مردم را از ‹خواب بیدار› کنید

‏«شما می‌دانید که ما در چه زمانی هستیم و می‌دانید که موقع بیدار شدن از خواب رسیده است.‏»—‏روم ۱۳:‏۱۱‏،‏ مژده برای عصر جدید.‏

توضیح دهید:‏

چرا حیاتی است که مسیحیان از لحاظ روحانی بیدار بمانند؟‏

چرا مبشّرانِ بیدار باید شنونده‌ای خوب و تیزبین باشند؟‏

مهربانی و ملایمت چه نقشی در خدمت موعظه دارد؟‏

۱،‏ ۲.‏ مردم دنیا از چه لحاظ باید بیدار شوند؟‏

هر ساله هزاران نفر جان خود را به دلیل خواب‌آلودگی و حتی به خواب رفتن پشت فرمان اتومبیل از دست می‌دهند.‏ برخی نیز کار خود را از دست می‌دهند چرا که به دلیل خواب ماندن به موقع سر کار حاضر نمی‌شوند یا سر کار به خواب می‌روند.‏ اما عواقب خواب‌آلودگی روحانی از این نیز وخیم‌تر است.‏ به همین دلیل در کتاب مقدّس آمده است:‏ «خوشا به حال آن که بیدار می‌ماند.‏»—‏مکا ۱۶:‏۱۴-‏۱۶‏.‏

^۲ با وجود نزدیک شدن روز عظیم یَهُوَه،‏ عموم مردم در خواب روحانی می‌باشند.‏ حتی برخی از رهبران کلیساها نیز می‌گویند که اعضای‌شان در ‹خواب خرسی› فرو رفته‌اند.‏ خواب روحانی چیست؟‏ چرا برای مسیحیان حقیقی حیاتی است بیدار بمانند؟‏ چگونه می‌توانیم به دیگران کمک کنیم تا از خواب روحانی بیدار شوند؟‏

خواب روحانی چیست؟‏

۳‏.‏  کسی را که از لحاظ روحانی بیدار نیست توصیف کنید.‏

^۳ مردم در خواب اغلب غیرفعالند.‏ برعکس کسانی که از لحاظ روحانی در خوابند بسیار مشغولند،‏ اما نه با امور روحانی.‏ آنان ممکن است دیوانه‌وار به کارهای روزانه مشغول یا در پی تفریح،‏ کسب شهرت یا ثروت باشند.‏ توجه و علاقهٔ آنان به این فعالیت‌ها مانع می‌شود که به نیاز روحانی خود برسند.‏ ولی اشخاصی که از لحاظ روحانی بیدارند،‏ تشخیص می‌دهند که در «ایام آخر» به سر می‌بریم.‏ از این رو،‏ تا جای ممکن در انجام دادن ارادهٔ خدا فعالند.‏—‏۲پطر ۳:‏۳،‏ ۴؛‏ لو ۲۱:‏۳۴-‏۳۶‏.‏

۴‏.‏  توصیهٔ پولُس که گفت:‏ «پس همانند دیگران به خواب نرویم» چه اهمیتی دارد؟‏

^۴ ۱تِسالونیکیان ۵:‏۴-‏۸ خوانده شود.‏ پولُس رسول در اینجا هم ایمانانش را ترغیب کرد که «همانند دیگران به خواب» نروند.‏ منظور او چه بود؟‏ یک طریق که ممکن است «به خواب» رویم،‏ بی‌اعتنایی به معیارهای اخلاقی یَهُوَه است.‏ طریق دیگر،‏ نادیده گرفتن نزدیک شدن روز یَهُوَه برای نابودی خدانشناسان است.‏ باید اطمینان حاصل کنیم که شیوهٔ زندگی و طرز فکر مردم خدانشناس در ما تأثیر نگذارد.‏

