از روی ظاهر قضاوت نکنید

۱.‏ پیشگویی اِشَعْیا دربارهٔ عیسی چه بود و این پیشگویی چگونه به ما دلگرمی می‌دهد؟‏

اِشَعْیا دربارهٔ عیسی مسیح چنین پیشگویی کرد:‏ «بر حسب آنچه به چشم بیند،‏ داوری نخواهد کرد و بر وفق آنچه به گوش شنود،‏ حکم نخواهد داد؛‏ بلکه بینوایان را به عدالت داوری خواهد کرد.‏» (‏اشع ۱۱:‏۳،‏ ۴‏)‏ به‌راستی که این پیشگویی به ما امید و دلگرمی می‌بخشد؛‏ زیرا ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که تبعیض در هر گوشهٔ آن به چشم می‌خورد و انسان‌ها یکدیگر را از روی ظاهر قضاوت می‌کنند.‏ ما بی‌صبرانه در انتظار داوری عیسی هستیم؛‏ زیرا او بر حسب آنچه می‌بیند داوری نمی‌کند.‏

۲.‏ عیسی چه فرمانی به ما داد و در این مقاله چه موضوعاتی را بررسی می‌کنیم؟‏

^۲ هر روزه افکار و نظرات مختلفی دربارهٔ دیگران به ذهن ما خطور می‌کند.‏ اما از آنجا که ناکاملیم،‏ نمی‌توانیم همچون عیسی دیگران را به‌درستی قضاوت کنیم.‏ در واقع،‏ آنچه به چشم می‌بینیم به‌راحتی می‌تواند بر نحوهٔ قضاوتمان تأثیر گذارد.‏ اما زمانی که عیسی روی زمین بود چنین فرمان داد:‏ «از روی ظاهر داوری مکنید،‏ بلکه عادلانه داوری کنید.‏» (‏یو ۷:‏۲۴‏)‏ واضح است که عیسی از ما می‌خواهد همچون او عمل کنیم و بر اساس آنچه می‌بینیم قضاوت نکنیم.‏ در این مقاله سه مورد را بررسی می‌کنیم که می‌تواند باعث شود دیگران را بر اساس آنچه می‌بینیم قضاوت کنیم.‏ این سه مورد عبارتند از:‏ نژاد یا ملیت،‏ وضعیت مالی و سن.‏ در هر مورد خواهیم دید که چگونه می‌توانیم به فرمان عیسی عمل کنیم.‏

۳،‏ ۴.‏ الف)‏ چه وقایعی باعث شد که پِطرُس دیدگاهش را نسبت به غیریهودیان تغییر دهد؟‏ (‏تصویر ابتدای مقاله ملاحظه شود.‏)‏ ب)‏ پِطرُس با کمک یَهُوَه چه موضوعی را درک کرد؟‏

^۳ تصوّر کنید زمانی که پِطرُس رسول مأموریت یافت به خانهٔ شخصی غیریهودی به نام کُرنِلیوس در قیصریه برود چه احساسی داشت.‏ (‏اعما ۱۰:‏۱۷-‏۲۹‏)‏ پِطرُس همچون یهودیان دیگر از کودکی آموخته بود که غیریهودیان ناپاک هستند.‏ با این حال،‏ او شاهد اتفاقاتی بود که باعث شد دیدگاهش را تغییر دهد.‏ برای مثال،‏ پِطرُس رؤیایی الهامی دید.‏ (‏اعما ۱۰:‏۹-‏۱۶‏)‏ در آن رؤیا،‏ ظرفی سفره‌مانند دید که پایین می‌آمد و در آن همه گونه حیوانات ناپاک بود.‏ در آن هنگام ندایی از آسمان شنید که به او گفت:‏ «پِطرُس برخیز،‏ ذبح کن و بخور!‏» پِطرُس قاطعانه آن فرمان را رد کرد.‏ سپس از آسمان به پِطرُس چنین گفته شد:‏ «آنچه را که خدا پاک ساخته است،‏ دیگر ناپاک مخوان.‏» وقتی آن رؤیا تمام شد،‏ پِطرُس گیج و سردرگم بود.‏ او آن پیام را کاملاً درک نکرده بود.‏ همان وقت پیام‌رسانان کُرنِلیوس سر رسیدند.‏ پِطرُس تحت هدایت روح‌القدس به همراه آنان به خانهٔ کُرنِلیوس رفت.‏

