برای رسیدن به حیات و آرامش به روح رفتار کنید

‏«نه به حسب جسم بلکه برحسب روح رفتار می‌کنیم.‏» —‏ روم ۸:‏۴‏،‏ ترجمهٔ قدیم‏.‏a

۱،‏ ۲.‏ الف)‏ پرت شدن حواس حین رانندگی چه وضعیت خطرناکی را به وجود می‌آورد؟‏ ب)‏ پرت شدن حواس از امور روحانی چه خطری به همراه دارد؟‏

دبیر حمل و نقل ایالات متحده چنین بیان کرد:‏ «حواس‌پرتی در رانندگی بسیار رواج پیدا کرده است و به نظر می‌رسد که این مشکل هر ساله بدتر می‌شود.‏» تلفن همراه یکی از عواملی است که حواس رانندگان را از تمرکز بر جاده پرت می‌سازد.‏ در یک همه‌پرسی بیش از یک سوّم پاسخ‌دهندگان گفته‌اند که راننده‌ای به علّت استفاده از تلفنِ همراه،‏ به اتومبیلش زده است یا نزدیک بود بزند.‏ انجام کارهای گوناگون حین رانندگی گاهی به نظر مفید می‌آید،‏ ولی نتیجهٔ آن ممکن است مصیبتبار باشد.‏

^۲ این موضوع در مورد امور روحانی نیز صدق می‌کند.‏ همان طور که راننده به علّت پرت شدن حواسش نمی‌تواند به علائم رانندگی توجه کند،‏ حواس‌پرتی روحانی نیز ممکن است به شخص ضرر رساند.‏ اگر از راه مسیحی و فعالیت‌های روحانی منحرف شویم،‏ نتیجهٔ آن شکسته شدن کشتی ایمانمان خواهد بود.‏ (‏۱تیمو ۱:‏۱۸،‏ ۱۹‏)‏ پولُس رسول چنین خطری را به هم‌ایمانان خود در روم هشدار داد و گفت:‏ «تفکّر جسم موت است،‏ لٰکن تفکّر روح حیات و سلامتی است.‏» (‏روم ۸:‏۶‏،‏ ت‌ق‏)‏ منظور پولُس از این گفته چه بود؟‏ چگونه می‌توانیم از «تفکّر جسم» اجتناب کنیم و به دنبال «تفکّر روح» باشیم؟‏

برای ایشان «هیچ محکومیتی نیست»‏

۳،‏ ۴.‏ الف)‏ پولُس در مورد چه جنگی نوشت؟‏ ب)‏ چرا وضعیت پولُس برای ما نیز قابل توجه است؟‏

^۳ پولُس در نامهٔ خود به رومیان در مورد جنگی که بین جسم و ذهنش بود نوشت.‏ ‏(‏رومیان ۷:‏۲۱-‏۲۳ خوانده شود.‏‏)‏ منظور پولُس این نبود که زیر بار گناه کمرش خم شده است و کاری از او بر نمی‌آید،‏ گویی که در پی عذروبهانه یا ترحّم‌جویی است.‏ از این گذشته،‏ او مسیحی‌ای بالغ بود که به روح مسح و منتخب شده بود تا رسول امّت‌ها یعنی غیریهودیان باشد.‏ (‏روم ۱:‏۱‏،‏ ت‌ق؛‏ ۱۱:‏۱۳‏)‏ پس چرا مبارزهٔ خود را برای رومیان نوشت؟‏

^۴ پولُس صادقانه اذعان کرد که ارادهٔ خدا را نمی‌تواند به توانایی خود انجام دهد.‏ به چه دلیل؟‏ به گفتهٔ او:‏ «همه گناه کرده‌اند و از جلال خدا کوتاه می‌آیند.‏» (‏روم ۳:‏۲۳‏)‏ پولُس همچون ما از نسل آدم بود.‏ از این رو،‏ گناه و ناکاملی بر او تسلّط داشت.‏ همهٔ ما نیز مانند او ناکاملیم و مبارزهٔ مشابهی هر روزه در زندگی داریم.‏ به علاوه،‏ چیزهای بسیاری می‌تواند حواس ما را از راه سخت «که به حیات منتهی می‌شود،‏» پرت سازد.‏ (‏مت ۷:‏۱۴‏)‏ با این حال،‏ وضعیت برای پولُس مأیوس‌کننده نبود و برای ما نیز مأیوس‌کننده نیست.‏

