او عمیقاً به انسان‌ها عشق می‌ورزید
«لذت من در بنی‌آدم بود.»—امث ۸:۳۱.
۱، ۲. چگونه عیسی عشق عمیقش را به انسان‌ها نشان داد؟
عیسی مسیح که در کتاب مقدّس نخست‌زادهٔ یَهُوَه خدا نامیده شده است، به کامل‌ترین شکل بازتاب حکمت بی‌کران خداست. در کتاب مقدّس عیسی مظهر حکمت خدا و «معماری» در کنار او خوانده شده است. هنگامی که یَهُوَه خدا «آسمانها را استوار ساخت» و «بنیان زمین را نشان گذاشت» او در کنار پدرش بود. شاید بتوانیم تصوّر کنیم که او با دیدن آفرینش چقدر شاد و خشنود شد. به‌خصوص در مورد انسان‌ها او گفته است: «لذت من در بنی‌آدم بود.» (امث ۸:۲۲-۳۱) آری، علاقه و دلبستگی عیسی به انسان‌ها حتی به زندگی ماقبل بشری او برمی‌گردد.
۲ بعدها، عیسی برای اثبات محبت و وفاداری خود به پدرش و عشق عمیقش به انسان‌ها، داوطلبانه آسمان را ترک کرد و «خود را خالی ساخت» و به صورت انسان به زمین آمد. او جان خود را «در عوض بسیاری» داد و بدین شکل «بهای رهایی» را برای انسان‌ها فراهم کرد. (فیلیپ ۲:۵-۸؛ مت ۲۰:۲۸) او با این کار نشان داد که چقدر انسان‌ها را دوست دارد! هنگامی که عیسی بر روی زمین بود، خدا به او قدرت داد تا معجزاتی انجام دهد. آن معجزات انعکاسی از محبت عیسی به انسان‌ها بود و همچنین حاکی از این امر بود که در آیندهٔ بسیار نزدیک چه کارهای شگفت‌انگیزی در سراسر زمین برای انسان‌ها خواهد کرد.
۳. در این مقاله به بررسی چه موضوعی می‌پردازیم؟
۳ وقتی عیسی بر روی زمین بود ‹بشارت پادشاهی خدا را اعلام کرد.› (لو ۴:۴۳) او می‌دانست که این پادشاهی نام پدرش را تقدیس خواهد کرد و مشکلات بشر را برای همیشه از میان خواهد برد. عیسی کلام خدا را به مردم موعظه می‌کرد و در کنار آن معجزات بسیاری نیز انجام می‌داد. آن معجزات توجه و علاقهٔ او را به مردم نشان می‌داد و بررسی آن‌ها برای ما بسیار پراهمیت است. چرا؟ زیرا تأمّل بر آن‌ها به ما امید می‌بخشد و ما را از آینده مطمئن می‌سازد. اکنون می‌خواهیم چهار معجزهٔ عیسی را با هم بررسی کنیم.
«قدرت یَهُوَه برای شفا بخشیدن با او بود»
۴. هنگامی که عیسی با مردی جذامی روبرو شد، چه اتفاقی افتاد؟
۴ عیسی برای موعظه به منطقهٔ جلیل رفت. در یکی از شهرهای آن منطقه با صحنه‌ای دلخراش روبرو شد. (مرق ۱:۳۹، ۴۰) عیسی در آنجا به مردی برخورد که به بیماری فجیع جذام مبتلا بود. لوقا که خود پزشک بود بیماری آن مرد را این چنین توصیف می‌کند: «جذام تمام بدنش را گرفته بود.» (لو ۵:۱۲) مرد جذامی «با دیدن عیسی روی بر زمین نهاد و التماس‌کنان گفت: ‹ای سَرور، اگر فقط بخواهی، قادری مرا پاک سازی.›» او هیچ شکی نداشت که عیسی قدرت شفا دادن او را دارد، اما می‌خواست بداند که آیا عیسی می‌خواهد او را شفا دهد یا نه. چرا؟ چون فَریسیانِ سنگدل اشخاص جذامی را با تنفر از خود می‌راندند. اما هنگامی که عیسی آن مرد بیمار را دید که جذام بدن و چهرهٔ او را زشت و ناخوشایند ساخته بود، چه کرد؟ آیا عیسی نیز مانند فَریسیان التماس آن مرد را نادیده گرفت؟ اگر شما آنجا بودید، چگونه رفتار می‌کردید؟
۵. چه چیزی عیسی را برانگیخت تا برای شفا دادن مرد جذامی به او بگوید «می‌خواهم!»؟
۵ آن مرد جذامی باید بر طبق شریعت موسی بلند فریاد می‌زد: «نجس! نجس!» اما ظاهراً در این امر کوتاهی کرده بود. عیسی از این عمل او ناراحت نشد. او به آن مرد و نیازش توجه نشان داد. (لاو ۱۳:۴۳-۴۶) ما دقیقاً نمی‌دانیم که در آن لحظه در فکر عیسی چه می‌گذشت، اما می‌دانیم که در دلش چه می‌گذشت. دلسوزی و ترحّم، او را برانگیخت تا معجزه‌ای شگفت‌انگیز انجام دهد. دستش را به سوی مرد جذامی دراز کرد، او را لمس کرد و با صدایی گیرا اما پرمهر به او گفت: «می‌خواهم! پاک شو.» سپس «فوراً جذام او از بین رفت.» (لو ۵:۱۳) مسلماً عیسی با آن معجزه نه تنها قدرت یَهُوَه خدا را نشان داد، بلکه عشق و محبتش را به انسان‌ها نیز نمایان ساخت.—لو ۵:۱۷.
