فصل ۹

قدرت امید رستاخیز

۱.‏ با رستاخیز،‏ چه دورنمای شگفت‌انگیزی امکان‌پذیر می‌گردد؟‏

بدون رستاخیز،‏ امید زندگی آتی برای مردگان وجود ندارد.‏ اما یَهُوَه از روی لطف بدون استحقاق،‏ فرصت گرانبهای برخورداری از زندگی ابدی را برای میلیاردها انسانی که مرده‌اند فراهم کرده است.‏ در نتیجه،‏ ما نیز امید دلگرم‌کنندهٔ بازگشت عزیزانی را که در مرگ آرمیده‌اند داریم.‏ —‏ مرقس ۵:‏⁠۳۵،‏۴۱،‏۴۲؛‏ اعمال ۹:‏⁠۳۶-‏۴۱‏.‏

۲.‏ الف)‏ در انجام مقصود یَهُوَه،‏ رستاخیز از چه جهت پراهمیت است؟‏ ب)‏ بخصوص در چه زمانی امید رستاخیز منبع مهمی از قدرت برای ما است؟‏

^۲ یَهُوَه،‏ به دلیل همین رستاخیز،‏ بدون اینکه صدمهٔ دائمی به خادمان وفادارش وارد شود،‏ می‌تواند به شیطان اجازه دهد که در تلاش خود برای به ثبوت رساندن اتهام بدخواهانه‌اش مبنی بر اینکه «هر چه انسان دارد برای جان خود خواهد داد،‏» تا به حد آخر پیش رود.‏ (‏ایوب ۲:‏⁠۴‏)‏ چون عیسی از مردگان برخاست،‏ قادر بود که ارزش قربانی انسانی خود را که برای ما منفعت حیات‌بخش دارد در حضور تخت آسمانی پدرش تقدیم کند.‏ به وسیلهٔ رستاخیز،‏ آنانی که با مسیح هم‌ارث هستند به او در ملکوت آسمانی ملحق خواهند شد.‏ هنگامی که ما با آزمایشات مرگ‌آور روبرو می‌شویم،‏ رستاخیز برای همهٔ ما ایمانداران منبع قدرتی فوق‌طبیعی خواهد بود.‏

چرا برای ایمان مسیحی اساسی است؟‏

۳.‏ الف)‏ به چه مفهومی رستاخیز یک «تعلیم مقدماتی» است؟‏ ب)‏ در کل برای دنیا،‏ رستاخیز چه مفهومی دارد؟‏

^۳ رستاخیز همان طور که در عبرانیان ۶:‏⁠۱،‏۲ بیان می‌شود،‏ ‹کلام ابتدا›،‏ و بخشی از بنیاد ایمان ماست که بدون آن هرگز نمی‌توانیم مسیحیان بالغی بشویم.‏ اما در کل،‏ رستاخیز برای انسان دنیوی ناشناخته است.‏ مردم رفته رفته،‏ به سبب فقدان روحانیت در پی لذات،‏ زندگی می‌کنند.‏ آنها فقط این زندگی را واقعی می‌بینند.‏ (‏۱قرنتیان ۱۵:‏⁠۳۲‏)‏ آنانی که در جهان مسیحیت و خارج از آن به مذاهب سنتی متمسک می‌شوند،‏ فکر می‌کنند دارای جان فناناپذیر هستند،‏ که این امر رستاخیز را غیر ضروری می‌سازد.‏ هر کسی که سعی می‌کند این دو مفهوم را موافق جلوه دهد،‏ در می‌یابد که نتیجه،‏ بیشتر مغشوش‌کننده است تا امید بخش.‏ چگونه می‌توانیم به آنانی که مایل هستند گوش کنند،‏ کمک کنیم؟‏ —‏ اعمال ۱۷:‏⁠۳۲‏.‏

۴.‏ الف)‏ پیش از آنکه شخص از رستاخیز قدردانی کند،‏ ممکن است نیاز باشد که با او دربارهٔ چه چیزی صحبت کنیم؟‏ ب)‏ برای توضیح دادن اینکه جان یا نفس چیست از چه آیاتی استفاده می‌کنی؟‏ برای توضیح وضع مردگان از چه آیاتی استفاده می‌کنی؟‏ پ)‏ اما چه می‌شود اگر شخص از ترجمه‌ای از کتاب مقدس استفاده کند که حقایق موجود در این آیات را در ابهام نگه می‌دارد؟‏

