به صدای شبانمان گوش دهیم

۱.‏ چرا عیسی رابطه‌اش را با پیروانش به رابطهٔ شبان با گوسفندانش تشبیه کرد؟‏

عیسی گفت که رابطهٔ او با پیروانش مثل رابطهٔ شبان با گوسفندانش است.‏ (‏یو ۱۰:‏۱۴‏)‏ این تشبیه خوبی است؛‏ چون گوسفندان،‏ شبان خودشان را می‌شناسند و به او گوش می‌دهند.‏ یک توریست می‌گوید:‏ «می‌خواستیم از یک گلهٔ گوسفند عکس بگیریم.‏ اما هر چه آن‌ها را صدا زدیم دنبال ما نیامدند،‏ چون صدای ما را نمی‌شناختند.‏ اما به محض اینکه یک پسر بچهٔ چوپان آن‌ها را صدا زد،‏ سریع دنبال او رفتند.‏»‏

۲-‏۳.‏ الف)‏ ما چطور می‌توانیم به صدای عیسی گوش دهیم؟‏ ب)‏ در این مقاله و مقالهٔ بعد چه موضوعاتی را بررسی می‌کنیم؟‏

^۲ تجربهٔ آن توریست ما را به یاد حرف عیسی دربارهٔ شاگردانش می‌اندازد که گفت:‏ «آن‌ها به صدای من گوش فراخواهند داد.‏» (‏یو ۱۰:‏۱۶‏)‏ اما عیسی الآن در آسمان است.‏ پس ما چطور می‌توانیم به صدای او گوش دهیم؟‏ یک راه این است که تعالیمش را در زندگی‌مان به کار بگیریم.‏—‏مت ۷:‏۲۴،‏ ۲۵‏.‏

^۳ در این مقاله و مقالهٔ بعد بعضی از تعالیم عیسی را بررسی می‌کنیم و می‌بینیم که چه کارهایی را نباید انجام دهیم و چه کارهایی را باید انجام دهیم.‏ در این مقاله،‏ دو مورد را بررسی می‌کنیم که عیسی گفت نباید انجام بدهیم.‏

۴.‏ مطابق با لوقا ۱۲:‏۲۹‏،‏ چه چیزی ممکن است ما را «غرق در نگرانی» کند؟‏

^۴ لوقا ۱۲:‏۲۹ خوانده شود.‏ عیسی به پیروانش گفت:‏ «دیگر غرق در نگرانی مشوید.‏» او این پند را در مورد نیازهای اولیهٔ زندگی به آنان داد.‏ ما می‌دانیم که پندهای عیسی همیشه درست و بجاست.‏ اما گاهی وقت‌ها برایمان سخت است که آن‌ها را به کار ببریم.‏ چرا؟‏

۵.‏ چرا بعضی‌ها ممکن است خیلی نگران نیازهای مادی‌شان باشند؟‏

^۵ بعضی‌ها ممکن است خیلی نگران تأمین نیازهای اولیهٔ زندگی‌شان باشند.‏ شاید در یک کشور فقیر زندگی می‌کنند و درآمد کافی برای تأمین نیازهای خانواده‌شان ندارند.‏ یا ممکن است سرپرست خانواده فوت کرده باشد و کسی نباشد تا از نظر مالی از خانواده حمایت کند.‏ بعضی‌ها هم شاید به خاطر بیماری همه‌گیر کرونا،‏ شغل و درآمدشان را از دست داده باشند.‏ (‏جا ۹:‏۱۱‏)‏ اگر با این مشکلات یا هر مشکل دیگری دست و پنجه نرم می‌کنیم،‏ چطور می‌توانیم پند عیسی را به کار بگیریم و دیگر نگران نباشیم؟‏

۶.‏ چه اتفاقی برای پِطرُس افتاد؟‏

^۶ یک بار پِطرُس و دیگر رسولان سوار قایق بودند که دریای جلیل توفانی شد.‏ آن‌ها عیسی را دیدند که روی آب راه می‌رفت.‏ پِطرُس گفت:‏ «سَرورم،‏ اگر تویی به من فرمان بده تا بر روی آب پیش تو بیایم.‏» وقتی عیسی گفت:‏ «بیا،‏» پِطرُس از قایق بیرون آمد و «به طرف عیسی روی آب راه رفت.‏» اما چه اتفاقی افتاد؟‏ پِطرُس «توفان را دید،‏ ترسید و سپس در حالی که در آب فرو می‌رفت فریاد زد:‏ ‹سَرورم،‏ نجاتم بده!‏›» عیسی دستش را دراز کرد و او را نجات داد.‏ نکتهٔ مهم این است که پِطرُس تا وقتی روی عیسی تمرکز داشت توانست روی دریای توفانی راه برود.‏ اما وقتی به توفان نگاه کرد،‏ ترسید و در آب فرو رفت.‏—‏مت ۱۴:‏۲۴-‏۳۱‏.‏