۶. چه امری در مورد معجزات عیسی درخور توجه است، و آن معجزات چه چیز را به تصویر می‌کشد؟
۶ قدرت خدا عیسی مسیح را قادر ساخت تا معجزات شگفت‌انگیز بسیاری انجام دهد. او نه تنها جذامیان، بلکه انسان‌هایی را که مبتلا به بیماری‌های گوناگون بودند نیز شفا داد. در کتاب مقدّس در این مورد آمده است: «مردم وقتی دیدند که افراد لال سخن می‌گویند، معلولان سالم می‌شوند، لنگان راه می‌روند و نابینایان می‌بینند، شگفت‌زده شدند.» (مت ۱۵:۳۱) عیسی برای شفای بیماران نیازی نداشت که شخصی سالم عضو بدن خود را اهدا کند! او بیماران را بلافاصله و گاهی حتی از راه دور شفا می‌داد. (یو ۴:۴۶-۵۴) این عمل شگرف عیسی چه چیز را به تصویر می‌کشد؟ این که عیسی در مقام پادشاهِ حکومت آسمانی خدا، قدرت شفای کامل بیماران را دارد و همچنین می‌خواهد که انسان‌ها را برای همیشه شفا دهد. وقتی بر رفتار عیسی با مردم تعمّق می‌کنیم، اطمینانمان به پیشگویی کتاب مقدّس که در دنیای جدید به تحقق خواهد رسید، بیشتر می‌شود. کتاب مقدّس در مورد او می‌گوید: ‹بر بینوا و نیازمند ترحّم خواهد کرد.› (مز ۷۲:۱۳) آری، عیسی در آن زمان با اشتیاق تمام همهٔ کسانی را که از بیماری رنج می‌برند، شفا خواهد داد.
«برخیز! بستر خود را بردار و راه برو»
۷، ۸. پیش از این که عیسی در کنار حوض بیت‌حِسدا با مردی فلج روبرو شود، چه کرد؟
۷ عیسی چند ماه پس از شفای آن مرد جذامی در جلیل، برای بشارت دادن و اعلام خبر خوش پادشاهی خدا به سوی یهودیه سفر کرد. هزاران نفر در آن نواحی با شنیدن پیام عیسی و دیدن رفتار پرمهر او تحت تأثیر قرار گرفتند. خواست قلبی عیسی این بود که خبر خوش را به بینوایان و آزادی را به اسیران اعلام کند و شکسته‌دلان را شفا بخشد.—اشع ۶۱:۱، ۲؛ لو ۴:۱۸-۲۱.
۸ سرانجام ماه نیسان فرا رسید و عیسی برای اطاعت از فرمان پدرش، برای برگزاری پِسَح به اورشلیم رفت. برای برگزاری این جشن بزرگ مسافران به اورشلیم می‌آمدند و شهر پر از جنب‌وجوش می‌شد. بیرون معبد در شمال آن حوضی قرار داشت که به بیت‌حِسدا معروف بود و در آنجا عیسی با مردی فلج روبرو شد.
۹، ۱۰. الف) چرا مردم در اطراف حوض بیت‌حِسدا جمع شده بودند؟ ب) چرا عیسی آنجا بود و از این موضوع چه درسی می‌آموزیم؟ (تصویر ابتدای مقاله ملاحظه شود.)
۹ بیماران و معلولان بسیاری در اطراف آن حوض جمع شده بودند. چرا؟ چون معتقد بودند که اگر هنگام حرکتِ آب وارد حوض شوند، به طور معجزه‌آسا شفا خواهند یافت. حال و روز آن مردم را مجسم کنید! آنان درمانده، نگران و ناامید در انتظار این بودند که شفا یابند. اما عیسی چرا آنجا بود؟ او کامل بود و نیازی به شفا یافتن نداشت! عیسی از روی دلسوزی و محبتش به مردم، برای کمک به آنان به آنجا رفته بود. در آنجا بود که با آن مرد فلج روبرو شد؛ مردی که ۳۸ سال، یعنی حتی بیش از سن او، از بیماری رنج می‌برد.— یوحنا ۵:۵-۹ خوانده شود.
