نجات یافتن از ‹نسلی شریر›‏

‏«ای [«نسل»،‏ د ج‏] بی‌ایمان کج‌رَوِش تا کی با شما باشم و متحمّل شما گردم؟‏» ‏—‏ لوقا ۹:‏⁠۴۱‏.‏

۱.‏ الف)‏ دوران مصیبت‌بار ما حاکی از چیست؟‏ ب)‏ کتاب مقدس دربارهٔ زنده‌ماندگان چه می‌گوید؟‏

ما در دوران مصیبت‌باری زندگی می‌کنیم.‏ زلزله‌ها،‏ سیلها،‏ قحطیها،‏ بیماریها،‏ بی‌قانونی،‏ بمبارانها،‏ جنگهای هولناک —‏ اینها و فجایع دیگر،‏ بشر را در قرن بیستم ما به کام خود فرو برده‌اند.‏ ولی بزرگترین فاجعه‌ای که ما را تهدید می‌کند،‏ در آیندهٔ نزدیک به وقوع خواهد پیوست.‏ این چه فاجعه‌ای است؟‏ «مصیبت عظیمی .‏ .‏ .‏ که از ابتداء عالم تاکنون نشده و نخواهد شد.‏» (‏متی ۲۴:‏۲۱‏)‏ با این حال،‏ بسیاری از ما می‌توانیم در انتظار آینده‌ای مسرت‌بخش باشیم!‏ چرا؟‏ زیرا کلام خاص خدا «گروهی عظیم» را توصیف می‌کند «که هیچکس ایشانرا نتواند شمرد از هر امّت و قبیله و قوم و زبان .‏ .‏ .‏ ایشان کسانی میباشند که از عذابِ سخت بیرون میآ‌یند .‏ .‏ .‏ دیگر هرگز گرسنه و تشنه نخواهند شد .‏ .‏ .‏ و خدا هر اشکیرا از چشمانِ ایشان پاک خواهد کرد.‏» —‏ مکاشفه ۷:‏⁠۱،‏ ۹،‏ ۱۴-‏۱۷‏.‏

۲.‏ آیات مقدماتی متی ۲۴،‏ مرقس ۱۳،‏ لوقا ۲۱ نخست چه تحقق نبویی را دارا بودند؟‏

^۲ نوشتهٔ وحی‌شده در متی ۲۴:‏⁠۳-‏۲۲،‏ مرقس ۱۳:‏⁠۳-‏۲۰‏،‏ و لوقا ۲۱:‏⁠۷-‏۲۴ شرح نبوی عیسی را در مورد «انقضای عالم» نشان می‌دهد.‏a این نبوت،‏ نخست در مورد سیستم فاسد یهودی قرن اول دوران ما به تحقق رسید،‏ و به «مصیبت عظیمی» که بر یهودیان واقع شد،‏ منتهی گردید.‏ ساختمان مذهبی و سیاسی سیستم یهودی که در معبد اورشلیم مرکزیت داشت،‏ به طور کل برانداخته شد و دیگر هرگز بنا نگردید.‏

۳.‏ چرا ضروری است که اکنون به نبوت عیسی توجه کنیم؟‏

^۳ بگذار اکنون اوضاع و احوالی را که پیرامون اولین تحقق نبوت عیسی وجود داشت،‏ بررسی کنیم.‏ این کار به ما کمک خواهد کرد که امروزه تحقق مشابه آن را بهتر درک کنیم.‏ همچنین به ما نشان خواهد داد که چقدر ضروری است،‏ هم‌اکنون قدم مثبت را برداریم تا از بزرگترین مصیبتی که همهٔ نوع بشر را تهدید می‌کند،‏ زنده بمانیم.‏ —‏ رومیان ۱۰:‏⁠۹-‏۱۳؛‏ ۱۵:‏۴؛‏ ۱قرنتیان ۱۰:‏۱۱؛‏ ۱۵:‏⁠۵۸‏.‏

‏«انتهاء» —‏ چه وقت؟‏

۴،‏ ۵.‏ الف)‏ چرا یهودیان خداترسی که در قرن اول د.‏م.‏ می‌زیستند،‏ به نبوت دانیال ۹:‏⁠۲۴-‏۲۷ علاقمند بودند؟‏ ب)‏ این نبوت چگونه تحقق یافت؟‏

