رهایی و ورود به دنیای جدید پر از عدل
«از فراوانئ سلامتی متلذّذ خواهند گردید.»—مزمور ۳۷:۱۱.
۱، ۲. الف) چه تفاوتی بین رهاییهای گذشته که یَهُوَه فراهم آورد و رهایی که در دوران ما فراهم خواهد آورد وجود دارد؟ ب) یَهُوَه قوم خود را به چه نوع دنیایی خواهد رسانید؟
یَهُوَه خدای رهایی است. او در روزگار باستان، قومش را در بسیاری از موارد رهایی بخشید. این رهاییها موقتی بودند، زیرا یَهُوَه در هیچیک از این موارد به طور دائمی داوری خود را علیه کل دنیای شیطان اعمال نکرد. اما در دوران ما، بزودی خادمان خود را به برجستهترین شکلی رهایی خواهد داد. این بار، یَهُوَه هیچ اثری از سیستم شیطان بر روی زمین باقی نخواهد گذاشت، و خادمان خود را برای همیشه به دنیایی جدید و پر از عدالت خواهد رسانید.—۲پطرس ۲:۹؛ ۳:۱۰-۱۳.
۲ یَهُوَه چنین وعده میدهد: «هان بعد از اندک زمانی شریر نخواهد بود. . . . امّا حلیمان وارث زمین خواهند شد، و از فراوانئ سلامتی متلذّذ خواهند گردید.» (مزمور ۳۷:۱۰، ۱۱) تا چه وقت؟ «صالحان وارث زمین خواهند بود، و در آن تا بأبد سکونت خواهند نمود.» (مزمور ۳۷:۲۹؛ متی ۵:۵) اما پیش از وقوع این امر، این دنیا دشوارترین دورانی را که تا بحال به خود دیده است پشت سر خواهد گذاشت.
‹مصیبت عظیم›
۳. عیسی چگونه «مصیبت عظیم» را توصیف کرد؟
۳ در سال ۱۹۱۴ دنیا وارد «ایام آخر» شد. (۲تیموتاؤس ۳:۱-۵، ۱۳) ۸۳ سال از آغاز این دوره میگذرد و پایان آن نزدیک است، همانطور که عیسی پیشگویی کرد، رویدادی بدین شرح در آن زمان اتفاق خواهد افتاد: «در آنزمان چنان مصیبت عظیمی ظاهر میشود که از ابتداء عالم تاکنون نشده و نخواهد شد.» (متی ۲۴:۲۱) بله، مصیبتی حتی فاجعهآمیزتر از جنگ جهانی دوم که ۵۰ میلیون کشته بجای گذاشت. چه دوران تکاندهندهای بزودی آغاز خواهد شد!
۴. چرا داوری خدا علیه «بابل عظیم» به اجرا درمیآید؟
۴ «مصیبت عظیم» به نحوی غیرمنتظره، «در یکساعت» فرا خواهد رسید. (مکاشفه ۱۸:۱۰) طغیان این مصیبت با اعمال داوری خدا علیه کل مذهب کاذب که کلام خدا آن را «بابل عظیم» مینامد، ظاهر خواهد شد. (مکاشفه ۱۷:۱-۶، ۱۵) مذهب کاذب ویژگی بارز بابل باستان بود. بابل امروز نیز به همتای باستانی خود شباهت دارد و مظهر امپراتوری مذهب کاذب است. او همانند فاحشهای با سیاستمداران مصالحه کرده است. از جنگهای آنان پشتیبانی و برای ارتشهای هر دو طرف مبارزه دعای خیر کرده است و بدین ترتیب باعث شده افرادی هم مذهب یکدیگر را به قتل برسانند. (متی ۲۶:۵۱، ۵۲؛ ۱یوحنا ۴:۲۰، ۲۱) مذهب کاذب چشم خود را بر اعمال زشت پیروان خود بسته و مسیحیان حقیقی را مورد آزار و ستم قرار داده است.—مکاشفه ۱۸:۵، ۲۴.
