آیا یَهُوَه را نصیب خود می‌سازید؟‏

‏«نخست در پی پادشاهی خدا و انجام ارادهٔ او باشید،‏ آنگاه همهٔ اینها نیز به شما عطا خواهد شد.‏» —‏ مت ۶:‏۳۳‏.‏

۱،‏ ۲.‏ الف)‏ عبارت «اسرائیلِ خدا» در غَلاطیان ۶:‏۱۶ به چه کسانی دلالت دارد؟‏ ب)‏ در مَتّی ۱۹:‏۲۸ عبارت «دوازده قبیلهٔ اسرائیل» به چه کسانی اشاره دارد؟‏

وقتی نام اسرائیل در کتاب مقدّس به چشمتان می‌خورد چه چیزی به فکرتان خطور می‌کند؟‏ آیا به یاد یعقوب،‏ پسر اسحاق می‌افتید که نامش به اسرائیل تغییر یافت؟‏ یا آن که به یاد قوم اسرائیل می‌افتید؟‏ یا اسرائیل روحانی به ذهنتان می‌آید؟‏ وقتی واژهٔ اسرائیل به طور مجازی به کار می‌رود،‏ اغلب به «اسرائیلِ خدا» دلالت دارد،‏ یعنی ۱۴۴٬۰۰۰ مسح‌شده به روح‌القدس که در آسمان کاهن و پادشاه می‌شوند.‏ (‏غلا ۶:‏۱۶؛‏ مکا ۷:‏۴؛‏ ۲۱:‏۱۲‏)‏ اما به واژهٔ ۱۲ قبیلهٔ اسرائیل در مَتّی ۱۹:‏۲۸ توجه کنید.‏

^۲ عیسی گفت:‏ «در جهان نوین،‏ هنگامی که پسر انسان بر تخت شکوهمند خود بنشیند،‏ شما نیز که از من پیروی کرده‌اید،‏ بر دوازده تخت خواهید نشست و بر دوازده قبیلهٔ اسرائیل داوری خواهید کرد.‏» عبارت «دوازده قبیلهٔ اسرائیل» به کسانی اشاره دارد که عیسی و شاگردان مسح‌شده‌اش آنان را داوری خواهند کرد.‏ از این رو،‏ ایشان کسانی می‌باشند که زندگی ابدی در زمین بهشت‌شده را دریافت خواهند کرد و از خدمت کهانت ۱۴۴٬۰۰۰ مسح‌شده فایده خواهند برد.‏

۳،‏ ۴.‏ مسح‌شدگان وفادار چه الگویی از خود به جا گذاشتند؟‏

^۳ مسح‌شدگان همانند کاهنان و لاویان باستان خدمت خود را بر زمین افتخاری بزرگ می‌دانند.‏ (‏اعد ۱۸:‏۲۰‏)‏ آنان انتظار ندارند که در محدوده یا مکانی از زمین مِلکی دریافت کنند.‏ به جای آن،‏ ایشان چشم‌انتظار روزی می‌باشند که با عیسی مسیح در آسمان پادشاه و کاهن باشند.‏ مطابق با آنچه در مورد مقام آسمانی مسح‌شدگان در مکاشفه ۴:‏۱۰،‏ ۱۱ می‌خوانیم،‏ ایشان همواره به یَهُوَه خدمت خواهند کرد.‏ —‏ حز ۴۴:‏۲۸‏.‏

^۴ نحوهٔ زندگی مسح‌شدگان تا زمانی که بر زمین هستند نشانی است بر این که یَهُوَه نصیبشان است.‏ برای ایشان خدمت به خدا از هر چیز دیگری پر اهمیت‌تر است.‏ ایشان «فراخواندگی و برگزیدگی خویش را» با ایمان ورزیدن به فدیهٔ قربانی مسیح و پیوسته متابعت از او تحکیم می‌بخشند.‏ (‏۲پطر ۱:‏۱۰‏)‏ البته وضعیت‌ها و توانایی‌های هر یک از آنان با هم متفاوت است.‏ با این حال،‏ محدودیت‌های خود را عذری برای کاهش خدمت خود نمی‌دانند.‏ برعکس،‏ ایشان به خدمتشان اولویت می‌دهند و آنچه از دستشان برآید انجام می‌دهند.‏ ایشان الگویی خوب برای کسانی هستند که امید زندگی در زمین بهشت‌شده را دارند.‏

