‏«پس اسب دیگری بیرون آمد که رنگش سرخ آتشین بود.‏ به سوار آن اختیار داده شد که صلح را از زمین بردارد تا مردم به کشتار یکدیگر بپردازند.‏ شمشیری بزرگ نیز به او داده شد.‏»—‏مکاشفه ۶:‏۴‏.‏

این سوار مظهر جنگ است.‏ توجه کنید که او نه فقط از یک قوم بلکه از تمام زمین صلح را برمی‌دارد.‏ سال ۱۹۱۴ برای اولین بار در تاریخ بشر جنگی جهانی در گرفت.‏ پس از آن،‏ جنگ جهانی دوم آغاز شد که از جنگ جهانی اول ویرانگرتر بود.‏ تخمین زده شده است که از سال ۱۹۱۴ تعداد کل کشته‌شدگان جنگ‌ها و درگیری‌های نظامی بیش از ۱۰۰ میلیون نفر بوده است!‏ علاوه بر کشته‌شدگان،‏ این جنگ‌ها تعداد بی‌شماری آسیب‌دیده،‏ مجروح و معلول نیز به جا گذاشت.‏

به‌راستی جنگ‌های دوران ما تأییدی است بر این که ما در «روزهای آخر» زندگی می‌کنیم.‏ برای اولین بار در تاریخ بشر،‏ انسان تا آن حد پیش رفته که قادر است زندگی کل بشر را نابود کند.‏ حتی سازمان‌هایی که به اصطلاح جهت برقراری صلح و امنیت فعالند،‏ همچون سازمان ملل،‏ قادر نبوده‌اند صلح را برقرار کنند و سوار این اسب سرخ را متوقف سازند.‏