۵. «مصیبت عظیم» چگونه آغاز میشود؟
۵ «مصیبت عظیم» هنگام حملهٔ ناگهانی سیاستمداران به «بابل عظیم» آغاز میشود. آنها «فاحشه را دشمن خواهند داشت و او را بینوا و عریان خواهند نمود و گوشتشرا خواهند خورد و او را بآتش خواهند سوزانید.» (مکاشفه ۱۷:۱۶) از آن پس، هواخواهان پیشین وی «گریه و ماتم خواهند کرد.» (مکاشفه ۱۸:۹-۱۹) اما خادمان یَهُوَه که مدتهاست انتظار این واقعه را میکشند، بانگ برخواهند آورد: «هَلِّلویاه، . . . زیرا که احکام او [یَهُوَه] راست و عدل است چونکه داوری نمود بر فاحشهٔ بزرگ که جهانرا بزنای خود فاسد میگردانید و انتقام خون بندگان خود را از دست او کشید.»—مکاشفه ۱۹:۱، ۲.
حمله به خادمان خدا
۶، ۷. چرا خادمان یَهُوَه هنگامی که در طی «مصیبت عظیم» مورد حمله قرار میگیرند، میتوانند اطمینان داشته باشند که رهایی مییابند؟
۶ سیاستمداران پس از نابودی مذهب کاذب، به خادمان یَهُوَه حملهور میشوند. شیطان یعنی ‹جوج که از زمین ماجوج است،› میگوید: «بر کسانیکه به اطمینان و امنیّت ساکنند میآیم.» او که تصور میکند خادمان خدا طعمهٔ آسانی هستند با ‹لشکری کثیر . . . مثل ابرها که زمینرا میپوشانند› به آنان حملهور خواهد شد. (حزقیال ۳۸:۲، ۱۰-۱۶) افراد قوم یَهُوَه میدانند که این حمله شکست خواهد خورد زیرا به یَهُوَه توکل و اطمینان دارند.
۷ هنگامی که فرعون و لشکریانش گمان کردند که خادمان خدا را در کنار دریای سُرخ به دام انداختهاند، یَهُوَه به نحوی اعجازآمیز قوم خود را رهایی بخشید و لشکریان مصری را نابود ساخت. (خروج ۱۴:۲۶-۲۸) در طی «مصیبت عظیم» و در هنگامی که ملتها گمان میکنند که قوم یَهُوَه را به دام انداختهاند نیز یَهُوَه دوباره به نحوی اعجازآمیز برای نجات آنها خواهد آمد: ‹در آنروز . . . حدّت خشم من به بینیام خواهد برآمد. زیرا در غیرت و آتش خشم خود گفتهام.› (حزقیال ۳۸:۱۸، ۱۹) «مصیبت عظیم» در آن هنگام به نقطهٔ اوج خود بسیار نزدیک خواهد بود!
۸. پیش از آنکه یَهُوَه شریران را نابود کند چه رویدادهای فوقطبیعیی رخ میدهند و نتیجهٔ آنها چیست؟
۸ در زمانی پس از آغاز «مصیبت عظیم» ولی پیش از آنکه یَهُوَه داوری خود را بر بقیهٔ دنیا اعمال کند، وقایعی خارقالعاده و فوقطبیعی روی خواهند داد. به نتیجهٔ این وقایع توجه کن. «آنگاه علامت پسر انسان [مسیح] در آسمان پدید گردد و در آنوقت جمیع طوایف زمین سینهزنی کنند و پسر انسانرا بینند که بر ابرهای آسمان با قوّت و جلال عظیم میآید.» (متی ۲۴:۲۹، ۳۰) «در آفتاب و ماه و ستارگان علامات خواهد بود، . . . دلهای مردم ضعف خواهد کرد از خوف و انتظار آن وقایعی که بر ربع مسکون ظاهر میشود.»—لوقا ۲۱:۲۵، ۲۶.
