فصل ۵۲

عیسی با معجزه هزاران نفر را غذا می‌دهد

موعظهٔ دوازده رسول در سرتاسر جلیل چشمگیر بوده است.‏ حالا،‏ اندکی پس از اعدام یحیی،‏ نزد عیسی بازمی‌گردند و مشاهدات جالب توجه خود را برای وی نقل می‌کنند.‏ عیسی که می‌بیند آنها خسته هستند و آنقدر رفت و آمد مردم زیاد است که حتی فرصت غذا خوردن پیدا نمی‌کنند،‏ می‌گوید:‏ ‹بیایید خود به تنهایی به جایی خلوت برویم تا بتوانید استراحت کنید.‏›‏

آنها احتمالاً در نزدیکی کفرناحوم،‏ سوار قایق شده و راهی محلی دورافتاده می‌شوند،‏ به احتمال زیاد محلی در شرق اردن و آن سوی بیت‌صیدا.‏ اما بسیاری از مردم آنها را در حال عزیمت می‌بینند و برخی دیگر خبر آن را می‌شنوند.‏ همهٔ این افراد در امتداد ساحل می‌دوند و وقتی قایق به خشکی می‌رسد،‏ برای ملاقات سرنشینان قایق در آنجا حاضرند.‏

عیسی وقتی از قایق پیاده می‌شود و این جمعیت عظیم را می‌بیند دلش به حالشان می‌سوزد،‏ زیرا مانند گوسفندان بی‌شبان هستند.‏ بنابراین بیماران‌شان را شفا می‌دهد و مطالب بسیاری را به آنها تعلیم می‌دهد.‏

زمان بسرعت می‌گذرد،‏ و شاگردان عیسی نزد وی آمده و می‌گویند:‏ «اینجا بیابان است و روز هم به پایان رسیده است.‏ مردم را مرخص بفرما تا به مزرعه‌ها و دهکده‌های اطراف بروند و برای خودشان خوراک بخرند.‏»‏

اما عیسی در جواب می‌گوید:‏ «شما ایشانرا غذا دهید.‏» سپس عیسی چون خود می‌داند که چه می‌خواهد بکند فیلِپُّس را آزمایش کرده و از او می‌پرسد:‏ «از کجا نان بخریم تا اینها بخورند؟‏»‏

به نظر فیلپس هیچ امکانی وجود ندارد.‏ چون در آنجا حدود ۵۰۰۰ مرد حضور دارند و اگر زنان و کودکان را نیز به حساب آوریم احتمالاً تعداد همهٔ آنها به بیش از ۰۰۰‏,‏۱۰ نفر بالغ می‌شود!‏ فیلپس پاسخ می‌دهد که «دویست دینار [یک دینار در آن زمان دستمزد یک روز کار بود] نان اینها را کفایت نکند تا هر یک اندکی بخورند.‏»‏

اندریاس شاید برای آنکه نشان دهد غذا دادن چنین جمعیتی کاری غیرممکن است،‏ پیشنهاد می‌کند:‏ «در اینجا پسری است که پنج نان جو و دو ماهی دارد،‏» سپس اضافه می‌کند،‏ «لیکن این از برای این گروه چه میشود؟‏»‏

فصل بهار است و به عید فصح سال ۳۲ د.‏م.‏ چیزی باقی نمانده است،‏ به همین دلیل دشت پوشیده از علف سبز است.‏ بنابراین عیسی به شاگردانش می‌گوید که مردم را به گروههای ۵۰ نفری و ۱۰۰ نفری تقسیم کنند و روی علفها بنشانند.‏ او پنج تکه نان و دو ماهی را برمی‌دارد،‏ به آسمان نگاه می‌کند و دعا می‌خواند.‏ سپس شروع به تقسیم نانها و ماهی‌ها می‌کند.‏ او خوراکی‌ها را به شاگردانش می‌دهد و شاگردانش آنها را بین مردم پخش می‌کنند.‏ شگفت‌آور آنکه همهٔ مردم آنقدر غذا می‌خورند که سیر می‌شوند!‏

پس از آن عیسی به شاگردانش می‌گوید:‏ «پاره‌های باقی‌مانده را جمع کنید تا چیزی ضایع نشود.‏» وقتی پس‌مانده‌ها را جمع می‌کنند،‏ ۱۲ سبد پر می‌شود!‏ متی ۱۴:‏۱۳-‏۲۱؛‏ مرقس ۶:‏۳۰-‏۴۳؛‏ لوقا ۹:‏۱۰-‏۱۷؛‏ یوحنا ۶:‏۱-‏۱۳‏.‏

▪ چرا عیسی در صدد یافتن جایی خلوت برای رسولانش است؟‏

▪ عیسی شاگردانش را به کجا می‌برد،‏ و چرا آنها نمی‌توانند استراحت کنند؟‏

▪ وقتی دیر می‌شود،‏ شاگردان از عیسی چه می‌خواهند،‏ و عیسی چگونه به مردم رسیدگی می‌کند؟‏