۵‏.‏  آنانی که در خواب روحانی به سر می‌برند،‏ چه طرز فکری دارند؟‏

^۵ بعضی از مردم با خود تصوّر می‌کنند،‏ خدا از آنان بازخواست نخواهد کرد.‏ (‏مز ۵۳:‏۱‏)‏ برخی نیز تصوّر می‌کنند که خدا به بشر علاقه‌ای ندارد،‏ پس لزومی ندارد به او علاقه‌مند باشیم.‏ عده‌ای نیز احساس می‌کنند که اگر به کلیسایی تعلّق داشته باشند می‌توانند با خدا دوست باشند.‏ همهٔ این اشخاص در خواب روحانی به سر می‌برند و لازم است از خواب بیدار شوند.‏ اما چگونه می‌توانیم به آنان کمک کنیم؟‏

باید خود را بیدار نگه داریم

۶‏.‏  چرا مسیحیان باید بکوشند تا از لحاظ روحانی بیدار باشند؟‏

^۶ برای آن که بتوانیم دیگران را از خواب بیدار کنیم باید خود بیدار باشیم.‏ به چه مفهوم؟‏ کلام خدا خواب روحانی را با «اعمال تاریکی» مربوط می‌داند،‏ اعمالی همچون عیاشی،‏ میگساری،‏ زنا،‏ هرزگی،‏ نزاع و حسودی.‏ ‏(‏رومیان ۱۳:‏۱۱-‏۱۴ خوانده شود.‏‏)‏ اجتناب از چنین اعمالی ممکن است دشوار باشد.‏ این کار مستلزم هوشیاری است.‏ راننده‌ای که خطرِ به خواب رفتنِ پشت فرمان را دست کم می‌گیرد،‏ جان خود را به خطر می‌اندازد.‏ پس چقدر حیاتی است که مسیحیان به مرگبار بودن خواب روحانی واقف باشند!‏

۷‏.‏  دیدگاه غلط ما نسبت به مردم چه تأثیری بر ما می‌گذارد؟‏

^۷ برای مثال،‏ ممکن است تصوّر کنیم که تمام مردم محدوده قطعاً خبر خوش را رد می‌کنند.‏ (‏امث ۶:‏۱۰،‏ ۱۱‏)‏ شاید با خود فکر کنیم،‏ ‹هیچ کس که به خبر خوش واکنشی مثبت نشان نمی‌دهد.‏ پس چه لزومی دارد تمام کوشش خود را در پخش این پیام بکنم؟‏› درست است که بسیاری به خبر خوش اعتنایی نمی‌کنند،‏ ولی موقعیت و طرز فکر ایشان ممکن است تغییر کند.‏ برخی بیدار می‌شوند و نسبت به پیام ما واکنش نشان می‌دهند.‏ در صورتی می‌توانیم به این اشخاص کمک کنیم که خود بیدار باشیم.‏ یک راه این است که برای جلب مردم از روش‌های جدید در خدمت موعظه استفاده کنیم.‏ بخشی از بیدار ماندن نیز این است که حیاتی بودن خدمت موعظه را به خاطر داشته باشیم.‏

آنچه خدمت موعظه را حیاتی می‌سازد

۸‏.‏  چرا خدمت موعظه حیاتی است؟‏

^۸ واکنش عموم هر چه باشد،‏ به خاطر داشته باشید که موعظهٔ ما یَهُوَه را جلال می‌دهد و نقش بسزایی در تحقق مقصودش دارد.‏ به زودی،‏ آنانی که از خبر خوش اطاعت نکنند،‏ تا ابد نابود خواهند شد.‏ انسان‌ها بر اساس واکنشی که نسبت به موعظهٔ ما نشان می‌دهند داوری خواهند شد.‏ (‏۲تسا ۱:‏۸،‏ ۹‏)‏ افزون بر این،‏ اشتباه خواهد بود که مسیحی‌ای فکر کند چون «قیامت مردگان از عادلان و ظالمان» خواهد بود،‏ لزومی ندارد که با غیرت تمام موعظه کند.‏ (‏اعما ۲۴:‏۱۵‏،‏ ترجمهٔ قدیم‏)‏ کلام خدا بیان می‌کند آنانی که در روز داوری در گروه «بزها» قلمداد شوند،‏ «به مجازات جاودان» یعنی نابودی ابدی محکوم خواهند شد.‏ موعظهٔ ما رحمت خدا را آشکار و راه را برای مردم به سوی «حیات جاودان» باز می‌کند.‏ (‏مت ۲۵:‏۳۲،‏ ۴۱،‏ ۴۶؛‏ روم ۱۰:‏۱۳-‏۱۵‏)‏ اگر موعظه نکنیم،‏ مردم چگونه فرصت شنیدن پیامی را داشته باشند که به حیات می‌انجامد؟‏

