‌ای دیگر با او رفتار شود.‏ (‏ یعقوب ۲:‏۱-‏۴‏)‏ و تمام وقت بیشتر از حاصل ثروت خود لذّت ببرد تا خدمت به یَهُوَه.‏

بینشی صحیح

۱۳.‏ جماعت لائودِکیه چه بینش غلطی داشت؟‏

^۱۳ در قرن اوّل برادران لائودِکیه بینشی صحیح نسبت به مادیات نداشتند.‏ از این رو،‏ عیسی خطاب به آن جماعت گفت:‏ «می‌گویی دولتمند هستم و دولت اندوخته‌ام و به هیچ چیز محتاج نیستم و نمی‌دانی که تو مستمند و مسکین هستی و فقیر و کور و عریان.‏» دارایی برادران جماعت لائودِکیه نبود که آن‌ها را در چنین وضعیت اسفناک روحانی قرار داده بود،‏ بلکه تکیه و پشتگرمی آن‌ها به ثروتشان بود.‏ آن‌ها به جای توکّل به یَهُوَه به مال و ثروت خود تکیه می‌کردند.‏ در نتیجه چون از نظر روحانی نه گرم و نه سرد بودند مسیح مصمم بود آن‌ها را «از دهان خود قی کرده بیرون بریزد.‏» —‏ مکاشفه ۳:‏۱۴-‏۱۷‏.‏

۱۴.‏ چرا پولُس مسیحیان عبرانی را تحسین کرد؟‏

^۱۴ از سوی دیگر پولُس مسیحیان عبرانی را به جهت بینش صحیحی که نسبت به مال و ثروت در زمان آزار و خشونت و چپاول اموالشان داشتند ستوده،‏ گفت:‏ «با اسیران نیز همدرد می‌بودید و تاراج اموال خود را نیز به خوشی می‌پذیرفتید،‏ چون دانستید که خود شما را در آسمان مال نیکوتر و باقی است.‏» (‏ عبرانیان ۱۰:‏۳۴‏)‏ از دست دادن اموال باعث نشد آن مسیحیان خرد شوند.‏ برعکس،‏ آن‌ها شادی و شعف خود را هیچ گاه از دست ندادند چون پرارزش‌ترین دارایی یعنی ‹مالی نیکوتر و باقی› برای خود حفظ کرده بودند.‏ درست مانند تاجر حکایت عیسی که برای به دست آوردن مرواریدی نادر از همه چیز خود دست کشید.‏ آن‌ها نیز مصمم بودند تا به هر قیمتی که شده امید به ملکوت خدا یعنی این گوهر نایاب را از دست ندهند.‏ (‏ متّیٰ ۱۳:‏۴۵،‏ ۴۶‏)‏ براستی که چه بینش درستی!‏

۱۵.‏ چگونه یک زن جوان مسیحی،‏ ملکوت و انجام خواسته‌های خدا را در صدر زندگی خود قرار داد؟‏

^۱۵ امروزه نیز بسیاری نسبت به مادیات چنین نگرشی دارند.‏ مثلاً در کشور لیبریا یک خواهر جوان برای تحصیلات عالی در دانشگاه قبول شد.‏ در آن کشور کسب تحصیلات عالی به منزلهٔ کلید آینده‌ای روشن و زندگی مرفه می‌باشد.‏ ولی به این خواهر که یک پیشگام دائم بود پیشنهاد شد تا به طور موقت به عنوان پیشگام ویژه شروع به خدمت کند.‏ این خواهر تصمیم گرفت که نخست ملکوت خدا و انجام خواسته‌های او را در زندگی خود بطلبد.‏ از این رو،‏ در خدمت تمام‌وقت ماند.‏ در عرض سه ماه اوّل خدمت خود دارای ۲۱ مطالعهٔ کتاب مقدّس شد.‏ این خواهر جوان و هزاران نفر دیگر مانند او ملکوت و خواست خدا را در صدر زندگی خود قرار می‌دهند اگرچه ممکن است از لحاظ مادی به ضرر آن‌ها تمام شود.‏ این افراد چگونه می‌توانند در این دنیای مادیگرا به راه خود ادامه دهند؟‏ با پرورش دادن خصوصیات برجسته‌ای در خود.‏ بیایید تا بعضی از این خصوصیات را با هم بررسی کنیم.‏

