فصل ۱۱
‹اول ملکوت را بطلبید›
۱. الف) چرا ۱۹۰۰ سال قبل عیسی گفت که اول ملکوت خدا را بطلبید؟ ب) چه سؤالی را باید از خودمان بپرسیم؟
بیش از ۱۹۰۰ سال قبل، عیسی در جلیل طی خطابهای شنوندگانش را ترغیب کرد: «اوّل ملکوت خدا و عدالت او را بطلبید.» اما چرا ؟ مگر نه اینکه برتخت سلطنت نشستن مسیح میباید قرنها بعد از آن زمان صورت میگرفت؟ بلی. آن ملکوت مسیحایی وسیلهای است که با آن نام بزرگ یَهُوَه تقدیس خواهد شد و مقصود عالی خدا در خصوص زمین به انجام خواهد رسید. هر کسی که حقیقتاً از اهمیت این امر قدردانی کند، ملکوت را در زندگی خود در مرتبهٔ اول قرار خواهد داد. این موضوع در قرن اول صحت داشت و اکنون هم که ملکوت به حکومت کردن آغاز کرده است، صحت دارد. آیا طریق زندگی تو نشان میدهد که اول ملکوت خدا را میطلبی؟ — متی ۶:۳۳.
۲. بعضی از اموری که به طور کلی مردم در پی آنها هستند، کدامند؟
۲ به طور کلی مردم به چیزهای دیگری علاقمند هستند. آنها مشتاقانه در پی ثروت، لباس، خوراک، دیگر چیزهای مادی و لذاتی هستند که میتوان با پول بدست آورد. (متی ۶:۳۱،۳۲) طریق زندگیشان نشان میدهد که آنها در امور خود و لذات غرق هستند. چنانچه به خدا ایمان هم داشته باشند، در آن صورت باز هم در زندگیشان، خدا در مرتبهٔ دوم قرار میگیرد.
۳. الف) عیسی پیروانش را تشویق کرد که در طلب چه نوع گنجهایی باشند، و چرا ؟ ب) چرا نیازی نیست که بیش از حد دربارهٔ نیازهای مادی نگران باشیم؟
۳ اما عیسی به شاگردانش چنین پند داد: «گنجها برای خود بر زمین نیندوزید» زیرا هیچ یک از این گنجها تا به ابد دوام ندارند. او ادامه داده و گفت: با خدمت کردن به یَهُوَه «گنجها بجهة خود در آسمان بیندوزید.» او پیروانش را ترغیب کرد که چشمانشان «بسیط» باشد، و توجه خود را بر یک چیز، یعنی انجام ارادهٔ خدا، متمرکز کنند. سپس به آنها گفت، «محال است که خدا و ممُّونا را خدمت کنید.» اما دربارهٔ نیازهای مادی از قبیل خوراک، پوشاک و مسکن، چطور؟ عیسی گوشزد کرد: «اندیشه مکنید.» او توجه آنها را به پرندگان که خدا آنها را خوراک میدهد، جلب کرد. او پیروان خود را تشویق کرد تا از گلها که خدا آنها را به طور زیبا میپوشاند، درسی بیاموزند. آیا خادمان هوشیار یَهُوَه از اینها باارزشتر نیستند؟ عیسی گفت که «اوّل ملکوت خدا و عدالت او را بطلبید که اینهمه [چیزهای ضروری] برای شما مزید خواهد شد.» (متی ۶:۱۹-۳۴) آیا به این مطلب ایمان داری؟ آیا اعمال تو این را نشان میدهند؟
اجازه نده که حقیقت ملکوت در تو خفه شود
۴. چنانچه شخصی بیش از حد بر امور مادی تأکید کند، نتیجه چه میتواند باشد؟ شرح بده.