^۴ اگر پِطرُس از روی ظاهر قضاوت می‌کرد،‏ هرگز وارد خانهٔ کُرنِلیوس نمی‌شد؛‏ زیرا یهودیان هیچ‌وقت به خانهٔ غیریهودیان نمی‌رفتند.‏ پس چه چیز او را بر آن داشت که به خانهٔ کُرنِلیوس برود؟‏ پِطرُس پیش از آن نسبت به غیریهودیان تبعیض قائل می‌شد،‏ اما آن رؤیا و هدایت روح‌القدس طرز فکر او را کاملاً تغییر داد.‏ پِطرُس پس از شنیدن سخنان کُرنِلیوس شدیداً تحت تأثیر قرار گرفت و تحت الهام خدا چنین نوشت:‏ «حال حقیقتاً دریافتم که خدا تبعیض قائل نمی‌شود،‏ بلکه از هر قومی،‏ هر کس از او بترسد و آنچه درست است به جا آورد،‏ مورد قبول اوست.‏» (‏اعما ۱۰:‏۳۴،‏ ۳۵‏)‏ پِطرُس از درک این موضوع بسیار هیجان‌زده شد!‏ حال این موضوع باید چه تأثیری بر دیدگاه مسیحیان بگذارد؟‏

۵.‏ الف)‏ یَهُوَه از مسیحیان انتظار دارد چه چیزی را درک کنند؟‏ ب)‏ با این که ما حقیقت را می‌دانیم چه طرز فکری ممکن است در ما رخنه کرده باشد؟‏

^۵ یَهُوَه از طریق پِطرُس به همهٔ مسیحیان نشان داد که پیشداوری نمی‌کند و تبعیض قائل نمی‌شود.‏ برای یَهُوَه مهم نیست که ما از چه نژاد و ملیتی هستیم و به چه زبانی صحبت می‌کنیم.‏ تا زمانی که ما خداترس باشیم و آنچه را که در نظر یَهُوَه درست است انجام دهیم،‏ مورد تأیید او خواهیم بود.‏ (‏غلا ۳:‏۲۶-‏۲۸؛‏ مکا ۷:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ اما اگر در فرهنگی که ما در آن بزرگ شده‌ایم،‏ تبعیض و پیشداوری بسیار معمول باشد چطور؟‏ حتی اگر مطمئن باشید که تبعیض قائل نمی‌شوید،‏ شاید چنین طرز فکر و احساساتی در وجود شما رخنه کرده باشد.‏ حتی پِطرُس نیز که به دیگران کمک کرد تا دریابند یَهُوَه تبعیض قائل نمی‌شود،‏ خودش بعدها مرتکب چنین اشتباهی شد!‏ (‏غلا ۲:‏۱۱-‏۱۴‏)‏ حال ما چگونه می‌توانیم از فرمان عیسی پیروی کنیم و دیگران را از روی ظاهر قضاوت نکنیم؟‏

۶.‏ الف)‏ چگونه می‌توانیم پیشداوری و تبعیض را از افکار و احساساتمان ریشه‌کن سازیم؟‏ ب)‏ گزارشی که توسط برادری مسئول نوشته شده بود چه نکته‌ای را نشان می‌دهد؟‏