۱۶،‏ ۱۷.‏ الف)‏ چرا باید در ایمان به یَهُوَه از خود فروتنی نشان دهیم؟‏ ب)‏ چرا باید ایمان خود را در اینکه یَهُوَه به وعده‌هایش عمل خواهد کرد قوی کنیم؟‏

^۱۶ فروتنی:‏ در کتاب مقدّس آمده است:‏ «به تمامی دل خود بر خداوند توکّل نما و بر عقل خود تکیه مکن.‏ در همهٔ راه‌های خود او را بشناس،‏ و او طریق‌هایت را راست خواهد گردانید.‏ خویشتن را حکیم مپندار.‏» (‏ امثال ۳:‏۵-‏۷‏)‏ بعضی وقت‌ها ممکن است راهی به نظر صحیح و عملی آید.‏ (‏ اِرْمیا ۱۷:‏۹‏)‏ اما مسیحیان حقیقی تا زنده‌اند همیشه به دنبال رهنمودهای یَهُوَه خواهند بود.‏ (‏ مزمور ۴۸:‏۱۴‏)‏ آن‌ها در تمام امور زندگی خود مانند کارهای جماعت،‏ تحصیلات،‏ شغل،‏ تفریحات و چیزهای دیگر با فروتنی تمام راهنمایی و هدایت یَهُوَه را می‌جویند.‏ —‏ مزمور ۷۳:‏۲۴‏.‏

^۱۷ ایمان به وعده‌های یَهُوَه:‏ پولُس رسول می‌گوید:‏ «لٰکن بدون ایمان تحصیل رضامندی او محال است،‏ زیرا هر که تقرّب به خدا جوید،‏ لازم است که ایمان آورد بر اینکه او هست و جویندگان خود را جزا [پاداش] می‌دهد.‏» (‏ عبرانیان ۱۱:‏۶‏)‏ اگر در تحقق وعده‌های یَهُوَه شک و تردید به خود راه دهیم خواه‌ناخواه همانند «استعمال‌کنندگان این جهان» غرق مادیات آن خواهیم شد.‏ (‏ ۱قُرِنتیان ۷:‏۳۱‏)‏ اما اگر به وعده‌های یَهُوَه و به انجام رسیدن آن‌ها کاملاً ایمان داشته باشیم مصمم خواهیم بود ملکوت و خواست خدا را در صدر زندگی خود قرار دهیم.‏ حال چگونه می‌توانیم چنین ایمانی را در خود پرورش دهیم؟‏ با نزدیک شدن به یَهُوَه،‏ پیوسته با گشودن سفرهٔ دل خود در دعا و با مطالعهٔ مرتب کتاب مقدّس.‏ (‏ مزمور ۱:‏۱-‏۳؛‏ فیلِپّیان ۴:‏۶،‏ ۷؛‏ یعقوب ۴:‏۸‏)‏ ما می‌توانیم مانند داود پادشاه دعا کنیم که گفت:‏ ‹اما من بر تو ای یَهُوَه توکّل کرده‌ام و می‌گویم که خدای من تو هستی.‏ خداوندا،‏ نیکویی تو در حق مطیعانت چه عظیم است!‏› —‏ مزمور ۳۱:‏۱۴،‏ ۱۹‏.‏

۱۸،‏ ۱۹.‏ الف)‏ جدّ و جهد در خدمت به یَهُوَه چگونه توکّلمان را به او قوی‌تر می‌سازد؟‏ ب)‏ چرا یک مسیحی باید همیشه آمادهٔ ازخودگذشتگی باشد؟‏

^۱۸ جدّ و جهد در خدمت به یَهُوَه:‏ پولُس رسول سخت‌کوشی را با یقین داشتن به انجام رسیدن وعده‌های یَهُوَه مربوط دانسته،‏ نوشت:‏ «لٰکن آرزوی این داریم که هر یک از شما همین جدّ و جهد را برای یقین کامل امید تا به انتها ظاهر نمایید.‏» (‏ عبرانیان ۶:‏۱۱‏)‏ اگر در خدمت به یَهُوَه از خود اشتیاق و جدّیت نشان دهیم او از ما پشتیبانی خواهد کرد.‏ هر بار که حمایت و پشتیبانی یَهُوَه را تجربه می‌کنیم توکّلمان به او بیشتر شده،‏ «پابرجا و استوار» می‌مانیم.‏ (‏ ۱قُرِنتیان ۱۵:‏۵۸‏)‏ بدین گونه ایمانمان قوی‌تر می‌شود و امیدمان به آینده محکم‌تر.‏ —‏ اَفَسُسیان ۳:‏۱۶-‏۱۹‏.‏