۴ چنانچه شخصی به حد افراط به امور مادی علاقمند باشد، نتیجهٔ آن میتواند فجیع باشد. حتی اگر نسبت به ملکوت ابراز علاقه کند، ولی در قلبش چیزهای دیگر را در مرتبهٔ اول قرار دهد، حقیقت ملکوت در او خفه خواهد شد. (متی ۱۳:۱۸،۱۹،۲۲) به عنوان مثال، یکبار حاکمی جوان و ثروتمند از عیسی پرسید، «چه کنم تا وارث حیات جاودانی شوم؟» پاسخ این حاکم جوان به جواب عیسی نشان داد که او زندگی عفیف و شرافتمندانهای داشته و با دیگران خوب رفتار کرده است. اما بیش از حد به مادیات خود وابسته بود. او نتوانست خود را از آنها جدا کند تا یکی از پیروان مسیح گردد. بنابراین فرصتی را که میتوانست او را به حاکم بودن با مسیح در ملکوت آسمانی برساند، از دست داد. همان طور که عیسی در آن موقع گفت: «چه دشوار است که توانگران داخل ملکوت خدا شوند.» — مرقس ۱۰:۱۷-۲۳.
۵. الف) پولس تیموتاؤس را تشویق کرد که به چه چیزهایی قانع باشد، و چرا ؟ ب) چگونه شیطان از «طمع [عشق به پول]» به عنوان دامی مخرب استفاده میکند؟
۵ سالها بعد، پولس رسول به تیموتاؤس که در آن زمان در اَفَسُس که شهری ثروتمند و مرکز تجارت بود، اقامت داشت، نامهای نوشت. پولس خاطرنشان ساخت: «در این دنیا هیچ نیاوردیم و واضح است که از آن هیچ نمیتوانیم برد. پس اگر خوراک و پوشاک داریم بآنها قانع خواهیم بود.» کار کردن به منظور تأمین «خوراک و پوشاک» برای خود و خانوادهٔ خود بجاست. اما پولس اخطار داد: «آنانیکه میخواهند دولتمند شوند گرفتار میشوند در تجربه و دام و انواع شهوات بیفهم و مضرّ که مردم را به تباهی و هلاکت غرق میسازند.» شیطان حیلهگر است. ابتدا ممکن است شخص را از طرق پیش پا افتاده و کماهمیت اغوا کند. ولی اغلب، این فشار بیشتری به دنبال دارد — مثلاً ممکن است فرصتی برای ترفیع به شغلی باشد که درآمد بیشتری دارد، اما مقدار وقتی را میطلبد که قبلاً برای امور روحانی کنار گذاشته شده بود. چنانچه بیدار و هوشیار نباشیم «طمع [عشق به پول]» میتواند منافع ملکوت را که از اهمیت اعلائی برخوردار است، خفه کند. همان طور که پولس بیان کرد، «بعضی چون در پی آن [عشق به پول] میکوشیدند از ایمان گمراه گشته خود را به اقسام دردها سفتند.» — ۱تیموتاؤس ۶:۷-۱۰.
۶. الف) برای اجتناب از به دام افتادن، چه باید بکنیم؟ ب) آیا امروز این طرز فکر با در نظر گرفتن وضعیت اقتصادی دنیا واقع گرایانه است؟
۶ پولس، با محبت راستین، برادر مسیحی خود، تیموتاؤس را ترغیب کرد: «از اینها بگریز» و «جنگ نیکوی ایمان را بکن.» (۱تیموتاؤس ۶:۱۱،۱۲) اگر بخواهیم با دنیای مادیگرای اطرافمان همروند نشویم، نیاز به تلاش جدی داریم. البته اگر هماهنگ با ایمان خود جد و جهد کنیم، یَهُوَه هرگز ما را ترک نخواهد کرد. علیرغم قیمتهای سرسام آور و بیکاری گسترده، او کاری خواهد کرد که یقیناً نیازهای ما برآورده شود. — عبرانیان ۱۳:۵،۶.
شاگردان اولیه نمونه بجای گذاشتند
۷. زمانی که عیسی رسولان را فرستاد تا در اسرائیل موعظه کنند، به آنها چه دستوراتی داد، و چرا اینها بجا بود؟
۷ بعد از اینکه عیسی به شاگردانش آموزش لازم را داد، آنها را فرستاد تا در اسرائیل بشارت را موعظه کنند. «ملکوت آسمان نزدیک [شده] است.» این چه پیغام مهیجی بود! عیسی مسیح، پادشاه مسحشده، در میان آنها بود. از آنجایی که رسولان خودشان را وقف خدمت به خدا کرده بودند، عیسی آنها را ترغیب کرد که اطمینان داشته باشند که خدا از آنها مواظبت خواهد کرد. بنابراین او گفت: «هیچ چیز بجهة راه برمدارید نه عصاء و نه توشه دان و نه نان و نه پول و نه برای یکنفر دو جامه. و بهر خانهٔ که داخل شوید همانجا بمانید تا از آن موضع روانه شوید.» (متی ۱۰:۵-۱۰؛ لوقا ۹:۱-۶؛ ۱۰:۴-۷) یَهُوَه یقین حاصل میکرد که نیازهای آنها توسط سایر اسرائیلیانی که مهماننوازی به غریبان در میانشان مرسوم بود، برآورده شود.
