‏«یکدیگر را با تمام وجود محبت نمایید»‏

‏«بزودی،‏ دنیا به پایان خواهد رسید .‏ .‏ .‏ از همه مهم‌تر،‏ یکدیگر را با تمام وجود محبت نمایید.‏» —‏ ۱پِطْرُس ۴:‏۷،‏ ۸‏،‏ تفس.‏

عیسی می‌دانست که آخرین ساعاتی را که با رسولانش می‌گذراند بسیار پرارزش است.‏ او باید آن‌ها را برای وظیفهٔ سنگینی که بر عهده داشتند و همین طور دشمنی‌های مخالفان آماده می‌ساخت.‏ او خود طعم این دشمنی‌ها را چشیده بود.‏ (‏ یوحنّا ۱۵:‏۱۸-‏۲۰‏)‏ عیسی چندین بار در طی آن شب به رسولانش یادآوری کرد که باید یکدیگر را دوست بدارند.‏ —‏ یوحنّا ۱۳:‏۳۴،‏ ۳۵؛‏ ۱۵:‏۱۲،‏ ۱۳،‏ ۱۷‏.‏

^۲پِطْرُس رسول در آن شب به خوبی به اهمیت مهر و محبت پی برد.‏ او سال‌ها بعد،‏ هنگامی که چیزی به نابودی اورشلیم باقی نمانده بود،‏ در نامهٔ خود نوشت:‏ «بزودی،‏ دنیا به پایان خواهد رسید .‏ .‏ .‏ از همه مهم‌تر،‏ یکدیگر را با تمام وجود محبت نمایید.‏» (‏ ۱پِطْرُس ۴:‏۷،‏ ۸‏،‏ تفس‏)‏ این توصیهٔ پِطْرُس برای ما که در روزهای آخر نظام شیطان به سر می‌بریم توصیه‌ای بسیار مفید است.‏ (‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏۱‏)‏ منظور او از عبارت «یکدیگر را با تمام وجود محبت نمایید» چیست؟‏ چرا این گفته اهمیت دارد و اینکه ما چگونه می‌توانیم چنین محبتی نسبت به دیگران در خود ایجاد کنیم؟‏ در زیر این سؤالات را مورد بررسی قرار می‌دهیم.‏

‏«با تمام وجود محبت نمودن» به چه معناست‏؟‏

^۳ به نظر بسیاری از مردم محبت احساسی است که خودبه‌خود در انسان ایجاد می‌شود.‏ اما منظور پِطْرُس محبتی است عاری از خودخواهی و بر مبنای اصول الٰهی یعنی والاترین نوع محبت.‏ چنین محبتی بر پایهٔ احساسات نیست بلکه ابراز آن وظیفه‌ای است که خدا بر عهدهٔ هر مسیحی قرار داده است.‏ تمایل به خودخواهی در همهٔ ما وجود دارد به همین دلیل باید مرتباً به ما گوشزد شود که چگونه به یکدیگر آن طور که مورد پسند خداست محبت کنیم.‏ —‏ پیدایش ۸:‏۲۱؛‏ رومیان ۵:‏۱۲‏.‏

^۴ البته چنین محبتی فقط از روی حس وظیفه‌شناسی نیست بلکه مهر و صمیمیت نیز در آن وجود دارد.‏ به گفتهٔ پِطْرُس ما باید «یکدیگر را با تمام وجود محبت نماییم.‏»‏a چنین محبتی به آسانی پدید نمی‌آید و به گفتهٔ محققی درست مانند دونده‌ای است که همهٔ نیرو و توانش را برای رسیدن به خط پایان صرف می‌کند.‏

^۵ منظور از چنین محبتی دوست داشتن یک عدهٔ بخصوص نیست بلکه مسیحیان وظیفه دارند دل خود را بگشایند و حتی به دشمنانشان محبت کنند.‏ (‏ ۲قُرِنتیان ۶:‏۱۱-‏۱۳‏)‏ پس نتیجه می‌گیریم که ایجاد چنین محبتی مستلزم سعی و کوشش است.‏ حال ببینیم چرا باید یکدیگر را دوست بداریم.‏ در زیر به سه دلیل عمده اشاره می‌کنیم.‏