^۱۹ همیشه آمادهٔ ازخودگذشتگی باشیم:‏ پولُس آیندهٔ روشن و مرفه خود را قربانی پیروی از عیسی کرد.‏ اگرچه بعضی اوقات زندگی‌اش از لحاظ مادی با سختی و مشقّت سپری می‌شد بروشنی می‌توان دید که راهی درست را برگزیده بود.‏ (‏ ۱قُرِنتیان ۴:‏۱۱-‏۱۳‏)‏ یَهُوَه وعدهٔ زندگی تجمّلاتی را نداده است و گاهی اوقات خادمان او مجبورند متحمّل سختی‌ها شوند.‏ ساده کردن زندگی خود و آماده بودن برای ازخودگذشتگی،‏ نشانهٔ این است که در دل خود تصمیمی راسخ برای خدمت به یَهُوَه اتخاذ کرده‌ایم.‏ —‏ ۱تیموتاؤس ۶:‏۶-‏۸‏.‏

۲۰.‏ چرا صبر و شکیبایی برای افرادی که در زندگی خود به ملکوت اولویت می‌دهند،‏ لازم است؟‏

^۲۰ صبر:‏ یعقوب شاگرد،‏ مسیحیان را ترغیب کرده گفت:‏ «پس ای برادران،‏ تا هنگام آمدن خداوند صبر کنید.‏» (‏ یعقوب ۵:‏۷‏)‏ در این دنیای پرشور و آشوب صبور بودن کار آسانی نیست.‏ همه می‌خواهند هرچه زودتر به خواسته‌های خود دست یابند.‏ اما پولُس از ما می‌خواهد آنانی را سرمشق قرار دهیم ‹که به ایمان و صبر وارث وعده‌ها شده‌اند.‏› (‏ عبرانیان ۶:‏۱۲‏)‏ بیایید منتظر یَهُوَه شویم.‏ مسلّماً زندگی جاوید در بهشت روی زمین ارزش چنین انتظاری را خواهد داشت!‏

۲۱.‏ الف)‏ ما چه چیزی را با اولویت دادن به ملکوت خدا نشان می‌دهیم؟‏ ب)‏ در مقالهٔ بعدی راجع به چه گفتگو خواهیم کرد؟‏

^۲۱ بلی،‏ توصیهٔ عیسی را که به ملکوت خدا اولویت دهیم می‌توان در زندگی به کار گرفت.‏ عمل کردن به این توصیه نشان می‌دهد که واقعاً به یَهُوَه توکّل داریم و به عنوان یک مسیحی ایمن‌ترین راه را انتخاب کرده‌ایم.‏ عیسی در این پند خود همچنین به نکتهٔ دیگری نیز اشاره کرد:‏ «اوّل .‏ .‏ .‏ عدالت [خدا] را بطلبید.‏» در مقالهٔ بعدی خواهیم دید چرا طلبیدن عدالت خدا بخصوص در این روزها،‏ برای ما تشویق‌کننده و بسیار لازم است.‏

مرور

‏• عیسی چگونه ما را یاری کرد تا در خصوص مادیات تعادل خود را حفظ کنیم؟‏

‏• از حکایت عیسی در بارهٔ گذشتن شتر از سوراخ سوزن چه می‌آموزیم؟‏

‏• چه خصوصیاتی به ما کمک می‌کند تا ملکوت و خواست خدا را در صدر زندگی خود قرار دهیم؟‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۴]‏

اکثر شنوندگان عیسی فقیر بودند

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۶]‏

تاجر حکایت عیسی برای به چنگ آوردن یک مروارید نایاب همه چیز خود را فدا کرد

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۶]‏

آن مرد جوان و ثروتمند به دارایی خود بیشتر از خدا عشق می‌ورزید

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۷]‏

اگر خدمت به یَهُوَه را در صدر زندگی خود قرار دهیم او از ما حمایت و پشتیبانی خواهد کرد