کیفیت ایمانتان هم‌اکنون آزموده می‌شود

‏«ای برادران من وقتیکه در تجربه‌های گوناگون مبتلا شوید کمال خوشی دانید چونکه میدانید که امتحان ایمان شما صبر را پیدا میکند.‏»—‏یعقوب ۱:‏۲،‏ ۳‏.‏

۱.‏ چرا مسیحیان باید انتظار داشته باشند ایمانشان آزمایش شود؟‏

مسیحیان واقعی رغبتی به رنج ندارند و از درد و تحقیر لذت نمی‌برند.‏ با اینحال سخن بالا را که یعقوب،‏ برادر ناتنی عیسی بتحریر درآورد مد نظر دارند.‏ مسیح بوضوح به شاگردانش فهماند که بدلیل پای‌بند بودن به معیارهای خدا،‏ می‌توانند انتظار اذیت و آزار و دیگر مشکلات را داشته باشند.‏ (‏ متی ۱۰:‏۳۴؛‏ ۲۴:‏۹-‏۱۳؛‏ یوحنا ۱۶:‏۳۳‏)‏ با اینحال این آزمایشها می‌توانند منجر به شادی شوند.‏ به چه صورت؟‏

۲.‏ الف)‏ آزمایشهای ایمان چطور می‌توانند به شادی منجر شوند؟‏ ب)‏ صبر چطور می‌تواند کار خود را در خصوص ما به اتمام برساند؟‏

^۲ یک دلیل اصلی شادی یافتن می‌تواند ثمرات خوبی باشد که تحت امتحانات و آزمایشهای ایمان عایدمان می‌شود.‏ همانطور که یعقوب گفت تحمل کردن این آزمایشها و یا سختی‌ها «صبر را پیدا میکند.‏» می‌توانیم از پرورش دادن چنین خصوصیت پرارزش مسیحی فایده ببریم.‏ یعقوب نوشت:‏ «صبر را عمل تامّ خود باشد تا کامل و تمام شوید و محتاج هیچ چیز نباشید.‏» (‏ یعقوب ۱:‏۴‏)‏ صبر را می‌باید اجازه داد که کار خود را بکند،‏ بله باید اجازهٔ «عمل» به آن داد.‏ هدف آن کامل کردن ما از همهٔ جهات است که ما را یاری می‌کند تا بعنوان مسیحی شخصیتی تمام و کمال بدست بیاوریم.‏ بنابراین،‏ اجازه دهیم که آزمایشها روال طبیعی خود را طی کنند بدون اینکه بخواهیم از طرقی که نادرست و خلاف کتاب مقدس هستند،‏ دخالت کرده آنها را بسرعت به اتمام برسانیم چونکه تنها به اینصورت ایمانمان آزموده شده پالایش می‌یابد.‏ اگر کمبودی در بردباری،‏ همدردی،‏ مهربانی و یا محبت در روابطمان با همنوعانمان و یا در روبرو شدن با موقعیتهایی در خود حس می‌کنیم،‏ صبر می‌تواند ما را کاملتر کند.‏ بله،‏ سلسله مراتب به اینصورت است:‏ آزمایش صبور می‌سازد؛‏ صبر خصوصیات مسیحی را فزونی می‌دهد؛‏ این خصوصیات شادی می‌آورند.‏—‏۱پطرس ۴:‏۱۴؛‏ ۲پطرس ۱:‏۵-‏۸‏.‏