۱۰ عیسی از او پرسید که آیا می‌خواهد شفا یابد؟ یأس و ناامیدی آن مرد فلج را تصوّر کنید. او با درماندگی پاسخ داد که می‌خواهد شفا یابد، اما کسی نیست که به او کمک کند تا داخل حوض شود. عیسی به او گفت که برخیزد و بستر خود را بردارد و راه برود. این غیرممکن به نظر می‌رسید، اما آن مرد بستر خود را برداشت و شروع به راه رفتن کرد. عیسی با انجام این معجزهٔ شگفت‌انگیز به همه اطمینان داد که در دنیای جدید چه خواهد کرد. همچنین در این معجزه دلسوزی و عشق و محبت عمیق عیسی به مردم، آشکار می‌شود. او در پی کسانی بود که نیاز به کمک داشتند. این عمل عیسی باید ما را برانگیزد تا همواره در محدوده‌مان در پی کسانی باشیم که به دلیل وقایع ناگوار این دنیا، درمانده و ناامیدند.
«چه کسی لباس مرا لمس کرد؟»
۱۱. آیه‌هایی که در مَرقُس ۵:۲۵-۳۴ آمده است، چگونه دلسوزی عیسی را برای بیماران دردمند نمایان می‌سازد؟
۱۱ مَرقُس ۵:۲۵-۳۴ خوانده شود. زنی برای ۱۲ سال مبتلا به بیماری‌ای بود که از آن شرم داشت. بیماری وی بر همهٔ جنبه‌های زندگی‌اش از جمله پرستش او نیز تأثیر گذاشته بود. با وجود این که «تحت معالجهٔ پزشکان بسیاری قرار گرفته، رنج فراوان کشیده بود و تمام دارایی خود را نیز خرج کرده بود» حال او بدتر شده بود. اما روزی چاره‌ای اندیشید. او از میان جمعیتی گذشت، خود را به عیسی رساند و لباس او را لمس کرد. (لاو ۱۵:۱۹، ۲۵) عیسی همان لحظه پی برد که نیرویی از او خارج شده است. پس پرسید: «چه کسی لباس مرا لمس کرد؟» آن زن که می‌دانست چه اتفاقی برایش افتاده است، «هراسان و لرزان پیش آمد و تمام حقیقت را برای او بیان کرد.» عیسی متوجه شد که پدرش، یَهُوَه آن زن را شفا داده است. با مهربانی به او گفت: «ای دختر، ایمانت تو را شفا داده است. به سلامت برو و از آن بیماری جانکاه آسوده باش.»
۱۲. الف) عیسی چه شخصیتی داشت؟ ب) عیسی چه سرمشقی برای ما به جا گذاشته است؟
۱۲ واقعاً که دلسوزی و محبت عیسی به مردم به‌خصوص به بیماران، باعث دلگرمی ماست. برخلاف عیسی، شیطان سعی می‌کند ما را متقاعد سازد که بی‌ارزش هستیم و کسی ما را دوست ندارد. اما عیسی با معجزات خود ثابت کرد که ما را دوست دارد و در صدد حل مشکلات ماست. چقدر باید سپاسگزار باشیم که چنین پادشاه و کاهن اعظم مهربانی داریم! (عبر ۴:۱۵) شاید برای کسی که خود مبتلا به بیماری مزمن نیست، درک احساسات چنین بیمارانی سخت باشد. باید به یاد داشت که عیسی خود هرگز بیمار نشده بود، با وجود این با بیماران همدردی کرد و به آنان محبت و دلسوزی نشان داد. اگر تلاش کنیم عیسی را سرمشق خود قرار دهیم، ما نیز همچون او عمل خواهیم کرد.—۱پطر ۳:۸.
«اشک‌های عیسی سرازیر شد»
۱۳. رستاخیز ایلعازَر چه چیزی را در مورد شخصیت عیسی آشکار می‌سازد؟
۱۳ دیدن دردمندان عیسی را متأثر می‌ساخت. برای مثال، هنگامی که عیسی دید خانوادهٔ دوستش، ایلعازَر دردمند و گریانند، «آهی از دل کشید و عمیقاً متأثر شد.» عیسی با این که قصد داشت ایلعازَر را رستاخیز دهد، بگریست. (یوحنا ۱۱:۳۳-۳۶ خوانده شود.) او واهمه نداشت که جلوی دیگران احساساتش را نشان دهد یا گریه کند. حاضران می‌توانستند ببینند که چقدر عیسی به ایلعازَر و خانوادهٔ او علاقه داشت. وقتی عیسی قدرت خداداد خود را به کار گرفت تا دوستش ایلعازَر را به زندگی بازگرداند، عمق همدردی و دلسوزی او بر همه آشکار شد.—یو ۱۱:۴۳، ۴۴.