^۴ پیش از آنکه چنین افرادی بتوانند دقیقاً درک کنند که رستاخیز چه تدارک عالیی است،‏ آنها باید بدانند که نَفْس یا جان چیست و وضعیت مردگان چگونه است.‏ اغلب برای شخصی که گرسنهٔ حقیقت است،‏ فقط چند آیه کافی است تا این موضوعات برای او روشن شود.‏ (‏پیدایش ۲:‏⁠۷؛‏ یوشع ۱۰:‏۲۸؛‏ مزمور ۱۴۶:‏⁠۳،‏۴‏)‏ اما بعضی از ترجمه‌های معاصر و ترجمه‌های آزاد کتاب مقدس این حقایق را در ابهام نگه می‌دارند.‏ بنابراین لازم است تا واژه‌هایی را که در زبانهای اصلی کتاب مقدس استفاده شده‌اند،‏ بررسی کنیم.‏

۵.‏ چگونه به چنین شخصی کمک می‌کنی تا بفهمد که جان چیست؟‏

^۵ ترجمهٔ دنیای جدید ‹انگل‍.‏› مخصوصاً در این مورد باارزش است،‏ زیرا به طور هماهنگ کلمهٔ عبری نِفِش و معادل یونانی آن،‏ کلمهٔ پْسیکِه را «نَفْس» یا «جان» ترجمه می‌کند،‏ و در ضمیمه‌اش لیست آیاتی را که این کلمات در آنها یافت می‌شود منظور کرده است.‏ ترجمه‌های معاصر دیگر ممکن است همین کلمات اصلی را نَه فقط به صورت «نَفْس» یا ‏«جان»،‏ بلکه به صورت «موجود»،‏ «وجود»،‏ «شخص» و «زندگی» نیز بکار برده باشند؛‏ ممکن است به جای «‏نِفِش من»،‏ «من» و به جای «‏نِفِش شما»،‏ «شما» بکار ببرند.‏ مقایسه‌ای بین این ترجمه‌های کتاب مقدس با ترجمه‌های قدیمی یا مقایسه آنها با ترجمهٔ دنیای جدید‏،‏ به یک شاگرد صادق کمک می‌کند تا دریابد که واژه‌های زبان اصلی که نفس یا جان ترجمه شده‌اند،‏ به (‏۱)‏ اشخاص،‏ (‏۲)‏ حیوانات و (‏۳)‏ زندگیی که آنها به عنوان شخص یا حیوان از آن برخوردارند،‏ اشاره می‌کنند.‏ اما هرگز این ایده را نمی‌رساند که جان،‏ نامرئی و چیز نامحسوسی است که بعد از مرگ از بدن جدا می‌شود و در جای دیگر به موجودیت هوشیار خود ادامه می‌دهد.‏

۶.‏ الف)‏ چرا بعضی از ترجمه‌ها در خصوص مفهوم شیول،‏ هادیس و گِهنا خوانندگان را گیج می‌کنند؟‏ ب)‏ چگونه می‌توانی از روی کتاب مقدس وضعیت اشخاصی را که در شیول یا هادیس هستند توضیح دهی؟‏ وضعیت آنانی را که در گِهنا هستند،‏ چگونه توضیح می‌دهی؟‏