۵.‏ پولُس یاری و رهایی را از کجا به دست آورد؟‏

^۵ پولُس نوشت:‏ «کیست که مرا .‏ .‏ .‏ رهایی بخشد؟‏» او در جواب این سؤال گفت:‏ «خدا را شکر می‌کنم به وساطت خداوند ما عیسی مسیح.‏» (‏روم ۷:‏۲۴،‏ ۲۵‏،‏ ت‌ق‏)‏ سپس به مسح‌شدگان اشاره کرد که «در مسیحْ عیسی» متحدند.‏ ‏(‏رومیان ۸:‏۱،‏ ۲ خوانده شود.‏‏)‏ یَهُوَه ایشان را از طریق روح‌القدسش به فرزندی خوانده است تا «هم‌ارث با مسیح» باشند.‏ (‏روم ۸:‏۱۴-‏۱۷‏)‏ روح خدا و ایمان ورزیدن به قربانی مسیح،‏ مسح‌شدگان را قادر ساخته است تا بر جنگی که پولُس نوشت غلبه کنند و «هیچ محکومیتی» نداشته باشند.‏ بدین شکل،‏ آنان «از قانون گناه و مرگ آزاد» شده‌اند.‏

۶.‏ چرا همهٔ خادمان خدا باید به سخنان پولُس توجه کنند؟‏

^۶ سخن پولُس رو به مسیحیان مسح‌شده بود.‏ با این حال،‏ همهٔ خادمان یَهُوَه می‌توانند از آن فایده ببرند.‏ از آنجایی که توصیهٔ پولُس به مسح‌شدگان از الهام خدا بود،‏ حیاتی است که همهٔ خادمان خدا منظور پولُس را درک کنند و در عمل به آن بکوشند.‏

طریقی که خدا گناه را محکوم کرد

۷،‏ ۸.‏ الف)‏ به چه مفهوم شریعت «به سبب جسم ضعیف بود»؟‏ ب)‏ خدا چه کاری را از طریق روح‌القدس و فدیه به انجام رسانده است؟‏

^۷ پولُس در باب هفتم کتاب رومیان اذعان کرد گناه در جسمِ ناکامل قدرت دارد.‏ سپس قدرت روح‌القدس را در باب هشتم بیان نمود.‏ او توضیح داد که روح خدا به مسیحیان کمک می‌کند،‏ با قدرتِ گناه مبارزه کنند تا بتوانند هماهنگ با خواست خدا زندگی نمایند و مقبول او واقع شوند.‏ پولُس مشخص کرد که خدا کاری را با روح‌القدس و فدیهٔ پسرش به انجام رساند که شریعت موسی قادر به آن نبود.‏

^۸ شریعت موسوی گناهکار را با تمام قوانینش محکوم می‌کرد.‏ به علاوه،‏ کاهن اعظم اسرائیل که تحت شریعت خدمت می‌کرد،‏ ناکامل بود و نمی‌توانست قربانی مناسبی برای گناه تقدیم کند.‏ به همین دلیل،‏ شریعت «به سبب جسم ضعیف بود.‏» ولی «خدا پسر خود را در شبیه جسم گناه .‏ .‏ .‏ فرستاده،‏» او را فدیه ساخت و بدین شکل «بر گناه در جسم» حکم کرد تا «آنچه از شریعت محال بود،‏» انجام پذیرد.‏ از این رو،‏ مسح‌شدگان بر اساس ایمان به فدیهٔ عیسی درستکار محسوب می‌شوند.‏ آنان ترغیب شده‌اند که «نه به حسب جسم بلکه برحسب روح رفتار» کنند.‏ ‏(‏رومیان ۸:‏۳،‏ ۴ از ترجمهٔ قدیم خوانده شود.‏‏)‏ بلی،‏ آنان برای به دست آوردن «تاج حیات» باید تا پایان زندگی زمینی‌شان وفادار بمانند.‏ —‏ مکا ۲:‏۱۰‏.‏

