فصل ۷۴

اندرزی برای مرتا،‏ و آموزشی برای دعا

عیسی در طی موعظهٔ خود در یهودیه به دهکدهٔ بیت‌عنیا وارد شد.‏ این دهکده محل زندگی مرتا و مریم و برادرشان ایلعازَر است.‏ عیسی احتمالاً پیش از این در هنگام موعظه با این سه نفر آشنا شده است و با آنها دوستی نزدیک دارد.‏ در هر حال،‏ عیسی به خانهٔ مرتا می‌رود و مورد استقبال او قرار می‌گیرد.‏

مرتا می‌خواهد به بهترین وجه ممکن از عیسی پذیرایی کند.‏ حقاً که داشتن مهمانی همچون مسیح موعود افتخار بزرگی است!‏ به همین دلیل مرتا سخت مشغول تهیهٔ غذایی مفصل و خرده‌کاریهای دیگر می‌شود تا وسایل آرامش و خوشی عیسی را فراهم آورد.‏

اما خواهر مرتا،‏ مریم پیش پای عیسی می‌نشیند و به سخنان او گوش می‌دهد.‏ مرتا پس از مدتی نزد عیسی می‌آید و می‌گوید:‏ ‹خداوندا،‏ هیچ در فکر این نیستی که خواهر من مرا رها کرده تا دست تنها پذیرائی کنم؟‏ آخر به او بفرما بیاید به من کمک کند.‏›‏

ولی عیسی چیزی به مریم نمی‌گوید.‏ بلکه به مرتا اندرز می‌دهد،‏ زیرا بیش از حد نگران چیزهای مادی است.‏ با نرمی او را سرزنش کرده می‌گوید:‏ «ای مرتا،‏ ای مرتا،‏ تو برای چیزهای بسیار دلواپس و ناراحت هستی.‏ اما چیزهای کمی لازم است حتی فقط یک چیز کافیست.‏» منظور عیسی آن است که برای یک وعده نیازی نیست این همه وقت صرف تهیهٔ غذاهای گوناگون شود.‏ چند غذای مختصر یا حتی فقط یک غذا کافیست.‏

نیت مرتا خوب است؛‏ می‌خواهد از خود مهمان‌نوازی نشان دهد.‏ اما نگرانی او برای تهیهٔ غذا و چیزهای دیگر باعث می‌شود که از آموزش خصوصیی که پسر خدا می‌تواند در اختیار او بگذارد غافل شود!‏ از این رو عیسی چنین نتیجه‌گیری می‌کند:‏ «آن چه مریم اختیار کرده از همه بهتر است و از او گرفته نخواهد شد.‏»‏

بعداً در جایی دیگر،‏ یکی از شاگردان عیسی از او می‌پرسد:‏ «خداوند دعا کردن را بما تعلیم نما چنانکه یحیی شاگردان خود را بیاموخت.‏» احتمالاً این شاگرد حدود یک سال و نیم پیش هنگامی که عیسی در موعظهٔ سر کوه خود نمونه‌ای برای دعا ارائه داد در آنجا حاضر نبود.‏ بنابراین عیسی آموزش‌های خود را تکرار می‌کند،‏ و مثلی را نیز بدان اضافه می‌کند که نشان می‌دهد باید در دعا کردن پافشاری و سماجت کرد.‏

عیسی سخنانش را به این شکل آغاز می‌کند:‏ «فرض کنید که یکی از شما دوستی داشته باشد و نیمه شب پیش آن دوست برود و بگوید:‏ ‹ای دوست،‏ سه قرص نان به من قرض بده یکی از دوستانم که در سفر بود به خانهٔ من وارد شده است و چیزی ندارم پیش او بگذارم.‏› و او از داخل جواب بدهد:‏ ‹مزاحم من نشو!‏ حالا در قفل شده است و من و بچه‌هایم به رختخواب رفته‌ایم و نمیتوانم برخیزم تا چیزی به تو بدهم.‏› بدانید که حتی اگر از روی رفاقت برای او حاضر نکند،‏ همان سماجت،‏ او را وادار خواهد کرد که برخیزد و هر چه را دوستش احتیاج دارد به او بدهد.‏»‏

منظور عیسی از این تشبیه آن نیست که یَهُوَه خدا مانند دوستی که در این داستان از او صحبت شده،‏ تمایلی به پاسخ دادن به درخواستهای ما ندارد.‏ بلکه می‌خواهد نشان دهد که اگر حتی دوستی که راغب به کمک نیست در اثر پافشاری و سماجت بالاخره پاسخ مثبت می‌دهد،‏ پس پدر آسمانی و مهربان ما تا چه حد راغب است که به درخواست‌های ما پاسخ مثبت دهد!‏ بنابراین عیسی به سخنان خود ادامه داده می‌گوید:‏ «پس به شما میگویم تقاضا کنید که به شما داده خواهد شد،‏ بجوئید که پیدا خواهید کرد،‏ بکوبید که در به روی شما باز خواهد شد.‏ چون هر که بخواهد به دست می‌آورد و هر که بجوید پیدا میکند و هر که بکوبد در برویش باز میشود.‏»‏

سپس با اشاره به پدرها که انسانهایی ناکامل و گناهکار هستند،‏ می‌گوید:‏ «آیا در میان شما پدری هست که وقتی که پسرش از او ماهی بخواهد به عوض ماهی،‏ ماری در دستش بگذارد.‏ یا وقتی تخم مرغ بخواهد عقربی به او بدهد؟‏ پس اگر شما با اینکه جایزالخطا هستید میدانید چگونه چیزهای خوب را به فرزندانتان بدهید،‏ چقدر بیشتر پدر آسمانی،‏ روح‌القدس را به آنانیکه از او تقاضا میکنند عطا خواهد فرمود!‏» واقعاً که سخنان عیسی در اینجا ما را تشویق می‌کنند که در دعا کردن از خود پافشاری نشان دهیم.‏ لوقا ۱۰:‏۳۸–‏۱۱:‏۱۳ ‏(‏۱۰:‏۴۱ د ج ‏)‏.‏

▪ چرا مرتا برای عیسی این همه تدارک می‌بیند؟‏

▪ مریم چه می‌کند،‏ و چرا عیسی بجای مرتا او را تحسین می‌کند؟‏

▪ چه عاملی باعث می‌شود که عیسی آموزش‌های خود را دربارهٔ دعا دوباره تکرار کند؟‏

▪ عیسی چگونه با مثال نشان می‌دهد که باید در دعا کردن پافشاری کنیم؟‏