^۶ به همین نحو،‏ ترجمهٔ دنیای جدید‏،‏ که ترجمه‌ایست تحت اللفظی،‏ کلمهٔ شیول را برای کلمهٔ عبری شیول و کلمهٔ هادیس را برای کلمهٔ یونانی هادیس و جهنم را برای گِهنا بکار می‌برد.‏ اما برخی از ترجمه‌های معاصر یا ترجمه‌های آزاد کتاب مقدس،‏ علاوه بر ترجمهٔ واژه‌های شیول و هادیس به عنوان «قبر» و «عالم اموات»،‏ واژه‌های «هادیس» و «گِهنا» را به عنوان «دوزخ» نیز ترجمه کرده و خواننده را گیج می‌کنند.‏ در صورت لزوم با مقایسهٔ ترجمه‌ها می‌توان نشان داد که شیول معادل هادیس است.‏ (‏مزمور ۱۶:‏⁠۱۰؛‏ اعمال ۲:‏⁠۲۷‏)‏ کتاب مقدس روشن می‌سازد که شیول یا هادیس،‏ قبر عمومی بشر،‏ به مرگ مربوط است نه به زندگی.‏ (‏مزمور ۸۹:‏⁠۴۸؛‏ مکاشفه ۲۰:‏⁠۱۳‏)‏ شیول همچنین به امید بازگشت از آنجا به وسیلهٔ رستاخیز اشاره می‌کند.‏ (‏ایوب ۱۴:‏⁠۱۳؛‏ اعمال ۲:‏⁠۳۱‏)‏ در مقابل،‏ هیچ امید زندگی آتیی برای آنانی که به گِهنا می‌روند،‏ در نظر گرفته نشده است و البته در آنجا از جان به عنوان موجود هوشیار صحبت نمی‌شود.‏ —‏ متی ۱۸:‏⁠۹؛‏ ۱۰:‏⁠۲۸‏.‏

۷.‏ هنگامی که مفهوم رستاخیز بدرستی درک شود،‏ چگونه می‌تواند بر طرز فکر و اعمال شخص تأثیر بگذارد؟‏

^۷ با روشن شدن این مطالب،‏ مرگ و رستاخیز مسیح،‏ مفهوم واقعی پیدا می‌کند.‏ حالا شخص درک می‌کند که رستاخیز برای او چه مفهومی دارد،‏ و می‌تواند از محبت یَهُوَه در تهیهٔ چنین تدارک شگفت‌انگیزی قدردانی کند.‏ آنانی که به دلیل از دست دادن عزیزان خود اندوهناک هستند،‏ می‌توانند شادی انتظار اتحاد مجدد در دنیای جدید خدا را جایگزین اندوه کنند.‏ مسیحیان قرن اول تشخیص دادند که رستاخیز عیسی مسیح،‏ سنگ زاویهٔ ایمان مسیحی است.‏ آنها غیورانه دربارهٔ آن رستاخیز و امیدی که به انسان می‌دهد،‏ به دیگران شهادت دادند.‏ بنابراین،‏ کسانی که امروز از آن قدردانی می‌کنند نیز مشتاق هستند که این حقیقت گرانبها را با دیگران سهیم شوند.‏ —‏ اعمال ۵:‏⁠۳۰-‏۳۲؛‏ ۱۰:‏⁠۴۰-‏۴۳؛‏ ۱۳:‏⁠۳۲-‏۳۹؛‏ ۱۷:‏⁠۳۱‏.‏

استفاده کردن از ‹کلیدهای هادیس›‏

۸.‏ استفادهٔ عیسی از «کلیدهای موت و عالم اموات [هادیس]» برای پیروانش که با روح مسح شده‌اند،‏ چه مفهومی دارد؟‏

^۸ همهٔ آنانی که باید در ملکوت آسمانی با مسیح شریک باشند،‏ سرانجام باید بمیرند.‏ اما آنها از اطمینانی که عیسی به یوحنای رسول داد،‏ کاملاً آگاهند،‏ او گفت:‏ «مُرده شدم و اینک تا ابدالآباد زنده هستم و کلیدهای موت و عالم اموات نزد من است.‏» (‏مکاشفه ۱:‏⁠۱۸‏)‏ منظور عیسی چه بود؟‏ او توجه آنان را به رویدادی که برایش رخ داد معطوف کرد.‏ او مرده بود.‏ اما خدا او را در هادیس ترک نکرد.‏ در روز سوم،‏ یَهُوَه شخصاً او را به زندگی روحی برگرداند و فناناپذیری را به او اِعطا کرد.‏ علاوه بر آن،‏ خدا «کلیدهای موت و عالم اموات [یا هادیس]» را به او داد تا از آنها استفاده کند و دیگران را از قبر عمومی بشر و آثار گناه آدم رها کند.‏ عیسی به سبب در دست داشتن این کلیدها،‏ قادر است تا پیروان وفادارش را از مرگ برخیزاند.‏ وقتی که او این کار را بکند،‏ به اعضای جماعت خود که با روح مسح شده‌اند،‏ هدیهٔ گرانبهای زندگی فناناپذیر آسمانی را اِعطا خواهد کرد،‏ درست همان طور که پدرش در مورد او کرد.‏ —‏ رومیان ۶:‏⁠۵؛‏ فیلپیان ۳:‏⁠۲۰،‏۲۱‏.‏