۵.‏ همهٔ مسیحیان چگونه می‌توانند یَهُوَه را نصیب خود سازند و چرا این کار دشوار است؟‏

^۵ ما چه امید آسمانی داشته باشیم،‏ چه امید زمینی،‏ «باید خود را انکار کرده،‏» تیر چوبی شکنجه را بر خود گیریم و پیوسته مسیح را دنبال کنیم.‏ (‏مت ۱۶:‏۲۴‏)‏ میلیون‌ها نفر که چشم‌انتظار زندگی در بهشت روی زمین هستند،‏ خدا را پرستش می‌کنند و مسیح را پیروی می‌نمایند.‏ ایشان در پی این نیستند که فقط سهمی کوچک در خدمت به خدا داشته باشند بلکه آنچه در توان دارند انجام می‌دهند.‏ بسیاری زندگی خود را ساده ساخته‌اند و پیشگام شده‌اند.‏ بعضی چند ماه در سال را به پیشگامی می‌پردازند.‏ برخی نیز که قادر به پیشگامی نیستند تا جای ممکن در خدمت موعظه فعالند.‏ همهٔ این اشخاص مانند مریم هستند که عطری خوشبو را بر سر مسیح ریخت.‏ عیسی گفت:‏ «او کاری نیکو در حق من کرده است.‏ .‏ .‏ .‏ این زن آنچه در توان داشت،‏ انجام داد.‏»‏ (‏مرق ۱۴:‏۶-‏۸‏)‏ از آنجایی که دنیا تحت تسلّط شیطان است شاید خدا را با تمام توان خدمت کردن مشکل باشد.‏ با این حال،‏ لازم است تمام سعی و کوشش خود را بکنیم و به یَهُوَه اطمینان کامل داشته باشیم.‏ بگذارید این موضوع را در چهار موقعیت به خصوص بررسی کنیم.‏

اوّل پادشاهی خدا را بطلبید

۶.‏ الف)‏ مردم دنیا به طور کلّی چگونه نشان می‌دهند که فقط این زندگی نصیبشان است؟‏ ب)‏ چرا بهتر است همچون داود به زندگی نگریست؟‏

^۶ عیسی به پیروانش تعلیم داد تا پادشاهی و عدالت خدا را بطلبند.‏ مردم دنیا تمایل دارند اوّل در پی علایق شخصی باشند چون «نصیبشان تنها در این زندگی است.‏» ‏(‏مزمور ۱۷:‏۱،‏ ۱۳-‏۱۵ از هزارهٔ نو خوانده شود.‏‏)‏ بسیاری با بی‌اعتنایی به آفریدگارشان،‏ خود را وقف فراهم کردن زندگی‌ای راحت،‏ تشکیل خانواده و به جا گذاشتن میراث کرده‌اند.‏ نصیب ایشان فقط همین زندگی است.‏ داود برعکس چنین اشخاصی در پی یافتن نامی نیکو نزد یَهُوَه بود،‏ همان طور که بعدها پسرش به همه توصیه کرد.‏ (‏جا ۷:‏۱‏)‏ داود مانند آساف درک کرد که دوستی با یَهُوَه بسیار پرارزش‌تر از دنبال کردن علایق شخصی است.‏ او از راه رفتن با خدا بسیار شاد بود.‏ در روزگار ما نیز بسیاری از مسیحیان در زندگی به فعالیت‌های روحانی اولویت داده‌اند.‏