۹‏.‏  شرکت در خدمت موعظه چگونه به شما و دیگران فایده می‌رساند؟‏

^۹ به علاوه،‏ موعظهٔ خبر خوش برای ما نیز مفید است.‏ ‏(‏۱تیموتائوس ۴:‏۱۶ خوانده شود.‏‏)‏ به حتم متوجه شده‌اید که صحبت کردن در بارهٔ یَهُوَه و پادشاهی‌اش عشق و ایمان ما را به خدا قوی‌تر می‌کند،‏ خصوصیات مسیحی را در ما رشد می‌دهد و ما را شادتر می‌سازد.‏ آنانی که افتخار تعلیم دادن حقایق کتاب مقدّس را به دیگران داشته‌اند،‏ دیده‌اند که روح خدا چگونه زندگی شاگرد را بهبود می‌بخشد و از این موضوع بسیار شاد گشته‌اند.‏

هوشیار و تیزبین باشید

۱۰،‏ ۱۱.‏ الف)‏ عیسی و پولُس چگونه هوشیار و تیزبین بودند؟‏ ب)‏ توضیح دهید که هوشیاری و تیزبینی چگونه خدمت موعظهٔ ما را بهبود می‌بخشد.‏

^۱۰ اشخاص ممکن است به روش‌های گوناگون به خبر خوش علاقه‌مند شوند.‏ پس مبشّران باید با تیزبینی عمل کنند.‏ عیسی الگوی خوبی از خود به جا گذاشت.‏ از آنجایی که کامل بود،‏ می‌توانست خشمِ پنهان یک فریسی،‏ توبهٔ صادقانهٔ زنی خطاکار و روحیهٔ ازخودگذشتگی بیوه‌زنی را تشخیص دهد.‏ (‏لو ۷:‏۳۷-‏۵۰؛‏ ۲۱:‏۱-‏۴‏)‏ عیسی مطابق با نیاز روحانی هر یک از آنان سخن گفت.‏ با این حال،‏ خادم خدا برای تیزبینی لزومی ندارد که کامل باشد.‏ پولُس رسول این موضوع را روشن ساخت.‏ او سخنان خود را برای جلب توجه مخاطبانش که از طبقات گوناگون بودند و طرز فکرهایی متفاوت داشتند،‏ تطبیق داد.‏—‏اعما ۱۷:‏۲۲،‏ ۲۳،‏ ۳۴؛‏ ۱قر ۹:‏۱۹-‏۲۳‏.‏

^۱۱ وقتی بکوشیم مانند عیسی و پولُس هوشیار و تیزبین باشیم،‏ تشخیص می‌دهیم که چگونه مخاطب خود را علاقه‌مند سازیم.‏ برای مثال،‏ وقتی با شخصی در موعظه روبرو می‌شوید،‏ سعی کنید به فرهنگ،‏ علایق یا وضعیت خانوادگی وی پی ببرید.‏ شاید دریابید که در آن زمان شخص به چه کاری مشغول بوده است و با اشاره به آن،‏ راه را برای گفتگو باز سازید.‏