۳.‏ چرا نباید با ترس،‏ از آزمایش ایمانمان فرار کنیم؟‏

^۳ پطرس رسول نیز روشن کرد که چرا ما نباید با ترس،‏ از آزمایش ایمانمان فرار کنیم.‏ او نوشت:‏ «در آن وجد مینمائید هر چند در حال اندکی از راه ضرورت در تجربه‌های گوناگون محزون شده‌اید تا آزمایش ایمان شما که از طلای فانی با آزموده شدن در آتشْ گرانبهاتر است برای تسبیح و جلال و اکرام یافت شود در حین ظهور عیسی مسیح.‏» (‏ ۱پطرس ۱:‏۶،‏ ۷‏)‏ این کلام مخصوصاً امروز برایمان تشویق‌کننده است زیرا که «مصیبت عظیم»—‏وقت تمجید،‏ جلال،‏ عزت و همچنین نجات—‏هم‌اکنون بسیار نزدیکتر از آنست که بعضی می‌پندارند و مسلماً بمراتب نزدیکتر از آن زمانی است که تازه ایمان آورده بودیم.‏—‏متی ۲۴:‏۲۱؛‏ رومیان ۱۳:‏۱۱،‏ ۱۲‏.‏

۴.‏ یکی از برادران نسبت به آزمایشهای ایمانی که وی و دیگر مسیحیان مسح‌شده پشت سر گذاشتند چه احساسی داشت؟‏

^۴ در مقالهٔ قبلی آزمایشهایی را بررسی کردیم که باقیماندهٔ مسح‌شدگان از سال ۱۹۱۴ به این طرف با آنها مواجه شدند.‏ آیا این آزمایشها موجب شادی آنها شد؟‏ اِی.‏ اِچ.‏ مَک‌میلان نگاهی به گذشته انداخته گفت:‏ «من دیدم که چگونه سازمان و اعضای آن امتحانهای سختی را پشت سر گذاشته‌اند و چطور ایمانشان تحت آزمایش قرار گرفت.‏ سازمان با کمک روح خدا از آنها سالم بیرون آمد و شکوفا شد.‏ و همینطور دیده‌ام که بهتر است بجای ناراحت شدن سر نکتهٔ جدیدی از کتاب مقدس که نمی‌فهمیم منتظر یَهُوَه بشویم تا او مسائل را روشن کند.‏ .‏ .‏ .‏ هر تغییراتی که ممکن است هر چند وقت به چند وقت در دیدگاهمان بوجود آوریم،‏ موهبت رئوفانهٔ فدیه و وعدهٔ زندگی ابدی خدا را عوض نمی‌کنند.‏ بنابراین لازم نیست که ایمانمان بدلیل انتظارات برآورده‌نشده و دیدگاه تغییریافته متزلزل شود.‏»—‏برج دیده‌بانی،‏ شمارهٔ ۱۵ اوت ۱۹۶۶،‏ صفحهٔ ۵۰۴ (‏انگل‍.‏)‏.‏

۵.‏ الف)‏ با آزمایش شدن باقیماندگان چه فوایدی عاید شد؟‏ ب)‏ چرا هم‌اکنون باید به موضوع آزمایش توجه نشان دهیم؟‏

^۵ مسیحیان مسح‌شده‌ای که از دورهٔ آزمایشهای سالهای ۱۹۱۴-‏۱۹۱۹ موفق بیرون آمدند از تحت سلطهٔ نفوذ دنیا و از بسیاری رسوم مذهبی بابلی رهایی یافتند.‏ باقیماندهٔ مسح‌شدگان که حال قومی مطهر و پالایش‌یافته شده بودند به جلو پیش رفته داوطلبانه قربانی تسبیح ارائه می‌دادند و اطمینان یافتند که بعنوان یک امت مورد قبول او واقع شده‌اند.‏ (‏ اشعیا ۵۲:‏۱۱؛‏ ۲قرنتیان ۶:‏۱۴-‏۱۸‏)‏ داوری از خانهٔ خدا آغاز شده بود ولی فقط در یک مقطع زمانی بخصوصی به اتمام نمی‌رسید.‏ آزمایش و تصفیه نمودن امت خدا همچنان ادامه دارد.‏ ایمان آنهایی که امید دارند بعنوان «گروه عظیم» از «مصیبت عظیم» جان سالم بدر ببرند نیز آزمایش می‌شود.‏ (‏ مکاشفه ۷:‏۹،‏ ۱۴‏)‏ این آزمایشها به طرق مختلف بر سر راهشان قرار می‌گیرند و همینطور نیز به شیوه‌هایی مشابه آزمایشهایی که باقیماندهٔ مسح‌شدگان با آنها روبرو شدند.‏