۷.‏ برادری با اولویت دادن به پادشاهی خدا چه برکتی دریافت کرد؟‏

^۷ ژان‌کلاد مردی متأهل و دارای سه فرزند از اهالی جمهوری آفریقای مرکزی است.‏ او همچنین در جماعت مسیحی سرپرست است.‏ در این کشور،‏ پیدا کردن کار بسیار دشوار است و اکثر مردم برای حفظ شغل خود حاضرند هر کاری انجام دهند.‏ روزی،‏ مدیر تولیدات به ژان‌کلاد گفت باید هفت روز هفته کار کند و کار خود را شب‌ها از ساعت شش و نیم شروع نماید.‏ ژان‌کلاد به او توضیح داد که در کنار فراهم کردن نیاز مادی خانواده‌اش،‏ لازم است نیاز روحانی‌شان را نیز فراهم سازد.‏ او همچنین گفت که مسئولیت‌هایی در جماعت به عهده دارد.‏ مدیر به او گفت:‏ «باید خیلی خوشحال باشی که شغلی داری.‏ برای آن که شغلت را از دست ندهی،‏ باید از همه چیز،‏ حتی همسر،‏ فرزندان و مشکلاتت بگذری.‏ باید کاملاً خود را وقف شغلت کنی،‏ نه چیزی دیگر.‏ تصمیم خود را بگیر:‏ دینت،‏ یا شغلت.‏» اگر شما جای ژان‌کلاد بودید چه می‌کردید؟‏ ژان‌کلاد می‌دانست که اگر شغلش را از دست دهد،‏ در خدمت به خدا وقت بیشتری دارد.‏ به علاوه،‏ یَهُوَه نیز مایحتاج خانواده‌اش را فراهم خواهد دید.‏ از این رو،‏ به جلسهٔ بعدی جماعت رفت.‏ بعد از آن آماده شد تا به سر کارش رود و مطمئن نبود که آیا شغلش را از دست داده است یا خیر.‏ در همان موقع با او تلفنی تماس گرفته شد.‏ به او گفته شد که مدیر از کارش اخراج شده است و او هنوز می‌تواند به کارش ادامه دهد.‏

۸،‏ ۹.‏ چگونه می‌توانیم همانند کاهنان و لاویان،‏ یَهُوَه را نصیب خود سازیم؟‏

^۸ برخی از شما نیز ممکن است در وضعیت مشابهی قرار گرفته و از خود پرسیده باشید:‏ «چگونه می‌توانم به مسئولیتم عمل کنم و مایحتاج خانواده‌ام را برآورده سازم؟‏» (‏۱تیمو ۵:‏۸‏)‏ حال چه با چنین مشکلی روبرو شده باشید چه نباشید،‏ احتمالاً به چشم دیده‌اید که یَهُوَه شما را مأیوس نمی‌سازد،‏ چرا که یَهُوَه را نصیب خود ساخته‌اید و به خدمتتان ارزش والایی داده‌اید.‏ وقتی عیسی به شاگردانش گفت:‏ «نخست در پی پادشاهی خدا و انجام ارادهٔ او باشید،‏» به آنان اطمینان بخشید که «همهٔ اینها» منجمله خوراک و پوشاک به ایشان «عطا خواهد شد.‏» —‏ مت ۶:‏۳۳‏.‏

^۹ به لاویان فکر کنید که میراثی دریافت نمی‌کردند.‏ از آنجایی که خدمتشان هدایت قوم خدا به سوی پرستش حقیقی بود،‏ لازم بود برای فراهم شدن مایحتاجشان به یَهُوَه اعتماد کنند که گفته بود:‏ «نصیب تو .‏ .‏ .‏ من هستم.‏» (‏اعد ۱۸:‏۲۰‏)‏ با آن که مانند کاهنان و لاویان در معبدْ خدمت نمی‌کنیم،‏ می‌توانیم همانند ایشان اطمینان کامل داشته باشیم که یَهُوَه نیازهایمان را برآورده خواهد کرد.‏ هر چه بیشتر به انتها نزدیک می‌شویم،‏ بیشتر از گذشته می‌باید به قدرت خدا در رساندن روزی‌مان اعتماد کنیم.‏ —‏ مکا ۱۳:‏۱۷‏.‏

اوّل عدالت خدا را بطلبید

۱۰،‏ ۱۱.‏ چگونه برخی در رابطه با شغل به یَهُوَه اعتماد کرده‌اند؟‏ مثالی بیاورید.‏