۱۴، ۱۵. الف) چه چیز به ما نشان می‌دهد که یَهُوَه مشتاق است که به درد و رنج بشر پایان دهد؟ ب) از عبارت ‹مقبره‌های یادبود› چه می‌آموزیم؟
۱۴ کتاب مقدّس به ما می‌گوید که عیسی «تصویری دقیق از ذات» خداست. (عبر ۱:۳) بنابراین، معجزات عیسی نشان می‌دهد که یَهُوَه خدا نیز مشتاق است درد و رنج، بیماری و مرگ را از بین ببرد. به‌زودی یَهُوَه و عیسی انسان‌های بسیاری را رستاخیز خواهند داد. در این مورد عیسی گفت: «زمانی می‌رسد که تمام آنانی که در قبرها [یا: مقبره‌های یادبود] هستند . . . بیرون خواهند آمد.»—یو ۵:۲۸، ۲۹، پاورقی.
۱۵ عیسی از عبارت ‹مقبره‌های یادبود› استفاده کرد که نشان می‌دهد مردگان در یاد خدا هستند. خدای قادر مطلق که جهان هستی را آفریده است، می‌تواند همهٔ جزئیات و شخصیت عزیزانمان را که از دست داده‌ایم، در یاد خود نگاه دارد. (اشع ۴۰:۲۶) یَهُوَه نه تنها قادر به این کار است، بلکه او می‌خواهد که آنان را به یاد داشته باشد. رستاخیز ایلعازَر و دیگران که در کتاب مقدّس نوشته شده است، به ما نشان می‌دهد که در دنیای جدید چه رویدادی در سراسر زمین رخ خواهد داد.
معجزات عیسی و شما
۱۶. کسانی که به خدا وفادار می‌مانند، از چه امتیازی برخوردار خواهند شد؟
۱۶ اگر به خدا وفادار بمانیم، شاهد بزرگ‌ترین معجزهٔ تاریخ خواهیم بود؛ یعنی نجات از مصیبت عظیم! اندکی بعد از جنگ حارمَگِدّون معجزات بیشتری روی خواهد داد؛ شاهد خواهیم بود که انسان‌ها از سلامتی کامل برخوردار خواهند شد. (اشع ۳۳:۲۴؛ ۳۵:۵، ۶؛ مکا ۲۱:۴) تصوّر کنید که با چشمان خود خواهید دید که مردم عینک‌ها، عصاها، چوب‌دستی‌ها، صندلی‌های چرخدار و سمعک‌های خود را دور خواهند انداخت. یَهُوَه می‌خواهد که نجات‌یافتگان از حارمَگِدّون قوی و سالم باشند تا بتوانند سخت کار کرده، سراسر زمین را به بهشت تبدیل کنند.—مز ۱۱۵:۱۶.
۱۷، ۱۸. الف) معجزات عیسی در اصل پیش‌نمای چه بود؟ ب) چرا ارزش دارد که برای راه یافتن به دنیای جدید خدا تلاش کنیم؟
۱۷ امروزه «گروه عظیم» با خواندن معجزات عیسی و شفای بیماران دلگرم می‌شوند و ایمانشان را به این که در آینده بیماری از میان برداشته خواهد شد، تقویت می‌کند. (مکا ۷:۹) معجزات عیسی عمق محبت و احساساتی را که او برای انسان‌ها داشت، به ما نشان می‌دهد. (یو ۱۰:۱۱؛ ۱۵:۱۲، ۱۳) همدردی و دلسوزی عیسی همچنین حاکی از محبت و علاقهٔ عمیق یَهُوَه خدا به خادمانش است.—یو ۵:۱۹.
۱۸ در دنیای امروز، زندگی ما انسان‌ها با رنج، مصیبت و مرگ آمیخته است. (روم ۸:۲۲) از این رو، ما به دنیای جدید خدا نیاز داریم؛ دنیایی که طبق وعدهٔ خدا، همه از سلامتی کامل برخوردار خواهند بود. مَلاکی ۴:۲ به ما اطمینان می‌دهد که شفایافتگان از شادی جست‌وخیز خواهند کرد، زیرا از اسارت ناکاملیت آزاد شده‌اند. سپاسگزاری از یَهُوَه و ایمان به وعده‌های او ما را برمی‌انگیزد تا برای ورود به دنیای جدید هر آنچه لازم است، انجام دهیم. به راستی مایهٔ دلگرمی است که معجزات عیسی تنها پیش‌نمایی بود از برکات ابدی‌ای که در آینده طی حکمرانی او نصیبمان خواهد شد.