۹.‏ واژهٔ «قانون» در رومیان ۸:‏۲ به چه مفهوم استفاده شده است؟‏

^۹ پولُس علاوه بر «شریعت» به «قانونِ روح» و «قانون گناه و مرگ» نیز اشاره کرد.‏ (‏روم ۸:‏۲‏)‏ این قانون‌ها چه هستند؟‏ این قوانین اشاره به یک سری احکام مانند احکام شریعت موسوی ندارد.‏ در کتاب مرجعی آمده است:‏ «واژهٔ قانون در اینجا گرایشی است که شخص را از درون به عمل خوب یا بد برمی‌انگیزد.‏ این واژه همچنین به معیارهایی که شخص در زندگی تعیین می‌کند دلالت دارد.‏»‏

۱۰.‏ چگونه قانون گناه و مرگ بر ما تسلّط دارد؟‏

^۱۰ پولُس رسول نوشت:‏ «همان گونه که گناه به واسطهٔ یک انسان وارد جهان شد،‏ و به واسطهٔ گناه،‏ مرگ آمد،‏ و بدین سان مرگ دامنگیر همهٔ آدمیان گردید،‏ از آنجا که همه گناه کردند.‏» (‏روم ۵:‏۱۲‏)‏ بلی،‏ همهٔ نسل آدم تحت تسلّط قانون گناه و مرگ هستند.‏ از این رو،‏ جسم گناهکارمان مرتباً ما را به اعمالی ترغیب می‌کند که باعث ناخوشنودی خدا و منجر به مرگ می‌شود.‏ پولُس این اعمال و خصوصیات را در نامه‌اش به غَلاطیان «اَعمال جسم» نامید.‏ سپس چنین اضافه کرد:‏ «کنندگان چنین کارها وارث ملکوت خدا نمی‌شوند.‏» (‏غلا ۵:‏۱۹-‏۲۱‏،‏ ت‌ق‏)‏ انسان‌هایی که دست به این اعمال می‌زنند بر طبق جسم رفتار می‌کنند.‏ (‏روم ۸:‏۴‏،‏ ت‌ق‏)‏ گرایش باطنی این اشخاص و معیارهای زندگی‌شان کاملاً جسمانی است.‏ ولی آیا فقط کسانی که دست به زنا،‏ بت‌پرستی،‏ ارتباط با ارواح یا گناه بزرگی دیگر می‌زنند بر طبق جسم عمل می‌کنند؟‏ خیر،‏ اعمال جسم همچنین شامل ضعف‌های شخصی مانند حسادت،‏ خشم،‏ مشاجره و حسرت می‌شود.‏ چه کسی می‌تواند بگوید که کاملاً از رفتار کردن مطابق با اعمال جسم بری است؟‏

۱۱،‏ ۱۲.‏ یَهُوَه چه تدارکی دید تا در غلبه بر قانون گناه و مرگ به ما کمک کند و برای به دست آوردن لطف خدایی چه باید کنیم؟‏

^۱۱ جای بسیار خوشحالی است که یَهُوَه راه غلبه بر قانون گناه و مرگ را امکان‌پذیر ساخته است!‏ عیسی گفت:‏ «خدا جهان را آنقدر محبت کرد که پسر یگانهٔ خود را داد تا هر که به او ایمان آوَرَد هلاک نگردد،‏ بلکه حیات جاویدان یابد.‏» بلی،‏ با پذیرفتن محبت خدا و ایمان ورزیدن به قربانی عیسی مسیح،‏ از محکومیت گناه موروثی آزاد می‌شویم.‏ (‏یو ۳:‏۱۶-‏۱۸‏)‏ از این رو،‏ می‌توانیم همچون پولُس با شادی بگوییم:‏ «خدا را شکر می‌کنم به وساطت خداوند ما عیسی مسیح»!‏