۱۲.‏ هنگام خدمت موعظه چه موضوعی را باید رعایت کنیم؟‏

^۱۲ شخص تیزبین مواظب است که حواسش پرت نشود.‏ با آن که گفتگو با یکدیگر در خدمت موعظه بناکننده است،‏ نباید فراموش کرد که قصد ما از شرکت در این فعالیت،‏ موعظه به مردم است.‏ (‏جا ۳:‏۱،‏ ۷‏)‏ پس باید مواظب بود که گفتگوی ما اختلالی در خدمت موعظه‌مان ایجاد نکند.‏ گفتگو در مورد آنچه می‌خواهیم با علاقه‌مندان در میان بگذاریم،‏ روشی خوب برای متمرکز ساختن حواسمان است.‏ همچنین باید مراقب بود که تلفن همراه،‏ گفتگوی ما را با مردم قطع نکند،‏ با آن که وسیله‌ای مفید در خدمت موعظه است.‏

علاقه نشان دهید

۱۳،‏ ۱۴.‏ الف)‏ چگونه می‌توانیم به علایق شخص پی ببریم؟‏ ب)‏ به چه طرق می‌توانیم گفتگو را با مردم شروع کنیم؟‏

^۱۳ مبشّرانِ بیدار و هوشیار به دقت به سخنان مخاطب خود گوش می‌دهند.‏ چه سؤالاتی را می‌توانید مطرح سازید تا شخص،‏ احساسات خود را ابراز کند؟‏ آیا نگران تعداد مذاهب،‏ خشونت در منطقه یا ناکامی دولت‌هاست؟‏ آیا می‌توانید شخص را با بیان طراحی خارق‌العادهٔ موجودات زنده یا توصیه‌های عملی کتاب مقدّس علاقه‌مند سازید؟‏ انسان‌ها از هر فرهنگی که باشند به دعا علاقه دارند،‏ حتی برخی از آنانی که به خدا اعتقاد ندارند.‏ بسیاری شک دارند خدایی وجود دارد که دعای آنان را بشنود.‏ عده‌ای نیز از خود می‌پرسند:‏ ‹آیا خدا دعای هر کسی را می‌شنود؟‏ در غیر این صورت،‏ چه باید کرد تا خدا دعای ما را بشنود؟‏›‏

^۱۴ به حتم با توجه کردن به مبشّران پرتجربه می‌توانیم نحوهٔ شروع گفتگو را با مردم بیاموزیم.‏ دقت کنید که آنان از چه سخنانی اجتناب می‌کنند تا مخاطب احساس نکند مورد بازپرسی قرار گرفته یا در زندگی خصوصی او فضولی شده است.‏ یا چگونه با لحن صدا و حالت صورت خود به شخص نشان می‌دهند که به دیدگاهش علاقه دارند و می‌خواهند او را درک کنند.‏—‏امث ۱۵:‏۱۳‏.‏

با مهربانی و درایت عمل کنید

۱۵.‏ چرا باید در خدمت موعظه مهربان باشیم؟‏

^۱۵ دوست دارید که شما را چگونه از خواب عمیق بیدار کنند؟‏ بسیاری دوست ندارند که کسی ایشان را ناگهان از خواب بیدار کند بلکه به آرامی.‏ این موضوع در مورد آنانی که در خواب روحانی‌اند نیز صحّت دارد.‏ برای مثال،‏ کسی از آمدن شما به در خانه‌اش عصبانی می‌شود.‏ در چنین موقعیت،‏ چه واکنشی اغلب درست است؟‏ با مهربانی به احساسات شخص توجه،‏ از روراستی سخنانشان قدردانی و به آرامی آنجا را ترک کنید.‏ (‏امث ۱۵:‏۱؛‏ ۱۷:‏۱۴؛‏ ۲تیمو ۲:‏۲۴‏)‏ رفتار مهربانانهٔ شما ممکن است شخص را برانگیزد تا به شاهدان یَهُوَه در ملاقات بعدی واکنشی مثبت نشان دهد.‏