^۴ حدود سال ۵۳۹ ق.‏د.‏م.‏،‏ به دانیال،‏ پیامبر خدا،‏ وقایعی در رؤیا نشان داده شد که بنا بود در طول آخرین ‹هفتهٔ› یک دورهٔ ‹هفتاد هفتهٔ› سالی،‏ رخ دهند.‏ (‏دانیال ۹:‏⁠۲۴-‏۲۷‏)‏ این ‹هفته‌ها› در سال ۴۵۵ ق.‏د.‏م.‏ شروع شد،‏ یعنی هنگامی که پادشاه فارس،‏ اَرتَحشَستا (‏اردشیر)‏،‏ فرمان بازسازی شهر اورشلیم را صادر کرد.‏ آخرین «هفته» با ظهور مسیح یعنی عیسی مسیح،‏ هنگام تعمید و مسح‌شدنش در سال ۲۹ د.‏م.‏b آغاز شد.‏ یهودیان خداترسی که در قرن اول د.‏م.‏ می‌زیستند،‏ بخوبی از این ویژگی زمانیِ نبوت دانیال آگاه بودند.‏ برای مثال،‏ لوقا ۳:‏۱۵ راجع به جمعیتی که برای شنیدن موعظهٔ یحیای تعمیددهنده در سال ۲۹ د.‏م.‏ ازدحام کردند،‏ چنین بیان می‌کند:‏ «قوم مترصّد می‌بودند و همه در خاطر خود دربارهٔ یحیی تفکّر مینمودند که این مسیح است یا نه.‏»‏

^۵ بنا بود که هفتادمین «هفته»،‏ هفت سال لطف خاص باشد که شامل حال یهودیان می‌شد.‏ این «هفته» در سال ۲۹ د.‏م.‏ شروع شد و تعمید و خدمت روحانی عیسی،‏ مرگ او به صورت قربانی در «نصف آن هفته» در سال ۳۳ د.‏م.‏،‏ و ‹نصف هفتهٔ› دیگر را تا سال ۳۶ د.‏م.‏ دربر گرفت.‏ در طی این «هفته،‏» منحصراً به یهودیان خداترس و نوکیشان یهودی فرصت داده شده بود تا شاگرد مسح‌شدهٔ عیسی شوند.‏ سپس در سال ۷۰ د.‏م.‏ تاریخی که از پیش ناشناخته بود،‏ لشکر روم تحت فرمان تیتوس،‏ سیستم مرتد یهودی را ریشه‌کن کرد.‏ —‏ دانیال ۹:‏⁠۲۶،‏ ۲۷‏.‏

۶.‏ الف)‏ آن «مصیبت» که در سال ۶۶ د.‏م.‏ شروع شد،‏ تا چه اندازه مخرب بود؟‏ ب)‏ چه کسانی،‏ و به سبب چه اقدام فوریی نجات یافتند؟‏

^۶ بدین ترتیب،‏ کهانت یهودی که معبد اورشلیم را به فساد کشانده و در قتل پسر خاص خدا توطئه کرده بود،‏ محو گردید.‏ اسناد ثبت‌شدهٔ ملی و قبیله‌ای نیز همراه با آن نابود شدند.‏ بنابراین،‏ هیچ یهودیی نمی‌توانست قانوناً مدعی ارث کاهنانه یا ملوکانه شود.‏ ولی خوشبختانه یهودیان روحانی مسح‌شده به عنوان کهانتی ملوکانه تفکیک شده بودند تا ‹فضائل یَهُوَه خدا را اعلام نمایند.‏› (‏۱پطرس ۲:‏⁠۹‏)‏ وقتی که ارتش روم نخست در سال ۶۶ د.‏م.‏ اورشلیم را محاصره کرد و حتی محوطهٔ معبد را نقب زد،‏ مسیحیان،‏ آن نیروی نظامی را به عنوان ‹مکروهِ ویرانی که بزبان دانیال نبیّ گفته شده و در مقامی مقدس برپا شده بود،‏› بجا آوردند.‏ مسیحیان اورشلیم و یهودیه در اطاعت از فرمان نبوی عیسی،‏ برای محفوظ ماندن به مناطق کوهستانی گریختند.‏ —‏ متی ۲۴:‏⁠۱۵،‏ ۱۶؛‏ لوقا ۲۱:‏⁠۲۰،‏ ۲۱‏.‏