‹خلاصی شما نزدیکست›
۹. چرا هنگامی که رویدادهای فوقطبیعی رخ میدهند خادمان یَهُوَه میتوانند ‹سرهای خود را بلند کنند›؟
۹ در آن موقع بخصوص، نبوتی که در لوقا ۲۱:۲۸ آمده است بکار میآید. عیسی در آنجا گفت: «چون ابتدای این چیزها بشود راست شده سرهای خود را بلند کنید از آنجهة که خلاصئ شما نزدیکست.» دشمنان خدا از ترس به خود خواهند لرزید زیرا میدانند که این رویدادهای فوقطبیعی به دست یَهُوَه انجام میگیرد. اما خادمان یَهُوَه شادی خواهند کرد زیرا خواهند دانست که رهایی آنان نزدیک میشود.
۱۰. کلام خدا نقطهٔ اوج «مصیبت عظیم» را چگونه توصیف میکند؟
۱۰ یَهُوَه در این مرحله ضربهٔ آخر را به سیستم شیطان وارد میآورد: «با وبا و خون بر [جوج] عقوبت خواهم رسانید و باران سیّال و تگرگ سخت و آتش و گوگرد بر او و بر افواجش . . . خواهم بارانید. . . . و خواهند دانست که من یَهُوَه هستم.» (حزقیال ۳۸:۲۲، ۲۳) همهٔ بقایای سیستم شیطان نابود میشود. کل آن دسته از افراد جامعهٔ بشری که خدا را نادیده میگیرند از میان میروند. این مرحله، حارمَجِدّون و نقطهٔ اوج «مصیبت عظیم» است.—ارمیا ۲۵:۳۱-۳۳؛ ۲تسالونیکیان ۱:۶-۸؛ مکاشفه ۱۶:۱۴، ۱۶؛ ۱۹:۱۱-۲۱.
۱۱. چرا خادمان یَهُوَه از «مصیبت عظیم» رهایی مییابند؟
۱۱ میلیونها نفر از پرستندگان یَهُوَه در سراسر جهان از «مصیبت عظیم» جان بدر میبرند. اینان «گروهی عظیم» هستند، «از هر امّت و قبیله و قوم و زبان». چرا آنان به این شکل شگرف رهایی مییابند؟ زیرا «شبانهروز . . . او [یَهُوَه] را خدمت» میکنند. بنابراین از پایان این دنیا جان سالم بدر خواهند برد و به دنیای جدید پر از عدل داخل خواهند شد. (مکاشفه ۷:۹-۱۵) بدین ترتیب آنها شاهد به وقوع پیوستن این وعدهٔ یَهُوَه هستند: «منتظر خداوند باش و طریق او را نگاه دار تا ترا بوراثت زمین برافرازد. چون شریران منقطع شوند آنرا خواهی دید.»—مزمور ۳۷:۳۴.
دنیای جدید
۱۲. بازماندگان حارمجدون چه چشماندازی دارند؟
۱۲ چه دوران هیجانانگیزی، طلوع باشکوهترین دوران تاریخ بشر، دورانی عاری از شرارت! (مکاشفه ۲۰:۱-۴) کسانی که از حارمجدون زنده بیرون میآیند از اینکه به تمدن درخشان و پاک ساختهٔ خدا، دنیایی جدید، زمینی که به بهشت مبدل خواهد شد راه یافتهاند، چقدر از یَهُوَه سپاسگزار خواهند بود! (لوقا ۲۳:۴۳) و دیگر هرگز مجبور نخواهند بود بمیرند! (یوحنا ۱۱:۲۶) در واقع، از آن زمان به بعد، از این امید شگرف و حیرتآور برخوردار خواهند بود که به اندازهٔ یَهُوَه عمر کنند!