۱۶،‏ ۱۷.‏ چگونه می‌توانیم در خدمت درایت داشته باشیم؟‏

^۱۶ در برخی موارد نیز ممکن است بتوانیم بر واکنش منفی شخص غلبه یابیم.‏ برخی شاید با گفتن،‏ «خیلی ممنون،‏ من دین خودم را دارم» یا «علاقه‌ای ندارم» بخواهند به گفتگو خاتمه دهند.‏ ولی با درایت و مهربانی،‏ شاید بتوانیم سؤالی مطرح کنیم تا شخص به امور روحانی علاقه‌مند شود.‏—‏ کولُسیان ۴:‏۶ خوانده شود.‏

^۱۷ وقتی با کسی در موعظه روبرو می‌شویم که سرش شلوغ است،‏ بهتر است مشغلهٔ کاری وی را اذعان و سپس آنجا را ترک کنیم.‏ گاهی با تشخیص موقعیت شاید بتوانیم خیلی کوتاه نکته‌ای پرمفهوم را بیان کنیم.‏ برخی از خواهران و برادران قادرند که در عرض یک دقیقه کتاب مقدّس را باز کنند،‏ آیه‌ای بخوانند که شخص را به فکر وادارد و پس از مطرح کردن سؤالی آنجا را ترک نمایند.‏ کوتاه بودن سخنشان گاهی چنان شخص را علاقه‌مند می‌سازد که حاضر می‌شود گفتگویی کوتاه داشته باشد.‏ شاید بتوانید این روش را در وقت مناسب به کار گیرید.‏

۱۸.‏ چگونه می‌توانیم در موعظهٔ غیررسمی موفق باشیم؟‏

^۱۸ اغلب می‌توانیم مردم را طی فعالیت روزانهٔ خود به خبر خوش علاقه‌مند سازیم،‏ به شرطی که خود را برای موعظهٔ غیررسمی آماده کرده باشیم.‏ بسیاری از برادران و خواهران نشریاتی در جیب یا کیف خود دارند.‏ آنان اغلب آیهٔ خاصّی را در نظر می‌گیرند تا در فرصت مناسب برای گفتگو با مردم استفاده کنند.‏ اگر این موضوع را با سرپرست خدمت یا پیشگامان جماعت در میان بگذارید،‏ به حتم به شما کمک می‌کنند تا خود را برای چنین فرصت‌هایی آماده سازید.‏

با مهربانی بستگان را بیدار کنید

۱۹.‏ چرا نباید برای کمک به بستگانمان از تلاش دست برداریم؟‏

^۱۹ طبیعی است که بخواهیم به بستگانمان کمک کنیم تا خبر خوش را بپذیرند.‏ (‏یوش ۲:‏۱۳؛‏ اعما ۱۰:‏۲۴،‏ ۴۸؛‏ ۱۶:‏۳۱،‏ ۳۲‏)‏ در صورتی که اوّلین بار سخنان ما را رد کرده باشند،‏ شاید از تلاش دوباره اجتناب کنیم.‏ ممکن است تصوّر کنیم که سخن و عمل ما تأثیری در طرز فکر آنان نخواهد گذاشت.‏ با این حال،‏ ممکن است رویدادی زندگی یا طرز فکر بستگانتان را تغییر دهد.‏ یا شاید در توضیح حقایق کتاب مقدّس مهارت یافته‌اید و حال می‌توانید نتیجهٔ بهتری حاصل کنید.‏