۷.‏ ما از پِطرُس چه درسی می‌گیریم؟‏

^۷ ما از پِطرُس چه درسی می‌گیریم؟‏ وقتی پِطرُس از قایق بیرون آمد و پایش را روی آب گذاشت،‏ فکر نمی‌کرد که حواسش پرت شود و در آب فرو رود.‏ او می‌خواست روی آب راه برود تا به عیسی برسد.‏ اما موفق نشد؛‏ چون تمرکزش را از دست داد.‏ همان طور که پِطرُس برای راه رفتن روی دریای توفانی به ایمان نیاز داشت،‏ ما هم برای پایداری در مشکلات به ایمان نیاز داریم.‏ اگر نتوانیم بر یَهُوَه و وعده‌هایش تمرکز کنیم،‏ ایمانمان ضعیف می‌شود و در نگرانی‌هایمان غرق می‌شویم.‏ ما چطور می‌توانیم در مشکلات بزرگ روی یَهُوَه تمرکز کنیم و مطمئن باشیم که کمکمان می‌کند؟‏

۸.‏ چه چیزی کمکمان می‌کند که بیش از حد نگران نیازهای مادی‌مان نباشیم؟‏

^۸ ما به جای نگرانی،‏ باید به یَهُوَه اعتماد کنیم.‏ یَهُوَه وعده داده که اگر به او اولویت دهیم،‏ به نیازهای مادی‌مان رسیدگی می‌کند.‏ (‏مت ۶:‏۳۲،‏ ۳۳‏)‏ او همیشه به این وعده‌اش عمل کرده است.‏ (‏تث ۸:‏۴،‏ ۱۵،‏ ۱۶؛‏ مز ۳۷:‏۲۵‏)‏ اگر یَهُوَه به نیاز پرندگان و گل‌ها رسیدگی می‌کند،‏ ما اصلاً نباید نگران خوراک و پوشاکمان باشیم!‏ (‏مت ۶:‏۲۶-‏۳۰؛‏ فیلیپ ۴:‏۶،‏ ۷‏)‏ همان طور که یک پدر و مادر از روی محبت به نیازهای مادی فرزندانشان رسیدگی می‌کنند،‏ یَهُوَه هم از روی محبت به نیازهای مادی ما رسیدگی می‌کند.‏ پس باید مطمئن باشیم که یَهُوَه از ما مراقبت می‌کند!‏

۹.‏ از تجربهٔ یک زوج چه یاد می‌گیریم؟‏

^۹ به نمونه‌ای توجه کنید که نشان می‌دهد یَهُوَه چگونه به نیازهای مادی‌مان رسیدگی می‌کند.‏ یک زوج که تمام‌وقت به یَهُوَه خدمت می‌کنند،‏ بیشتر از یک ساعت رانندگی کردند تا خواهرانی را که در کمپ پناهندگان بودند،‏ به جلسه ببرند.‏ برادرمان می‌گوید:‏ «بعد از جلسه،‏ خواهران را برای غذا دعوت کردیم.‏ اما بعد متوجه شدیم که در خانه چیزی برای پذیرایی نداریم.‏ وقتی به خانه رسیدیم،‏ دو کیسه پر از مواد غذایی جلوی در بود.‏ نمی‌دانیم چه کسی آن‌ها را آورده بود.‏ مطمئن بودیم که یَهُوَه به نیاز ما رسیدگی کرده است.‏» چند وقت بعد،‏ ماشین آن زوج خراب شد.‏ آن‌ها برای موعظه،‏ ماشین را لازم داشتند.‏ اما پول تعمیرش را نداشتند.‏ پس ماشین را به تعمیرگاه نزدیک خانه‌شان بردند تا ببینند که هزینهٔ تعمیرش چقدر می‌شود.‏ در آنجا مردی پرسید:‏ «این ماشین کیست؟‏» برادرمان گفت که ماشین اوست،‏ اما خراب است.‏ آن مرد گفت:‏ «مهم نیست.‏ همسرم دنبال ماشینی با همین رنگ و مدل می‌گردد.‏ ماشین را چند می‌فروشید؟‏» برادرمان ماشین را فروخت و با پول آن یک ماشین دیگر خرید.‏ او می‌گوید:‏ «خیلی خوشحال شدیم.‏ می‌دانستیم که این موضوع،‏ اتفاقی نبود.‏ یَهُوَه کمکمان کرد.‏»‏