^۶ ما باید بر اساس کلام خدا خود را محک بزنیم تا اطمینان یابیم که ذرّه‌ای پیشداوری و تبعیض در افکار و احساساتمان وجود نداشته باشد.‏ (‏مز ۱۱۹:‏۱۰۵‏)‏ گاه ممکن است بدون این که خودمان متوجه باشیم،‏ پیشداوری کنیم یا تبعیض قائل شویم.‏ در این صورت،‏ می‌توانیم کمک پرمهر هم‌ایمانانمان را که متوجه این رفتارمان شده‌اند بپذیریم.‏ (‏غلا ۲:‏۱۱،‏ ۱۴‏)‏ اگر گاه متوجه پیشداوری‌هایمان نمی‌شویم،‏ شاید به این دلیل است که با چنین طرز فکری بزرگ شده‌ایم و برایمان امری کاملاً عادی شده است.‏ برای مثال،‏ به نمونهٔ برادری مسئول توجه کنید.‏ او دربارهٔ زوجی سخت‌کوش که در خدمت تمام‌وقت بودند گزارشی نوشت.‏ برادری که در خدمت تمام‌وقت بود متعلّق به اقلیتی بود که از دید مردم،‏ حقیر به حساب می‌آمد.‏ برادر مسئول در گزارش خود به نکات مثبت زیادی از این برادر اشاره کرد،‏ ولی در انتها چنین اضافه کرد:‏ «با این که برادرمان عضو اقلیتی خاص است،‏ با نحوهٔ زندگی‌اش به همه ثابت کرده است که همچون اعضای دیگر آن اقلیت،‏ کثیف و حقیرانه زندگی نمی‌کند.‏» آیا به اشتباه برادر مسئول پی بردید؟‏ صرف‌نظر از مسئولیت‌هایمان در سازمان یَهُوَه،‏ ما باید همواره خود را بیازماییم و با فروتنی کمک دیگران را بپذیریم.‏ در این صورت،‏ حتی اگر ذرّه‌ای پیشداوری و تبعیض در طرز فکرمان وجود داشته باشد،‏ می‌توانیم آن را بزداییم.‏ برای از بین بردن چنین طرز فکری چه راه دیگری داریم؟‏

۷.‏ چگونه می‌توانیم نشان دهیم که ‹دل خود را به روی دیگران گشاده‌ایم›؟‏

^۷ اگر ما ‹دل خود را به روی دیگران بگشاییم› می‌توانیم محبت را جایگزین پیشداوری و تبعیض کنیم.‏ (‏۲قر ۶:‏۱۱-‏۱۳‏)‏ آیا ترجیح می‌دهید همیشه با افرادی از نژاد،‏ ملیت و زبان خودتان معاشرت کنید؟‏ اگر چنین است سعی کنید با افرادی که پیشینه‌شان با شما متفاوت است نیز معاشرت کنید.‏ برای مثال می‌توانید با آنان به موعظه بروید یا آنان را برای صرف غذا به منزلتان دعوت کنید.‏ (‏اعما ۱۶:‏۱۴،‏ ۱۵‏)‏ به این شکل،‏ به مرور زمان محبت جایگزین پیشداوری و تبعیض خواهد شد.‏ در ادامه مورد دیگری را بررسی می‌کنیم که باعث می‌شود دیگران را از روی ظاهرشان قضاوت کنیم.‏

۸.‏ مطابق لاویان ۱۹:‏۱۵‏،‏ وضعیت مالی دیگران ممکن است چه تأثیری بر دیدگاهمان نسبت به آنان بگذارد؟‏

^۸ وضعیت مالی اطرافیانمان عامل دیگری است که می‌تواند بر دیدگاه ما نسبت به آنان تأثیر گذارد.‏ لاویان ۱۹:‏۱۵ می‌گوید:‏ «نه جانبِ فقیر را بگیر و نه بزرگ را حرمت دار.‏ همسایهٔ خویش را به انصاف داوری کن.‏» اما وضعیت مالی یک شخص چگونه ممکن است بر دیدگاهمان نسبت به او تأثیر گذارد؟‏