۲۰.‏ چرا اهمیت دارد که با خویشاوندانتان سنجیده سخن گویید؟‏

^۲۰ باید احساسات بستگانمان را در نظر بگیریم.‏ (‏روم ۲:‏۴‏)‏ آیا نباید همان رفتاری را با خویشاوندانمان داشته باشیم که با مردم در خدمت موعظه داریم؟‏ با آنان با احترام و نرمی گفتگو کنید.‏ بدون آن که به آنان موعظه کنید،‏ نشان دهید که حقایق کتاب مقدّس بر شما تأثیری خوب گذاشته است.‏ (‏افس ۴:‏۲۳،‏ ۲۴‏)‏ آشکار سازید که یَهُوَه چگونه زندگی‌تان را غنی ساخته است و از تعالیمش فایده برده‌اید.‏ (‏اشع ۴۸:‏۱۷‏)‏ با نمونهٔ خود زندگی مسیحی را به بستگانتان نشان دهید.‏

۲۱،‏ ۲۲.‏ به نمونه‌ای اشاره کنید که نشان می‌دهد در موعظه به خویشاوندان باید ثابت‌قدم بود.‏

^۲۱ اخیراً خواهری چنین نوشت:‏ «همیشه سعی کرده‌ام با سخن و رفتارم به سیزده برادر و خواهرم شهادت دهم.‏ هر سال برای آنان نامه‌ای می‌نویسم.‏ ولی به مدت ۳۰ سال فقط من در خانواده شاهد یَهُوَه بودم.‏»‏

^۲۲ آن خواهر ادامه می‌دهد:‏ «یک بار به یکی از خواهرانم تلفن کردم که صدها کیلومتر دور از من زندگی می‌کند.‏ او گفت که از واعظ کلیسا خواسته است کتاب مقدّس را به او تعلیم دهد ولی واعظ کمکی نکرده است.‏ وقتی گفتم که حاضرم کتاب مقدّس را به او تعلیم دهم،‏ گفت:‏ ‹باشد،‏ ولی بگویم که من هرگز شاهد یَهُوَه نمی‌شوم.‏› بعد از آن که کتاب آشنایی با تعالیم کتاب مقدّس را برایش فرستادم،‏ هر چند روز یک بار به او تلفن می‌زدم.‏ ولی خواهرم حتی لای کتاب را هم باز نکرده بود.‏ سرانجام گفتم که کتاب را بیاورد و پس از آن برخی آیات نقل‌شده را به مدت ۱۵ دقیقه با هم بررسی کردیم.‏ بعد از چند بار،‏ خواهرم تقاضا کرد که بیش از ۱۵ دقیقه مطالعه کنیم.‏ از آن پس،‏ برای مطالعه،‏ او با من تلفنی تماس می‌گرفت،‏ حتی قبل از آن که صبح از خواب بیدار شوم و گاهی دو بار در روز.‏ یک سال بعد تعمید گرفت و سال بعد از آن پیشگام شد.‏»‏

۲۳.‏ چرا نباید از بیدار کردن آنانی که در خواب روحانی‌اند خسته شویم؟‏

^۲۳ بیدار کردن مردم از خواب روحانی هنر و مستلزم پیگیری مصرّانه است.‏ با این حال،‏ انسان‌های فروتن به تلاش ما در بیدار کردنشان واکنش مثبت نشان می‌دهند.‏ هر ماه بیش از ۲۰٬۰۰۰ نفر تعمید می‌گیرند و شاهد یَهُوَه می‌شوند.‏ بیایید توصیهٔ پولُس را به آرخیپوس که در قرن اوّل می‌زیست،‏ به گوش گیریم:‏ «خدمتی را که در خداوند یافته‌ای به کمال برسان.‏» (‏کول ۴:‏۱۷‏)‏ مقالهٔ بعد به ما کمک می‌کند که ببینیم با فوریت،‏ موعظه کردن به چه مفهوم است.‏

‏[کادر در صفحهٔ ۱۳]‏

نحوهٔ بیدار نگه داشتن خود

▪ فعال بودن در انجام دادن ارادهٔ خدا

▪ اجتناب از اعمال تاریکی

▪ واقف بودن به خطر خواب روحانی

▪ نگرشی مثبت نسبت به مردم محدوده

▪ استفاده از روش‌های جدید موعظه

▪ به خاطر سپردن اهمیت خدمت موعظه