۱۰.‏ مزمور ۳۷:‏۵‏،‏ چطور کمکمان می‌کند که نگران نیازهای مادی‌مان نباشیم؟‏

^۱۰ اگر ما به شبانمان عیسی گوش دهیم و بیش از حد نگران نیازهای مادی‌مان نشویم،‏ می‌توانیم مطمئن باشیم که یَهُوَه به نیازهایمان رسیدگی می‌کند.‏ ‏(‏مزمور ۳۷:‏۵ خوانده شود؛‏ ۱پطر ۵:‏۷‏)‏ به مشکلاتی که در بند ۵ اشاره شد،‏ فکر کنید.‏ شاید تا الآن یَهُوَه از طریق سرپرست خانواده یا کارفرمایتان به نیازهای روزمره‌تان رسیدگی کرده باشد.‏ اما اگر سرپرست خانواده‌تان دیگر قادر به این کار نیست یا شغلتان را از دست داده‌اید چطور؟‏ مطمئن باشید که یَهُوَه از راه‌های دیگری به نیازهای روزمره‌تان رسیدگی می‌کند.‏ در ادامه دومین موردی را بررسی می‌کنیم که عیسی گفت نباید انجام دهیم.‏

۱۱.‏ عیسی در مَتّی ۷:‏۱،‏ ۲ گفت که چه کاری را نباید انجام دهیم و چرا عمل کردن به این پند می‌تواند مشکل باشد؟‏

^۱۱ مَتّی ۷:‏۱،‏ ۲ خوانده شود.‏ عیسی می‌دانست که ما ناکاملیم و بیشتر وقت‌ها از دیگران انتقاد می‌کنیم.‏ برای همین گفت:‏ ‏«دیگر قضاوت مکنید.‏»‏ اما اگر با وجود تلاش زیاد،‏ باز هم دیگران را قضاوت کنیم چطور؟‏ در چنین شرایطی باید به عیسی گوش دهیم و دست از تلاش نکشیم.‏

۱۲-‏۱۳.‏ نمونهٔ یَهُوَه چطور کمکمان می‌کند که دیگران را قضاوت نکنیم؟‏

^۱۲ ما می‌توانیم از یَهُوَه سرمشق بگیریم.‏ او روی نکات مثبت ما تمرکز می‌کند.‏ نحوهٔ برخورد او با داوود پادشاه را در نظر بگیرید.‏ داوود مرتکب گناهان جدّی شد.‏ برای مثال،‏ او با بَتشِبَع زنا کرد و حتی باعث شد که شوهر او کشته شود.‏ (‏۲سمو ۱۱:‏۲-‏۴،‏ ۱۴،‏ ۱۵،‏ ۲۴‏)‏ داوود با این کار هم به خودش صدمه زد و هم به خانواده‌اش.‏ (‏۲سمو ۱۲:‏۱۰،‏ ۱۱‏)‏ در موقعیتی دیگر،‏ داوود با سرشماری لشکر اسرائیلیان نشان داد که به یَهُوَه اعتماد کامل ندارد.‏ یَهُوَه از او نخواسته بود این کار را انجام دهد.‏ داوود احتمالاً به خاطر افتخار و اعتماد به لشکر بزرگش این کار را کرد.‏ کار داوود باعث شد که ۷۰٬۰۰۰ نفر از اسرائیلیان طاعون بگیرند و بمیرند!‏—‏۲سمو ۲۴:‏۱-‏۴،‏ ۱۰-‏۱۵‏.‏

^۱۳ اگر شما آن زمان بین اسرائیلیان بودید،‏ چه احساسی نسبت به داوود پیدا می‌کردید؟‏ آیا داوود را لایق بخشش یَهُوَه می‌دانستید؟‏ یَهُوَه می‌دانست که داوود در طول زندگی‌اش وفادار بوده و الآن از صمیم دل توبه کرده است.‏ بنابراین،‏ گناهان جدّی او را بخشید.‏ یَهُوَه همچنین می‌دانست که داوود چقدر او را دوست دارد و می‌خواهد خشنودش کند.‏ آیا از این که یَهُوَه نکات مثبت ما را می‌بیند،‏ قدردان نیستید؟‏—‏۱پاد ۹:‏۴؛‏ ۱توا ۲۹:‏۱۰،‏ ۱۷‏.‏

۱۴.‏ چه دیدگاهی کمکمان می‌کند که دیگران را قضاوت نکنیم؟‏

^۱۴ یَهُوَه از ما انتظار ندارد که کامل باشیم.‏ پس ما هم نباید از دیگران انتظار کاملیت داشته باشیم.‏ ما باید نکات مثبت آن‌ها را ببینیم.‏ انتقاد کردن از دیگران آسان است.‏ اما یک شخص روحانی،‏ با ناکاملی‌های هم‌ایمانانش کنار می‌آید.‏ یک الماس در حالت طبیعی ممکن است زیبا نباشد،‏ اما یک فرد باتجربه می‌داند که آن الماس بعد از تراشکاری و جلا دادن،‏ ارزش زیادی پیدا می‌کند.‏ ما هم مثل یَهُوَه و عیسی می‌خواهیم فراتر از ظاهر دیگران را ببینیم و بر نکات مثبتشان تمرکز کنیم.‏