۷،‏ ۸.‏ مسیحیان،‏ کدام «نشان» را مشاهده کردند،‏ ولی از چه امری بی‌خبر بودند؟‏

^۷ آن مسیحیان وفادار یهودی متوجه تحقق نبوت دانیال شدند و شاهد جنگهای فجیع،‏ قحطیها،‏ وباها،‏ زلزله‌ها و بی‌قانونیهایی بودند که عیسی به عنوان بخشی از «نشان .‏ .‏ .‏ انقضای عالم» پیشگویی کرده بود.‏ (‏متی ۲۴:‏⁠۳‏)‏ اما آیا عیسی به آنان گفته بود که یَهُوَه در واقع چه وقت داوری را بر آن سیستم فاسد به اجرا درخواهد آورد؟‏ خیر.‏ آنچه که او دربارهٔ اوج حضور ملوکانه‌اش که به آینده تعلق داشت نبوت کرد،‏ به طور حتم در خصوص ‹مصیبت عظیم› قرن اول نیز به کار رفت:‏ «از آنروز و ساعت هیچکس اطّلاع ندارد حَتَّی ملائکهٔ آسمان جز پدر من و بس.‏» —‏ متی ۲۴:‏⁠۳۶‏.‏

^۸ یهودیان،‏ از روی نبوت دانیال می‌توانستند زمانی را که عیسی به عنوان مسیح ظهور می‌کرد،‏ برآورد کنند.‏ (‏دانیال ۹:‏۲۵‏)‏ با وجود این هیچ تاریخی برای «مصیبت عظیمی» که سرانجام،‏ سیستم مرتد یهودی را ویران کرد،‏ در اختیار نداشتند.‏ تنها پس از نابودی اورشلیم و معبدش بود که پی بردند آن تاریخ،‏ سال ۷۰ د.‏م.‏ است.‏ ولی آنها از سخن نبوی عیسی آگاه بودند:‏ «بدانید تا همهٔ این چیزها واقع نشود مردمان این نسل نخواهند مرد.‏» (‏متی ۲۴:‏​۳۴‏،‏ ا ش‏)‏ از قرار معلوم،‏ کاربرد «نسل» در اینجا با همین کلمه که در جامعه ۱:‏⁠۴‏،‏ [‏د ج‏] آمده است و در مورد نسلها یا طبقات متوالیی صحبت می‌کند که در طی مدت زمانی می‌آیند و می‌روند،‏ تفاوت دارد.‏

‏«این نسل» چیست؟‏

۹.‏ چگونه واژه‌نامه‌ها لغت یونانی گِنِئا را شرح می‌دهند؟‏

^۹ هنگامی که چهار تن از رسولان عیسی که با او بر کوه زیتون نشسته بودند،‏ نبوت وی را دربارهٔ «انقضای عالم» شنیدند،‏ چگونه واژهٔ «این نسل» را درک کردند؟‏ لغت «نسل» در انجیلها از کلمهٔ یونانی گِنِئا ترجمه شده است که واژه‌نامه‌های رایج،‏ آن را با این کلمات شرح می‌دهند:‏ «به طور تحت‌اللفظی کسانی که از نیایی مشترک هستند.‏» (‏واژه‌نامهٔ یونانی به انگلیسی عهد جدید والتر بائر)‏ «آنچه که مولود شده است،‏ خانواده؛‏ .‏ .‏ .‏ اعضای پی در پی یک تبار .‏ .‏ .‏ یا نژادی از مردم .‏ .‏ .‏ یا مجموعهٔ کثیری از انسانهایی که به طور همزمان زندگی کنند،‏ متی ۲۴:‏۳۴؛‏ مرقس ۱۳:‏۳۰؛‏ لوقا ۱:‏۴۸؛‏ ۲۱:‏۳۲؛‏ فیلپ‍.‏ ۲:‏⁠۱۵‏،‏ و بویژه اعضای نژاد یهودیی که در یک دوره از زمان زندگی کنند.‏» (‏فرهنگ توضیحی عهد جدید و.‏ اِ.‏ واین)‏ «آنچه که مولود شده است،‏ افرادی از یک ریشهٔ مشابه،‏ خانواده؛‏ .‏ .‏ .‏ مجموعهٔ کثیری از انسانهایی که به طور همزمان زندگی کنند:‏ متی ۲۴:‏۳۴؛‏ مرقس ۱۳:‏۳۰؛‏ لوقا ۱:‏۴۸ .‏ .‏ .‏ بویژه در مورد نژاد یهودیی به کار می‌رود که در یک دوره از زمان زندگی کنند.‏» —‏ فرهنگ یونانی انگلیسی ج.‏ ه.‏ تایر در مورد عهد جدید‏.‏