۱۳. عیسی چگونه کار شفابخشی را که بر روی زمین آغاز کرده بود از سر خواهد گرفت؟
۱۳ تحت سرپرستی عیسی، که یَهُوَه به مقام پادشاهی آسمانی منصوب داشته است، رهایییافتگان از برکات اعجازآمیزی برخوردار خواهند شد. هنگامی که عیسی بر روی زمین بود، نابینایان را بینا و ناشنوایان را شنوا کرد و «هر مرض و رنج مردمرا» شفا بخشید. (متی ۹:۳۵؛ ۱۵:۳۰، ۳۱) او در دنیای جدید دوباره کار شفابخشی عظیم را از سر خواهد گرفت، اما این بار در مقیاس جهانی. در مقام مأمور خدا، به این وعده جامهٔ عمل خواهد پوشانید: «خدا هر اشکی از چشمان ایشان پاک خواهد کرد و بعد از آن موت نخواهد بود و ماتم و ناله و درد دیگر رو نخواهد نمود زیرا که چیزهای اوّل درگذشت.» (مکاشفه ۲۱:۴) دیگر هیچگاه نیازی به دستاندرکاران امور پزشکی یا مأموران کفن و دفن نخواهد بود!—اشعیا ۲۵:۸؛ ۳۳:۲۴.
۱۴. آن دسته از خادمان یَهُوَه که فوت شدهاند چگونه رهایی خواهند یافت؟
۱۴ همهٔ خادمان وفادار خدا که پیش از آن فوت شده بودند نیز رهایی خواهند یافت. آنان در دنیای جدید از چنگال قبر نجات مییابند. یَهُوَه چنین ضمانت میکند: «قیامت مردگان از عادلان و ظالمان نیز خواهد شد.» (اعمال ۲۴:۱۵) به احتمال زیاد، ابتدا «عادلان» رستاخیز مییابند و در کار گسترش بهشت شرکت میکنند. شنیدن تجربیات افراد باایمانی که مدتها پیش فوت شده بودند و حالا به زندگی بازگشتهاند، چقدر برای بازماندگان حارمجدون شگفتآور خواهد بود!—یوحنا ۵:۲۸، ۲۹.
۱۵. برخی از خصوصیات دنیای جدید را توصیف کن.
۱۵ همهٔ زندگان در آن هنگام آنچه را این مزمورنویس دربارهٔ یَهُوَه بیان کرده است مشاهده خواهند کرد: «دست خویشرا باز میکنی، و آرزوی همهٔ زندگانرا سیر مینمائی.» (مزمور ۱۴۵:۱۶) دیگر گرسنگی وجود نخواهد داشت: بر روی زمین بین موجودات زنده و محیط طبیعی ایشان دوباره تعادل برقرار و زمین بسیار بارور خواهد شد. (مزمور ۷۲:۱۶) بیخانمانی از میان میرود: «خانهها بنا کرده در آنها ساکن خواهند شد،» و هر کس «زیر مَوِ خود و زیر انجیر خویش خواهد نشست و ترسانندهٔ نخواهد بود.» (اشعیا ۶۵:۲۱، ۲۲؛ میکاه ۴:۴) دیگر ترس و وحشت وجود نخواهد داشت: جنگ، خشونت، و تبهکاری از میان خواهند رفت. (مزمور ۴۶:۸، ۹؛ امثال ۲:۲۲) «تمامئ زمین آرام شده و ساکت گردیدهاند و بآواز بلند ترنّم مینمایند.»—اشعیا ۱۴:۷.
۱۶. چرا عدالت در دنیای جدید سایه خواهد افکند؟
۱۶ در دنیای جدید دستگاه تبلیغاتی شیطان برچیده خواهد شد. در عوض، «سَکَنَهٔ ربع مسکون عدالت را خواهند آموخت.» (اشعیا ۲۶:۹؛ ۵۴:۱۳) به کمک تعالیم روحانی سالم، سال به سال، «جهان از معرفت خداوند پُر خواهد بود مثل آبهائیکه دریا را میپوشاند.» (اشعیا ۱۱:۹) جامعهٔ بشری به افکار و اعمال سازنده خواهد پرداخت. (فیلپیان ۴:۸) تصورش را بکن، جامعهای جهانی عاری از تبهکاری، خودپرستی، و حسادت؛ برادریی جهانی که در آن همه میوهٔ روح خدا را در خود به وجود آوردهاند. در واقع، حتی در حال حاضر گروهی عظیم چنین خصوصیاتی را در خود پرورش میدهند.—غلاطیان ۵:۲۲، ۲۳.