^۱۲ وضعیت ما شبیه شخصی است که به بیماریی حاد مبتلاست و باید معالجه شود.‏ اگر می‌خواهیم کاملاً سلامت خود را به دست آوریم،‏ باید به گفتهٔ دکتر عمل کنیم.‏ بلی،‏ ایمان ورزیدن به فدیه،‏ ما را از قانون گناه و مرگ رها می‌سازد.‏ با این حال،‏ هنوز ناکامل و گناهکاریم.‏ به علاوه،‏ برای حفظ رابطهٔ خوب با خدا و به دست آوردن لطف و برکاتش ضروری است که مطابق با گفتهٔ پولُس بر حسب روح رفتار کنیم.‏

چگونه می‌توان با روح راه رفت؟‏

۱۳.‏ راه رفتن با روح به چه مفهوم است؟‏

^۱۳ وقتی راه می‌رویم،‏ به تدریج به سوی مقصد یا هدف خود حرکت می‌کنیم.‏ پس رفتار کردن به روح یا راه رفتن با روح به مفهوم کاملیت نیست،‏ بلکه به این مفهوم است که در امور روحانی مرتباً پیشرفت کنیم.‏ (‏۱تیمو ۴:‏۱۵‏)‏ از این رو،‏ باید روزبه‌روز و با تمام کوشش با روح راه رویم یعنی هماهنگ با هدایت آن زندگی کنیم.‏ وقتی «به روح رفتار» می‌کنیم،‏ مقبول خدا واقع می‌شویم.‏ —‏ غلا ۵:‏۱۶‏،‏ ت‌ق.‏

۱۴.‏ تمایل «آنانی که بر حسب جسم» رفتار می‌کنند چیست؟‏

^۱۴ پولُس سپس در نامه‌اش به رومیان به دو گروه از انسان‌ها اشاره کرد که طرز فکری متفاوت دارند.‏ ‏(‏رومیان ۸:‏۵ از ترجمهٔ قدیم خوانده شود.‏‏)‏ در این آیه جسم ضرورتاً به بدن دلالت ندارد.‏ در کتاب مقدّس واژهٔ «جسم» برخی اوقات به سرشت گناهکار یا ناکامل دلالت دارد.‏ این سرشت موجب تضاد بین جسم و ذهن می‌شود که پولُس به آن اشاره کرد.‏ برخلاف پولُس «آنانی که برحسب جسم» رفتار می‌کنند،‏ در خود پیکاری ندارند.‏ این اشخاص تمایل دارند «در چیزهای جسم تفکّر» کنند،‏ نه به شرایطی که خدا از انسان‌ها انتظار دارد و تدارکاتی که در اختیارشان گذاشته است.‏ آنان اغلب در پی برآورده ساختن تمایلات جسمانی خود می‌باشند.‏ برعکس،‏ «آنانی که برحسب روح هستند،‏» افکار خود را بر «چیزهای روح» یعنی امور و فعالیت‌های روحانی قرار می‌دهند.‏

۱۵،‏ ۱۶.‏ الف)‏ چگونه تفکّر در چیزی می‌تواند در طرز فکر شخص تأثیر بگذارد؟‏ ب)‏ در مورد آنچه اکثر مردم امروزه تفکّر می‌کنند چه می‌توان گفت؟‏

^۱۵ رومیان ۸:‏۶ از ترجمهٔ قدیم خوانده شود.‏ برای انجام دادن هر کاری،‏ چه خوب چه بد،‏ باید در آن تفکّر کنیم.‏ انسان‌هایی که همواره در چیزهای جسم تفکّر می‌کنند،‏ تمایلاتی را در خود به وجود می‌آورند که حول و حوش امور جسمانی است.‏ عقاید،‏ علایق و دلبستگی‌های ایشان کاملاً با این امور در ارتباط است.‏

