۹.‏ «مباحثات پوچ و بی‌خردانه» در جماعت مسیحی قرن اول چه تأثیری داشت؟‏

^۹ کلام خدا مشخصاً توصیه می‌کند که مسیحیان از چه شرارتی کناره جویند یا آن را رد کنند.‏ برای مثال،‏ در آیات حول‌وحوش ۲تیموتائوس ۲:‏۱۹‏،‏ پولُس به تیموتائوس گفت که «بر سر کلمات مجادله» نکند و «از یاوه‌گویی‌های دنیوی» بپرهیزد.‏ ‏(‏۲تیموتائوس ۲:‏۱۴،‏ ۱۶،‏ ۲۳ خوانده شود.‏)‏ برخی از اعضای جماعت،‏ تعالیم مرتدان را ترویج می‌دادند.‏ همچنین،‏ به نظر می‌آید که برخی دیگر،‏ عقایدی را بیان می‌کردند که به جرّوبحث می‌انجامید.‏ حتی اگر چنین سخنانی خلاف کلام خدا نبود،‏ باعث تفرقه می‌شد.‏ نتیجهٔ آن تفرقه،‏ مشاجره بر سر کلمات بود و جوّ جماعت را به خطر می‌انداخت.‏ از این رو،‏ پولُس لازم دید که چنین تأکید کند:‏ «از مباحثات پوچ و بی‌خردانه دوری کن.‏»‏

۱۰.‏ هنگام مواجهه با ارتداد چه باید کنیم؟‏

^۱۰ امروزه،‏ قوم یَهُوَه به ندرت در جماعت با ارتداد مواجه می‌شوند.‏ با این حال،‏ هنگام مواجهه با تعلیمی خلاف کتاب مقدّس،‏ باید آن را قاطعانه رد کرد؛‏ حال از هر منبعی که باشد.‏ بی‌خردانه است که خود را درگیر مباحثه با مرتدان کنیم؛‏ حال چه مستقیماً،‏ چه از طریق وبلاگ و چه از طرق دیگر.‏ حتی اگر نیّت ما کمک به شخص باشد،‏ چنین گفتگویی خلاف پند کلام خداست که اکنون آن را بررسی کردیم.‏ به جای آن،‏ قوم یَهُوَه باید از ارتداد کناره جویند یعنی آن را کاملاً رد کنند.‏

۱۱.‏ چه چیزی ممکن است به «مباحثات پوچ و بی‌خردانه» بینجامد و پیران مسیحی چگونه نمونه‌ای نیکو به جا می‌گذارند؟‏

^۱۱ در کنار ارتداد،‏ عوامل دیگری نیز وجود دارد که صلح و آرامش جماعت را بر هم می‌زند.‏ برای مثال،‏ اختلاف‌نظر در رابطه با تفریح و سرگرمی ممکن است به «مباحثات پوچ و بی‌خردانه» بینجامد.‏ البته وقتی کسی تفریح و سرگرمی‌ای را ترویج می‌دهد که خلاف معیار اخلاقی یَهُوَه است،‏ پیران مسیحی نباید چنین کاری را به منظور دوری از بحث‌ومشاجره روا بدارند.‏ (‏مز ۱۱:‏۵؛‏ افس ۵:‏۳-‏۵‏)‏ با این حال،‏ پیران مسیحی باید مواظب باشند که عقیدهٔ شخصی خود را ترویج ندهند.‏ سرپرستان مسیحی وفادارانه به این پند داده‌شده عمل می‌کنند که آمده است:‏ «گلهٔ خدا را که به‌دست شما سپرده شده است شبانی و نظارت کنید،‏ .‏ .‏ .‏ نه آنکه بر کسانی که به‌دست شما سپرده شده‌اند سروری کنید،‏ بلکه برای گله نمونه باشید.‏»—‏۱پطر ۵:‏۲،‏ ۳؛‏ ۲قُرِنتیان ۱:‏۲۴ خوانده شود.‏

^۱۳ اختلاف‌نظرها نه فقط در رابطه با سرگرمی و تفریحات بلکه در رابطه با لباس و آرایش،‏ سلامت و تغذیه و دیگر امور شخصی نیز به وجود می‌آید.‏ اصولی که در بند قبل بررسی شد،‏ در رابطه با همهٔ این امور صدق می‌کند.‏ از این رو،‏ اگر اصول کتاب مقدّس نقض نشود،‏ قوم یَهُوَه نباید راجع به این امور بحث کنند؛‏ زیرا «خادم خداوند نباید نزاع کند،‏ بلکه باید با همه مهربان باشد» یعنی سنجیده رفتار کند.‏—‏۲تیمو ۲:‏۲۴‏.‏