۹.‏ سلیمان به چه حقیقت تلخی اشاره کرد و ما از آن چه درسی می‌گیریم؟‏

^۹ سلیمان تحت الهام خدا به حقیقت تلخی دربارهٔ انسان‌های ناکامل اشاره کرد.‏ او در امثال ۱۴:‏۲۰ گفت:‏ «فقیر حتی نزد کسانِ خود نیز منفور است،‏ اما بسیارند دوستداران مرد دولتمند.‏» ما از این گفتهٔ سلیمان چه می‌آموزیم؟‏ بدون این که متوجه شویم،‏ ممکن است ترجیح دهیم با هم‌ایمانانی معاشرت کنیم که وضعیت مالی بهتری نسبت به دیگران دارند.‏ اما چرا بسیار خطرناک است که دیگران را بر اساس وضعیت مالی‌شان پیشداوری کنیم؟‏

۱۰.‏ یعقوب دربارهٔ چه مشکلی به مسیحیان هشدار داد؟‏

^۱۰ اگر اجازه دهیم برخوردمان با اعضای جماعت تحت تأثیر وضعیت مالی آنان قرار بگیرد،‏ شاید باعث ایجاد چنددستگی در جماعت شویم.‏ این اتفاق در برخی جماعات قرن اول رخ داد و یعقوب در این باره به آن مسیحیان هشدار داد.‏ ‏(‏یعقوب ۲:‏۱-‏۴ خوانده شود.‏)‏ امروزه ما باید هوشیار و مراقب باشیم که چنین طرز فکری وارد جماعات مسیحی نشود.‏ چگونه می‌توانیم چنین کنیم؟‏

۱۱.‏ آیا وضعیت مالی یک شخص می‌تواند بر رابطهٔ او با یَهُوَه تأثیر گذارد؟‏ توضیح دهید.‏

^۱۱ ما باید دیدگاهی همچون دیدگاه یَهُوَه نسبت به برادران و خواهرانمان داشته باشیم.‏ ارزش یک شخص در دید یَهُوَه،‏ وابسته به وضعیت مالی آن شخص نیست.‏ رابطهٔ ما با یَهُوَه هیچ ارتباطی با میزان ثروت و دارایی‌مان ندارد.‏ البته عیسی گفت:‏ «برای شخص ثروتمند بسیار دشوار است که به پادشاهی آسمان‌ها راه یابد.‏» ‏(‏مت ۱۹:‏۲۳‏)‏ اما عیسی نگفت که ورود به پادشاهی آسمان‌ها برای شخص ثروتمند غیرممکن است.‏ عیسی همچنین گفت:‏ «خوشا به حال شما فقیران؛‏ زیرا پادشاهی خدا از آن شماست.‏» (‏لو ۶:‏۲۰‏)‏ این سخن عیسی نیز به این معنی نبود که همهٔ انسان‌های فقیر به تعالیم او گوش می‌دادند و برکت می‌یافتند؛‏ زیرا بسیاری از آنان توجهی به تعالیم عیسی نکردند.‏ در واقع،‏ منظور عیسی این بود که ما نمی‌توانیم بر اساس وضعیت مالی اشخاص،‏ دربارهٔ رابطهٔ آنان با یَهُوَه قضاوت کنیم.‏

۱۲.‏ کتاب مقدّس چه پندی به همهٔ مسیحیان،‏ چه ثروتمند و چه فقیر می‌دهد؟‏

^۱۲ برادران و خواهرانمان در سراسر دنیا،‏ وضعیت‌های مالی متفاوتی دارند.‏ اما آنان با تمام وجود به یَهُوَه عشق می‌ورزند و به او خدمت می‌کنند.‏ کتاب مقدّس خطاب به آنانی که ثروت زیادی دارند می‌گوید:‏ ‹امیدتان را نه به ثروت ناپایدار،‏ بلکه به خدا ببندید.‏› ‏(‏۱تیموتائوس ۶:‏۱۷-‏۱۹ خوانده شود.‏)‏ کتاب مقدّس همچنین تمام مسیحیان را،‏ صرف‌نظر از میزان دارایی‌شان،‏ ترغیب می‌کند که از پول‌دوستی بپرهیزند.‏ (‏۱تیمو ۶:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ اگر ما نیز همچون یَهُوَه به هم‌ایمانانمان بنگریم،‏ هرگز آنان را بر اساس میزان دارایی‌شان قضاوت نمی‌کنیم.‏ در ادامه به بررسی این نکته می‌پردازیم که آیا می‌توان بر اساس سن شخص او را قضاوت کرد.‏