۹.‏ رستاخیز مسیحیان مسح‌شدهٔ وفادار کِی به وقوع می‌پیوندد؟‏

^۹ چه زمانی مسیحیان وفادار مسح‌شده رستاخیز می‌یابند؟‏ آن رستاخیز هم اکنون شروع شده است.‏ پولس رسول توضیح می‌دهد که آنها باید در ‹خلال حضور مسیح› که در سال ۱۹۱۴ د.‏م.‏ آغاز شد،‏ برخیزانده شوند.‏ (‏۱قرنتیان ۱۵:‏⁠۲۳‏)‏ اکنون،‏ هنگامی که آنان دورهٔ زندگی زمینی خود را به اتمام برسانند،‏ مجبور نیستند در مرگ منتظر باشند تا آقایشان [عیسی] برگردد.‏ آنها به محض اینکه بمیرند،‏ به زندگی روحی برخیزانده می‌شوند،‏ «در لحظهٔ در طرفة‌العینی .‏ .‏ .‏ متبدّل» می‌شوند.‏ چه خوشحالیی از آنِ ایشان خواهد بود،‏ زیرا «اعمال ایشان از عقب ایشان میرسد.‏» —‏ ۱قرنتیان ۱۵:‏⁠۵۱،‏۵۲؛‏ مکاشفه ۱۴:‏⁠۱۳‏.‏

۱۰.‏ چه رستاخیز دیگری خواهد بود و آن چه زمانی شروع خواهد شد؟‏

^۱۰ اما فقط آنها نیستند که رستاخیز می‌یابند.‏ این واقعیت که آن رستاخیز،‏ «قیامت اوّل» نامیده می‌شود،‏ نشان می‌دهد،‏ که باید رستاخیز دیگری به دنبال داشته باشد.‏ (‏مکاشفه ۲۰:‏⁠۶‏)‏ آنانی که از رستاخیز بعدی منفعت می‌برند دورنمای زندگی ابدی در بهشت روی زمین را خواهند داشت.‏ این رستاخیز کِی به وقوع خواهد پیوست؟‏ کتاب مکاشفه نشان می‌دهد که این رستاخیز بعد از برداشته شدن «آسمان و زمین» سیستم شریر کنونی خواهد بود.‏ پایان این سیستم کُهنه بسیار نزدیک است.‏ بعد از آن،‏ در زمان مقرر خدا،‏ رستاخیز زمینی شروع خواهد شد.‏ —‏ مکاشفه ۲۰:‏⁠۱۱،‏۱۲‏.‏

۱۱.‏ در میان اشخاص وفاداری که به زندگی زمینی رستاخیز می‌یابند چه کسانی خواهند بود،‏ و چرا این رستاخیز یک دورنمای مهیج است؟‏

^۱۱ چه کسانی در میان این رستاخیزیافتگان خواهند بود؟‏ خادمان وفادار یَهُوَه از زمانهای پیشین.‏ در میان اینان مردانی خواهند بود که به علت ایمان قوی خود به رستاخیز،‏ «خلاصیرا قبول نکردند»؛‏ یعنی اینکه در نگهداری کمال اخلاقی خود نسبت به خدا کوتاهی نکردند تا با این عمل از مرگی خشونت‌بار رهایی یابند.‏ (‏عبرانیان ۱۱:‏⁠۳۵‏)‏ چه شادی‌آور خواهد بود که فرد،‏ شخصاً آنها را بشناسد و جزئیات وقایعی را که فقط به طور مختصر در کتاب مقدس گزارش شده است،‏ از زبان خودشان بشنود!‏ هابیل اولین شاهد وفادار یَهُوَه در میان آنان خواهد بود.‏ خنوخ و نوح،‏ اعلام‌کنندگان شجاع اخطار خدا پیش از توفان نیز در میان آنان خواهند بود.‏ ابراهیم که از فرشتگان پذیرایی کرد.‏ موسی که به وسیلهٔ او شریعت در کوه سینا داده شد.‏ انبیای شجاعی از قبیل ارمیا،‏ که در سال ۶۰۷ ق.‏د.‏م.‏ نابودی اورشلیم را دید.‏ و یحیای تعمیددهنده،‏ کسی که شنید که خدا خودش عیسی را به عنوان پسرش شناسایی کرد.‏ همچنین،‏ در میان رستاخیز یافتگان،‏ اشخاص وفاداری خواهند بود که در طی ایام آخر سیستم کنونی مرده‌اند.‏ —‏ عبرانیان ۱۱:‏⁠۴-‏۳۸؛‏ متی ۱۱:‏⁠۱۱‏.‏