چرا انتظار ما طولانی شده است؟
۱۷. چرا یَهُوَه برای پایان بخشیدن به شرارت اینقدر صبر کرده است؟
۱۷ اما چرا یَهُوَه برای برچیدن شرارت و رهایی بخشیدن قومش و رساندن آنان به دنیای جدید اینقدر صبر کرده است؟ توجه کن که چه کاری باید به انجام برسد. مهمترین امر آن است که حقانیت سلطنت یَهُوَه ثابت شود. او با دادن وقت کافی، به نحوی غیر قابل انکار نشان داده است که حکمرانی بشر بیرون از لوای سلطنت وی، با شکستی عظیم روبرو شده است. (ارمیا ۱۰:۲۳) بنابراین حالا یَهُوَه حق کامل دارد که ملکوت آسمانی خود را تحت پادشاهی مسیح جایگزین حکومت بشری کند.—دانیال ۲:۴۴؛ متی ۶:۹، ۱۰.
۱۸. نوادگان ابراهیم چه وقت سرزمین کنعان را به میراث بردند؟
۱۸ رویدادهایی که در طی همهٔ این قرون رخ دادهاند همانند رویدادهای روزگار ابراهیم هستند. یَهُوَه به ابراهیم گفت که نوادگان او سرزمین کنعان را به میراث خواهند برد، اما باید چهار صد سال برای آن انتظار بکشند زیرا ‹شرارت قوم اموری که در اینجا زندگی میکردند، هنوز به اوج خود نرسیده بود.› (پیدایش ۱۲:۱-۵؛ ۱۵:۱۳-۱۶، ترجمهٔ تفسیری ) در اینجا عبارت «قوم اموری» (قبیلهای سرشناس) به احتمال زیاد معرف همهٔ اهالی کنعان است. بنابراین حدود چهار صد سال باید میگذشت تا یَهُوَه قوم خود را بر سرزمین کنعان مسلط سازد. در طی این مدت او به ملتهای مختلف ساکن کنعان اجازه داد که جوامع خود را گسترش بخشند. نتیجه چه بود؟
۱۹، ۲۰. جوامع کنعانیان به چه صورتی درآمده بودند؟
۱۹ در کتاب راهنمای کتاب مقدس اثر هنری اچ. هیلی آمده است که باستانشناسان در مَجِدّو ویرانههای معبد اشتروت، الهه و همسر بَعل، را یافتهاند. مؤلف این کتاب مینویسد: «در چند قدمی این معبد گورستانی واقع است، که کوزههای بسیاری، محتوی بقایای جسد کودکانی که در این معبد قربانی شدهاند در آن یافت شده است . . . پیامبران بَعل و اشتروت قاتلان رسمی این کودکان خردسال بودند.» «این مردمان رسم مخوف دیگری داشتند که آن را ‹قربانیهای پیریزی› میخواندند. هنگام بنای یک خانه، کودکی را قربانی میکردند و جسد او را در داخل دیوار آن قرار میدادند.»
۲۰ هیلی نظر میدهد: «پرستش بَعل، اشتروت و دیگر خدایان کنعانیان با عیاشی و میگساری مفرط همراه بود؛ معابد آنان مرکز فساد و فسق بود. . . . عبادت کنعانیان شامل بیبندوباری اخلاقی، . . . و قربانی کردن فرزندان نخستشان برای این خدایان بود. به نظر میآید که سرزمین کنعان تا حد زیادی به سَدُوم و غَمُورَه، ولی در مقیاس کشوری، مبدل شده بود. . . . آیا تمدنی با چنین وقاحت و بیرحمی نفرتانگیز میتوانست حق موجودیت داشته باشد؟ . . . باستانشناسانی که ویرانههای شهرهای کنعان را حفاری میکنند در حیرت هستند که چرا خدا این سرزمین را زودتر نابود نساخته بود.»—مقایسه شود با ۱پادشاهان ۲۱:۲۵، ۲۶.