۱۰.‏ الف)‏ دو منبع موثق،‏ در استناد به متی ۲۴:‏۳۴ چه توصیف مشابهی را ارائه می‌دهند؟‏ ب)‏ چگونه یک فرهنگ الهیات و برخی از ترجمه‌های کتاب مقدس،‏ این توصیف را تأیید می‌کنند؟‏

^۱۰ بنابراین واین و تایر،‏ هر دو در توصیف «این نسل» (‏هِگِنِئا هاعوتِه‏)‏ به متی ۲۴:‏۳۴ به عنوان «مجموعهٔ کثیری از انسانهایی که به طور همزمان زندگی کنند» استناد می‌کنند.‏ فرهنگ الهیات عهد جدید (‏۱۹۶۴)‏ این توضیح را تأیید کرده و چنین اظهار می‌دارد:‏ «استفاده از ‹نسل› توسط عیسی بیانگر مقصود جامع وی است:‏ روی سخن او با همهٔ مردم است و از اشتراک آنان در گناه آگاه است.‏» در واقع هنگامی که عیسی بر روی زمین بود،‏ «اشتراک در گناه» در امت یهودی آشکار بود،‏ درست همانگونه که امروزه معرف این سیستم دنیاست.‏c

۱۱.‏ الف)‏ چه منبع موثقی در درجهٔ اول باید ما را در این تصمیم‌گیری که چگونه هِگِنِئا هاعوتِه را به کار ببریم،‏ هدایت کند؟‏ ب)‏ این منبع موثق چگونه از این واژه استفاده کرد؟‏

^۱۱ البته،‏ تحقیق و مطالعهٔ مسیحیان بر روی این مطلب،‏ نگرش آنان را در درجهٔ نخست به این وسیله هدایت می‌کند که نویسندگان الهام‌شدهٔ انجیل‌ها چگونه هنگام گزارش سخنان عیسی،‏ از واژهٔ یونانی هِگِنِئا هاعوتِه،‏ یا «این نسل» استفاده کردند.‏ این واژه همواره به شیوه‌ای منفی استفاده می‌شد.‏ بدین ترتیب عیسی رهبران مذهبی یهودی را «ماران و افعی‌زادگان» نامید و به سخن خود ادامه داده،‏ گفت که داوری جهنم بر روی «این نسل» اجرا خواهد شد.‏ (‏متی ۲۳:‏⁠۳۳،‏ ۳۶‏)‏ ولی آیا این داوری محدود به روحانیون ریاکار می‌شد؟‏ ابداً.‏ شاگردان عیسی در فرصتهای متعددی شنیدند که او دربارهٔ «این نسل» سخن می‌گوید و این واژه را به یک شکل،‏ در مفهوم بسیار جامعتری به کار می‌برد.‏ آن مفهوم چه بود؟‏

‏«این نسل شریر»‏

۱۲.‏ چگونه عیسی هنگامی که شاگردانش به وی گوش می‌دادند،‏ «آنجماعت» را با «این نسل» مرتبط ساخت؟‏

^۱۲ در سال ۳۱ د.‏م.‏،‏ در طول خدمت روحانی وسیع عیسی در جلیل و اندکی پس از فِصح،‏ شاگردان وی شنیدند که به «آنجماعت» گفت:‏ «[«این نسل»،‏ د ج‏] را بچه چیز تشبیه نمایم؟‏ اطفالی را مانند که در کوچه‌ها نشسته رفیقان خویش را صدا زده،‏ میگویند برای شما نی نواختیم رقص نکردید نوحه‌گری کردیم سینه نزدید.‏ زیرا که یحیی [تعمیددهنده] آمد نه میخورد و نمیآ‌شامید میگویند دیو دارد.‏ پسر انسان [عیسی] آمد که میخورَد و مینوشد میگویند اینک مردی پرخور و میگسار و دوست باجگیران و گناهکاران است.‏» هیچ چیزی موجب رضایت و خشنودی «آنجماعت» بی‌مرام نبود!‏ —‏ متی ۱۱:‏⁠۷،‏ ۱۶-‏۱۹‏.‏

