پند در خصوص ثروت‌اندوزی

هنگامی که عیسی در خانهٔ یک فَریسی مهمان بود،‏ هزاران نفر برای دیدن او بیرون خانه جمع شدند.‏ در جلیل نیز چنین استقبالی از عیسی شده بود.‏ (‏مَرقُس ۱:‏۳۳؛‏ ۲:‏۲؛‏ ۳:‏۹‏)‏ حال که در یهودیه بود،‏ بسیاری مشتاق دیدن او و شنیدن سخنانش بودند.‏ دیدگاه آنان نسبت به عیسی با دیدگاه فَریسیانی که در آن مهمانی بودند،‏ بسیار متفاوت بود.‏

آنچه عیسی در ابتدا به آن اشاره کرد،‏ به‌خصوص برای شاگردانش اهمیت داشت.‏ او گفت:‏ «از خمیرمایهٔ فَریسیان دوری کنید که ریاکاری است.‏» عیسی پیش از آن نیز به این امر اشاره کرده بود،‏ اما با مشاهدهٔ ریاکاری آن فَریسیان لازم دید که بار دیگر به شاگردانش هشدار دهد.‏ (‏لوقا ۱۲:‏۱؛‏ مَرقُس ۸:‏۱۵‏)‏ آری،‏ فَریسیان برای پنهان کردن شرارت خود سعی می‌کردند خود را مؤمن جلوه دهند و عیسی لازم دید که شاگردانش را از آن خطر آگاه کند.‏ عیسی توضیح داد:‏ «چیزی نیست که نهان باشد و نمایان نشود و هیچ رازی نیست که پنهان باشد و فاش نگردد.‏»—‏لوقا ۱۲:‏۲‏.‏

احتمالاً بسیاری از آن جمع از اهالی یهودیه بودند و تعالیم عیسی را در جلیل نشنیده بودند.‏ از این رو،‏ او نکات اصلی سخنان خود را به آنان نیز تعلیم داد.‏ برای مثال،‏ او به آنان چنین گفت:‏ «از آنانی مترسید که شما را می‌کشند و پس از آن،‏ دیگر نمی‌توانند کاری بکنند.‏» (‏لوقا ۱۲:‏۴‏)‏ همچنین بار دیگر به پیروانش تأکید کرد که برای تأمین نیازهایشان به خدا توکّل کنند.‏ به علاوه،‏ عیسی اشاره کرد که آنان باید «پسر انسان» را نزد مردم تصدیق کنند و اطمینان داشته باشند که خدا قادر است از آنان مراقبت و حمایت کند.‏—‏مَتّی ۱۰:‏۱۹،‏ ۲۰،‏ ۲۶-‏۳۳؛‏ ۱۲:‏۳۱،‏ ۳۲‏.‏

مردی از میان جمعیت که غرق نگرانی خود بود،‏ گفت:‏ «استاد،‏ به برادرم بگو ارث پدر را با من تقسیم کند.‏» (‏لوقا ۱۲:‏۱۳‏)‏ در شریعت آمده بود که پسر بزرگِ خانواده،‏ دو برابر دیگر فرزندان ارث می‌بَرد.‏ پس قاعدتاً نباید حرف و سخنی میان آنان می‌بود.‏ (‏تَثنیه ۲۱:‏۱۷‏)‏ اما به نظر می‌رسید که آن مرد می‌خواست بیش از حق خود ارث برد.‏ عیسی با درایت عمل کرد و از هیچ یک از آنان جانبداری نکرد و پرسید:‏ «ای مرد،‏ چه کسی مرا میان شما دو نفر،‏ داور یا میانجی قرار داده است؟‏»—‏لوقا ۱۲:‏۱۴‏.‏

عیسی سپس این اندرز را به تمام شنوندگانش داد:‏ «هوشیار باشید و از هر گونه طمع دوری کنید؛‏ زیرا حتی اگر شخصی اموال فراوان هم داشته باشد،‏ اموالش به او زندگی نمی‌بخشد.‏» (‏لوقا ۱۲:‏۱۵‏)‏ انسان هر چقدر هم که ثروت اندوزد،‏ سرانجام خواهد مرد و داشتن ثروت برایش سودی نخواهد داشت.‏ عیسی در ادامه با مَثَلی به یادماندنی،‏ بر این نکته و بر اهمیت داشتن نامی نیک نزد خدا تأکید کرد.‏