۱۲.‏ الف)‏ چند نفر از مردگان از هادیس برخیزانده خواهند شد؟‏ ب)‏ بنابراین چه کسانی در زمرهٔ رستاخیزیافتگان خواهند بود،‏ و چرا ؟‏

^۱۲ بموقع،‏ دیگران هم برخیزانده خواهند شد.‏ وسعت استفادهٔ عیسی از ‹کلید هادیس› به نفع بشر،‏ در رؤیایی که به یوحنای رسول نشان داده شد معلوم می‌شود.‏ در این رؤیا هادیس «بدریاچهٔ آتش انداخته» شد.‏ مفهوم این امر چیست؟‏ به این معنی است که هادیس نابود می‌شود؛‏ از هستی ساقط می‌گردد چون کاملاً خالی خواهد شد.‏ به این ترتیب،‏ علاوه بر رستاخیز دادن پرستندگان وفادار یَهُوَه،‏ عیسی از روی رحمت حتی اشخاص ظالم را از هادیس یا شیول برمی‌گرداند.‏ هیچ کدام از اینها صرفاً به این علت برخیزانده نمی‌شود که دوباره داوری و به مرگ محکوم شود.‏ در شرایط عادلانه تحت ملکوت خدا به آنها کمک خواهد شد تا زندگیشان را با طریق‌های یَهُوَه هماهنگ نمایند.‏ رؤیا نشان می‌دهد که «دفتر حیات» باز می‌شود،‏ و آنها فرصت خواهند داشت تا نامشان را در آن ثبت کنند.‏ آنها به طور فردی و بر طبق ‹اعمالشان› که بعد از رستاخیز انجام می‌دهند،‏ داوری خواهند شد.‏ (‏مکاشفه ۲۰:‏⁠۱۲-‏۱۴؛‏ اعمال ۲۴:‏⁠۱۵‏)‏ به این ترتیب،‏ اگر به نتیجهٔ نهایی توجه شود،‏ رستاخیز آنها می‌تواند رستاخیز حیات باشد،‏ نَه الزاماً «قیامت داوری [برای محکومیت]».‏ —‏ یوحنا ۵:‏⁠۲۷،‏۲۸‏.‏

۱۳.‏ الف)‏ چه کسانی رستاخیز نخواهند یافت؟‏ ب)‏ چگونه معرفت حقیقت دربارهٔ رستاخیز باید بر زندگی ما تأثیر بگذارد؟‏

^۱۳ البته،‏ همهٔ آنانی که قبلاً زندگی کرده‌اند رستاخیز نمی‌یابند.‏ بعضی مرتکب گناهانی شده‌اند که قابل بخشش نیستند.‏ آنانی که در «مصیبت عظیمی» که اکنون نزدیک است،‏ نابود شوند،‏ در میان کسانی خواهند بود که برای ابد نابود می‌شوند.‏ (‏متی ۱۲:‏⁠۳۱،‏۳۲؛‏ ۲۳:‏⁠۳۳؛‏ ۲۴:‏⁠۲۱،‏۲۲؛‏ ۲۵:‏۴۱،‏۴۶؛‏ ۲تسالونیکیان ۱:‏⁠۶-‏۹‏)‏ به این ترتیب،‏ در حالی که رحمت فوق‌العاده‌ای برای رهایی همهٔ آنانی که در هادیس هستند نشان داده می‌شود،‏ رستاخیز،‏ اساسی را بوجود نمی‌آورد تا ما نسبت به اینکه اکنون چگونه زندگی می‌کنیم بی‌اعتنا باشیم.‏ در عوض،‏ باید ما را برانگیزاند تا نشان دهیم که حقیقتاً برای این لطف بدون‌استحقاق،‏ عمیقاً قدرشناس هستیم.‏