۸. الف) چرا عیسی اندکی قبل از مرگش دستوراتی متفاوت داد؟ ب) با این وجود، هنوز چه چیزی باید در زندگیشان در مرتبهٔ اول قرار میگرفت؟
۸ بعدها، عیسی درست قبل از مرگش رسولان خود را از این واقعیت آگاه ساخت که آنها میبایست در شرایط متفاوتی خدمت میکردند. در نتیجهٔ مخالفت رسمی دولت ممکن بود که از آنها در اسرائیل با مهماننوازی استقبال نشود. همچنین آنها باید بزودی پیغام ملکوت را به سرزمینهای غیریهودی میرساندند. در آن صورت آنها مجبور بودند که کیسهٔ پول و توشه دان به همراه خود داشته باشند. با وجود این آنها باید اول ملکوت یَهُوَه و عدالت او را میطلبیدند و مطمئن میبودند که خدا تلاشهای آنها را برای بدست آوردن مایحتاج زندگی، از قبیل خوراک و پوشاک برکت خواهد داد. — لوقا ۲۲:۳۵-۳۷.
۹. الف) چگونه پولس ملکوت را در مرتبهٔ اول قرار داد؟ ب) نیازهای مادی او چگونه برآورده میشد؟ پ) او در این باره چه پندی به دیگران داد؟
۹ پولس رسول از نظر اینکه چگونه پند عیسی را به کار ببریم، نمونهٔ خوبی بود. پولس زندگی خود را در حول و حوش خدمت بنا کرد. (اعمال ۲۰:۲۴،۲۵) زمانی که به ناحیهای میرفت تا موعظه کند، با کار خیمه دوزی نیازهای مادی خود را برطرف میساخت. او انتظار نداشت که دیگران از او مراقبت کنند. (اعمال ۱۸:۱-۴؛ ۱تسالونیکیان ۲:۹؛ ۱قرنتیان ۹:۱۸) با وجود این، وقتی که دیگران میخواستند محبت و قدردانی خودشان را از طریق مهماننوازی و دادن هدایا ابراز کنند، آنها را با قدرشناسی میپذیرفت. (اعمال ۱۶:۱۵،۳۴؛ فیلپیان ۴:۱۵-۱۷) او زنان و مردان مسیحی را تشویق نمیکرد که برای موعظه رفتن از وظایف خانوادگی غفلت کنند، بلکه برعکس، آنها را ترغیب میکرد که به طریق متعادلی از عهدهٔ مسئولیتهای مختلف خودشان برآیند. او به آنها پند داد که با دستهای خود کار کنند و خانوادههایشان را دوست داشته باشند و در برآوردن نیازهای دیگران سهیم شوند. (افسسیان ۴:۲۸؛ ۲تسالونیکیان ۳:۷-۱۲؛ تیطس ۲:۳-۵) همچنین آنها را ترغیب کرد که اعتمادشان، نه بر مادیات، بلکه بر خدا باشد، و از زندگیشان به طریقی استفاده کنند که نشان دهد واقعاً میفهمند در زندگی چه چیزهایی از اهمیت بیشتری برخوردارند. این امر، هماهنگ با تعلیمات عیسی، یعنی طلبیدن ملکوت خدا و عدالت او در مرتبهٔ اول بود. — فیلپیان ۱:۹-۱۱.