به چه نحو ممکن است آزمایش شوی؟‏

۶.‏ یک نوع آزمایش سختی که بسیاری با آن روبرو شده‌اند کدام است؟‏

^۶ خیلی از مسیحیان در مورد دشواری‌هایی که در آزمایش حملهٔ مستقیم نهفته است اندیشیده‌اند.‏ آنها گزارشاتی از این قبیل را بخاطر می‌آورند:‏ «[رهبران یهودی] رسولانرا حاضر ساخته تازیانه زدند و قدغن نمودند که دیگر بنام عیسی حرف نزنند.‏ پس ایشانرا مرخّص کردند.‏ و ایشان از حضور اهل شوری شادخاطر رفتند از آنرو که شایستهٔ آن شمرده شدند که بجهة اسم او رسوائی کشند.‏» (‏ اعمال ۵:‏۴۰،‏ ۴۱‏)‏ و همچنین تاریخ معاصر امت خدا،‏ بخصوص در طی دو جنگ جهانی،‏ بوضوح نشان می‌دهد که بسیاری از شاهدان یَهُوَه در دست آزاردهندگان مورد ضرب و شتم و دیگر آزارهای وخیمتر قرار گرفتند.‏

۷.‏ بعضی از مسیحیان معاصر تا چه حد از خود ایمان نشان داده‌اند؟‏

^۷ وقتی که دنیا مسیحیان را منفور می‌شمارد دیگر فرقی بین باقیماندهٔ مسح‌شدگان و گروه عظیمی از «گوسفندان دیگر» قائل نمی‌شود.‏ (‏ یوحنا ۱۰:‏۱۶‏)‏ بدلیل محبت و ایمانی که اعضای هر دو گروه به خدا دارند در طی سالها بشدت آزمایش شده‌اند و زندانی کشیده‌اند و حتی عده‌ای نیز به شهادت رسیده‌اند.‏ چه امید به زندگی بر روی زمین داشته باشند چه در آسمان،‏ هر دو گروه نیاز به روح خدا داشته‌اند.‏ (‏ مقایسه شود با برج دیده‌بانی،‏ شمارهٔ ۱۵ ژوئن ۱۹۹۶،‏ صفحهٔ ۳۱،‏ انگل‍.‏)‏ در طی دهه‌های ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰ در آلمان نازی،‏ تعداد زیادی از خادمان یَهُوَه،‏ منجمله بچه‌ها نیز ایمانی چشمگیر از خود نشان دادند و عده‌ای نیز تا آخرین درجه آزمایش شدند.‏ و در این اواخر نیز امت یَهُوَه با آزمایش زجر و شکنجه در کشورهایی نظیر اتیوپی،‏ بوروندی،‏ روآندا،‏ زئیر،‏ سنگاپور،‏ مالاوی و موزامبیک مواجه شدند.‏ و این قبیل آزمایشها ادامه دارند.‏

۸.‏ چطور گفتهٔ یکی از برادران آفریقایی نشان می‌دهد که آزمایش ایمانمان فقط زجر و آزار بصورت ضرب و شتم نیست؟‏