تقویت توسط امید رستاخیز

۱۴.‏ چگونه رستاخیز می‌تواند برای شخصی که به پایان زندگی کنونی خود نزدیک می‌شود منبعی از نیروی عظیم باشد؟‏

^۱۴ آنانی که امید رستاخیز را دارند قادرند نیروی عظیمی از آن کسب کنند.‏ وقتی آنها به پایان زندگی خود نزدیک می‌شوند،‏ می‌دانند که حتی با استفاده از انواع رویه‌های درمان پزشکی هم نمی‌توانند برای مدت نامحدودی مرگ را به تعویق بیندازند.‏ (‏جامعه ۸:‏⁠۸‏)‏ چنانچه آنها در کار خداوند مشغول بوده‌اند،‏ و وفادارانه به سازمانش خدمت کرده‌اند،‏ می‌توانند با اطمینان کامل به آینده بنگرند.‏ آنها می‌دانند که در زمان معینِ خدا،‏ با رستاخیز،‏ دوباره از زندگی لذت خواهند برد.‏ و آن چه زندگیی خواهد بود!‏ یک «حیات جاودانی»،‏ همان طور که پولس رسول آن را می‌نامد.‏ —‏ ۱تیموتاؤس ۶:‏⁠۱۹؛‏ ۱قرنتیان ۱۵:‏⁠۵۸؛‏ عبرانیان ۶:‏⁠۱۰-‏۱۲‏.‏

۱۵.‏ اگر آزاردهندگان ما را با خشونت تهدید کنند،‏ چه چیزی به ما کمک خواهد کرد تا کمال اخلاقی خود را نسبت به یَهُوَه حفظ کنیم؟‏

^۱۵ نَه فقط دانستن اینکه رستاخیزی وجود دارد،‏ بلکه شناختن کسی که منشأ آن تدارک است،‏ می‌تواند ما را نیرومند سازد.‏ این موضوع ما را تقویت می‌کند که به خدا وفادار باشیم حتی اگر به دست آزاردهندگان به مرگ تهدید شویم.‏ شیطان از مدتها قبل،‏ خوف مرگ نابهنگام را به عنوان حربه‌ای برای نگاه داشتن مردم در اسارت به کار می‌برده است.‏ اما عیسی تسلیم چنین ترسی نشد؛‏ او تا مرگ به یَهُوَه وفادار ماند.‏ به وسیله آنچه که مرگش به انجام رساند،‏ او زمینه را برای رهایی دیگران از چنین ترسی فراهم کرد.‏ (‏عبرانیان ۲:‏⁠۱۴،‏۱۵‏)‏ در نتیجهٔ ایمانشان به چنین تدارکی،‏ پیروان حقیقی او سوابق درخشانی به عنوان نگه‌دارندگان کمال اخلاقی از خود بجای گذارده‌اند.‏ آنها وقتی تحت فشار قرار گرفته‌اند،‏ به ثبوت رسانده‌اند که ‹جانهای خود› را بیشتر از یَهُوَه عزیز نمی‌دارند.‏ (‏مکاشفه ۱۲:‏⁠۱۱‏)‏ از روی خردمندی،‏ سعی نمی‌کنند با ترک اصول مسیحی زندگی کنونی خود را نجات دهند و در عوض فرصت زندگی ابدی را از دست بدهند.‏ (‏لوقا ۹:‏⁠۲۴،‏۲۵‏)‏ آیا یک چنین ایمانی داری؟‏ تو چنین ایمانی خواهی داشت،‏ اگر حقیقتاً به یَهُوَه محبت کنی و معنی امید رستاخیز را در قلب خود جای داده باشی.‏

نکاتی برای مرور

‏• چرا شخص،‏ پیش از آنکه بتواند از رستاخیز قدردانی کند،‏ باید بفهمد که جان یا نفس و وضعیت مردگان چیست؟‏

‏• چه کسانی از مرگ برمی‌گردند؟‏ این معرفت چگونه باید بر ما تأثیر بگذارد؟‏

‏• چگونه امید رستاخیز ما را تقویت می‌کند؟‏