ملکوت را در زندگی خود در مرتبهٔ اول قرار بده
۱۰. الف) منظور از ‹اول ملکوت را بطلبید› چیست؟ ب) اما از چه چیزی نباید غفلت کرد؟
۱۰ تا چه حد شخصاً در موعظهٔ بشارت ملکوت به دیگران سهیم هستیم؟ این تا حدی به وضعیتمان و به مقدار زیادی به عمق قدردانیمان بستگی دارد. در نظر داشته باش که عیسی نگفت، ‹وقتی که کار دیگری ندارید ملکوت را بطلبید.› و همینطور نگفت، ‹تا مادامی که گاه گاهی دربارهٔ ملکوت صحبت میکنید، وظیفهٔ خود را انجام دادهاید.› و نگفت، ‹ابتدا با غیرت برای منافع ملکوت بکوشید؛ اما اگر دیدید که آمدن سیستم جدید طولانی به نظر میرسد، کاری در خدمت خدا انجام داده، اما بیشتر شبیه مردم دیگر زندگی کنید.› عیسی چون از اهمیت ملکوت بخوبی آگاه بود، ارادهٔ پدرش را در این مورد اظهار کرد، و گفت: «ملکوت خدا را [پیوسته] طلب کنید.» یا همان طور که متای رسول آن را گزارش کرد: «لیکن اوّل ملکوت خدا و عدالت او را بطلبید.» (لوقا ۱۲:۳۱؛ متی ۶:۳۳) گرچه اکثر ما ضروری میبینیم که کار کنیم تا نیازهای مادی خود و خانوادهٔ خود را برطرف سازیم، اما چنانچه حقیقتاً ایمان داشته باشیم، زندگی ما در حول و حوش کاری خواهد بود که خدا در ارتباط با ملکوتش به ما داده است. در عین حال، از مسئولیتهای خانوادگی خود غفلت نخواهیم کرد. — ۱تیموتاؤس ۵:۸؛ امثال ۲۹:۱۵.
۱۱. الف) چگونه عیسی این واقعیت را نشان داد که در کار انتشار پیغام ملکوت همه قادر نخواهند بود به طور یکسان سهیم شوند؟ ب) چه عواملی در کار انتشار پیغام ملکوت باید در نظر گرفته شود؟
۱۱ بعضیها قادرند وقت بیشتری را نسبت به سایرین به خدمت موعظه اختصاص دهند. اما عیسی در مَثَل خود دربارهٔ زمینهای متفاوت، نشان داد که قلبهای تمام کسانی که شبیه خاک خوب هستند، ثمر خواهند آورد. تا چه حدی؟ بستگی به وضعیت افراد دارد. سن، سلامتی و مسئولیتهای خانوادگی عوامل مؤثری هستند. اما وقتی که قدردانی راستین وجود داشته باشد، به چیزهای زیادی میتوان نائل آمد. — متی ۱۳:۱۹،۲۳.
۱۲. بویژه جوانان تشویق میشوند تا چه هدف روحانی و سالمی را در نظر بگیرند؟
۱۲ خوب است اهدافی داشته باشیم که به ما کمک کنند تا مشارکت خود را در خدمت ملکوت گسترش دهیم. جوانان باید دربارهٔ نمونهٔ بارز آن جوان غیور مسیحی، تیموتاؤس، جداً فکر کنند. (فیلپیان ۲:۱۹-۲۲) برای آنان چه چیزی میتواند بهتر از این باشد که بعد از اتمام دورهٔ مدرسه وارد خدمت تماموقت بشوند؟ همچنین افراد مسنتر نیز با قرار دادن اهداف سالم روحانی مطمئناً منفعت خواهند برد.
۱۳. الف) چه کسی تصمیم میگیرد که تو چقدر میتوانی در خدمت ملکوت سهیم شوی؟ ب) اگر حقیقتاً اول ملکوت را بطلبیم، این امر چه چیزی را معلوم میکند؟
۱۳ به جای انتقاد از کسانی که احساس میکنیم میتوانند بیشتر کار کنند، باید به وسیلهٔ ایمان برانگیخته شویم تا برای بهبود خود تلاش کنیم و تا حدی که وضعیت خودمان اجازه میدهد خدا را به طور کامل خدمت کنیم. (رومیان ۱۴:۱۰-۱۲؛ غلاطیان ۶:۴) همان طور که در مورد ایوب نشان داده شد، شیطان مدعی است که ما در اصل به مادیات، راحتی و رفاه شخصی علاقمند هستیم و انگیزهٔ ما برای خدمت کردن به خدا منافع شخصی است. اما اگر حقیقتاً اول ملکوت را بطلبیم، در اثبات اینکه ابلیس واقعاً دروغگوی بزرگی است، سهیم میشویم. ما گواهی میدهیم که آنچه در زندگی ما در مرتبهٔ اول قرار میگیرد، مادیات و راحتی شخصی نیست، بلکه خدمت به خداست. به این صورت در کلام و عمل، محبت عمیق خویش را به یَهُوَه، پشتیبانی وفادارانهٔ خود را از سلطنت او، و محبت خود را به همنوع، به اثبات میرسانیم. — امثال ۲۷:۱۱؛ ایوب ۱:۹-۱۱؛ ۲:۴،۵.