^۸ همانطوری که قبلاً اشاره شد،‏ ایمان ما بطرق نامحسوستری نیز مورد آزمایش قرار می‌گیرد.‏ بعضی از آزمایشها چندان مستقیم و براحتی قابل تشخیص نیستند.‏ فکر کن در مقابل موقعیتهایی که در پایین می‌آید چه عکس‌العملی نشان می‌دادی.‏ برادری در آنگولا که ده فرزند دارد در جماعتی است که مدتی بود تماسش با برادران مسئول در آن کشور قطع شده بود.‏ بعداً برای برادران مقدور شد تا از آن جماعت بازدید کنند.‏ از آن برادر پرسیدند که آیا توانسته است غذای خانواده‌اش را تأمین کند.‏ پاسخ دادن برای این برادر آسان نبود و فقط تکرار می‌کرد که وضعیت سخت بود.‏ آیا می‌توانست حداقل یک وعده غذا در روز برای خانواده تأمین کند؟‏ جواب داد:‏ «بندرت.‏ یاد گرفتیم با هر چی داریم بسازیم.‏» سپس با صدایی مملو از عزم راسخ گفت:‏ «ولی خوب،‏ مگر ما انتظار این چیزها را در روزهای آخر نداشتیم؟‏» چنین ایمانی در دنیا نایاب است ولی در میان مسیحیان وفادار تعجب‌آور نیست بلکه اطمینان کامل دارند وعده‌های ملکوت بتحقق خواهند پیوست.‏

۹.‏ در خصوص اصلی که در ۱قرنتیان ۱۱:‏۳ آمده است چگونه آزمایش می‌شویم؟‏

^۹ گروه عظیم در خصوص روال تئوکراتیک نیز مورد آزمایش قرار می‌گیرند.‏ جماعت جهانی مسیحی بر طبق اصول الهی و معیارهای تئوکراتیک اداره می‌شود.‏ این موضوع در درجهٔ اول مستلزم شناخت و قبول عیسی بعنوان پیشوا و سَروَر جماعت است.‏ (‏ ۱قرنتیان ۱۱:‏۳‏)‏ اطاعت راغبانه از او و پدرش را می‌توان در ایمان و اعتماد ما نسبت به تصمیمات و همچنین انتصابات تئوکراتیک مشاهده نمود که به بجا آوردن ارادهٔ یَهُوَه بطور متحد مربوط می‌شود.‏ در ضمن،‏ در هر جماعت محلی مردانی انتصاب شده‌اند تا رهبری فعالیت جماعت را بعهده بگیرند.‏ آنها مردانی هستند که ممکن است ایرادها و عیبهایشان را براحتی ببینیم؛‏ با اینحال ترغیب شده‌ایم که به چنین سرپرستان احترام بگذاریم و مطیع آنها باشیم.‏ (‏ عبرانیان ۱۳:‏۷،‏ ۱۷‏)‏ آیا بعضی اوقات اینطور عمل کردن برایت دشوار می‌شود؟‏ آیا این واقعاً برایت آزمایشی است؟‏ اگر چنین است،‏ آیا از این آزمایش فایده‌ای نیز می‌بری؟‏

۱۰.‏ در خصوص خدمت موعظه چگونه مورد آزمایش قرار می‌گیریم؟‏

^۱۰ همچنین امتیاز موعظه کردن بطور مرتب که برای ما ملزوم است می‌تواند ما را مورد آزمایش قرار دهد.‏ اگر بخواهیم از بوتهٔ این آزمایش موفق بیرون آییم،‏ باید درک کنیم که داشتن سهمی کامل در موعظهٔ خدمت به معنای چیزی بیش از خدمتی سطحی با حداقل ساعات است.‏ گفتهٔ عیسی را در مورد آن بیوه‌زن فقیری که دار و ندارش را داد بیاد آور که چطور وی را تحسین کرد.‏ (‏ مرقس ۱۲:‏۴۱-‏۴۴‏)‏ می‌توانیم از خود بپرسیم ‹آیا من هم در خدمت موعظه ازخودگذشتگی نشان می‌دهم؟‏› همگی ما باید تمام روز شاهدان یَهُوَه باشیم و هر فرصتی را غنیمت بشماریم و نور خود را بتابانیم.‏—‏متی ۵:‏۱۶‏.‏