^۱۰ عیسی همچنین شاگردانش را ترغیب کرد تا اوّل عدالت خدا را بطلبند.‏ (‏مت ۶:‏۳۳‏،‏ ترجمهٔ قدیم‏)‏ بدین مفهوم که خوب و بد را با معیارهای یَهُوَه تعیین کنند،‏ نه با معیارهای بشر.‏ ‏(‏اِشَعْیا ۵۵:‏۸،‏ ۹ خوانده شود.‏‏)‏ برای مثال،‏ برخی از مردم که با شاهدان یَهُوَه مطالعه می‌کردند به شغل‌هایی همچون کشت یا فروش تنباکو،‏ آموزش‌های جنگی،‏ تولید یا فروش اسلحه مشغول بودند.‏ بسیاری از ایشان با کسب حقایق کتاب مقدّس تصمیم گرفتند،‏ شغل خود را تغییر دهند و برای تعمید واجد شرایط شوند.‏ —‏ اشع ۲:‏۴؛‏ ۲قر ۷:‏۱؛‏ غلا ۵:‏۱۴‏.‏

^۱۱ به نمونهٔ اَندرو توجه کنید.‏ او و همسرش پس از شناخت یَهُوَه برانگیخته شدند او را خدمت کنند.‏ اَندرو با آن که کارش را بسیار دوست داشت،‏ آن را رها کرد.‏ چرا؟‏ چون در ارتش کار می‌کرد و این کار با عدالت خدا مغایرت دارد.‏ او با آن که مسئولیت دو فرزند را به عهده داشت استعفا کرد.‏ مقدار پولی که در دست داشت کفایت چند ماه آنان بود.‏ از دید بشر،‏ به نظر می‌آمد که هیچ «میراثی» ندارد.‏ اَندرو با اعتماد به یَهُوَه در پی شغل دیگری برآمد.‏ او و خانواده‌اش وقتی به گذشته فکر می‌کنند با اطمینان می‌گویند که دست یَهُوَه هیچ وقت کوتاه نیست.‏ (‏اشع ۵۹:‏۱‏)‏ آنان با ساده نگهداشتن زندگی خود حتی توانستند به خدمت تمام‌وقت مشغول شوند.‏ اَندرو می‌گوید:‏ «برخی اوقات درآمد،‏ مسکن،‏ سلامتی و سالخوردگی باعث نگرانی ما شده است.‏ ولی یَهُوَه همیشه در کنارمان بوده است.‏ .‏ .‏ .‏ بدون شک می‌توانیم بگوییم که خدمت به یَهُوَه بسیار رضایت‌بخش و بزرگ‌ترین افتخار برای بشر است.‏»‏a —‏ جا ۱۲:‏۱۳‏.‏

۱۲.‏ برای آن که عدالت خدا را بطلبیم به چه خصوصیتی نیاز داریم؟‏ مثالی از جماعت یا حوزهٔ خود بیاورید.‏

^۱۲ عیسی به شاگردانش گفت:‏ «اگر ایمانی به کوچکی دانهٔ خردل داشته باشید،‏ می‌توانید به این کوه بگویید ”‏از اینجا به آنجا منتقل شو“‏ و منتقل خواهد شد و هیچ امری برای شما ناممکن نخواهد بود.‏» (‏مت ۱۷:‏۲۰‏)‏ اگر طلبیدن عدالت خدا باعث شود که با مشکلی روبرو شوید،‏ آیا باز هم عدالت خدا را طلب می‌کنید؟‏ اگر اعتماد به سخن عیسی برایتان مشکل باشد با اعضای دیگر جماعت گفتگو کنید.‏ مطمئناً با شنیدن آن که یَهُوَه چگونه به ایشان کمک کرده است،‏ از لحاظ روحانی تقویت می‌شوید.‏

ارزش قائل بودن برای تدارکات روحانی

۱۳.‏ وقتی با تمام توان یَهُوَه را خدمت کنیم،‏ چه انتظاری در رابطه با تدارکات روحانی می‌توانیم داشته باشیم؟‏

