پاسخ به سؤالات خوانندگان

چرا برخی از دعاها اجابت نمی‌شود؟‏

خدا همیشه آماده است که به دعاهای ما گوش دهد.‏ او مانند پدر مهربانی است که فرزندانش می‌توانند به راحتی به او نزدیک شوند و با او صحبت کنند.‏ با این حال،‏ خدا مانند هر پدر حکیمی دلایل خوبی دارد که هر درخواستی را برآورده نسازد.‏ این دلایل برای ما پنهان نیست.‏ کتاب مقدّس آن‌ها را برایمان روشن می‌سازد.‏

یوحنّا،‏ رسول عیسی چنین توضیح داد:‏ «اطمینان ما در حضور خدا این است که اگر از او چیزی بخواهیم که مطابق ارادهٔ او باشد به ما گوش خواهد داد.‏» (‏۱یوحنّا ۵:‏۱۴‏،‏ مژ‏)‏ پس درخواست ما باید هماهنگ با ارادهٔ خدا باشد.‏ برخی از خدا درخواست چیزی را می‌کنند که مسلّماً ارادهٔ او نیست.‏ مثلاً از او می‌خواهند که بلیت بخت‌آزمایی یا شرط‌بندی‌ای را ببرند.‏ برخی نیز با نیّتی بد دعا می‌کنند.‏ یعقوب،‏ شاگرد عیسی در مورد چنین دعاهایی هشدار داد:‏ «اگر از خدا هم بخواهید دیگر حاجت شما برآورده نمی‌شود چون با نیّت بد و به منظور ارضای هوس‌های خود آن را می‌طلبید.‏» —‏ یعقوب ۴:‏۳‏،‏ مژ.‏

برای مثال،‏ دو تیم رقیب در بازی فوتبال را در نظر بگیرید که هر کدام برای برنده شدن دعا می‌کنند.‏ آیا می‌توان انتظار داشت که خدا به چنین دعاهایی پاسخ دهد؟‏ به همین شکل خدا دعاهای افراد دو جبههٔ جنگ را برای پیروزی اجابت نمی‌کند.‏

همچنین کسانی که احکام خدا را زیر پا می‌گذارند دعاهایشان نیز بیهوده است.‏ یک بار یَهُوَه مجبور شد به پرستندگان ریاکار چنین بگوید:‏ «چون دعای بسیار می‌کنید،‏ اجابت نخواهم نمود زیرا که دست‌های شما پر از خون است.‏» (‏اِشَعْیا ۱:‏۱۵‏)‏ در جای دیگر کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «هر که گوش خود را از شنیدن شریعت برگرداند،‏ دعای او هم مکروه می‌شود.‏» —‏ امثال ۲۸:‏۹‏.‏

از طرف دیگر،‏ یَهُوَه همیشه به دعاهای پرستندگانی که مطابق با اراده‌اش به او خدمت می‌کنند گوش می‌دهد.‏ آیا بدین مفهوم است که خدا همیشه دعای خادمانش را اجابت می‌کند؟‏ خیر.‏ به نمونه‌هایی از کتاب مقدّس توجه کنید.‏

برای مثال،‏ موسی که به خدا بسیار نزدیک بود می‌بایست ‹مطابق با ارادهٔ› او دعا می‌کرد.‏ یک بار برخلاف ارادهٔ خدا التماس کرد تا داخل سرزمین کنعان شود و گفت:‏ ‹تمنا این که عبور نمایم و زمین نیکو را که به آن طرف اردن است ببینم.‏› اما یَهُوَه خدا به دلیل گناهی که موسی مرتکب شده بود به او اجازهٔ داخل شدن به آن سرزمین را نداد.‏ پس در عوض اجابتِ درخواست موسی به او گفت:‏ ‹کافی است.‏ بار دیگر در بارهٔ این امر با من سخن مگو.‏› —‏ تثنیه ۳:‏۲۵،‏ ۲۶؛‏ ۳۲:‏۵۱‏.‏

پولُس،‏ رسول عیسی نیز به خدا دعا کرد تا از ‹خاری در جسمش› نجات یابد.‏ (‏۲قُرِنتیان ۱۲:‏۷‏)‏ آن ‹خار› ممکن است کم‌سویی شدید چشمانش یا آزار پیوستهٔ مخالفان و «برادران کذبه» بوده باشد.‏ (‏۲قُرِنتیان ۱۱:‏۲۶؛‏ غَلاطیان ۴:‏۱۴،‏ ۱۵‏)‏ پولُس نوشت که ‹از خداوند سه دفعه استدعا کرد تا آن خار از او برود.‏› خدا به جای آن که درخواست پولُس را اجابت کند به او گفت:‏ «قوّت من در ضعف کامل می‌گردد.‏» بلی،‏ خدا می‌دانست اگر پولُس با وجود ‹خاری که در جسم› داشت به خدمت موعظه ادامه دهد قدرت او در پولُس نمایان می‌شود.‏ همچنین معلوم می‌شود که پولُس به خدا کاملاً اعتماد دارد.‏ —‏ ۲قُرِنتیان ۱۲:‏۸،‏ ۹‏.‏

بلی،‏ خدا بهتر می‌داند که چه چیزی برای ما خوب است یا بد و بر طبق آن دعاهایمان را اجابت می‌کند.‏ پس اگر آنچه دعا می‌کنیم برایمان مفید و مطابق با مقصود الٰهی در کتاب مقدّس باشد یَهُوَه خدا به آن پاسخ می‌دهد.‏