۱۱.‏ تغییرات در فهم و درکمان و یا تذکرات مربوط به رفتارمان چگونه می‌توانند برایمان حکم آزمایش را داشته باشند؟‏

^۱۱ ممکن است با آزمایش دیگری مواجه شویم که مربوط می‌شود به مقدار قدرشناسی ما از فزونی نوری که بر حقایق کتاب مقدس تابیده می‌شود و همچنین راهنمایی‌هایی که طبقهٔ غلام امین در اختیارمان می‌گذارد.‏ (‏ متی ۲۴:‏۴۵‏)‏ در بعضی موارد لازم است تغییری در رفتارمان بوجود بیاوریم مثل زمانی که مشخص شد هر استعمال‌کنندهٔ دخانیات در صورت میل به ماندن در جماعت می‌بایست دخانیات را ترک می‌کرد.‏a (‏ ۲قرنتیان ۷:‏۱‏)‏ و یا شاید آزمایش ما در اذعان کردن باشد که لازم است سلیقهٔ خود را در موسیقی و یا تفریحات بخصوص دیگری اصلاح کنیم.‏b آیا به صحت و حکمت تذکر ارائه‌شده شک می‌کنیم؟‏ و یا اجازه می‌دهیم روح خدا طرز فکرمان را شکل دهد و به ما در پوشیدن شخصیت مسیحی کمک کند؟‏—‏افسسیان ۴:‏۲۰-‏۲۴؛‏ ۵:‏۳-‏۵‏.‏

۱۲.‏ برای مستحکم کردن ایمان پس از تعمید گرفتن چه چیزی لازم است؟‏

^۱۲ چندین دهه است که شمار گروه عظیم رو به افزایش می‌باشد که بعد از تعمید همچنان رابطهٔ خویش را با یَهُوَه نزدیکتر می‌کنند.‏ و این تنها به رفتن به مجمعهای مسیحی و حضور در بعضی جلسات در سالن ملکوت و یا گاهگداری به خدمت موعظه رفتن نیست.‏ می‌توانیم اینطور مثال بزنیم:‏ کسی ممکن است که عملاً و شخصاً خارج از بابل عظیم،‏ امپراتوری دین کاذب،‏ باشد ولی آیا واقعاً آن را ترک کرده است؟‏ آیا هنوز هم به چیزهایی دلبستگی دارد که بازتابی هستند از روحیهٔ بابل عظیم —‏ روحیه‌ای که معیارهای عادل خدا را نادیده می‌گیرد؟‏ آیا معیارهای اخلاقی و وفاداری زناشویی را سرسری می‌گیرد؟‏ آیا تأکیدش بیشتر بر منافع مادی است تا علایق روحانی؟‏ آیا از آلایش دنیا بری است؟‏—‏یعقوب ۱:‏۲۷‏.‏

از ایمان آزموده‌شده فایده ببرید

۱۳،‏ ۱۴.‏ بعضی‌ها پس از قدم نهادن در طریق پرستش حقیقی چکار کرده‌اند؟‏

^۱۳ چه از بابل عظیم فرار کرده باشیم چه از دنیا بیرون آمده باشیم،‏ نباید مجدداً به چیزهایی که پشت‌سر گذاشته‌ایم بنگریم.‏ بنا بر اصلی که در لوقا ۹:‏۶۲ یافت می‌شود،‏ هر کداممان که به عقب بنگریم در خطر از دست دادن امتیاز تابعیت ملکوت خدا قرار می‌گیریم.‏ عیسی گفت:‏ «کسیکه دست را بشخم زدن دراز کرده از پشت سر نظر کند شایستهٔ ملکوت خدا نمیباشد.‏»‏