^۱۳ وقتی برای خدمتمان ارزش فراوانی قائل شویم،‏ می‌توانیم اطمینان داشته باشیم که یَهُوَه همان طور که نیازهای لاویان را فراهم دید،‏ نیازهای ما را نیز فراهم می‌بیند.‏ برای مثال،‏ داود را در نظر بگیرید.‏ او با آن که در غار بود،‏ اطمینان داشت که خدا به او کمک خواهد کرد.‏ پس باید به یَهُوَه توکّل کنیم،‏ حتی اگر به نظر آید که راهی در پیش پای ما باقی نمانده است.‏ به خاطر آورید آساف زمانی به ریشهٔ مشکل خود پی برد که «به قدس‌های خدا داخل» شد.‏ (‏مز ۷۳:‏۱۷‏)‏ به همین شکل،‏ ما نیز باید برای تقویت روحانی به یَهُوَه روی آوریم.‏ با این کار نشان می‌دهیم که در هر موقعیتی برای خدمتمان ارزش قائلیم و یَهُوَه را نصیب خود ساخته‌ایم.‏

۱۴،‏ ۱۵.‏ وقتی بر حقایق کتاب مقدّس نور بیشتری می‌تابد چه واکنشی باید از خود نشان دهیم و چرا؟‏

^۱۴ وقتی نور بیشتری بر «اعماق خدا» یعنی حقایق کتاب مقدّس تابیده می‌شود چه واکنشی نشان می‌دهیم؟‏ (‏۱قر ۲:‏۱۰-‏۱۳‏)‏ در این رابطه پِطرُس رسول نمونهٔ بسیار عالی از خود به جا گذاشت.‏ وقتی عیسی به مخاطبانش گفت:‏ اگر «بدن پسر انسان را نخورید و خون او را ننوشید،‏ در خود حیات ندارید،‏» بسیاری از شاگردانش چون سخن او را تحت‌اللفظی برداشت کرده بودند،‏ گفتند:‏ «این تعلیم سخت است،‏ چه کسی می‌تواند آن را بپذیرد؟‏» سپس از پیروی او برگشتند.‏ اما پِطرُس گفت:‏ «سرور ما،‏ نزد که برویم؟‏ سخنان حیات جاویدان نزد توست.‏» —‏ یو ۶:‏۵۳،‏ ۶۰،‏ ۶۶،‏ ۶۸‏.‏

^۱۵ پِطرُس منظور عیسی را از خوردن جسم و نوشیدن خونش کاملاً متوجه نشده بود.‏ ولی اعتماد داشت که یَهُوَه نور روحانی را بر کلامش می‌تاباند.‏ وقتی نور روحانی در مورد برخی موضوعات روشن‌تر می‌شود،‏ آیا سعی می‌کنیم دلیل آن تغییر را که بر اساس آیات است درک کنیم؟‏ (‏امث ۴:‏۱۸‏)‏ اهالی بیریه در قرن اوّل «کلام را با اشتیاق پذیرفتند و هر روز کتب مقدّس را بررسی می‌کردند.‏» (‏اعما ۱۷:‏۱۱‏)‏ مطمئناً سرمشق گرفتن از ایشان باعث می‌شود که برای خدمت به یَهُوَه ارزش بیشتری قائل شویم و با شادی،‏ یَهُوَه را نصیب خود سازیم.‏

ازدواج فقط در خداوند

۱۶.‏ در رابطه با اوّل قُرِنتیان ۷:‏۳۹ چگونه می‌توانیم یَهُوَه را نصیب خود سازیم؟‏

^۱۶ طریق دیگری که مسیحیان باید مقاصد خدا را همواره در نظر داشته باشند،‏ عمل کردن به فرمان کتاب مقدّس در خصوص ازدواج با هم‌ایمان است.‏ (‏۱قر ۷:‏۳۹‏)‏ بسیاری نیز ترجیح می‌دهند به جای آن که این فرمان را زیر پا بگذارند،‏ مجرّد بمانند.‏ خدا از ایشان به خوبی نگهداری می‌کند.‏ وقتی داود احساس کرد تنها می‌باشد و یار و غمخواری ندارد چه کرد؟‏ او گفت:‏ «نالهٔ خود را در حضور [خدا] خواهم ریخت.‏ تنگی‌های خود را نزد او بیان خواهم کرد.‏ وقتی که روح من در من مدهوش می‌شود.‏» (‏مز ۱۴۲:‏۱-‏۳‏)‏ اِرْمیای نبی نیز سالیان سال خدا را در مجرّدی خدمت کرد.‏ او نیز احتمالاً برخی اوقات احساس تنهایی می‌کرد.‏