۱۳.‏ عیسی در حضور شاگردانش چه کسانی را به عنوان «این نسل شریر» مشخص و محکوم کرد؟‏

^۱۳ بعداً در همان سال ۳۱ د.‏م.‏ هنگامی که عیسی و شاگردانش دومین دور موعظه را در جلیل آغاز نمودند،‏ «بعضی از کاتبان و فریسیان» از عیسی جویای نشانه‌ای شدند.‏ او به آنان و «آنجماعت» که در آنجا حضور داشتند چنین گفت:‏ «[«نسل»،‏ د ج‏] شریر و زناکار آیتی میطلبند و بدیشان جز آیت یونس نبیّ داده نخواهد شد.‏ زیرا همچنانکه یونس سه شبانه‌روز در شکم ماهی ماند پسر انسان نیز سه شبانه‌روز در شکم زمین خواهد بود.‏ .‏ .‏ .‏ همچنین باین [«نسل»،‏ د ج‏] شریر خواهد شد.‏» (‏متی ۱۲:‏⁠۳۸-‏۴۶‏)‏ بدیهی است که «این نسل شریر» هم شامل رهبران مذهبی و هم «آنجماعت» می‌شد که هرگز به نشانی که با مرگ و رستاخیز عیسی تحقق یافت،‏ پی نبردند.‏d

۱۴.‏ شاگردان عیسی چه محکومیتی را در مورد صدّوقیان و فریسیان از وی شنیدند؟‏

^۱۴ پس از فِصح سال ۳۲ د.‏م.‏،‏ وقتی که عیسی و شاگردانش به ناحیهٔ مَجدَل در جلیل رسیدند،‏ صدّوقیان و فریسیان دوباره جویای نشانی از جانب عیسی شدند.‏ او این سخن را برای آنان تکرار کرد:‏ «این نسل شریر و بی‌وفا جویای آیت است و آیتی بجز آیت یونس نبی به آن داده نخواهد شد.‏» (‏متی ۱۶:‏⁠۱-‏۴‏،‏ ا ش‏)‏ آن ریاکاران مذهبی،‏ به عنوان رهبرانی در زمرهٔ «آنجماعت» بی‌وفا که عیسی آنان را تحت عنوان «این نسل شریر» محکوم کرد،‏ در واقع بیش از همه سزاوار سرزنش بودند.‏

۱۵.‏ عیسی و شاگردانش درست قبل و بعد از تبدیل هیئت وی چه برخوردی با «این نسل» داشتند؟‏

^۱۵ عیسی در شرف پایان خدمت روحانی‌اش در جلیل،‏ جمعیت و شاگردانش را نزد خود فراخواند و گفت:‏ «هر که در [«این نسل»،‏ د ج‏] زناکار و خطاکار از من و سخنان من شرمنده شود پسر انسان نیز وقتیکه با فرشتگان مقدّس در جلال پدر خویش آید از او شرمنده خواهد گردید.‏» (‏مرقس ۸:‏⁠۳۴،‏ ۳۸‏)‏ بنابراین،‏ بدیهی است که تودهٔ یهودیان توبه‌ناپذیر آن زمان،‏ «[«این نسل»،‏ د ج‏] زناکار و خطاکار» را تشکیل می‌دادند.‏ چند روز بعد،‏ پس از تبدیل هیئت عیسی،‏ عیسی و شاگردانش «بنزد جماعت رسیدند» و شخصی از وی تقاضای شفای پسرش را کرد.‏ عیسی چنین اظهار کرد:‏ «ای [«نسل»،‏ د ج‏] بی‌ایمان کج‌رفتار تا بکی با شما باشم و تا چند متحمّل شما گردم؟‏» —‏ متی ۱۷:‏⁠۱۴-‏۱۷؛‏ لوقا ۹:‏⁠۳۷-‏۴۱‏.‏

۱۶.‏ الف)‏ عیسی در یهودیه چه محکومیتی را دربارهٔ «مردم» تکرار کرد؟‏ ب)‏ چگونه «این نسل» مرتکب شریرانه‌ترین جنایت شد؟‏