^۱۴ اما بعضی‌ها که خیلی وقت پیش به مسیحیت گرویدند اکنون همشکل این سیستم شده‌اند.‏ آنها در مقابل روحیهٔ دنیا مقاوم نایستاده‌اند،‏ (‏ ۲پطرس ۲:‏۲۰-‏۲۲‏)‏ علایق دنیوی نظرشان را جلب کرده وقتی برایشان باقی نمی‌گذارند و در نتیجه پیشرفتشان متوقف می‌شود.‏ بجای اینکه ذهن و قلبشان را به ملکوت خدا معطوف دارند و فکر و ذکرشان نزد عدالت وی باشد،‏ از طریق راست منحرف شده در پی اهداف ماده‌گرایانهٔ خود رفته‌اند.‏ اگر اینها به خود نیایند و اذعان به ضعف ایمان و وضعیت ولرم روحانی خود نکنند و به تذکر الهی گوش فرا ندهند تا طریق خود را دوباره راست کنند،‏ در خطر از دست دادن رابطهٔ گرانبهای خود با یَهُوَه و سازمان وی می‌باشند.‏—‏مکاشفه ۳:‏۱۵-‏۱۹‏.‏

۱۵.‏ چه چیزی لازم است تا مقبول خدا بمانیم؟‏

^۱۵ مقبول شدن ما و چشم امید داشتن به نجات از مصیبت عظیمی که بزودی بوقوع خواهد پیوست،‏ به پاک ماندن ما که ‹لباس خود را بخون برّه شست و شو کرده سفید نموده‌ایم› بستگی دارد.‏ (‏ مکاشفه ۷:‏۹-‏۱۴؛‏ ۱قرنتیان ۶:‏۱۱‏)‏ اگر قادر به حفظ وضعیت عادلانه و پاک خود در مقابل خدا نباشیم خدمت مقدسمان مورد قبول واقع نخواهد شد.‏ قدر مسلم همهٔ ما باید واقف باشیم که کیفیت ایمان آزموده شده به ما در تحمل کردن و اجتناب از نارضایتی خدا کمک می‌کند.‏

۱۶.‏ حرفهای دروغ چگونه می‌توانند ایمانمان را بیازمایند؟‏

^۱۶ بعضی اوقات رسانه‌های خبری و صاحب‌منصبان تهمتهای نادرستی به امت خدا می‌زنند و عقاید مسیحی و طرق زندگی ما را منفی جلوه می‌دهند.‏ این نباید ما را متعجب سازد چونکه عیسی بوضوح نشان داد که ‹جهان ما را دشمن می‌دارد زیرا که از جهان نیستیم.‏› (‏ یوحنا ۱۷:‏۱۴‏)‏ آیا دست روی دست گذاشته اجازه می‌دهیم آنهایی را که شیطان کور کرده ما را بترسانند و دلسرد کنند و یا باعث شوند بخاطر بشارت احساس شرمندگی کنیم؟‏ آیا اجازه می‌دهیم دروغهایی که حقیقت را تحریف می‌کنند بر حضور ما در جلسات و فعالیت موعظه اثر بگذارد؟‏ و یا در عوض استوار ایستاده و شجاعانه‌تر و با عزمی راسختر به اعلام نمودن حقیقت در مورد یَهُوَه و ملکوتش ادامه می‌دهیم؟‏

۱۷.‏ چه اطمینان خاطری ما را برمی‌انگیزد تا همچنان از خود ایمان نشان دهیم؟‏

^۱۷ بنا بر نبوت تحقق‌یافتهٔ کتاب مقدس،‏ هم‌اکنون در اعماق زمان آخر بسر می‌بریم.‏ انتظاراتی که کتاب مقدس در مورد دنیای جدید و عادل در ما ایجاد کرده است بحتم به واقعیتی دلپذیر خواهد پیوست.‏ امیدواریم که تا فرا رسیدن آن روز همهٔ ما بطور تزلزل‌ناپذیری ایمان بورزیم و آن را با موعظهٔ بی‌وقفه بشارت ملکوت در سراسر دنیا به اثبات برسانیم.‏ فکرش را بکن،‏ هر هفته‌ای که می‌گذرد هزاران شاگرد جدید تعمید می‌گیرند.‏ آیا این دلیلی کافی نیست که ببینیم و پی ببریم که بردباری یَهُوَه و صبر او در اجرای حکم نابودی دنیا می‌تواند به نجات افراد بیشتری منجر شود؟‏ آیا خوشحال نیستیم که خدا اجازه داده است فعالیت نجاتبخش موعظهٔ ملکوت همچنان ادامه یابد؟‏ و آیا از دیدن میلیونها نفر که حقیقت را پذیرفته و ایمان خود را نشان داده‌اند احساس خرسندی نمی‌کنیم؟‏