۱۷.‏ خواهری مجرّد هنگام احساس تنهایی چه می‌کند؟‏

^۱۷ خواهری از ایالات متحده می‌گوید:‏ «هرگز تصمیم ندارم مجرّد بمانم.‏ هر وقت هم‌ایمانی مناسب بیابم ازدواج می‌کنم.‏ مادرم که شاهد یَهُوَه نیست سعی می‌کرد مرا به ازدواج با هر کس متقاعد سازد.‏ من از او پرسیدم اگر ازدواجم ناموفق شد،‏ مسئولیت آن را می‌پذیرد؟‏ به مرور زمان،‏ مادرم دید که شغلی باثبات دارم،‏ قادرم از خودم نگهداری کنم و زندگی‌ای شاد دارم.‏ پس دیگر اصرار نکرد.‏» این خواهر گهگاه احساس تنهایی می‌کند.‏ از این رو،‏ می‌گوید:‏ «کوشیده‌ام توکّلم به یَهُوَه بیشتر شود.‏ او هرگز مرا رها نکرده است.‏» چه چیزی به او کمک کرد تا به یَهُوَه اعتماد کند؟‏ او در جواب گفت:‏ «دعا به من کمک کرده است به خدا نزدیک‌تر شوم و در چنین مواقعی با او رازونیاز کنم.‏ با این کار بر احساس تنهایی غلبه می‌کنم.‏ خدای متعال که سلطان عالم است به سخن من گوش می‌دهد،‏ پس چگونه احساس حرمت و شادی نکنم!‏» او در ادامه با اطمینان گفت:‏ «دادن از گرفتن فرخنده‌تر است،‏ برای همین تلاش می‌کنم به دیگران کمک کنم،‏ بدون آن که انتظاری داشته باشم.‏ وقتی به فکر دیگران هستم و به آنان کمک می‌کنم،‏ از درون شاد می‌شوم.‏» (‏اعما ۲۰:‏۳۵‏)‏ بلی،‏ این خواهر،‏ یَهُوَه را نصیب خود ساخته است و از خدمت به او بسیار شاد است.‏

۱۸.‏ یَهُوَه به چه مفهوم شما را نصیب خود می‌سازد؟‏

^۱۸ شما در هر موقعیتی می‌توانید یَهُوَه را نصیب خود سازید.‏ اگر چنین کنید مطمئناً جزو قوم شاد او خواهید بود.‏ (‏۲قر ۶:‏۱۶،‏ ۱۷‏)‏ در نتیجه یَهُوَه شما را مانند خادمان گذشته‌اش نصیب خود می‌سازد.‏ ‏(‏تثنیه ۳۲:‏۹،‏ ۱۰ خوانده شود.‏‏)‏ همان گونه که خدا قوم اسرائیل را از میان امّت‌ها انتخاب کرد تا نصیب وی باشد،‏ شما را نصیب خود می‌سازد و از شما نگهداری می‌کند.‏ —‏ مز ۱۷:‏۸‏.‏

‏[پاورقی]‏

چه جوابی می‌دهید؟‏

چگونه می‌توانید به طرق زیر یَهُوَه را نصیب خود سازید؟‏

‏• با اولویت دادن به پادشاهی و عدالت خدا.‏

‏• با ارزش قائل شدن برای غذای روحانی.‏

‏• با عمل کردن به فرمان خدا در خصوص ازدواج با هم‌ایمان.‏

‏[نکتهٔ برجسته‌شده در صفحهٔ ۱۳]‏

یَهُوَه زمانی نصیب ما می‌شود که به خدمتش اولویت دهیم

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۵]‏

نمونهٔ اِرْمیا بسیار تشویق‌کننده است