۱۳.‏ کتاب مقدّس دربارهٔ احترام به سالخوردگان به ما چه می‌آموزد؟‏

^۱۳ کتاب مقدّس ما را ترغیب می‌کند که به سالخوردگان احترام بگذاریم.‏ لاویان ۱۹:‏۳۲ در این باره می‌گوید:‏ «پیش پای ریش‌سفیدان برخیزید،‏ حرمتِ روی پیرمرد را نگاه دارید،‏ و از خدای خود بترسید.‏» در امثال ۱۶:‏۳۱ نیز چنین آمده است:‏ «موی سفید تاج جلال است که در طریق پارسایی به دست می‌آید.‏» پولُس نیز به تیموتائوس گفت که سالخوردگان را ‹به‌شدّت سرزنش مکن،‏ بلکه همچون پدر خود با آنان رفتار کن.‏› (‏۱تیمو ۵:‏۱،‏ ۲‏)‏ با این که تیموتائوس راهنمایی هم‌ایمانان سالخورده‌اش را بر عهده داشت،‏ باید همواره با آنان با دلسوزی و احترام رفتار می‌کرد.‏

۱۴.‏ در چه صورت بجاست به مبشّری که سنش از ما بیشتر است پند دهیم؟‏

^۱۴ حال اگر یکی از اعضای سالخوردهٔ جماعت عمداً گناهی مرتکب شود یا دیگران را تشویق به کاری کند که باعث خشنودی یَهُوَه نیست چطور؟‏ یَهُوَه هرگز به خاطر سن بالای شخص،‏ از گناهان عمدی او چشم‌پوشی نمی‌کند.‏ یکی از اصول کتاب مقدّس در این باره می‌گوید:‏ «گناهکار صدساله ملعون خواهد بود.‏» (‏اِشَعْیا ۶۵:‏۲۰‏،‏ ترجمهٔ قدیم‏)‏ اصلی مشابه را نیز می‌توان در رؤیای حِزْقیال یافت.‏ (‏حز ۹:‏۵-‏۷‏)‏ بنابراین،‏ آنچه بیش از هر چیز باید برایمان اهمیت داشته باشد این است که به یَهُوَه خدا یعنی «قدیم‌الایّام» احترام بگذاریم.‏ (‏دان ۷:‏۹،‏ ۱۰،‏ ۱۳،‏ ۱۴‏)‏ در این صورت شجاعت لازم را خواهیم داشت که صرف‌نظر از سن شخص خطاکار،‏ به او پند دهیم و او را اصلاح کنیم.‏—‏غلا ۶:‏۱‏.‏

۱۵.‏ ما از پولُس دربارهٔ احترام به مبشّران جوان چه می‌آموزیم؟‏

^۱۵ ما باید چه دیدگاهی نسبت به مبشّران جوان جماعت داشته باشیم؟‏ پولُس به تیموتائوس که مردی جوان بود چنین گفت:‏ «هرگز مگذار کسی تو را به دلیل جوانی‌ات تحقیر کند.‏ برعکس،‏ برای وفاداران در گفتار،‏ در رفتار،‏ در محبت،‏ در ایمان و در پاکدامنی نمونه باش.‏» (‏۱تیمو ۴:‏۱۲‏)‏ زمانی که تیموتائوس این پند را از پولُس دریافت کرد،‏ حدود ۳۰ سال داشت.‏ با این حال،‏ پولُس مسئولیت‌های بسیار مهمی به او واگذار کرده بود.‏ ما از این موضوع چه می‌آموزیم؟‏ ما نباید برادران جوانمان را به دلیل این که سن کمی دارند پیشداوری کنیم.‏ باید به یاد داشته باشیم که پادشاهمان عیسی مسیح نیز زمانی که بر روی زمین خدمت می‌کرد،‏ حدوداً ۳۰ ساله بود.‏