۲۱. چه شباهتهایی بین وضعیت کنعانیان و وضعیت دوران ما وجود دارد؟
۲۱ شرارت اموریان ‹به اوج خود رسیده› بود. بنابراین یَهُوَه حالا کاملاً حق داشت که این مردمان را نابود سازد. امروز نیز وضع به همین شکل است. دنیا مملو از خشونت و فساد اخلاق است، و در همه جا از قوانین خدا سرپیچی میشود. قربانی کردن کودکان در سرزمین باستانی کنعان در نظر ما هولناک میآید، ولی آیا قربانی کردن دهها میلیون جوان در جنگهای دنیا بسیار هولناکتر از آنچه در آن سرزمین روی میداد نیست؟ بیشک، یَهُوَه حالا کاملاً حق دارد که به این سیستم شریرانه پایان بخشد.
هدفی دیگر به انجام میرسد
۲۲. یَهُوَه با صبر خود در دوران ما به چه اهدافی میرسد؟
۲۲ صبر یَهُوَه در این ایام آخر هدف دیگری را نیز به انجام میرساند. او اجازه میدهد که گروه عظیم که تعداد آنها در حال حاضر به بیش از پنج میلیون نفر بالغ میشود، گردهم آیند و آموزش ببینند. تحت رهبری یَهُوَه، این افراد در سازمانی پیشرو تشکل یافتهاند. مردان، زنان، و کودکان برای آموزش حقایق کتاب مقدس به دیگران تعلیم میبینند. آنان از طریق جلسات خود و نشریات مبتنی بر کتاب مقدس، طریقهای محبتآمیز خدا را میآموزند. (یوحنا ۱۳:۳۴، ۳۵؛ کولسیان ۳:۱۴؛ عبرانیان ۱۰:۲۴، ۲۵) علاوه بر این، مشغول یادگیری فنونی از قبیل ساختمانسازی، الکترونیک، چاپ، و دیگر حرفهها هستند تا بتوانند به کار موعظهٔ «بشارت» کمک کنند. (متی ۲۴:۱۴) به احتمال زیاد چنین فنون آموزشی و ساختمانی در دنیای جدید به نحو گستردهای مورد استفاده قرار خواهند گرفت.
۲۳. چرا زندگی در حال حاضر امتیاز بزرگی محسوب میشود؟
۲۳ بله، در حال حاضر یَهُوَه مشغول آمادهسازی خادمان خود است، تا بتوانند از «مصیبت عظیم» گذشته به دنیای جدید و پر از عدل راه یابند. در آن هنگام مجبور به مقابله با شیطان و دنیای پرشرارت او نخواهیم بود و بیماری و اندوه و مرگ دیگر وجود نخواهند داشت. قوم خدا با اشتیاق و شادی عظیم به کار فرخندهٔ سازندگی بهشت خواهند پرداخت، و از هر روز آن «متلذّذ» خواهند گردید. واقعاً که از چه امتیاز و موهبت بزرگی برخورداریم که میتوانیم در نقطهٔ اوج وقایع اعصار به سر بریم، یَهُوَه را بشناسیم و به او خدمت کنیم، و بدانیم که در آیندهٔ بسیار نزدیک میتوانیم ‹سرهای خود را بلند کنیم از آن جهت که خلاصی ما نزدیک است›!—لوقا ۲۱:۲۸؛ مزمور ۱۴۶:۵.
پرسشهایی برای مرور
◻ «مصیبت عظیم» چیست، و چگونه آغاز خواهد شد؟
◻ چرا حملهٔ جوج به خادمان یَهُوَه با شکست روبرو خواهد شد؟
◻ «مصیبت عظیم» چگونه پایان خواهد یافت؟
◻ دنیای جدید چه فواید شگفتآوری خواهد داشت؟
◻ چرا یَهُوَه برای پایان بخشیدن به این سیستم اینقدر صبر کرده است؟
[تصویر در صفحهٔ ۲۶]
تمامی زمین به بهشت مبدل خواهد گشت