^۱۶ احتمالاً در یهودیه،‏ پس از عید خیمه‌ها در سال ۳۲ د.‏م.‏ و «هنگامیکه مردم بر او [عیسی] ازدحام مینمودند» بود که وی محکومیت آنان را تکرار کرد و گفت:‏ «اینان [«نسل»،‏ د ج‏] شریرند که آیتی طلب میکنند و آیتی بدیشان عطا نخواهد شد جز آیت یونس نبیّ.‏» (‏لوقا ۱۱:‏۲۹‏)‏ سرانجام،‏ موقعی که رهبران مذهبی،‏ عیسی را به محاکمه کشاندند،‏ پیلاطس پیشنهاد آزادی وی را داد.‏ گزارش ثبت‌شده چنین بیان می‌کند:‏ «رؤسای کَهَنَه و مشایخْ قوم را بر این ترغیب نمودند که بَراَبّا را بخواهند و عیسی را هلاک سازند.‏ .‏ .‏ .‏ پیلاطُس بدیشان گفت پس با عیسئ مشهور بمسیح چکنم جمیعاً گفتند مصلوب شود.‏ والی گفت چرا چه بدی کرده است؟‏ ایشان بیشتر فریاد زده گفتند مصلوب شود.‏» آن «نسل شریر» خواهان خون عیسی بودند!‏ —‏ متی ۲۷:‏⁠۲۰-‏۲۵‏.‏

۱۷.‏ چگونه برخی از «این [«نسل»،‏ د ج‏] کج‌رو» نسبت به موعظهٔ پطرس در پنطیکاست واکنش مثبت نشان دادند؟‏

^۱۷ بدینسان ‹نسلی بی‌ایمان و کج‌رفتار› که توسط رهبران مذهبی‌اش برانگیخته شد،‏ نقش اصلی را در کشتن سَروَر،‏ عیسی مسیح،‏ ایفا کرد.‏ پنجاه روز بعد،‏ در پنطیکاست سال ۳۳ د.‏م.‏،‏ شاگردان،‏ روح‌القدس را دریافت کرده و شروع به سخن گفتن به زبانهای مختلف نمودند.‏ با شنیدن آن صدا،‏ ‹گروهی فراهم شدند› و پطرس رسول آنان را «مردان یهود و جمیع سَکَنَهٔ اورشلیم» خطاب کرده،‏ گفت:‏ «این شخص [عیسی را] .‏ .‏ .‏  شما بدست گناه‌کاران بر صلیب کشیده کشتید.‏» واکنش برخی از آن شنوندگان چه بود؟‏ ‹دل‌ریش گشتند.‏› سپس پطرس آنان را به توبه فراخواند.‏ او «بدیشان شهادت داد و موعظه نموده گفت که خود را از این [«نسل»،‏ د ج‏] کج‌رو رستگار سازید.‏» در پاسخ،‏ حدود سه هزار نفر «کلام او را پذیرفته تعمید گرفتند.‏» —‏ اعمال ۲:‏⁠۶،‏ ۱۴،‏ ۲۳،‏ ۳۷،‏ ۴۰،‏ ۴۱‏.‏

هویت «این نسل» شناسایی می‌شود

۱۸.‏ استفادهٔ عیسی از واژهٔ «این نسل» همواره به چه چیزی اشاره می‌کند؟‏

^۱۸ پس این «نسل» که عیسی در حضور شاگردانش اینقدر به طور مکرر به آن اشاره کرد،‏ چیست؟‏ آنها این کلام وی را که «تا همهٔ این چیزها واقع نشود مردمان این نسل نخواهند مرد»،‏ چگونه درک کردند؟‏ مطمئناً عیسی استفادهٔ دائمش را از واژهٔ «این نسل» تغییر نمی‌داد،‏ واژه‌ای که همواره برای تودهٔ مردم معاصر خویش با ‹راه‌نمایان کورشان› که با یکدیگر امت یهودی را تشکیل می‌دادند،‏ به کار می‌برد.‏ (‏متی ۱۵:‏۱۴‏)‏ «این نسل» دچار تمام محنت و پریشانیی که عیسی پیشگویی کرده بود شد و سپس در «مصیبت عظیمی» که بی‌مانند بود و بر اورشلیم وارد آمد،‏ نابود گردید.‏ —‏ متی ۲۴:‏⁠۲۱،‏ ۳۴‏،‏ ا ش‏.‏