۱۵.‏ درک شرایط دیگران چطور کمکمان می‌کند که آن‌ها را قضاوت نکنیم؟‏

^۱۵ علاوه بر تمرکز بر نکات مثبت دیگران چه چیز دیگری کمکمان می‌کند که آن‌ها را قضاوت نکنیم؟‏ باید سعی کنیم شرایطشان را درک کنیم.‏ به این نمونه توجه کنید.‏ یک روز عیسی در معبد نشسته بود و دید که یک بیوه‌زن فقیر دو سکهٔ کم‌ارزش در صندوق اعانه انداخت.‏ عیسی نگفت:‏ «چرا او بیشتر اعانه نداد؟‏» او به انگیزه و شرایط زندگی آن بیوه‌زن فکر کرد و او را به خاطر کارش تحسین کرد.‏—‏لو ۲۱:‏۱-‏۴‏.‏

۱۶.‏ ما از تجربهٔ وِرونیکا چه یاد می‌گیریم؟‏

^۱۶ تجربهٔ خواهری به نام وِرونیکا نشان می‌دهد که درک شرایط دیگران تا چه حد اهمیت دارد.‏ یکی از خواهران در جماعت او،‏ به‌تنهایی پسرش را بزرگ می‌کند.‏ وِرونیکا می‌گوید:‏ «نسبت به آن خواهر و پسرش دید مثبتی نداشتم،‏ چون به نظرم زیاد در جماعت فعال نبودند.‏ تا این که یک روز با او به موعظه رفتم.‏ او گفت که شرایطش خیلی سخت است،‏ چون پسرش دچار اختلالات ذهنی است.‏ او سخت تلاش می‌کرد تا به نیازهای مادی و روحانی‌شان رسیدگی کند.‏ بعضی وقت‌ها به خاطر بیماری پسرش،‏ باید در یک جلسهٔ دیگر شرکت می‌کرد.‏» وِرونیکا در ادامه می‌گوید:‏ «اصلاً نمی‌دانستم که آن خواهر چه زندگی سختی دارد.‏ الآن او را خیلی دوست دارم و احترام زیادی برایش قائلم،‏ چون با تمام توانش به یَهُوَه خدمت می‌کند.‏»‏

۱۷.‏ یعقوب ۲:‏۸ چه پندی به ما می‌دهد و چطور می‌توانیم آن را به کار گیریم؟‏

^۱۷ اگر متوجه شویم که دیگران را قضاوت کرده‌ایم چه باید بکنیم؟‏ ما باید هم‌ایمانانمان را دوست داشته باشیم.‏ ‏(‏یعقوب ۲:‏۸ خوانده شود.‏)‏ همین طور باید در دعا از یَهُوَه بخواهیم کمکمان کند تا قضاوت کردن را کنار بگذاریم.‏ سپس هماهنگ با دعایمان باید پیشقدم شویم و با شخصی که قضاوتش کرده‌ایم وقت بگذرانیم و او را بهتر بشناسیم.‏ ما می‌توانیم با او به موعظه برویم یا برای غذا دعوتش کنیم.‏ وقتی او را بهتر بشناسیم می‌توانیم مثل یَهُوَه و عیسی بر نکات مثبتش تمرکز کنیم.‏ به این شکل نشان می‌دهیم که پند عیسی را به کار می‌گیریم و دیگران را قضاوت نمی‌کنیم.‏

۱۸.‏ ما چطور نشان می‌دهیم که به صدای عیسی گوش می‌دهیم؟‏

^۱۸ همان طور که گوسفندان به صدای شبانشان گوش می‌دهند،‏ پیروان عیسی هم به صدای او گوش می‌دهند.‏ اگر تلاش کنیم که نگران نیازهای مادی‌مان نشویم و دیگران را قضاوت نکنیم،‏ یَهُوَه و عیسی به تلاش‌هایمان برکت می‌دهند.‏ چه جزو «گلهٔ کوچک» باشیم چه ‹گوسفندان دیگر،‏› مصممیم که به صدای شبانمان یعنی عیسی گوش دهیم.‏ (‏لو ۱۲:‏۳۲؛‏ یو ۱۰:‏۱۱،‏ ۱۴،‏ ۱۶‏)‏ در مقالهٔ بعد دو مورد را بررسی می‌کنیم که عیسی به پیروانش گفت باید آن‌ها را انجام دهند.‏