۱۴. الف) چرا داشتن یک برنامه برای خدمت موعظه مفید است؟ ب) تا چه حد شاهدان در خدمت موعظه سهیم میشوند، و چرا ؟
۱۴ داشتن یک برنامه میتواند به ما کمک کند که کار بیشتری را به انجام برسانیم تا اینکه بدون برنامه کار کنیم. خود یَهُوَه هم برای به انجام رساندن مقصودش ‹وقت معینی› دارد و خوب است که ما هم به او اقتدا کنیم. (خروج ۹:۵؛ مرقس ۱:۱۵؛ غلاطیان ۴:۴) در صورت امکان خوب است که در هفته، یک یا چند ‹وقت معین› کنار گذاشته و در خدمت موعظه شرکت کنیم. دهها هزار از شاهدان یَهُوَه در سرتاسر جهان به عنوان پیشگام کمکی ثبتنام کردهاند و به طور متوسط با صرف دو ساعت یا بیشتر در روز، از کار موعظهٔ بشارت لذت میبرند. بعضیها این کار را به طور مرتب انجام میدهند؛ عدهای دیگر چندین بار در سال انجام میدهند. هزاران نفر دیگر به عنوان پیشگام دائمی به طور متوسط حداقل سه ساعت در روز صرف اعلام پیغام ملکوت میکنند. عدهای دیگر به عنوان پیشگامان ویژه و میسیونرها حتی وقت بیشتری را در خدمت ملکوت صرف میکنند. خواه در خدمت موعظه، خواه در مواقع دیگر، میتوانیم در پی فرصتهایی باشیم تا در هر موقعیت مناسب، هر کسی را که خواهان شنیدن امید ملکوت است، در این امید سهیم کنیم. (با یوحنا ۴:۷-۱۵ مقایسه کن.) همهٔ ما باید دربارهٔ مفاهیم نبوت عیسی، که «باین بشارتِ ملکوت در تمام عالم موعظه خواهد شد تا بر جمیع امّتها شهادتی شود آنگاه انتها خواهد رسید،» جداً فکر کنیم. تمایل ما باید این باشد که تا آنجایی که موقعیت ما به ما اجازه میدهد، سهم کاملی در این کار داشته باشیم. — متی ۲۴:۱۴؛ افسسیان ۵:۱۵-۱۷.
۱۵. در ارتباط با خدمت موعظهمان، چرا احساس میکنی که پند ۱قرنتیان ۱۵:۵۸ بموقع است؟
۱۵ شاهدان یَهُوَه به طور متحد در تمام نقاط زمین، صرف نظر از کشوری که در آن زندگی میکنند، به طور فعال در این امتیاز عالی خدمت سهیم میشوند. آنها پند الهامشدهٔ کتاب مقدس را برای خود بکار میبندند: «پایدار و بیتشویش شده پیوسته در عمل خداوند بیفزائید چون میدانید که زحمت شما در خداوند باطل نیست.» — ۱قرنتیان ۱۵:۵۸.
نکاتی برای مرور
• عیسی با گفتن اینکه اول ملکوت را بطلبید، نشان داد که چه چیزی باید در مرتبهٔ ثانی قرار بگیرد؟
• در مورد برطرف کردن نیازهای مادی خود و خانوادهمان، چه نقطهنظری باید داشته باشیم؟ خدا چه کمکی به ما خواهد کرد؟
• آیا تفاوتی میکند که چقدر در خدمت ملکوت کار کنیم، مادامی که تا حدی در آن سهیم هستیم؟ چرا ؟