۱۸.‏ در خدمت کردن به یَهُوَه چه عزمی کرده‌ای؟‏

^۱۸ نمی‌دانیم تا چه زمان آزمایش کنونی ایمان ادامه خواهد داشت.‏ ولی از یک چیز مطمئنیم:‏ یَهُوَه روز معینی را برای جزا دادن به آسمانها و زمین کنونی شریر کنار گذاشته است.‏ در عین حال،‏ مصمم باشیم از ایمان ناب و آزموده شدهٔ عیسی مسیح که کامل‌کنندهٔ ایمانمان است سرمشق بگیریم.‏ و همینطور از نمونهٔ باقیماندهٔ مسح‌شدگان سالخورده و همچنین از آنهایی که شجاعانه در کنارمان خدمت می‌کنند،‏ تقلید کنیم.‏

۱۹.‏ چه چیزی را با اطمینان می‌توانیم بگوییم که این دنیا را مغلوب می‌کند؟‏

^۱۹ باید مصمم باشیم که بشارت ابدی را بدون وقفه به هر ملت،‏ قبیله،‏ زبان و مردم اعلام کنیم و با این کار با فرشته‌ای که در آسمان پرواز می‌کند همکاری کنیم.‏ بگذار اعلان فرشته را بشنوند که می‌گوید:‏ «از خدا بترسید و او را تمجید نمائید زیرا که زمان داورئ او رسیده است.‏» (‏ مکاشفه ۱۴:‏۶،‏ ۷‏)‏ وقتی داوری الهی اجرا شود چه نتیجه‌ای از کیفیت ایمان آزموده‌مان بدست خواهیم آورد؟‏ نجات از سیستم کنونی و قدم نهادن در دنیای جدید و عادل خدا—‏آیا این پیروزی با شکوهی نخواهد بود؟‏ با تحمل کردن آزمایشهایی که ایمانمان را محک می‌زنند،‏ درست مثل یوحنای رسول خواهیم گفت:‏ «غلبهٔ که دنیا را مغلوب ساخته است ایمان ما است.‏»—‏۱یوحنا ۵:‏۴‏.‏

‏[پاورقی‌ها]‏

آیا بیاد می‌آوری؟‏

◻ آزمایش ایمانمان چطور می‌تواند سبب شادی ما گردد؟‏

◻ بعضی از آزمایشهای ایمانمان که براحتی قابل تشخیص نیستند کدامند؟‏

◻ چطور می‌توانیم آزمایشهای ایمانمان را با موفقیت تحمل کرده فایدهٔ ابدی ببریم؟‏

‏[تصاویر در صفحهٔ ۱۳]‏

اِی.‏ اِچ.‏ مَک‌میلان (‏ ردیف جلو،‏ سمت چپ)‏ نزدیک به زمانی که او و دیگر مسئولین انجمن برج دیده‌بانی به دروغ متهم و زندانی شدند

او یکی از شرکت‌کنندگان در کنگرهٔ سال ۱۹۲۸ در شهر دیترویت در ایالت میشیگان بود

برادر مَک‌میلان در سالهای آخر زندگی‌اش همواره از خود ایمان نشان می‌داد

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۴]‏

بسیاری از مسیحیان در آفریقا،‏ همانند این خانواده،‏ از خود ایمانی آزموده‌شده نشان داده‌اند