^۷ دوّم آنکه «بزودی،‏ دنیا به پایان خواهد رسید» و ما باید آمادهٔ خدمت به برادران و خواهران محتاجمان باشیم.‏ (‏ ۱پِطْرُس ۴:‏۷‏،‏ تفس‏)‏ روزگار ما روزگار سختی است.‏ (‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏۱‏)‏ اوضاع مغشوش جهانی،‏ فجایع طبیعی و مخالفت دشمنان عرصه را به ما تنگ کرده است.‏ حال ما بیش از پیش به یکدیگر نیاز داریم و باید یار و غمخوار هم باشیم.‏ —‏ ۱قُرِنتیان ۱۲:‏۲۵،‏ ۲۶‏.‏

^۸ سوّم آنکه اگر یکدیگر را دوست داشته باشیم شیطان فرصت ایجاد اختلاف در بین ما را نخواهد یافت.‏ (‏ اَفَسُسیان ۴:‏۲۷‏)‏ او به محض مشاهدهٔ ضعف‌ها و کوتاهی‌ها و اشتباهات برادرانمان از آن‌ها برای تضعیف روحیهٔ ما استفاده می‌کند.‏ آیا اگر کسی حرفی نسنجیده به ما بزند و یا کاری بکند که ما را ناراحت کند،‏ از جماعت کناره‌گیری می‌کنیم؟‏ (‏ امثال ۱۲:‏۱۸‏)‏ اگر با تمام وجود یکدیگر را دوست داشته باشیم هیچ گاه چنین کاری نخواهیم کرد!‏ وجود چنین محبتی محیطی آرام و متحد ایجاد می‌کند که در آن می‌توانیم شانه به شانه به خدا خدمت کنیم.‏ —‏ صَفَنْیا ۳:‏۹‏.‏

^۱۳ محبت سبب می‌شود که بتوانیم کوتاهی‌های دیگران را نادیده بگیریم.‏ به یاد آوردید که پِطْرُس پس از آنکه گفت «یکدیگر را با تمام وجود محبت نمایید» اضافه کرد،‏ «زیرا محبت باعث می‌شود تقصیرهای بی‌شمار یکدیگر را نادیده بگیرید.‏» (‏ ۱پِطْرُس ۴:‏۸‏،‏ تفس‏)‏ آیا منظور آن است که باید هر گناهی را نادیده بگیریم؟‏ خیر.‏ گناهان بزرگ باید به سرپرستان جماعت گزارش بشود و سرپرستان باید به آن‌ها رسیدگی کنند.‏ (‏ لاویان ۵:‏۱؛‏ امثال ۲۹:‏۲۴‏)‏ چون اگر اجازه دهند شخص گناهکار به لطمه زدن به دیگران ادامه دهد،‏ کاری بی‌رحمانه و خلاف اصول الٰهی انجام داده‌اند.‏ —‏ ۱قُرِنتیان ۵:‏۹-‏۱۳‏.‏

^۱۴ بسیاری از اوقات،‏ خطاهای برادران و خواهران ما کوچک و قابل‌چشم‌پوشی است.‏ همهٔ ما گاهی با سخنان یا اَعمال خود دیگران را دلسرد و یا ناراحت می‌کنیم.‏ (‏ یعقوب ۳:‏۲‏)‏ حال آیا منصفانه است که خطاهای کوچک دیگران را به گوش همه برسانیم؟‏ با این کار کدورت و اختلاف ایجاد می‌شود.‏ (‏ اَفَسُسیان ۴:‏۱-‏۳‏)‏ اگر برادران و خواهرانمان را دوست داشته باشیم در مورد آن‌ها غیبت نمی‌کنیم.‏ (‏ مزمور ۵۰:‏۲۰‏)‏ همان طور که رنگ عیب‌های دیوار را می‌پوشاند،‏ محبت ما نیز خطاهای کوچک دیگران را می‌پوشاند.‏ —‏ امثال ۱۷:‏۹‏.‏