او گفت:‏ «مردی ثروتمند از زمین خود محصول فراوان حاصل کرد.‏ پس با خود اندیشید و گفت:‏ ‹حال چه کنم که جایی برای انبار کردن محصول خود ندارم؟‏› سپس گفت:‏ ‹فهمیدم چه کنم.‏ انبارهای خود را خراب می‌کنم و انبارهای بزرگ‌تری می‌سازم و تمامی غلّه‌ها و کالاهایم را در آنجا ذخیره می‌کنم.‏ آنگاه به خود خواهم گفت:‏ «ای جان من،‏ برای سالیان سال چیزهای خوب اندوخته‌ای؛‏ پس آسوده باش،‏ بخور،‏ بنوش و خوش بگذران.‏»› اما خدا به او گفت:‏ ‹ای نادان،‏ امشب جانت را از تو خواهند گرفت.‏ آنگاه اندوخته‌های تو از آنِ چه کسی خواهد بود؟‏› چنین است روزگار کسی که برای خود گنج می‌اندوزد،‏ اما در چشم خدا ثروتمند نیست.‏»—‏لوقا ۱۲:‏۱۶-‏۲۱‏.‏

شاگردان عیسی و سایر شنوندگانش با این خطر روبرو بودند که در دام ثروت‌اندوزی و زیاده‌خواهی گرفتار شوند یا نگرانی‌های روزمرهٔ زندگی،‏ آنان را از خدمت به یَهُوَه منحرف سازد.‏ پس عیسی همان پندهای آموزنده‌ای را که حدود یک سال و نیم پیش از آن،‏ در موعظهٔ بالای کوه داده بود،‏ تکرار کرد.‏

او گفت:‏ «دیگر نگران زندگی خود مباشید که چه بخورید یا نگران بدن خود که چه بپوشید؛‏ .‏ .‏ .‏ به کلاغ‌ها نظر کنید که نه بذر می‌کارند،‏ نه برداشت می‌کنند،‏ نه کاهدانی دارند و نه انباری.‏ با این حال،‏ خدا به آن‌ها غذا می‌دهد.‏ آیا ارزش شما بسیار بیشتر از پرندگان نیست؟‏ .‏ .‏ .‏ به سوسن‌ها نظر کنید که چطور رشد می‌کنند؛‏ نه زحمت می‌کشند،‏ نه می‌ریسند،‏ اما من به شما می‌گویم که حتی سلیمان هم با همهٔ شکوهش،‏ همچون یکی از آن‌ها آراسته نشده بود.‏ .‏ .‏ .‏ پس دیگر در پی این مباشید که چه بخورید و چه بنوشید؛‏ دیگر غرق در نگرانی مشوید .‏ .‏ .‏ پدر آسمانی شما می‌داند که شما به این چیزها نیاز دارید.‏ پس همواره در پی پادشاهی او باشید و این‌ها برای شما مهیا خواهد شد.‏»—‏لوقا ۱۲:‏۲۲-‏۳۱؛‏ مَتّی ۶:‏۲۵-‏۳۳‏.‏

عیسی سپس اشاره کرد که چه کسانی در پی پادشاهی خدا خواهند بود.‏ او نشان داد که تنها گله‌ای «کوچک» یعنی شماری اندک از انسان‌های وفادار چنین خواهند کرد.‏ بعدها مشخص شد که شمار آنان تنها ۱۴۴٬۰۰۰ نفر است.‏ عیسی در اشاره به برکتی که در انتظار آنان است،‏ گفت:‏ «مایهٔ خشنودی پدر شما بوده است که پادشاهی را به شما دهد.‏» آنان در پی گنج بر زمین نخواهند بود؛‏ جایی که دست دزدان به آن برسد.‏ بلکه تمام حواسشان بر «گنجی تمام‌نشدنی در آسمان‌ها» متمرکز خواهد بود و در آنجا با مسیح سلطنت خواهند کرد.‏—‏لوقا ۱۲:‏۳۲-‏۳۴‏.‏