۱۹.‏ «آسمان و زمین» آن سیستم یهودی کی و چگونه نابود شد؟‏

^۱۹ در قرن اول،‏ یَهُوَه مردم یهودی را داوری می‌کرد.‏ افراد نادمی که به تدارک رحیمانهٔ یَهُوَه که از طریق مسیح فراهم شده بود ایمان ورزیدند،‏ از آن ‹مصیبت عظیم› نجات یافتند.‏ درست همانطور که عیسی گفته بود،‏ همهٔ چیزهایی که نبوت شده بود،‏ بوقوع پیوست و آنگاه «آسمان و زمین» سیستم یهودی —‏ تمامی قوم،‏ با رهبران مذهبی و مردم جامعهٔ شریرش —‏ نابود شد.‏ یَهُوَه داوری را به اجرا درآورده بود!‏ —‏ متی ۲۴:‏۳۵‏؛‏ با ۲پطرس ۳:‏⁠۷ مقایسه شود.‏

۲۰.‏ چه تذکر بموقع و ضروریی شامل حال همهٔ مسیحیان می‌شود؟‏

^۲۰ آن یهودیانی که به سخنان نبوی عیسی توجه کرده بودند،‏ به این امر پی بردند که نجات آنان به سعی در محاسبهٔ طول عمر یک «نسل» یا تعیین بعضی از ‹زمانها و اوقات› بستگی ندارد،‏ بلکه به جدا نگهداشتن خود از نسل شریر معاصرشان و انجام غیورانهٔ ارادهٔ خدا وابسته است.‏ با وجود اینکه کاربرد کلام نهایی نبوت عیسی به تحقق بزرگتری در زمان ما مربوط می‌شود،‏ مسیحیان یهودی قرن اول نیز باید به این تذکر توجه می‌کردند:‏ «پس در هر وقت دعا کرده بیدار باشید تا شایستهٔ آن شوید که از جمیع این چیزهائیکه بوقوع خواهد پیوست نجات یابید و در حضور پسر انسان بایستید.‏» —‏ لوقا ۲۱:‏⁠۳۲-‏۳۶؛‏ اعمال ۱:‏⁠۶-‏۸‏.‏

۲۱.‏ در آیندهٔ نزدیک انتظار چه تحول ناگهانیی را می‌توانیم داشته باشیم؟‏

^۲۱ اکنون،‏ «روز عظیم خداوند .‏ .‏ .‏ نزدیک است و بزودئ هرچه تمامتر میرسد.‏» (‏صفنیا ۱:‏⁠۱۴-‏۱۸؛‏ اشعیا ۱۳:‏⁠۹،‏ ۱۳‏)‏ ناگهان،‏ در ‹روز و ساعت› خود یَهُوَه که از پیش تعیین شده است،‏ خشم و غضب او بر عوامل دینی،‏ سیاسی،‏ و تجاری دنیا،‏ و همچنین مردم خودرأیی که این «فرقهٔ شریر و زناکار» را تشکیل می‌دهند،‏ فرو ریخته خواهد شد.‏ (‏متی ۱۲:‏۳۹؛‏ ۲۴:‏۳۶؛‏ مکاشفه ۷:‏⁠۱-‏۳،‏ ۹،‏ ۱۴‏)‏ تو چگونه می‌توانی از آن ‹مصیبت عظیم› نجات یابی؟‏ مقالهٔ بعدی ما به این سؤال پاسخ خواهد داد و دربارهٔ امید باشکوهی که برای آینده وجود دارد،‏ سخن خواهد گفت.‏

‏[پاورقی‌ها]‏

چگونه پاسخ می‌دهی؟‏

◻ از تحقق دانیال ۹:‏⁠۲۴-‏۲۷ چه می‌آموزیم؟‏

◻ واژه‌نامه‌های رایج چگونه «این نسل» را به گونه‌ای که در کتاب مقدس استفاده شده است،‏ توضیح می‌دهند؟‏

◻ چگونه عیسی همواره از واژهٔ «نسل» استفاده می‌کرد؟‏

◻ چگونه متی ۲۴:‏⁠۳۴،‏ ۳۵ در قرن اول تحقق یافت؟‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۵]‏

عیسی «این نسل» را با جماعت بچه‌های سرکش مقایسه کرد