۱۶،‏ ۱۷.‏ الف)‏ پیران جماعت چگونه تشخیص می‌دهند که برادری صلاحیت انتصاب دارد یا خیر؟‏ ب)‏ چگونه ممکن است فرهنگ یا نظر شخصی ما با اصول کتاب مقدّس هماهنگ نباشد؟‏

^۱۶ شاید در برخی فرهنگ‌ها مردم برای جوانان احترام زیادی قائل نباشند و به همین دلیل،‏ پیران جماعت در انتصاب برادران جوان و واجد شرایط به عنوان خادم یا پیر جماعت کوتاهی کنند.‏ پیران جماعت به‌خوبی می‌دانند که کتاب مقدّس به شرایط سنی خاصّی برای انتصاب خادمان و پیران جماعت اشاره نمی‌کند.‏ (‏۱تیمو ۳:‏۱-‏۱۰،‏ ۱۲،‏ ۱۳؛‏ تیت ۱:‏۵-‏۹‏)‏ بنابراین،‏ اگر یک پیر جماعت قانونی در این رابطه تعیین کند،‏ برخلاف کلام خدا عمل کرده است.‏ پیران جماعت باید صلاحیت برادران جوان را بر اساس معیارهای کلام خدا بسنجند،‏ نه بر اساس فرهنگ یا نظر شخصی خودشان.‏—‏۲تیمو ۳:‏۱۶،‏ ۱۷‏.‏

^۱۷ اگر پیران جماعت در انتصاب برادران جوان از معیارهای کتاب مقدّس پیروی نکنند،‏ در واقع مانع انتصاب برادران واجدشرایط می‌شوند.‏ در جماعتی،‏ مسئولیت‌های مهمی به یکی از خادمان جماعت واگذار شده بود.‏ پیران آن جماعت پس از بررسی صلاحیت او بر اساس کتاب مقدّس،‏ تشخیص دادند که صلاحیت لازم را دارد به عنوان پیر جماعت منصوب شود.‏ اما برخی از پیران جماعت که سن بالاتری داشتند فکر می‌کردند که آن خادم جماعت بسیار جوان به نظر می‌رسد و با انتصاب او موافقت نکردند.‏ متأسفانه پیران جماعت تنها به دلیل ظاهر جوان آن برادر،‏ او را به عنوان پیر جماعت منصوب نکردند.‏ چنین طرز فکری در بسیاری از نقاط دنیا معمول است.‏ بنابراین ما باید همواره به یاد داشته باشیم که بر اصول کتاب مقدّس تکیه کنیم،‏ نه بر فرهنگ یا نظر شخصی خودمان.‏ تنها در این صورت می‌توانیم مطیع عیسی باشیم و دیگران را از روی ظاهر قضاوت نکنیم.‏

۱۸،‏ ۱۹.‏ برای این که بتوانیم دیدی همچون یَهُوَه نسبت به دیگران داشته باشیم چه باید بکنیم؟‏

^۱۸ ما می‌توانیم علی‌رغم ناکاملی‌هایمان بیاموزیم که همچون یَهُوَه بدون پیشداوری و تبعیض به دیگران نگاه کنیم.‏ (‏اعما ۱۰:‏۳۴،‏ ۳۵‏)‏ بدین منظور باید همواره به یادآوری‌هایی که در کلام خدا آمده است توجه کنیم.‏ با بکارگیری این یادآوری‌ها،‏ در واقع به فرمان عیسی عمل کرده‌ایم که گفت:‏ «از روی ظاهر داوری مکنید.‏»—‏یو ۷:‏۲۴‏.‏

^۱۹ در آینده‌ای نزدیک،‏ عیسی مسیح انسان‌ها را داوری خواهد کرد.‏ داوری او بر اساس معیارهای عادلانهٔ خدا خواهد بود،‏ نه بر حسب آنچه به چشم می‌بیند یا آنچه می‌شنود.‏ (‏اشع ۱۱:‏۳،‏ ۴‏)‏ همهٔ ما بی‌صبرانه در انتظار زمانی هستیم که عیسی داوری خود را آغاز کند!‏