^۱۶ اغلب مردم با چه اموری مشغول می‌باشند؟‏ پولُس رسول نوشت:‏ «آنچه در دنیاست،‏ از شهوت جسم و خواهش چشم و غرور زندگانی از پدر نیست بلکه از جهان است.‏» (‏۱یو ۲:‏۱۶‏،‏ ت‌ق‏)‏ این تمایلات شامل چیزهایی همچون بی‌بندوباری جنسی،‏ شهرت و ثروت می‌شود.‏ کتاب‌ها،‏ مجلّات،‏ روزنامه‌ها،‏ فیلم‌ها،‏ برنامه‌های تلویزیونی و اینترنت سیلی از چنین مطالب را ارائه می‌دهند و دلیل آن این است که مردم ذهن خود را بر آن قرار داده‌اند و خواهان آن می‌باشند.‏ ولی «تفکّر جسم» هم‌اکنون مرگ روحانی را به همراه دارد و در آینده مرگ جسمانی.‏ چرا؟‏ «زآنرو که تفکّر جسم دشمنی خدا است،‏ چونکه شریعت خدا را اطاعت نمی‌کند،‏ زیرا نمی‌تواند هم بکند.‏ و کسانی که جسمانی هستند،‏ نمی‌توانند خدا را خوشنود سازند.‏» —‏ روم ۸:‏۷،‏ ۸‏،‏ ت‌ق.‏

۱۷،‏ ۱۸.‏ چگونه می‌توان تفکّر روح را دنبال کرد و نتیجهٔ آن چه خواهد بود؟‏

^۱۷ از طرفی دیگر،‏ «تفکّر روح حیات و سلامتی است،‏» یعنی هم‌اکنون آرامش درونی و صلح با خدا و در آینده زندگی ابدی.‏ حال چگونه می‌توان «تفکّر روح» را دنبال کرد؟‏ با تفکّر در امور روحانی و اجازه دادن به این که تمایلات و طرز فکر روحانی در ما ایجاد شود.‏ وقتی چنین کنیم ذهن ما تحت اطاعت «شریعت خدا» قرار می‌گیرد و با افکار خدا هماهنگ می‌شود.‏ بدین شکل،‏ وقتی با وسوسه‌ای روبرو شویم،‏ در انتخاب راه درست تردید نخواهیم کرد و بر آن می‌شویم تصمیمی درست مطابق با روح خدا بگیریم.‏

^۱۸ از این رو،‏ بسیار حیاتی است که ذهن خود را بر امور روحانی قرار دهیم.‏ این کار را با اموری مانند دعا،‏ خواندن و مطالعهٔ کتاب مقدّس،‏ حضور در جلسات و خدمت مسیحی انجام می‌دهیم و بدین شکل «اندیشهٔ خود را آماده عمل» می‌سازیم.‏ (‏۱پطر ۱:‏۱۳‏)‏ به جای آن که اجازه دهیم امور جسمانی حواسمان را پرت سازد،‏ بیایید ذهن خود را بر امور روحانی قرار دهیم.‏ بدین شکل با روح راه خواهیم رفت.‏ انجام چنین کاری برکات فراوانی را به همراه می‌آورد چرا که تفکّر روح حیات و آرامش است.‏ —‏ غلا ۶:‏۷،‏ ۸‏،‏ ت‌ق.‏

‏[پاورقی]‏

توضیح دهید

‏• چه چیزی برای «شریعت محال بود» و خدا چگونه بر آن غلبه کرد؟‏

‏• «قانون گناه و مرگ» چیست و چگونه می‌توان از آن رهایی یافت؟‏

‏• برای ایجاد «تفکّر روح» چه باید کرد؟‏

‏[تصاویر در صفحهٔ ۱۲،‏ ۱۳]‏

آیا بر حسب جسم رفتار می‌کنید یا بر حسب روح؟‏