فصل ۱۲
تعمید عیسی
مَتّی ۳:۱۳-۱۷ مَرقُس ۱:۹-۱۱ لوقا ۳:۲۱، ۲۲ یوحنا ۱:۳۲-۳۴
عیسی تعمید گرفت و مسح شد
یَهُوَه عیسی را پسر خود خواند
تقریباً شش ماه بود که یحیای تعمیددهنده موعظه میکرد. عیسی که حدوداً ۳۰ سال داشت، نزد او به کنار رود اردن آمد. آیا عیسی صرفاً به دیدار او آمده بود؟ آیا میخواست بداند که فعالیت او چگونه پیش میرود؟ خیر، عیسی میخواست یحیی او را تعمید دهد.
قابل درک است که یحیی سعی کرد او را از این امر باز دارد و چنین گفت: «من باید به دست تو تعمید بگیرم، حال تو نزد من میآیی!» (مَتّی ۳:۱۴) یحیی میدانست که عیسی پسر خاص خداست. به خاطر آورید هنگامی که مریم، عیسی را باردار بود و به دیدار اِلیزابِت رفت، یحیی با شادی در رحم اِلیزابِت تکان خورد. شکی نیست که بعدها مادر یحیی در این مورد با پسرش صحبت کرده بود. همچنین یحیی قطعاً شنیده بود که فرشتهای تولّد عیسی را از پیش اعلام کرده بود و فرشتگانی در شب تولّد عیسی بر گروهی از شبانان ظاهر شدند.
یحیی میدانست تعمیدی که میدهد برای گناهکاران توبهکار است. حال آن که عیسی هرگز گناهی مرتکب نشده بود. آری، یحیی تلاش کرد او را منصرف کند، اما عیسی چنین تأکید کرد: «بگذار این بار چنین باشد؛ زیرا شایسته است که به طور کامل خواست خدا را به جا آوریم.»—مَتّی ۳:۱۵.
چرا عیسی میخواست تعمید بگیرد؟ تعمید عیسی به نشان توبه از گناه نبود. او با تعمید خود نشان داد که میخواهد برای به انجام رساندن خواست پدرش، خدمت خود را آغاز کند. (عبرانیان ۱۰:۵-۷) حرفهٔ عیسی تا آن زمان نجّاری بود. اما حال زمان آن رسیده بود که عیسی خدمتی را بر روی زمین آغاز کند که پدرش به او واگذار کرده بود. آیا یحیی انتظار داشت که هنگام تعمید عیسی، واقعهای غیرمعمول رخ دهد؟
یحیی بعدها چنین گفت: «همان کسی که مرا فرستاد تا با آب تعمید دهم به من گفت: ‹آن کس را که دیدی روح بر او پایین آمد و بر او قرار گرفت، همان است که با روحالقدس تعمید خواهد داد.›» (یوحنا ۱:۳۳) پس یحیی در انتظار آن بود که روح خدا بر یکی از افرادی که او تعمید میدهد، پایین بیاید. به همین خاطر هنگامی که عیسی از آب بیرون آمد، احتمالاً یحیی تعجب نکرد که روح خدا مانند کبوتری پایین آمد و بر عیسی قرار گرفت.—مَتّی ۳:۱۶.
همچنین هنگام تعمید عیسی، «آسمان شکافته شد.» مفهوم این عبارت چیست؟ به احتمال قوی مفهوم آن این است که عیسی هنگام تعمیدش، تمام خاطرات گذشتهٔ خود در آسمان را دوباره به یاد آورد؛ منجمله تمام حقایقی که نزد خدا آموخته بود. چنان که میدانیم عیسی پیش از آن که به زمین آید، یکی از پسران روحی خدا، یعنی از مخلوقات هوشمند او در آسمان بود.
به علاوه هنگام تعمید عیسی ندایی از آسمان به گوش رسید که گفت: «این است پسر من، محبوب من که از او خشنودم.» (مَتّی ۳:۱۷) این صدای چه کسی بود؟ در واقع صدای خدا بود. حال از آنجا که برخی معتقدند عیسی خداست، آیا میتوان گفت که این صدای عیسی بود؟ خیر، عیسی در کنار یحیی ایستاده بود. پس بهروشنی میتوان دید که عیسی پسر خداست، نه خود خدا.
قابل ذکر است که عیسی بر روی زمین همچون نخستین انسان یعنی آدم، پسر انسانی خدا بود. لوقا پس از توصیف تعمید عیسی در مورد او چنین نوشت: «هنگامی که فعالیت خویش را آغاز کرد، حدود ۳۰ سال داشت. او در نظر مردم، پسر یوسف بود، یوسف پسر هالی، . . . پسر داوود، . . . پسر ابراهیم، . . . پسر نوح، . . . پسر آدم، پسر خدا.»—لوقا ۳:۲۳-۳۸.
چنان که گفته شد، عیسی همانند آدم، پسر انسانی خدا بود. اما هنگام تعمیدش، با روحالقدس مسح شده، رابطهای خاص با خدا پیدا کرد و پسر روحانی خدا نیز شد. بدین سان میتوانست تعالیم خدا و راه حیات را به دیگران بیاموزد. عیسی طریقی را پیش گرفت که میدانست در نهایت باید جان خود را در راه انسانهای گناهکار فدا کند.