فصل ۳۹
مغرور و فروتن
عیسی پس از اشاره به فضائل یحیای تعمیددهنده، به افراد مغرور و دمدمی‌مزاج اطراف خود می‌پردازد. و اعلام می‌کند: «مردمان این زمانه . . . مانند کودکانی هستند که در بازار می‌نشینند و با صدای بلند به یکدیگر میگویند: ‹ما برای شما نی زدیم نرقصیدید، نوحه‌گری کردیم گریه نکردید.› »
منظور عیسی چیست؟ او چنین توضیح می‌دهد: «یحیی آمد نه میخورد و نمیآ‌شامید میگویند دیو دارد. پسر انسان آمد که میخورَد و مینوشد میگویند اینک مردی پرخور و میگسار و دوست باجگیران و گناهکاران است.»
راضی کردن مردم کاری است غیرممکن. هیچ چیز آنان را خوشنود نمی‌کند. یحیی مطابق با سخنان فرشته که گفت «هرگز به شراب و باده لب نخواهد زد» به عنوان یک نذیره لذات نفس را ترک کرده و زندگی همراه با ریاضت در پیش گرفته است. با این حال مردم میگویند دیوزده است. از طرف دیگر، عیسی که ریاضت نمی‌کشد و مثل دیگران زندگی می‌کند، به افراط متهم می‌شود.
خوشنود کردن مردم چقدر مشکل است! آنها به هم‌بازیهایی می‌مانند که وقتی کودکان دیگر فلوت می‌زنند نمی‌رقصند یا از ماتم هم‌نوعان خود اندوهگین نمی‌شوند. با این حال عیسی می‌گوید: «حکمت . . . بوسیله نتایج آن به ثبوت میرسد.» بله، شواهد یا نتایج روشن می‌سازند که اتهاماتی که علیه یحیی و عیسی عنوان شده‌اند نادرست می‌باشند.
عیسی به سخنان خود ادامه داده سه شهر خورَزین، بیت‌صیدا، و کفرناحوم را که بیشترین معجزات خود را در آنها به انجام رسانیده است، مورد ملامت قرار می‌دهد. عیسی می‌گوید که اگر چنین کارهایی را در شهرهای فنیقی صور و صیدون انجام داده بود، این شهرها در پلاس و خاکستر توبه می‌کردند. عیسی با محکوم کردن کفرناحوم که ظاهراً در طی خدمت موعظه‌اش پایگاه وی به شمار می‌رفت، اعلام می‌کند: «در روزِ جزا حالت زمین سدوم از تو سهلتر خواهد بود.»
پس از آن عیسی پدر آسمانی خویش را در جلوی عموم ستایش می‌کند. او راغب به انجام این کار است چون خدا حقایق پرارزش روحانی را از حکما و متفکران پنهان داشته ولی این مطالب حیرت‌آور را برای فروتنان، یا کودکان آشکار ساخته است.
در آخر عیسی این دعوت گیرا را عنوان می‌کند: «بیائید نزد من ای تمام زحمت‌کشان و گران‌باران و من شما را آرامی خواهم بخشید. یوغ مرا بر خود گیرید و از من تعلیم یابید زیرا که حلیم و افتاده‌دل میباشم و در نفوس خود آرامی خواهید یافت. زیرا یوغ من خفیف است و بار من سبک.»
عیسی این آرامی و آسودگی را چگونه ارائه می‌کند؟ با رهایی بخشیدن مردم از سنتهایی که آنان را تحت اسارت درآورده‌اند، سنتهایی که بوسیلهٔ آنها رهبران مذهبی مردم را تحت فشار قرار می‌دهند، منجمله دستورات دست‌وپاگیر مربوط به نگاه داشتن سَبت. او همچنین راه نجات را به کسانی که تحت سلطهٔ خردکنندهٔ مقامات سیاسی هستند و کسانی که به دلیل گناهانشان، وجدانی آزرده دارند، نشان می‌دهد. او به چنین آزرده‌دلانی نشان می‌دهد که چگونه گناهانشان می‌تواند بخشیده شود و اینکه چگونه می‌توانند از رابطه‌ای پرارزش با خدا برخوردار شوند.
یوغ مهربانانه‌ای که عیسی عرضه می‌کند، یوغ وقف کامل خود به خداست، یعنی توانایی خدمت به پدر آسمانی، دلسوز و رحیم ما. و بار سبکی که عیسی به کسانی که به طرف او می‌آیند عرضه می‌کند، بار سبک اطاعت از ضوابط خدا در زندگی است، که فرمانهای مکتوب او در کتاب مقدس است. و اطاعت از اینها سنگین و طاقت‌فرسا نیست. متی ۱۱:۱۶-۳۰؛ لوقا ۱:۱۵؛ ۷:۳۱-۳۵؛ ۱یوحنا ۵:۳.
▪ مردمان مغرور و دمدمی‌مزاج زمانهٔ عیسی چه شباهتی به کودکان دارند؟
▪ چرا عیسی راغب به ستایش پدر آسمانی خود است؟
▪ از چه جهاتی بر مردم فشار وارد می‌شود، و عیسی برای رهایی آنان چه چیزی عرضه می‌کند؟